Dit is een verderzetting van "Dag 347: Is Schuld het Schild van het Ego?" en "Dag 348: Hoe programmeren we onze kinderen om te aanvaarden dat Leven=Lijden?" - waarin we begonnen zijn met een onderzoek naar/in 'Schuld' - met de Emotionele reactie/ervaring van Schuld vanbinnen en de 'Schuld' in ons economische systeem vanbuiten.
We hebben al gezien en beseft hoe Schuldgevoelens een overlevingsmechanisme is die gebaseerd is op 'sociale manipulatie' en de idee/gedachte dat "ik niet kundig/vaardig genoeg ben om alleen te staan in deze wereld" en "dat ik andere mensen nodig heb om te overleven". Deze backchat/gedachte is verbonden met allerlei beelden/verbeelding/fantasie/gedachten als voorgeprogrammeerde 'zorgen' en 'angsten', overgenomen en gekopieerd van de ouders en grootouders, verbonden met de emotionele ervaring van Angst. Door deze ervaring van Angst, gekoppeld aan al de gedachten, ideëen, verbeelding en projecties van zogezegde 'negatieve' dingen die kunnen gebeuren in de wereld waar het kind mee geprogrammeerd wordt tijdens de opvoeding --- aanvaard het kind de idee in zichzelf dat hij 'klein' en 'onbeduidend' is, en dat hij niet in staat is om voor zichzelf te zorgen en alleen te staan/bestaan - dat hij andere mensen absoluut nodig heeft, koste wat kost, om te kunnen overleven.
Vanuit deze gedachte van "ik heb andere mensen koste wat kost nodig om te overleven", voortkomende uit een ervaring van angst verbonden met allerlei 'doem-gedachten' van wat er allemaal zou kunnen 'mislopen' en 'verkeerd gaan', als gekopieerde angsten van de ouders --- wordt de manipulatie, misleiding en misbruik van 'andere mensen' gerechtvaardigd, bijvoorbeeld door middel van Schuldgevoelens als het 'Schild' dat het Ego gebruikt om zichzelf te 'dekken', om 'gezicht te bewaren/behouden'. Ik bedoel, schuldgevoelens worden langs de ene kant gezien als een teken dat een mens een zeker 'moreel bewustzijn' heeft door de samenleving en zelfs ons gerechtsysteem en dus zogezegd een teken van betrouwbaarheid in een individu --- maar in de realiteit zijn schuldgevoelens net om deze reden niets meer of minder dan een manipulatietechniek die gebruikt wordt door zij die vertrouwen op 'sociale steun/hulp' in en als Relaties om te overleven. Omdat, als kind leer je nu eenmaal dat mensen meer 'begrip' voor je hebben wanneer je iets 'fout' deed maar je voelt je er wel schuldig over - omdat je merkte dat ze om de één of andere reden geloofden dat die schuldgevoelens en 'schuldbetuiging' iets 'betekenen'. Als je je schuldig voelt, dan betekent dat blijkbaar iets - het betekent vaak zelfs zoveel dat het een groot verschil kan maken in rechtzaak.
Omdat, in een rechtzaal zijn het mensen die beslissingen maken over de levens van andere mensen - en die mensen proberen te 'berekenen' of iemand geschikt/'mentaal gezond' is voor de samenleving of niet. Waar is de gevangenis anders voor - als niet omdat we geloven dat als we mensen voor zo lange tijd opsluiten dat ze zich dan 'bewust' zullen worden van dat ze iets 'fout' gedaan hebben, en dat ze vanuit dat bewustzijn een 'schuldgevoel' zullen ervaren --- omdat we geloven dat dat 'schuldgevoel' Betekent dat ze betrouwbaar zijn om weer deel uit te maken van de samenleving. Iemand die geen schuldgevoel ervaart wordt dan bestempelt als 'sociopaat' of 'psychopaat'.
Maar, het is eigenaardig dat wanneer we de oorsprong en het startpunt van schuldgevoelens in onszelf onderzoeken, dat we zullen ondervinden dat schuldgevoelens niet eens een 'echte' of 'oprechte' ervaring/uitdrukking is, maar eerder het gevolg van brainwashing door de ouders die het kind aanleren om zijn omgeving te bespelen en manipuleren door middel van emotionele 'herkenningspunten' die het kind ziet en kopieerd van zijn omgeving, zoals bijvoorbeeld de uitdrukking van 'schuldgevoelens', teneinde hulp en ondersteuning te krijgen van die omgeving en straf te kunnen vermijden/ontlopen/verminderen.
Is dit niet de definitie van een Sociopaat? Het bespelen en manipuleren van mensen door gebruik te maken van het sociaal construct van emotionele uitdrukkingen als voorspelbare reacties in en als de menselijke geest teneinde een persoonlijk doel/verlangen te bevredigen. Ik bedoel, we zijn in die zin dan allemaal sociopaten omdat het iets is dat we allemaal doen - de mensen die de wetenschap dan bestempelt als 'sociopaat' zijn vaak mensen die meer bewust zijn van wat ze eigenlijk aan het doen zijn en dus meer 'intelligent' zijn dan de meeste mensen op vlak van hoe de menselijke geest werkt omwille van hoe en wat ze geobserveerd hebben gedurende hun kindertijd en ontwikkeling in deze wereld. Maar, ik bedoel, het startpunt van schuldgevoelens IS manipulatie, of we ons er nu bewust van zijn of niet - hetgeen wil zeggen dat we allemaal sociopaten zijn.
Het is zelfs zo dat wij, zogezegd 'normale' en 'mentaal/sociaal gezonde' mensen, 'sociopaten' gecreëerd hebben omdat wij onszelf hebben toegestaan te bestaan en onszelf uit te drukken zonder enig grijntje zelf-bewustzijn, zonder enig grijntje verantwoordelijkheid voor hoe we bestaan - en omdat wij onszelf hebben toegestaan elkaar te manipuleren via het voorgeprogrammeerde systeem van emotionele en gevoels-uitdrukkingen en die vorm van 'sociale omgang' hebben aanvaard als 'normaal'. Ik bedoel, uiteraard zullen er dan hier en daar kinderen geboren worden en opgroeien in deze wereld die ergens tijdens hun opgroeiingsproces en ontwikkeling in deze wereld deze connectie tussen hun 'ik-bewustzijn' en de uitdrukking van gevoelens en emoties als het construct van sociale manipulatie dat wij het 'menselijk bewustzijn' noemen, ontbreken omwille van bijvoorbeeld een traumatische gebeurtenis --- waardoor zij deze gevoelens en emoties, die in wezen leugens zijn die we aan onszelf en elkaar verkopen, meer zien voor wat ze eigenlijk zijn, namelijk NIET ECHT, een LEUGEN, en zij zullen deze emotionele en gevoels-uitdrukkingen meer bewust en opzettelijk gaan gebruiken voor persoonlijke overleving.
Wij noemen dit dan 'sociopatisch' gedrag en een 'sociopatische ingesteldheid', maar eigenlijk is het precies hetzelfde als wat wij doen, wij zijn er ons gewoon minder bewust van - en het enige verschil is het ontwikkelingsproces dat het individu ervaren heeft als 'identiteit' in deze wereld en welke ondersteuning het individu al dan niet gekregen heeft van de primaire omgeving in en tijdens dat ontwikkelingsproces om de emotionele en gevoels-uitdrukkingen te aanvaarden als 'echt' en om zichzelf er volledig mee te identificeren tot het punt dat het individu de leugen aanvaard als de realiteit.
Want, ik bedoel - hoe kan wat wij doen, hoe we onszelf uitdrukken en wie we geloven dat we zijn in bijvoorbeeld hoe we ons voelen en hoe we ons emotioneel en gevoelsmatig uitdrukken, 'echt' zijn wanneer er geld en overleving mee gemoeid is - wanneer elk van ons in onze eigen persoonlijke geest constant en continu op onbewust niveau zit te denken aan de persoonlijke overleving in deze wereld -- omdat dat is waar ons economisch systeem ons in dwingt? Hoe kan al wat we doen en zijn, alles van wat en hoe we onszelf uitdrukken tegenover elkaar in en als 'sociale interactie', iets anders zijn dan een constante overlevingsreflex?
In ons systeem zijn we allemaal sociopaten omwille van hoe we getraind worden om elkaar te gebruiken voor onze persoonlijke overleving --- we hebben het gewoon nooit beseft omdat we onszelf nog nooit hebben onderzocht. Neem verantwoordelijkheid voor jezelf, onderzoek Desteni en de Equal Life Foundation en stop de sociopatische natuur van de mens door op te staan voor een verandering in het economische systeem. De tijd is nu.
wordt vervolgd in Dag 350
No comments:
Post a Comment