Dag 589: Herprogrammeren van een Verslaving - Hoe Kan Dat?
Het Zelf-Veranderingsproces en het Stoppen van een Eetverslaving
Het Zelf-Veranderingsprocess en het Stoppen van een Eetverslaving - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/#sthash.yNszsX7e.dpuf
Ik merk dat ik vanuit gewoonte mezelf
overeet en dat ik mezelf zoals gewoonlijk heel makkelijk laat verleiden om
eerder zoete dingen op te zoeken dan te eten of zelfs maar te onderzoeken wat
het beste zou zijn voor mijn lichaam. En dat simpelweg omdat er binnenin mezelf
nog geen stabiel 'platform' of 'script' bestaat om in die momenten het anders
te kunnen aanpakken. Het enige script en platform dat aanwezig is in mezelf, is
het patroon dat ik doorheen mijn leven geintegreerd heb in mezelf op mentaal, emotioneel
en fysiek vlak en dat is hetgene waar ik niet eens over moet nadenken, het komt
volledig automatisch. Dag 588: De Theorie Vs de Realiteit van
het Stoppen van een Verslaving
In de voorgaande
blog ben ik dus het punt beginnen bekijken en onderzoeken van hoe ik mezelf in
en als mijn verslavend gedrag van mij overeten en de verslavende relatie die ik
gevormd heb met eten en specifiek voedsel kan veranderen door middel van het vormgeven
van een 'script'. Dit 'script' is dus in wezen een 'programma' dat ik voor
mezelf 'schrijf' en formuleer dat ter vervanging dient te bestaan van het
'programma' dat ik zonder gewaarzijn ontwikkeld heb doorheen mijn leven, als
zijnde het programma van de verslavende relatie die ik met voedsel gevormd heb.
Ik bedoel, het
proces dat ik bewandel waarin ik onderzoek hoe ik die specifieke
zelf-verminderende en schadelijke relatie met voedsel gevormd heb in mezelf en
waarin ik zelf-vergeving en zelf-correctie toepas in schrijven, is het proces
van het bekijken van en loslaten van het verleden, dus eigenlijk het proces van
het handelen en omgaan met de consequenties van de foutieve programmatie die ik
heb toegestaan te bestaan in mezelf. Maar dat is niet genoeg om werkelijk te
veranderen.
Het daadwerkelijke
veranderingsproces is wat ik in feite over het algemeen in mijn proces van
zelf-verandering verwaarloosd had omdat dat net het punt is waarin ik mezelf
moet bewijzen aan mezelf. Ik bedoel, zolang ik mezelf blijf bezighouden met
mijn verleden in mijn schrijven en mijn zelf-vergeving en zelf-correctie -
blijf ik in zekere zin in feite vasthouden aan het verleden omdat ik er niet
absoluut voor zorg dat ik niet enkel loslaat van het verleden maar dat ik
tegelijkertijd ook verander.
Want, als ik niet
verander en mezelf transformeer tot een andere uitdrukking en expressie voor
mezelf, dan laat ik als het ware een lege ruimte achter in mezelf - en die lege
ruimte zal dan opgevuld worden met wat de geest voorhanden heeft - namelijk voorgeprogrammeerde
gewoonten, zoals de verslavende relatie die ik doorheen mijn leven met voedsel
heb opgebouwd in mezelf. En dus, hoeveel ik mijn schrijven, zelf-vergeving en
zelf-correctie ook heb bewandeld en toegepast - het zal in wezen allemaal voor
niets zijn en niet effectief zijn in mijn proces van zelf-verandering, zolang
ik die stap niet zet van het daadwerkelijk Veranderen van mezelf door een nieuw
programma/script voor mezelf vorm te geven. Enkel dan zal ik weten dat ik
absoluut veranderd ben en dat het verleden de kans niet meer heeft om zichzelf
te herhalen, omdat ik sterk en krachtig sta in mezelf in en als een levend
besef van wie ik ben als wat ik voor mezelf in gewaarzijn 'gescript',
geschreven en geprogrammeerd heb.
No comments:
Post a Comment