In Dag 741: Waarom voel je je soms Minder dan een Ander? omschreef ik hoe vergelijking de kop kan opsteken in momenten
waarin je aan het converseren bent met iemand of wanneer je simpelweg in iemand's bijzijn bent. Plots komen er gedachten
aanzetten in je geest waarin je jezelf in vergelijking plaatst met de persoon
en dan kom je ineens tot de vaststelling dat je om de één of andere reden
'minder' bent dan die persoon omwille van een welbepaalde eigenschap die zij
hebben en jij schijnbaar niet - weze het een bepaalde kledingstijl,
lichaamsbouw, huidskleur, geld, leeftijd, uitdrukking, enzovoort.
Het eigenaardige aan
deze gedachtengang van vergelijking met een ander persoon - en iets dat ik pas
had ontdekt toen ik die gedachten van vergelijking in mijn geest nader
onderzocht - is dat het een tunnelvisie vormt. In dat ene moment van
vergelijking zie je namelijk maar één aspect van zowel jezelf als de ander
persoon. Al je aandacht gaat naar die
ene eigenschap van jezelf en de ander en je ziet of beseft niet dat er zoveel
meer is aan jezelf en de ander dan die ene eigenschap.
Maar doordat je
jezelf in die ene eigenschap gaat vergelijken, geloof je als het ware dat je
volledig gedefinieerd bent door die vergelijking. Het lijkt alsof, gewoon omdat
jij tot de vaststelling komt dat jij niet hebt wat die ander heeft, dat je
daarom 'minder' bent - dat met andere woorden de totaliteit van je wezen
'minder' is.
Iets wat je daarin
dus over het hoofd ziet is de rest van jezelf, namelijk al je andere
eigenschappen die jou 'jij' maken. Je ziet niet dat die ene eigenschap die in
dat ene moment het allerbelangrijkste lijkt te zijn helemaal niet bepaald wie
jij noch de ander is. Dat is immers de illusie die de geest creëert, dat het
wel of niet hebben van die ene eigenschap de waarde bepaalt van wie jij bent.
Maar in wezen is dat dus maar een gedachte die in dat ene moment in jouw geest
naar boven komt.
En daarin bestaat
dan de illusie, in de vergankelijkheid en vluchtigheid van je gedachten -
gedachten die je in het ene moment zeggen dat je 'minder' ben dat die of deze
persoon omdat jij een welbepaalde eigenschap niet hebt die zij wel hebben, maar
die in het volgende moment alweer weggeëbd zijn. Een gedachte kan je in het ene
moment iets doen geloven over 'wie jij bent', dat in het andere moment alweer
helemaal niet relevant meer lijkt, omdat de gedachte niet blijft steken. Een
gedachte is van vergankelijke aard, ook al komt dezelfde gedachte in
verschillende situaties steeds naar boven, toch is het geen constante in elk
moment van je leven.
Wat wel een
constante is dat ben jij in en als de totaliteit van je wezen en dat is iets
dat spijtig genoeg lijkt te verdwijnen in zulk 'n momenten waarin je hele
aandacht gevestigd wordt op een eendimensionele en gelimiteerde gedachtengang
van vergelijking.
In de Dag 743 deel
ik hoe je jezelf kan ondersteunen en begeleiden om jezelf niet te verliezen in
vergelijking en om in elk moment te beseffen wie jij bent als een
multidimensioneel wezen - in tegenstelling tot de eendimensionele vergelijking
die je geest creëert.
No comments:
Post a Comment