Dag 376: Ego-Centrisme Versus Zelf-Opoffering -- Wat is het Beste voor Allen?

In Dag "Dag 375: Heiligt het Doel de Middelen?" zijn we verder ingegaan op hoe wij mensen onszelf hebben toegestaan te geloven dat de Geest 'echter', meer waardevol en superieur is aan het lichaam als de fysieke realiteit - waarin we gezien en beseft hebben hoe we, vanuit en in de geest, in onze gedachten, denken en geloven dat we 'weten' wat we doen, en wat het beste is en wat 'goed' is, terwijl we de consequenties van onze daden en beslissingen negeren en zien als verwaarloosbare, 'collaterale schade' -- en daarin niet beseffen dat de consequenties, de 'collaterale schade', of welke schade dan ook die zich afspeelt hier op aarde, zich afspeelt in ons leven, in onszelf als levende wezens hier op aarde -  en dat daardoor, de beslissingen die gemaakt worden vanuit en gebaseerd op de geest niet het beste zijn voor, niet enkel onze omgeving als het leven op aarde, maar ook onszelf als het leven op aarde.

En, ik bedoel, terwijl wij geloven en ervan overtuigd zijn dat de geest in en als onze gedachten, als kennis en informatie over de realiteit, superieur is aan het fysieke lichaam -- omdat, de geest zogezegd 'meer weet' en daardoor zogezegd meer in staat is om te 'overleven', is het langs de andere kant eigenaardig hoe, wanneer en als we beslissingen maken vanuit onze gedachten, er altijd consequenties en schadelijke gevolgen manifesteren, hetgeen we dan 'normaal' gaan vinden, omdat we blijkbaar ervan overtuigd zijn dat het onmogelijk is om beslissingen te maken die het beste zijn voor alles en iedereen op aarde. Maar, is dat wel zo? Of, is het dat we zo bezeten en geobsedeerd zijn door onze persoonlijke bezittingen en persoonlijke overleving, en daardoor zo verblind door angst dat wij zelf niet zouden krijgen/hebben wat we denken en geloven nodig te hebben om te overleven/leven, dat ons oordelingsvermogen en vermogen om te zien wat werkelijk het beste zou zijn voor iedereen en alles in deze werkelijkheid compleet vertroebeld is, hetgeen onvermijdelijk resulteert in consequenties als het gevolg van onze beslissingen.

Omdat, we ons niet kunnen inbeelden/bedenken dat we een beslissing zouden maken die niet draait rond onszelf en wat wij persoonlijk willen en nodig hebben, dat we werkelijk zo onzelfzuchtig zouden kunnen zijn om te leven en te handelen op een manier waarin het startpunt van onze beslissingen 'alles en iedereen' is, en niet enkel 'onszelf' en 'onze geliefden/naasten' - ik bedoel, dat is waar Jezus voor stond -- waarin, hij dreef het tot het andere uiterste waarin hij de Martelaar werd en ging lijden voor onze zonden, hetgeen ook weer niet de oplossing is, omdat --- als je kijkt naar hoe wij bestaan, zoveel jaren na Jezus' dood, heeft zijn lijden voor onze zonden werkelijk iets uitgemaakt? Zijn wij werkelijk verandert omdat Jezus zichzelf heeft opgeofferd voor ons? Neen. 

Maar, dat is wat de Geest doet: de geest werkt in polariteiten, altijd ofwel het ene extreme uiterste of het andere extreme uiterste -- hetgeen altijd gebaseerd is op een IDEE, een Geloof over wat het beste is. Dat is net de valstrik van/in de geest, is dat, de geest werkt op basis van voorgeprogrammeerde kennis en informatie, geloofsystemen. Zelfs onze wetenschap in hoe al het wetenschappelijk onderzoek dat verricht wordt altijd gebaseerd is op de kennis en informatie die doorgegeven wordt vanuit het verleden, van andere wetenschappers -- waarin, het startpunt van elke 'wetenschapper', elke 'dokter' die afstudeert van de universiteit, en klaar is om voor zichzelf 'op onderzoek uit te gaan', is het geloof dat hij/zij het al allemaal weet, omdat hij/zij volgestopt is met kennis en informatie van voorgaande generaties, van al de boeken, van al het onderzoek, van al de filosofen uit het verleden, en daardoor een intern Ego heeft opgebouwd op basis van al die kennis en informatie die hij/zij nu 'bezit', waarin hij/zij gelooft dat hij/zij 'vanalles weet' en 'meer weet dan een ander' en daardoor 'beter is dan een ander'. En dat gevoel van superioriteit, van 'beter zijn dan een ander', is wat mensen niet willen opgeven. Waardoor wetenschappers niet willen loslaten van het verleden, geen enkel mens wil loslaten van het verleden omdat dat betekent dat we moeten loslaten van het gevoel/idee van superioriteit op basis van al de opgebouwde kennis en informatie en vaardigheden en talenten in onszelf als wat we gekopieerd en geleerd hebben van de voorgaande generaties tijdens onze kindertijd en schooltijd.

En dat is waarom geen enkel mens werkelijk inzicht heeft in, beseft of begrijpt hoe de realiteit werkelijk in elkaar zit - zelfs niet Jezus, omdat, als Jezus werkelijk inzicht had gehad, dan zou hij zichzelf niet hebben toegestaan zichzelf op te offeren 'voor de zonden van de mensheid', hij zou gezien hebben dat dat niets zal uitmaken, dat de mensheid daardoor niet zal veranderen. Hij staat nu enkel als een representatie van een polariteits-uiterste, waardoor mensen nu naar hem kunnen kijken en zeggen van 'ik kan zo niet zijn, ik kan mezelf zo niet opofferen als Jezus, want ik wil niet aan het kruis genageld worden - dus, dan zal ik maar Ego-centrisch zijn en blijven, en Jezus vereren als mijn 'redder', als mijn martelaar, mijn held'. Terwijl, wat het beste is voor allen, is niet ego-centrisme maar ook niet zelf-opoffering. 

Wat het beste is voor allen is om de polariteit in en als de menselijke geest te stoppen en simpelweg te kijken naar de praktische realiteit, zonder angst, zonder gedachten van ego-centrisme als ANGST, zonder persoonlijke achterliggende belangen/verlangens die altijd enkel in de geest bestaan - maar om te bestaan in en als het fysieke lichaam, daar waar alles en iedereen één en gelijk is, in en als de Praktische fysieke realiteit, waarin je dingen kan bekijken en onderzoeken als hoe ze werkelijk functioneren, of fysiek niveau, daar waar het telt en waar het Echt uitmaakt.

Wordt Vervolgd in Dag 377