Als
je schrijft vanuit dat opzicht dan kan je schrijven jou ondersteunen om te
ontdekken en te worden wie je werkelijk bent, terwijl als je schrijft vanuit je
gedachten en interne ervaringen dan zal je dat ook ondersteunen en versterken.
Uit Dag 739: Hoe je Schrijft is Wie je Bent
Ik had vroeger een
dagboek waar ik in schreef. En de dingen
die ik schreef waren over het algemeen melodramatische poëzie en vreemde,
chaotische en 'duistere' schrijfsels en als ik er nu op terugkijk dan zie ik
hoe de dingen die ik schreef en de manier waarop ik schreef tegelijkertijd mijn
identiteit en persoonlijkheid die ik in die periode had aangenomen als 'mezelf'
versterkten en valideerden.
Ik gebruikte mijn
schrijven om 'mezelf' en mijn zelf-gecreëerde melodramatische persoonlijkheid
als het ware kracht bij te zetten. Door specifiek te schrijven op een manier
die de emotionele ervaringen waar ik mezelf mee was gaan identificeren
opzettelijk opwekte, kon ik mezelf als die emotionele persoonlijkheid
'vereeuwigen' en haast manifesteren op fysieke manier omdat ik 'mezelf' als hoe
ik mezelf identificeerde op papier had neergezet. Ik kon het dus nu steeds
herlezen om mezelf eraan te blijven herinneren dat 'dit is wie ik ben'.
Als je dus schrijft
over jezelf, zoals in een dagboek, creër je tegelijkertijd jezelf. Daarom is
het ook belangrijk dat je duidelijk en helder bent met jezelf over je startpunt
in je schrijven. Met andere woorden: Waarom is het dat je schrijft? Schrijf je
om bepaalde gevoelens, gedachten, ideëen en ervaringen die in jezelf bestaan
kracht bij te zetten en als het ware te bevestigen door ze 'op papier te
zetten' (waarbij het doel van het schrijven dus is om gevoelens en emoties op
te wekken)? Of schrijf je om je eigen gevoelens en emoties en gedachten beter
te kunnen begrijpen en om dus jezelf better te leren kennen?
Hier is dan
zelf-eerlijkheid nodig om te kunnen onderscheiden en opmerken wanneer je vanuit
het ene startpunt schrijft en wanneer vanuit het andere. Het is immers
makkelijk om te schrijven vanuit 'gevoel', om met andere woorden een gevoel te
volgen omdat het werkelijk aanvoelt als een golf, of een stroom die je zachtjes
meevoert en al wat jij hoeft te doen is het gevoel of de emotie volgen en je
erdoor laten meevoeren, en terwijl je dat doet creëer je meer van dat gevoel of
de emotie. Het schrijven wordt dan uiteindelijk dus een soort van
cirkelbeweging waarin het einde zo goed als hetzelfde is als het begin omdat je
startpunt niet werkelijk zelf-beweging was. Je startpunt was om jezelf te laten
bewegen door een gevoel/emotie.
Schrijven met
zelf-eerlijkheid en dus vanuit het startpunt van het leren kennen van jezelf,
is om aanvankelijk misschien te schrijven vanuit gevoel. Stel bijvoorbeeld dat
er iets is gebeurt in je dag en je reageerde op het gebeurde met kwaadheid en
terwijl je over de gebeurtenis schrijft voel je de kwaadheid weer opkomen. Voor
even zal je dan misschien schrijven vanuit die emotionele ervaring, maar de
zelf-eerlijkheid bestaat erin dat jij jezelf dan even tegenhoudt en zegt van
'wacht eens even, laat mij nu eens onderzoeken wat er achter die kwaadheid
ligt'. Dan verschuift jouw focus en aandacht van de ervaring naar je eigen
zelf-beweging om jezelf beter te leren kennen en om te kunnen zien wie jij
eigenlijk bent achter je eigen gevoelens en emoties en interne ervaringen.
Wordt vervolgd in
Dag 741
No comments:
Post a Comment