Friday, December 12, 2014

Dag 590: Hoe Leiden Gedachten tot het Verwaarlozen van Onze Beslissingen?



Dag 590: Hoe Leiden Gedachten tot het Verwaarlozen van Onze Beslissingen?
 Het Zelf-Transformatieproces en het Gereedschap van Zelf-Verandering
Het Zelf-Veranderingsproces en het Stoppen van een Eetverslaving - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/#sthash.wA3uc4kd.dpuf


En dus, hoeveel ik mijn schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie ook heb bewandeld en toegepast - het zal in wezen allemaal voor niets zijn en niet effectief zijn in mijn proces van zelf-verandering, zolang ik die stap niet zet van het daadwerkelijk Veranderen van mezelf door een nieuw programma/script voor mezelf vorm te geven. Enkel dan zal ik weten dat ik absoluut veranderd ben en dat het verleden de kans niet meer heeft om zichzelf te herhalen, omdat ik sterk en krachtig sta in mezelf in en als een levend besef van wie ik ben als wat ik voor mezelf in gewaarzijn 'gescript', geschreven en geprogrammeerd heb.  Dag 589: Herprogrammeren van een Verslaving - Hoe Kan Dat?


Hoe vaak is het immers niet dat ik mijn zelf-correctieve stellingen heb geschreven en toegepast vanuit een achterliggende verwachting en veronderstelling dat ik uiteindelijk wel zal veranderen - dat die 'zelf-verandering' uiteindelijk wel zal gebeuren gewoon omdat ik ooit eens zelf-vergeving en zelf-correctieve stellingen geschreven heb en omdat ik daarin een aantal realisaties had.

En dat toont gewoon maar aan hoe gewend ik het ben geworden doorheen mijn leven omwille van de manier waarop ik geleeft heb vanbinnen en vanbuiten, om niets te doen met en vanuit gewaarzijn - om nooit werkelijk beslissingen te maken waar ik zelf 100 percent achter sta en waarin ik absoluut weet wie ik ben en waarom ik die beslissing maak en dus ook weet dat ik die beslissing zal doorzetten en zal manifesteren in en als fysieke daden koste wat kost.

Ik ben het gewoon om mezelf te laten meevoeren door de stroom, om mijn beslissingen uit handen te geven en dus nooit werkelijk rekenschap te geven aan wat ik doe of niet doe omdat ik leef alsof ik niet echt besta. Dus, ik bedoel maar, waarom is het dat ik bijvoorbeeld zal zeggen dat ik mezelf wil veranderen en dat ik een proces van zelf-verandering aan het bewandelen ben, maar dat ik tegelijkertijd dat proces zodanig bewandel dat de 'verandering' die ik creëer en manifesteer ondermaats is omdat mijn toepassing van mezelf in mijn proces ondermaats is aangezien ik mezelf niet volledig inzet om mijn zelf-verandering absoluut te maken. Absoluut zijnde als een levende statement van wie ik ben in elk moment van ademhaling en niet iets dat ik zomaar af en toe toepas wanneer ik er zin in heb -- met andere woorden, wanneer mijn gedachten, gevoelens en emoties mij zeggen dat het ok is om mij even toe te passen.

Waarom is het dat ik niet absoluut ben in alles wat ik doe in elk moment? Ik bedoel, het feit dat er in de achtergrond in mijn geest andere zaken aan het spelen zijn dan wat ik in een gegeven moment van ademhaling op fysiek vlak aan het doen ben, toont aan dat ik de dingen die ik doe niet doe met en vanuit mijn hele wezen en gewaarzijn -- omdat mijn gewaarzijn gesplitst is in verschillende dimensies. Een deel van mijn gewaarzijn is aan het nadenken aan de toekomst, een ander deel is bezig met het verleden, nog een ander deel vraagt zich af hoe ik eruit zie, enzovoort,  en het is in feite maar een heel klein deeltje van mezelf dat werkelijk Hier aanwezig is in en zich gewaar is van mijn onmiddellijke fysieke werkelijkheid en mijn beweging en participate in die fysieke werkelijkheid.

Dus, als ik merk dat mijn zelf-verandering in momenten waarin er emotionele reacties in mezelf opkomen en/of in relatie tot specifieke gewoonten en patronen in mijn interne en externe realiteit nog niet werkelijk doorkomt en aanwezig is - of althans niet in de mate die ik in mijn toepassing van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie doe uitschijnen -- dan wil dat zeggen dat ik dus ergens in dat veranderingsproces niet eerlijk ben met mezelf over waar ik eigenlijk mee bezig ben omdat ik duidelijk niet absoluut ben in wat ik doe. Als ik echt absoluut zou zijn in het bewandelen van mijn proces van zelf-verandering, dan zou mijn daadwerkelijke verandering in gedachte, woord en daad gelijk lopen met mijn toepassing in het gereedschap van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie.

1 comment:

  1. Cool Kim. Treffend geschreven en dit ook zo herkenbaar "Een deel van mijn gewaarzijn is aan het nadenken aan de toekomst, een ander deel is bezig met het verleden, nog een ander deel vraagt zich af hoe ik eruit zie, enzovoort, en het is in feite maar een heel klein deeltje van mezelf dat werkelijk Hier aanwezig is in en zich gewaar is van mijn onmiddellijke fysieke werkelijkheid en mijn beweging en participatie in die fysieke werkelijkheid."

    Bedankt!

    ReplyDelete