Een moment van zelf-ondersteuning dat ik vandaag heb 'beleeft' is wanneer ik aan Laura (naam is fictief) ging vragen of An (naam is fictief) thuis was omdat ik iets met sunette wilde bespreken. En Laura vroeg mij waarover het ging en nadat ik het haar had uitgelegd, stelde zij een oplossing voor.
In mijn
achterhoofd bleef ik echter denken van 'ik moet dit bespreken met An want
zij weet meer dan Laura en zij is meer te vertrouwen dan Laura' en in mijn
achterhoofd heb ik minder vertrouwen in Laura dan in An.
In dat
moment werd ik mij echter bewust van wat er omging in mijn achterhoofd en van
het feit dat ik Laura en haar schijnbare vertrouwenswaardigheid aan het
definieren ben op basis van mijn gebrek aan zelf-vertrouwen en de
geloofsystemen die ik heb opgebouwd over de mensen om mij heen in verband met
wie meer weet dan wie en naar wie ik kan luisteren om advies te krijgen over
bepaalde zaken en naar wie ik niet zou moeten luisteren.
Het
probleem was dus niet dat ik Laura niet kan vertrouwen maar eerder dat ik mezelf
niet vertrouw om zelf gezond verstand toe te passen en de oplossing te zien
voor het probleem waar ik advies voor zocht. In de plaats van dan alsnog naar
An op zoek te gaan om met haar te praten over mijn probleem, besliste ik
om Laura's idee te bekijken en te overwegen.
Ik kon
immers zelf zien wat Laura zegde, omdat het gezond verstand was. Ik moest enkel
loslaten van mijn idee in mijn geest dat een bepaalde mensen het beter weten en
dat ik daardoor de woorden van andere mensen maar een mindere waarde moet
geven, in de plaats van steeds te vertrouwen op mezelf en mijn eigen vermogen
om het gezond verstand te zien in bepaalde zaken.
Dit was
voor mij een moment van zelf-ondersteuning en zelf-realisatie vandaag omdat het een moment was
waarin ik mijn 'traditionele' reactiepatroon van het plaatsen van mijn
vertrouwen in specifieke mensen in mijn omgeving veranderde naar het vertrouwen
in mezelf en mijn vermogen om het gezond verstand te zien in wat een ander mij
vertelt.
No comments:
Post a Comment