Dag 323: De Seksuele Onderdrukking in onze Samenleving is een Ziekte - Dossier Verkrachting in België

Dit is een verderzetting van "Dag 322: Kan De Mens zich Beschaafd Noemen als Verkrachting bestaat? - Dossier verkrachting in België" en we gaan verder op volgende paragraaf:


Ook hebben we onderzocht hoe de Seksuele Theoriëen van Freud, waarin Freud oppert voor een onderdrukking en 'controle' van de 'seksuele driften' in en van de mens om zogezegd een 'gezonde samenleving' te creëren, bijdragen tot een samenleving waarin kinderen en volwassenen geen blijf weten met hun 'seksuele driften', en dan uiteindelijk geheime innerlijke fantasie-werelden gaan creëren waarin 'alles kan en alles mag', zonder dat mensen zelfs begrijpen waarom ze bijvoorbeeld verlangen om een vrouw te mishandelen, misbruiken en onderdrukken - omdat onze samenleving en menselijke interactie gebaseerd is op het onderdrukken van die 'driften' en bijgevolg de mens niet kan en wil ondersteunen of begeleiden in het begrijpen en ontcijferen van en verantwoordelijkheid nemen voor de innerlijke realiteit -  tot het te laat is en er iemand verkracht wordt en we gedwongen worden om  psychologische begleiding te overwegen voor dit individu.


Heb je al eens opgemerkt hoe kinderen reageren wanneer ze geconfronteerd worden met beelden en woorden die te maken hebben met 'sex' en 'sexualiteit'? Meestal zeggen ze 'eeeei', 'bah', 'vies!', ze beginnen ongemakkelijk te giechelen en om zich heen te kijken, grapjes te maken en er alles aan doen om dat waar ze op reageren weg te werken en weg te duwen alsof het iets 'slecht' is en niet zou mogen bestaan.

En nog eigenaardiger: Waarom vinden wij deze reactie 'normaal'? We zullen misschien wel zeggen van 'jah, het zijn maar kinderen', 'het is een typisch kinderachtige en kinderlijke reactie', alsof het vanzelfsprekend en 'natuurlijk' is dat kinderen zich ongemakkelijk voelen over seks, seksualiteit en bijgevolg hun eigen lichaam. Kinderen zullen echter enkel zo reageren wanneer er andere kinderen en/of volwassenen in de buurt zijn, alsof ze willen bewijzen aan al de andere mensen dat ze ook 'normaal' zijn door zo te reageren - omdat ze ergens in hun onderbewuste geest beseffen dat alle mensen zo reageren op seksualiteit, dat er een sociaal stigma bestaat rond seksualiteit, het lichaam en al wat natuurlijk en vleeslijk/fysiek is, en ze willen uiteraard niet gestigmatiseerd worden.

Er bestaan zoveel beoordelingen rond deze fysieke realiteit, rond het lichaam, rond de geslachtsdelen, de geslachtsdaad en alles wat te maken heeft met de natuurlijke seksuele uitdrukking -- die eigenlijk constant en overal gebeurt in de natuur en achter gesloten deuren en in de geest van mensen. Kinderen pikken die sociale onderdrukking van seksualiteit die bestaat in de mens op, en gaan dan zo'n overdreven gedrag uitdrukken in een sociale situatie als reactie op seksueel getinte beelden en/of woorden. Wat ze in die situatie uitdrukken is ANGST - het is vergelijkbaar met pest-gedrag: bij pestgedrag gaat de 'pester' iemand eruitpikken om te pesten, te onderdrukken en aan te vallen omdat de 'pester' angst heeft van bepaalde eigenschappen die hij ziet in het individu die hij uitgepikt heeft om te pesten -- daarom is er zo'n grote weerstand, zo'n grote afkeer en zo'n agressie --- uit ANGST.

wanneer kinderen geconfronteerd worden met beelden/woorden van seksuele aard, worden ze geconfronteerd met een 'eigenschap'/'realiteit' in/van zichzelf die ze hebben leren beoordelen als 'negatief' en 'slecht', op impliciete wijze door hun omgeving als hoe volwassenen omgaan met seksualiteit te observeren. Hun reactie van afkeer, afwijzing en het belachelijk maken van de seksuele beelden/woorden, is dan een sociale overlevings-reactie waarin ze willen duidelijk maken aan hun omgeving dat die beelden/woorden niet in hen bestaan, om zichzelf te beschermen tegen zelf zo afgewezen/bespot te worden door hun omgeving.

Wanneer volwassenen kinderen dit gedrag zien uitdrukken, als die overdreven ongemakkelijkheid/afkeer tegenover seksualiteit - gaan volwassenen dit bestempelen als 'kinderlijk gedrag' omdat wij, volwassenen, dit gedrag niet meer vertonen, wij gaan zogezegd op een volwassen manier om met seks. Maar, is dit wel zo? Ik bedoel, als je kijkt naar hoe weinig er gecommuniceerd wordt over seks en seksualiteit en het fysieke lichaam, fysieke aanraking, intimiteit -- en hoeveel ongeschreven 'sociale regels' er bestaan om elkaars 'lichamelijkheid', 'lichamelijke ruimte' te omzeilen --- dan kan je vaststellen dat de volwassen mens  eerder een geëvolueerde vorm is van hoe het kind reageert op seksualiteit.

Want, Seks, we doen het allemaal, we denken er allemaal aan, we willen het allemaal, we zijn er allemaal naar op zoek --- maar niemand die er duidelijk, rechtuit, assertief, open of eerlijk over is. Je zou haast zeggen, wanneer je de menselijke interactie gadeslaat, dat het niet echt bestaat, dat de mens geen seksueel wezen is. Terwijl, wanneer je stilstaat bij wat het eigenlijk is dat de mens hier op aarde doet, waarom hij bestaat - dan is het SEKS, voortplanting, 'overleving' - net zoals dat bij elke diersoort en plantensoort het geval is.

Is het niet ergens vanzelfsprekend dat als wij in en als onze samenleving een volledig gesloten en stilzwijgende houding aannemen in verband met seks, en dan voornemelijk wanneet het aankomt op de seksuele communicatie/interactie die (niet) plaatsvindt tussen kinderen en hun primaire omgeving - dat er dan seksuele stoornissen plaatsvinden, zoals verkrachting - en dat wij als samenleving dan perplex staan en niet begrijpen waar zo'n gedrag in godsnaam vandaan komt? Is het niet net door onze onderdrukking en stilzwijgen en gesloten houding in verband met seksualiteit dat we onszelf blind maken en houden om opzettelijk de oorzaak/redenen niet te zien van waarom er zoiets als verkrachting bestaat?


Onderzoek de Equal Life Foundation een OnderzoeksCentrum dat staat voor het Onderzoeken van de Menselijke Samenleving en de Menselijke Geest - om Oplossingen te kunnen ontwerpen voor de problemen die wij dagelijks ervaren in onze samenleving.