Een fascinerend
patroon dat zich steeds in mijn onderbewustzijn bevonden heeft en waarvan ik
ervan uitga dat het zich bevind in het onderbewuste van elk mens heeft zich
onlangs voor me geopenbaard. Ik werd me er plots bewust van dat er in hoe ik
mijn realiteit zie - als een soort film die zich in of achter mijn fysieke ogen
bevindt - een haast constante ervaring van ontevredenheid en ongenoegen aanwezig is.
Ongenoegen verbonden
met beelden in mijn geest van beroemdheden en hun luxueuze levensstijlen en
allerlei beelden die ik ooit gezien heb in magazines of televisie waarin je
soms een kijkje krijgt in de levens van de rijken in deze wereld. Dit vormt
deel van een systeem in mijn geest dat verbonden is met mijn ogen en met mijn
perceptie van de realiteit die ik zie met mijn ogen. Langs de bovenkant in mijn
geest bevinden zich die beelden hetgeen zich 'boven' mijn ogen bevindt omdat
het gedefinieerd is in mijn geest als 'meer', als meerwaardig en superieur.
De fysieke realiteit
die ik gadeslaag met mijn ogen lijkt daardoor dan 'minder' in vergelijking met
die beelden daar bovenin mijn geest. Dit is in feite altijd aanwezig geweest
als een systeem in mijn geest, maar ik heb het nooit werkelijk gezien zoals nu.
Die ervaring dat de realiteit die ik zie met mijn ogen 'minder' is dan wat het
zou kunnen of moeten zijn ervoer en zag ik steeds als het ware als een deel van
mezelf - ik stelde het nooit in vraag.
Wat ik nu deed
wanneer ik dit systeem opmerkte was onmiddellijk zelf-vergeving toepassen,
omdat ik tegelijkertijd ook zag wat ik eigenlijk aan het doen was in en als dat
systeem. Ik besefte dat ik mezelf en mijn realiteit aan het verminderen was
door te geloven dat die beelden in mijn geest 'echt' zijn.
Ik besefte dat het
niet zozeer is dat de levens van beroemdheden en mensen met veel geld 'beter'
of 'meer' zijn en dat mijn leven in vergelijking 'minder' is, maar dat het meer
gaat om de idee die erachter zit. En dit idee is dat van 'zekerheid' en 'veiligheid'.
Hoe meer geld je hebt, hoe meer die idee immers bevestigd lijkt te zijn dat je
ook meer zekerheid en veiligheid hebt in je leven, terwijl de idee aan minder
geld hebben ook meer onzekerheid, angst en onveiligheid opwekt.
Wat ik hierbij
echter inzag is dat het verlangen naar 'meer' als in meer geld, meer rijkdom,
beroemdheid, luxe, enzovoort, eigenlijk niet te maken heeft met de roem en
glorie en geld op zich maar meer een gevolg is van hoe ik wie ik ben vanbinnen
als wezen gedefinieerd heb in het gelimiteerde construct van 'overleving', van
angst, zorgen en stress in relatie tot geld, de toekomst en overleving. Het
verlangen naar 'meer' is dus eigenlijk een verlangen naar mezelf, naar het
'meer' aan wie ik ben dat ik heb onderdrukt onder dat overlevingscontruct in de
geest. Het is een verlangen naar het realizeren van mezelf als zijnde zoveel
meer dan overleving, zoveel meer dan de geest -- het realizeren van mezelf als
het ongedefinieerde potentieel en uitdrukking van het leven zelf.
No comments:
Post a Comment