In dit 'onderzoek' is het dus belangrijk om na te gaan hoe onze seksualiteit en seksuele ervaringen en belevingen consequenties creëren in en als onze fysieke wereld en realiteit - consequenties zoals verkrachtingen, pedofilie, porno, impotentie, seksuele ziektes, seksuele stoornissen en allerhande vormen van seksueel misbruik.
Hier is een interessante statement, gevonden op PsycheCentral:
"Houdt in gedachten dat seksualiteit bestaat als een continuum. Er is enkel sprake van een probleem en een "seksuele stoornis" als het voor ongemak zorgt in het leven van het individu, en het individu het gedrag of probleem wil veranderen. Sommige van de onderstaande stoornissen worden gezien als gezonde delen van de normale menselijke seksualiteit. Bijvoorbeeld, als een persoon een fetish heeft en hij of zij is er OK mee (en het zorgt niet voor problemen in het leven van een ander), dan wordt het niet gezien/bestempeld als een stoornis."
Deze statement toont aan dat:
- ons begrip van en inzicht in hoe onze interne realiteit, zoals onze gedachten, gevoelens en emoties, bijvoorbeeld in onze 'seksuele beleving' in fantasiëen, gedachten en verlangens, onszelf, ons gedrag en bijgevolg onze omgeving en de wereld impliciet beïnvloeden --- omwille van hoe er pas sprake lijkt te zijn van een 'stoornis' wanneer de innerlijke realiteit van gedachten, fantasiëen, verlangens en gevoelens zich heeft ontwikkeld tot het punt waarop het individu het zelf niet meer onder controle heeft en hij/zij lijdt onder de eigen 'seksualiteit'
- we impliciet 'seksualiteit' hebben aanvaard als een innerlijke 'demon', een 'ervaring' die zich kan opbouwen tot een 'stoornis' die controle heeft over ons - omwille van het feit dat we de mogelijkheid in onszelf aanvaarden dat onze 'seksuele ervaring' zich zomaar zou kunnen 'ontwikkelen' en 'opbouwen' op zichzelf, zonder dat wij het zelf richting geven op een bewuste manier, en uiteindelijk kan uitgroeien tot een ervaring, een 'iets' dat macht en controle heeft over onszelf, alsof het in volledige afscheiding bestaat met onszelf - hetgeen impliceert dat het eigenlijk al een 'stoornis' was om mee te beginnen.
- Er geen echte interesse bestaat om verantwoordelijkheid te nemen voor hoe onze geest bestaat en functioneert, omdat we niet willen loslaten van hoe we 'seksualiteit' en 'seksuele beleving' hebben aanvaard in onze geest, als een 'demon' in onszelf die het potentieel heeft om uit te groeien tot een ware stoornis die volledige controle en macht heeft over onszelf - waardoor onze wetenschap in verband met hoe seksualiteit werkt in en als de menselijke geest, en wie wij zijn en hoe wij bestaan in en als seksualiteit in onszelf, heel gelimiteerd is --- omdat, onze wetenschappelijke instituten en wetenschappelijk onderzoek afhankelijk is van geld en daardoor werken in functie van bedrijven die enkel hun producten willen verkopen en daardoor niet werkelijk geïnteresseerd zijn in het uitvoeren van onderzoek vanuit het startpunt van wat het beste is voor iedereen, maar dat onderzoek willen gebruiken om te weten hoe ze de mens in en als de menselijke geest het best kunnen besturen.
Ik bedoel, het is zelfs ten voordele van bedrijven dat mensen een seksuele stoornis ontwikkelen in zichzelf, omwille van hoe Seks de mens opsluit en consumeert in en als geheime interne verlangens - omdat, niemand durft werkelijk open zijn over wat er omgaat in onze gedachten wanneer het aankomt op seks. Het is dus in het voordeel van bedrijven die ons hun producten willen verkopen om het verlangen naar seks in de menselijke geest te gebruiken en uit te buiten teneinde daar te kunnen op inspelen in het verkopen van hun producten - en, aangezien de wetenschap gesponsord worden door geld en al het geld in de handen van de bedrijven ligt, kunnen we aannemen dat die wetenschappelijke onderzoeken en resultaten niet gebruikt worden ten voordele van iedereen.
Want, als en wanneer 'seks' en 'seksualiteit' een punt is in onszelf dat zomaar kan 'uitgroeien' tot een groot probleem voor onszelf en onze omgeving, zonder dat we zelf inzicht hebben in het hoe en waarom, dan wil dat toch zeggen dat er sprake is van een 'stoornis', van een ongezonde mentale ingesteldheid. En dus, omdat we allemaal impliciet hebben aanvaard dat seksualiteit een potentiele stoornis en problematische ervaring is, zijn we allemaal verantwoordelijkheid voor alle seksuele misdrijven en misbruiken die bestaan en uitgevoerd worden door mensen in deze wereld. Omdat, dit is wat wij als ouders en leerkrachten onze kinderen aanleren. Wij willen onze persoonlijke geheime innerlijke seksuele verlangens niet opgeven en dus zijn niet geïnteresseerd in het onderzoeken van hoe seksualiteit werkelijk in elkaar zit in en als de menselijke geest - en leren bijgevolg onze kinderen ook niet aan om verantwoordelijkheid te nemen voor yhun interne ervaringen zoals seksuele verlangens en fantasiëen, waardoor we hen toestaan open te staan voor allerlei invloeden door bijvoorbeeld de media, films, muziek, leeftijdsgroepen, familie, enzovoort -- die het potentieel hebben om hen te ondersteunen in het ontwikkelen van een seksuele stoornis in zichzelf.
Wordt vervolgd in Dag 353
No comments:
Post a Comment