Ik werd samen met
mijn echtgenoot uitgenodigd op een familiereunie, een twee dagen lang durende
kampeertocht. Mijn eerste reactie die in mezelf opkwam wannneer ik erover werd
aangesproken was er een van weerstand. Gedachten die in mijn geest naar boven kwamen
waren er van 'ik zal er niet van genieten', 'ik zal me ongemakkelijk voelen',
'ik voel me altijd ongemakkelijk rond mensen die ik niet goed ken'.
Mijn partner heeft
dezelfde soort persoonlijkheid, hij doet meestal niet graag dingen die
betrekking hebben tot socialiseren en uitgaan enzo. Ik heb dan de neiging om
zijn houding van 'ik heb geen zin om te gaan' te gebruiken om mijn eigen
houding te rechtvaardigen en om me als het ware goed en comfortabel te voelen
bij mijn beslissing om niet te gaan en mijn persoonlijkheid van 'niet graag te
socialiseren'.
Dit keer echter had
ik door waar ik mee bezig was in mijn geest, dat ik in een bepaalde
persoonlijkheid aan het stappen was. Een persoonlijkheid waarin ik mezelf aan
het limiteren was tot die eigenschappen van 'me ongemakkelijk/onzeker voelen
rond mensen' en 'niet genieten van socialiseren met mensen'. Ik besefte ook dat
ik tegelijkertijd mijn partner zijn gebrek aan 'zin' om naar de reunie te gaan
aan het gebruiken was om mezelf te ondersteunen in mijn eigen ervaring van
'geen zin te hebben'.
Ik zag tevens dat
als ik mezelf zou toestaan om de beslissing te maken om niet naar de reunie te
gaan op basis van die gedachten en de ervaring van weerstand, dan zou ik mezelf
meer verankeren in die persoonlijkheid en zou ik met andere woorden enkel mijn
eigen zwakheden ondersteunen. In dat moment maakte ik de beslissing dat ik
mezelf niet zou laten bepalen door die projectie en voorspelling in mijn geest
en in die persoonlijkheid die er dus vanuit ging dat ik 'me toch niet zou
amuseren' en dat ik 'me toch maar ongemakkelijk zou voelen'.
Ik maakte de
beslissing dat ik ondanks de weerstand en de gedachten in mijn geest toch zou
gaan naar de reunie en dit ter ondersteuning van mezelf, van mijn potentieel om
te veranderen en om specifiek die 'zwakheden' in mezelf zoals zelf-onzekerheid
te veranderen. Ik zou naar de reunie gaan om mezelf uit te dagen om niet die
voorspellingen in mijn geest uit te leven, maar eerder een manier te vinden om
me wel te amuseren en om wel te genieten van het socialiseren met familie en
met 'mensen die ik niet goed ken'. Dat is immers waar het proces van
zelf-creatie om draait, het bewijzen aan mezelf dat ik niet bepaald ben door
die voorspelbare gedachten en emotionele patronen in mijn geest en dat ik de
macht heb om zelf te bepalen wie ik ben in bepaalde situaties.
No comments:
Post a Comment