Dag 779: Herinneringen als Voorspelbaar Systeem in je Geest of als Gereedschap ter Zelf-Ontplooiing?

Ter verklaring van de titel van deze blog: Herinnering als voorspelbaar systeem in je geest verwijst naar het feit dat onze herinneringen een systematische aard hebben in de zin van ze vaak automatisch opkomen in bepaalde situaties die bepaalde herinneringen triggeren in onze geest, en tegelijkertijd een bepaalde emotionele of gevoelens lading met zich mee dragen. Onze herinneringen volgen met andere woorden een bepaald 'programma' dat voorspelbaar is aangezien het bijvoorbeeld steeds dezelfde herinneringen zijn die opkomen en die steeds dezelfde emoties of gevoelens opwekken in onszelf. Herinneringen zijn een systeem vanuit het perspectief dat we schijnbaar 'niets kunnen doen' aan wanneer, hoe en waar deze herinneringen getriggerd worden en zelfs wanneer we vanuit een bewuste keuze een herinnering naar boven roepen, lijkt de emotie of het gevoel eraan verbonden onvermijdelijk ook naar boven te komen.

Dit is althans hoe herinneringen in onze geest steeds bestaan hebben, als iets dat ons in wezen saboteert in onze poging om onvoorwaardelijk te kunnen loslaten van ons verleden en ons eigen lot in handen te nemen. Onze herinneringen zijn immers steeds daar om ons te herinneren aan onze fouten, aan al de momenten waarin we ons oninteger of respectloos gedragen hebben, de momenten waar we ons met andere woorden over schamen en waar we spijt van hebben of ons schuldig over voelen. Hierdoor vormen herinneringen vaak het 'bewijs' van wie we zijn en dus tegelijkertijd de ketens waarmee we onszelf vastketenen aan zelf-onderdrukkende emoties, zoals spijt, schuld en schaamte. Al zijn deze emotionele ervaringen niet 'prominent' of op de voorgrond aanwezig in jezelf, toch is het de veronderstelling verbonden met die aantal 'slechte' herinneringen dat ze bepalen wie je bent en dat het verleden onveranderlijk is hetgeen de impressie creëert dat je verankerd bent aan je eigen verleden en dat je niet werkelijk meer of beter kan worden dan wat je verleden dicteert.

Op dezelfde manier functioneert ons 'collectief geheugen', namelijk de herinneringen die we als cultuur hebben van wat wij mensen doorheen de geschiedenis van ons bestaan gedaan hebben in deze wereld. Al de oorlogen, het bloedvergieten, het lijden, de corruptie, de haat en de onrechtvaardigheid. Al willen we veranderen en een betere toekomst maken en al veronderstellen we dat we de beste intenties hebben, toch lijkt het verleden zich steeds maar te herhalen en lijken we niet werkelijk, op wezenlijk vlak, los te kunnen breken van onze neiging om beslissingen te maken waar we later spijt van hebben. Zoals het is op macro-schaal, zo is het ook op micro-schaal en vice versa.

Toch is dit 'herinneren'-systeem in onze geest niet compleet kwaadaardig. Het is niet al slecht wat zwart ziet. Er is een bepaald potentieel dat te vinden is in dit soort systemen in onze geest die aanvankelijk geprogrammeerd lijken te zijn om als zelf-sabotage te dienen. Een soort van geschenk dat verborgen ligt in een vloek. Meer hierover in Dag 780.

Dag 774: Herinner je Wie je Werkelijk Bent

Het is zo makkelijk om in je proces te vergeten wie je werkelijk bent. Wie je werkelijk bent als zijnde zoveel meer en zoveel dieper dan hoe je je doorgaans op bewust vlak ervaart.

Dit is een besef dat mij in mijn proces heeft ondersteunt om mezelf uit bepaalde patronen te halen in mijn geest. Patronen waarin ik bijvoorbeeld begin te twijfelen aan mezelf, waarin ik mezelf beoordeel of waarin ik mij onzeker voel over wie ik ben in mijn proces en in mijn bestaan.

Het is wanneer ik mij herinner dat wat ik ervaar, als al die twijfels, onzekerheden, angsten, gedachten, interne conversaties waarin ik mij vaak geconflicteerd voel met mezelf, in feite maar de oppervlakkige laag van mezelf in mijn geest vormen, dat ik weer een zekere stabiliteit vindt in mezelf omdat ik mij dan ook herinner en besef dat de zekerheid, het gewaarzijn, de standvastigheid, de echtheid, de oprechtheid en de stabiliteit waar ik naar op zoek ben eigenlijk wel degelijk in mezelf bestaat, ook al ervaar ik het op bewust vlak niet meteen.

Het is zo makkelijk om je eigen gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen te geloven. Het is makkelijk om te geloven dat dat is wie je bent en om, als je bewuste gedachten je vertellen dat je gefaald bent of dat je minderwaardig bent op de één of andere manier, dat dan ook te gaan geloven en dan in de put te gaan zitten. Het is namelijk ook zo dat in die momenten waarin zulk 'n gedachten en ervaringen in je naar boven komen niet meer ziet dan die gedachten en ervaringen. In dat moment is dat al wat er bestaat in en als jezelf, dus ga je ervan uit dat dat de realiteit is van wie jij bent.

Maar wat je dan echter vergeet is dat wie je werkelijk bent eigenlijk zoveel dieper bestaat in jezelf. Er is een gewaarzijn, een wezenlijkheid in jezelf dat zoveel krachter is dan je gedachten en oppervlakkige ervaringen. Dat gewaarzijn dat diep in jezelf bestaat is hetgene dat werkelijk je proces aan het sturen is en dat je steeds door alle obstakels zal duwen die je tegenkomt op je pad, hoe lang het soms ook lijkt te duren dat je in een diep dal zit.

Soms raak je jezelf immers even kwijt in je geest, in die gedachten die je ontmoedigen, die je neerhalen, die je in een diepe put in jezelf sturen - tot je middels het gereedschap van bijvoorbeeld schrijven, zelf-vergeving en zelf-onderzoek jezelf er weer kan uithalen. En het zijn kleine realisaties en herinneringen zoals het besef dat die gedachten steeds maar de uiterst oppervlakkige laag van je geest opmaken die je onderweg kunnen assisteren en ondersteunen om sneller uit dat dal te geraken.

Je kan bijvoorbeeld meteen inzien en begrijpen dat de gedachten en ervaringen in je bewuste geest in wezen niet echt zijn en op zich geen macht hebben in of over jezelf, wanneer je je realiseert dat de eigenlijke beslissende en sturende kracht van wie je bent als wezen zoveel dieper ligt in jezelf. Het zijn zo'n realisaties die je ook in staat stellen om weer even verbinding te maken met die dieptegang die in jezelf bestaat en dus los te laten van wat je op bewust vlak heeft bezig gehouden.