Dit is een verderzetting van "Dag 391: The Paradise - Zijn we wel Echt het Hoofdpersonage in Ons Leven?.
En wat ik bedoel met deze vraag "zijn we wel echt het hoofdpersonage in ons leven?"- is dat, langs de ene kant, zijn we het 'hoofdpersonage' in ons leven en in onze wereld, vanuit het perspectief dat wij zelf HIER bestaan, in en als het fysieke lichaam. Ik bedoel, het is een eigenaardig punt om te onderzoeken: je ziet andere mensen om je heen, je kan ze aanraken, zien, horen en ruiken - het is allemaal een 3D, bewegend schouwspel - en dus lijkt het alsof we 'niet alleen zijn'. Maar, als je echter stilstaat bij de realiteit, de eigenlijke echte fysieke werkelijkheid - is dat, je bestaat alleen in en als jezelf, in en als het lichaam. De enige die werkelijk dingen voelt en ervaart en meemaakt, en denkt, en ziet, en hoort - dat ben je zelf. En, wat 'andere mensen' al dan niet voelen, horen, zien of denken - daar kan je maar naar gissen, maar je weet het nooit zeker - het enige waar je werkelijk zeker van kan zijn, dat is wat er omgaat in jezelf, dat is de Realiteit, de enige echte.
Ik bedoel dus, vanuit dat perspectief: het 'hoofdpersonage' zijn in je eigen leven, wil realistisch gezien zeggen dat je alleen bestaat, dat er niemand of niets bestaat buiten jezelf - jij bent hier, jij bestaat, want dat is het enige dat je met absolute zekerheid kan zeggen: Jij Bent Hier! Maar, de manier waarop het woord 'Hoofdpersonage' bestaat in onze woordenschat - impliceert dat er ook 'andere personages' zijn, en dat we geloven dat we niet alleen bestaan. Het 'hoofdpersonage' zijn wil in deze context zeggen dat wij, van alle 'personages' die bestaan, de 'beste' zijn, 'meer' dan de anderen, de meest 'Hoofdzakelijke'.
En dat is een consequentiele definitie van het woord en concept 'hoofdpersonage' dat wij hebben toegestaan te bestaan in onze geest en onszelf en bijgevolg onze samenleving --- waarin elk mens zichzelf wil profileren als het 'hoofdpersonage' in zijn/haar persoonlijke 'film', en bijgevolg elk ander mens ziet als een 'nevenpersonage' en bijgevolg 'niet zo belangrijk'. Hierdoor krijgen we een samenleving en interactie tussen mensen die gebaseerd is op eigenbelang, manipulatie, leugens en bedrog - omdat elk mens wil dat de wereld verloopt op zijn/haar manier, volgens zijn/haar wil - waardoor manipulatie nodig is om ervoor te zorgen dat we krijgen wat we zelf willen en dat onze omgeving verloopt volgens de 'film' en het 'verhaal' dat we in onze geest verzonnen en gecreëerd hebben waarin wij het hoofdpersonage kunnen spelen.
Zolang we onszelf definieren als het 'hoofdpersonage' in ons leven en onze realiteit - creëren we een wereld vol consequenties - vol conflict, misbruik en lijden - omdat, dit idee in contradictie staat met de realiteit. In de realiteit zijn we niet zomaar 'personages' - maar levende wezens. We zijn niet meer of minder dan een ander, we zijn één en gelijk. En deze eenheid en gelijkheid kan enkel gemanifesteerd en gerealiseerd worden in de 'alleenheid' van onszelf - in zelf-eerlijkheid, zelf-verantwoordelijkheid, zelf-respect, zelf-vertrouwen en zelf-ondersteuning kunnen we ook eerlijk, verantwoordelijkheid, respectvol, vertrouwend en ondersteunend zijn tegenover een ander.
Wordt vervolgd in Dag 393
No comments:
Post a Comment