Dag 517: Wat is Leven in Oprechtheid? - Hetzelfde Zijn Vanbinnen en Vanbuiten

Dag 517: Wat is Leven in Oprechtheid?

Hetzelfde zijn Vanbinnen en Vanbuiten

Dit is een verderzetting in mijn proces van het herdefiniëren van het woord 'Oprechtheid', in en als mijn Declaratie van mijn Toewijding aan het Leven van Principes, zoals:

3     Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd.

Een andere dimensie van wat Oprechtheid en Zelf-Oprechtheid kan zijn, buiten het eerlijk zijn met mezelf over de realiteit waarin ik mij bevindt en mezelf geen illusies voorhouden in relatie tot wie ik ben of wat de realiteit is van de wereld waarin ik besta, is één en gelijk staan met de woorden die ik spreek.

Dit wil zeggen dat wie ik ben vanbinnen hetzelfde is als wie ik ben vanbuiten. Ik bedoel, het Is zo vaak dat ik mezelf uitdruk op een manier die niet 'oprecht' is - waarin ik met andere woorden bijvoorbeeld langs buiten glimlach en mezelf uitdruk alsof ik iemand leuk vindt, maar langs binnen heb ik allerlei achterklap en achterliggende gedachten over die persoon die het tegendeel zouden bewijzen. Dat is Zelf-Onoprecht zijn omdat ik hierin niet één en gelijk ben vanbuiten en vanbinnen.

Dit is hoe ik ben opgegroeid en wat ik  geleerd heb over wat het is om mens te zijn - dat is wie en wat ik geworden ben, een zelf-onoprecht individu --- in de zin van dat ik het normaal ben gaan vinden dat ik achterklap heb in mijn geest en gedachten over andere mensen terwijl ik mij in mijn uitdrukking voordoe alsof dat niet zo is en alsof ik 'onschuldig' ben. Maar, wat ik echter gemerkt heb is dat ik mij vanbinnen eigenlijk schuldig voel omdat ik goed genoeg weet waar ik mee bezig ben. Ik weet dat er een discrepantie bestaat tussen wie ik ben vanbuiten en wie ik ben vanbinnen en dat ik dus geen oprecht individu ben.

Ik bedoel, die discrepantie en die zelf-onoprechtheid bestaat in functie van zelf-behoud en persoonlijke overleving via sociale manipulatie -- maar dat is geen excuus omdat wat ik uitstuur krijg ik zevenvoud terug --- met andere woorden, als ik besta in en als manipulatie en onoprechtheid, dan maak ik een levende stelling dat dat de wereld is die ik verkies en die ik ondersteun --- een wereld van bedrog, manipulatie en onoprechtheid waarin ik zoveel kan verwachten van hoe mensen met mij omgaan als hoe ik met hen omga. En dat is niet een wereld die het beste is voor mezelf noch een ander.

Dus, hoe kan ik in deze context mezelf ondersteunen om een zelf-oprecht individu te worden, zodat ik niet meer besta als een inferieur wezen in relatie tot mijn omgeving en in relatie tot overleving --- maar zodat ik besta op een manier die op elk vlak het beste is voor allen?  En wat wil het praktisch zeggen om hetzelfde te zijn vanbinnen en vanbuiten - om geen geheime achterklap te hebben in mijn geest over anderen?

Wordt Vervolgd in Dag 518