Om dit in de context van het maatschappelijke probleem van 'verkrachting' te plaatsen en waarom er maar geen werkbare oplossingen gevonden worden of zelfs praktisch toepasbare verklaringen gevonden worden voor het bestaan van 'verkrachting' --- is omdat er naar het probleem gekeken wordt vanuit het ego als persoonlijke reacties en meningen, waarin elk individu een 'intellectueel eigendom' heeft in en van het probleem. Dit 'intellectueel eigendom' als de gepersonaliseerde mening en reactie van het individu op het probleem en hun persoonlijke belangen in relatie tot het probleem, maakt mensen blind voor de realiteit van het probleem --- en zorgt er enkel voor dat mensen alleen maar geïnteresseerd zijn in het oplossen van problemen waar zij persoonlijke belangen bij hebben, en zelfs daarin enkel aspecten van die problemen zullen overwegen waar zij zich persoonlijk betrokken bij voelen.
Wat wil ik nu eigenlijk zeggen met 'intellectueel eigendom' wanneer ik zeg dat wanneer mensen in de samenleving kijken naar problemen of bepaalde problemen willen oplossen, die problemen benaderen vanuit een 'intellectueel eigendomsrecht'? Is dat, elk persoon wel een persoonlijke reactie, gevoel, emotie en mening zal hebben over het probleem, een 'persoonlijk perspectief' en 'persoonlijke visie' op het probleem. Bij het maatschappelijk probleem van verkrachting is dat bijvoorbeeld het slachtoffer die zich angstig/kwaad/... voelt in relatie tot wat er gebeurt is en tot verschillende aspecten die meespeelden in de situatie, zoals beschuldiging tegenover de dader, gepaard met allerhande gedachten in verband met 'wie hij is' en 'waarom hij het deed' en 'wat er met hem zou moeten gebeuren', die altijd emotioneel getint zijn. Dan heb je de dokters/psychologen die hun persoonlijke visie vormen over de situatie, die getint is door hun persoonlijk verlangen om iets te zeggen te kunnen hebben over zo'n dingen die gebeuren in de samenleving zodat ze zich speciaal en belangrijk kunnen voelen. Dan heb je de ouders van het slachtoffer die hun eigen reacties en meningen hebben over de verschillende aspecten die bijdroegen tot wat er gebeurt is met hun dochter. En dan heb je nog de samenleving waarin elk mens die een bericht over verkrachting leest in de krant of hoort op het nieuws, zijn eigen persoonlijke mening en reactie heeft op de situatie. Dan is er ook nog de dader die op zijn manier kijkt naar het slachtoffer, naar wat er gebeurt is en naar zichzelf.
Zo 'eigent' elk individu zich het probleem toe in en als persoonlijk 'intellectueel eigendomsrecht' --- waarin elk individu zichzelf gelijk geeft in 'MIJN mening/visie' en 'MIJN reactie'. En dit is een gevolg van het feit dat geen enkel mens geeft om wat het beste is voor IEDEREEN, voor de hele samenleving. Geen enkel mens bekijkt zichzelf en de situatie als een deel van een groter geheel, als een consequentie van een groter achterliggende problematiek - waarin iedereen van het slachtoffer tot de dader, de psychologen, dokters, ouders, het gerecht, de media, de politiek, de economie, de advocaten en ieder ander individu in de samenleving en de wereld deel uitmaakt van die grotere problematiek die de 'voedingsbodem' is van het fenomeen 'verkrachting' (om maar een voorbeeld te geven van de problemen die in onze samenleving bestaan). Ieder mens draagt zijn steentje bij tot al wat er bestaat in onze wereld, door wat wij elk individueel toestaan te bestaan op kleine en grote schaal.
Het probleem hierin is dat geen van ons zich daarvan bewust is, we beseffen niet hoe we zelf als individu bijdragen tot het grotere geheel en tot elk klein probleem dat de kop opsteekt in dat geheel - omdat we allemaal kijken naar de wereld om ons heen vanuit ons persoonlijk 'intellectueel eigendomsrecht', en daarin enkel zien wat we willen zien als onze eigen reacties, gevoelens, gedachten, meningen, opinies en geloofsovertuigingen. En, omdat we ons niet bewust zijn van onze impliciete en expliciete invloed op het groter geheel van 'de wereld' en 'de samenleving', kunnen we zogezegd onze handen schoon wassen en onze verantwoordelijkheid ontkennen tegenover wat we zien in de wereld --- hetgeen ons dan weer een excuus biedt om te geloven dat we 'gelijk hebben' in onze persoonlijke mening over wat we zien in die wereld/samenleving, terwijl we als het ware langs de zijlijn staan te kijken naar al wat er gebeurt als een passieve aanwezige, alsof we niet werkelijk aanwezig of betrokken zijn bij wat we zien als 'het leven op aarde' - alsof we niet werkelijk HIER zijn en bestaan.
Hierin vormt zich fascinerend genoeg een 'vicieuze cyclus', waarin het net onze meningen zijn, en dus onze 'passieve aanwezigheid' en 'onbetrokken houding' tegenover wat we zien in onze wereld, die de oorzaak vormt van de consequenties die plaatsvinden, van de conflicten die de kop opsteken. Ik bedoel, waarom is het dat geweld, oorlog, mishandeling en misbruik bestaat als al de vormen van conflict die in onze wereld bestaan? Omdat elk mens zijn eigen mening heeft, zijn eigen persoonlijke levensstijl, overtuigingen, ideëen, moralistische principes, gedachten en reacties - en dan gaat dat natuurlijk beginnen botsen.
We kunnen hieruit dus al concluderen dat 'verkrachting' een vorm van 'conflict' is die een consequentie is van de 'verschillen' die mensen zich opzettelijk toeëigenen en van hoe mensen zich opzettelijk afscheiden van een ander in en als hun persoonlijk 'intellectueel eigendomsrecht', met andere woorden 'de Geest', de Gedachten, de 'Min(e)-d'. En dat, de reden waarom dingen zoals verkrachting, dat toch wel een indicator is van een ongezonde ingesteldheid en een zeer zware afwijking in de interne realiteit van de mens in relatie tot zijn omgeving, niet aangepakt worden en opgelost worden, is omdat mensen hun 'intellectueel eigendomsrecht' niet willen opgeven, mensen verkiezen het ego boven gezond verstand en wat het beste is voor Allen. Mensen verkiezen oorlog boven vrede omdat het is in het conflict met onze omgeving dat wij ons de 'winnaar' kunnen voelen, dat we ons speciaal en belangrijk en 'beter dan' kunnen voelen. En dat geld niet enkel voor de dader, ook het slachtoffer en elke andere betrokken partijen gebruiken hun persoonlijke reacties als gedachten, gevoelens en emoties als een excuus om zich belangrijk te voelen en om niet te kijken naar de situatie op een manier die gericht is op waarachtig oplossingsgericht redeneren/handelen.
Doen wat het beste is voor allen vereist immers dat we onze persoonlijke belangen aan de kant schuiven en de wereld op de eerste plaats zetten in onszelf.
Onderzoek de Equal Life Foundation die de mens uitdaagt om op te staan als een wezen van integriteit die kan bewijzen dat hij in staat is om te geven om een ander in eenheid en gelijkheid met zichzelf - en Onderzoek een Basis Inkomen Garantie als een systeem van Economische Stabiliteit voor elk individu, dat de oplossing is om vele conflicten tussen mensen de wereld uit te helpen.
No comments:
Post a Comment