Ter
verderzetting van Dag 714: Wat een 'ongeluk' je kan leren over jezelf en specifiek van het gewaarzijn dat een 'ongeluk' kan creëren dat
er iets is binnenin jezelf waar jij naar moet kijken en wat jij moet
corrigeren. Bijvoorbeeld in mijn geval
liet het verbranden van mijn hand mij zien dat ik bepaalde gedachten- en
reactiepatronen toesta te bestaan in mijn geest die schadelijk zijn voor
mezelf. Gedachten- en reactiepatronen die aan de oorzaak lagen van waarom ik
mijn hand verbrandde in de eerste plaats.
In deze blog kijk ik
dus naar het punt van wat je dan doet eens je bewust bent van het patroon dat
achter het 'ongeluk' ligt en wat het is binnenin jezelf dat het 'ongeluk' je
heeft doen inzien. Wat kan je doen om ervoor te zorgen dat je dat patroon in jezelf
corrigeert zodat het geen schadelijke gevolgen meer veroorzaakt? Hoe verander
je jezelf zodanig dat hetzelfde niet opnieuw kan voorvallen?
Als voorbeeld neem
ik mijn patroon van gedachten en emotionele reacties die door mijn geest gingen
tijdens mijn 'ongeluk', namelijk gedachten waarin ik mij druk aan het maken was
over het doen en laten van andere mensen vanuit een standpunt van superioriteit
in mijn geest waarin ik kritiek aan het geven was op het gedrag van andere
mensen en mij daarbij aan het opwinden was. Dit is dus het patroon waar ik mee
moet werken omdat het aan de grondslag ligt van mijn gebrek aan gewaarzijn en
aanwezigheid in mijn fysieke werkelijkheid en dus aan de grondslag van het
'ongeluk' dat heeft moeten gebeuren opdat ik dat patroon zou kunnen inzien en
opdat ik eindelijk zou overwegen om het te veranderen binnenin mezelf.
En wanneer ik
eerlijk ben met mezelf dan zie ik dat een 'ongeluk' zoals het verbranden van
mijn hand in feite 'noodzakelijk' was, omdat het een patroon is dat ik vaak in
mijn geest toesta en waar ik nog geen verantwoordelijkheid voor genomen heb. Ik wind me namelijk vaak op over het doen en
laten van andere mensen. In zelf-eerlijkheid merk ik dat ik vaak in het patroon
stap van het mij frustreren en kwaad worden over bepaalde dingen waar ik niet
mee akkoord ga of die mij dwars zitten. Bijvoorbeeld wanneer ik afwas zie staan
in de keuken wanneer ik moet koken. Die afwas staat in mijn weg dus maak ik mij
boos over de 'luiheid' van andere mensen in relatie tot hun gebruik van de
keuken. Of ik probeer iets te doen op het internet en plots valt het internet
weg, dan maak ik mij kwaad over de 'onkunde' van de internet provider.
Het patroon waar ik
hier dus mee te maken heb is een patroon van mij superieur voelen in de energie
van kwaadheid en frustratie die ik ervaar binnenin mezelf verbonden met
kritische en beoordelende gedachten over 'andere mensen' en 'wat andere mensen
doen of gedaan hebben' en specifiek wanneer het direct te maken heeft met mijn
plannen en wanneer het mijn plannen saboteert.
Ik
bedoel, ware het niet voor dit 'ongeluk' dat mij een 'waarschuwing signaal'
liet zien dat er iets is waar ik absoluut naar moet kijken binnenin mezelf, zou
ik niet eens opgemerkt hebben hoe extensief ik eigenlijk participeer in dit
patroon. Ik zou niet gemerkt hebben dat dit eigenlijk een vrij groot
reactiepatroon is waar ik nog haast dagelijks in participeer zonder het te
zien.
De tweede
stap na het opmerken en bewust worden van het gedachten- en reactiepatroon dat
aan de grondslag ligt van het 'ongeluk' is dus om te kijken naar en te
onderzoeken hoe dat patroon in jezelf bestaat, wanneer je erin stapt en hoe je
het aan het 'leven' bent in je dagelijkse leven.
In de
volgende blog deel ik de derde stap in het proces van het op praktische wijze
corrigeren van dit soort schadelijke patronen in jezelf.
excelente, muchas gracias por compartir tus experiencias y aàlisis, que son aleccionadores, gracias...
ReplyDelete