Er steken uiteindelijk een heleboel problemen de kop op waar we dan geschokt op reageren, omdat het ons 'wakker schudt' uit onze fantasiewereld, en door die 'schok' als een negatieve ervaring, verbonden met de gebeurtenissen in de fysieke werkelijkheid, gaan we verlangen om weer 'weg te drijven' in de wereld van positieve gevoelens en ervaringen zoals in onze fantasie en met name seksuele fantasiëen. En zo plaatsen we onszelf in een vicieuze cyclus van uiteindelijke zelf-vernietiging.
Zelf-vernietiging, omdat we vastzitten in een patroon van het consistent en systematisch vermijden, ontwijken en negeren van problemen in de plaats van ze op te lossen en aan preventie te doen - want daar is immers constante oplettendheid en betrokkenheid voor nodig.
Ik bedoel, seksuele fantasiëen en de 'fantasie' op zich als een 'toepassing' in en van de Menselijke Geest, is de 'ideale' ontsnappingsweg uit een realiteit die we ervaren als Negatief - en dus is het gezond verstand dat, hoe groter de negatieve ervaring van angst geassocieerd met de fysieke werkelijkheid, hoe groter het verlangen zal zijn om 'weg te drijven' en te 'vluchten'.
Ik zat als kind op de schoolbanken, op de speelplaats en thuis, continu 'weg te dromen' - mijn fantasiëen waren in het begin nog 'onschuldig', zoals een Disney film waarin ik de heldin speelde - maar vanaf mijn twaalf jaar begonnen ze een meer expliciet seksuele kant te krijgen. Ik had toen dat 'gevoel' ontdekt, die unieke ervaring van Seksuele Opwinding, en ik vond die ervaring zo fascinerend dat ik er steeds naar op zoek ging. Ik gebruikte dan beelden die ik had gezien op televisie, of die ik had ontdekt op porno-sites op de computer, en ik ging erop verder, ik breidde mijn eigen verhaal errond in een poging om die opwinding zo hoog mogelijk op te drijven.
Wat in dit proces duidelijk wordt is dat de media, zoals series, films, magazines, stripboeken en pornografische beelden op het internet - een grote rol spelen in het 'injecteren' van de beelden die kinderen kunnen gaan gebruiken in hun fantasie. Het was immers door toevallig die specifieke beelden te zien in een erotische laatavondfilm en in de 'Rooie Oortjes' Erotische Stripboeken van mijn Vader, dat ik voor de eerste keer dat 'speciale gevoel' ervoer in mezelf --- waardoor ik dan opzettelijk die specifieke beelden opnieuw en opnieuw en opnieuw ging oproepen in mijn verbeelding/fantasie/gedachten om dat gevoel opnieuw en opnieuw en opnieuw te kunnen ervaren. Ik kan me vooral levendig voor de geest halen dat ik zo vaak uit het raam zat te turen in de klas en mezelf volledig liet opgaan in het verbeelden van een complete erotische film in mijn geest, gebaseerd op de beelden die ik op de televisie had gezien, en dat, wanneer de bel ging voor de speeltijd, dat ik mij zo verdwaasd voelde alsof ik wakker moest worden uit een Roes. Ik moest dan weer even afscheid nemen van die positieve, warme ervaring van Seksuele Opwinding, als de energie van Gevoelens die ik in mijn lichaam had gegenereerd, en de naar mijn aanvoelen, negatieve en kille realiteit confronteren in het rechtkomen van mijn stoel en mij naar de speelplaats toe bewegen.
Ik bedoel, het is mij nu pas duidelijk dat ik een 'val' aan het maken was voor mezelf zonder dat ik het zelf doorhad, omdat - hoe meer ik die zogezegde 'positieve' en 'warme' energie van gevoelens genereerde in mijn lichaam, als reactie op de seksuele verbeelding, hoe 'kouder', 'killer' en 'negatiever' de 'echte wereld' aanvoelde en hoe meer ik het verlangen voelde om mij ergens in een hoekje weg te steken om mijn verbeelding verder te zetten en mezelf te 'verliezen' in de positieve gevoelens. En dat is de overheersende ervaring geweest van mezelf tijdens mijn kindertijd -- een constante schippering tussen de 'koude', 'kille' en 'negatieve' werkelijkheid van mensen in mijn omgeving als mijn 'dagelijkse leven' die mij angst aanjoeg en waarin ik mij zeer onzeker en onveilig voelde, en het verlangen om te 'verdwijnen' in de verbeelding en fantasie die ik opwekte in mijn geest en gedachten en op te gaan in het positieve gevoel van Seksuele Opwinding.
Langs de ene kant, in de 'realiteit', in mijn dagelijkse interactie met de mensen om mij heen, voelde ik mij zeer eenzaam, verloren, verward, angstig en onzeker - en langs de andere kant, in mijn verbeelding en fantasie, in mijn 'interne wereld', voelde ik mij veilig, geliefd, verbonden en geborgen. In mijn verbeelding bestond er immers niet zoiets als 'afscheiding' of 'afwijzing', alles verliep er steeds precies zoals ik het wilde, ik voelde me er veilig omdat ik het gevoel van 'controle' kon ervaren - een controle die ik niet had over mijn fysieke omgeving. Het fascinerende is echter dat deze gevoelens en ervaring van 'veiligheid', 'geliefd zijn', 'verbondenheid' en 'geborgenheid' als reactie op mijn verbeelding, niet ECHT was, het kon niet Echt zijn, omdat, vreemd genoeg, hoe meer ik die gevoelens opwekte in mezelf, hoe onveiliger, eenzamer, verwarder en angstiger ik mij voelde in de 'Echte Wereld' (Dit is een fascinerende Eigenschap van Gevoelens en Verbeelding als de 'Valse/Onbetrouwbare Interne Beleving' die we zeker nog zullen onderzoeken en bekijken in de Volgende Blogs).
En, ik bedoel, het is pas door het proces van zelf-eerlijkheid, zelf-onderzoek, zelf-vergeving en zelf-correctie te bewandelen, sinds ik Desteni heb leren kennen - dat ik inzie in welke mate ik mezelf heb gesaboteerd in mijn leven, door steeds maar te vertrouwen op dat gevoel en bijgevolg mezelf steeds verder af te scheiden en te isoleren van mijn fysieke omgeving door te 'verdwijnen' in mijn verbeelding/fantasie. Ik had immers toen niet door dat wat ik doe in mijn geest en gedachten, net zoals hoe het fysieke lichaam zich ontwikkelt doorheen de tijd, een proces van 'opbouwing' was, een 'cumulatief' proces - en dat ik langzaam maar zeker, elke keer dat ik die specifieke gedachten/verbeelding en gevoelens opwekte in mezelf, laag na laag aan het toevoegen was aan een 'persoonlijkheid'/'entiteit' die ik onbewust in mezelf aan het opbouwen was. Een persoonlijkheid van onzekerheid, van verwarring en van al die negatieve emoties waar ik van wilde vluchten in mijn fantasie. Een persoonlijkheid die uiteindelijk zo zwaar zou gaan wegen, tegen de tijd dat ik 18 jaar was, dat ik zou beginnen te overwegen om mezelf van het leven te beroven.
Dit was het grote probleem, dat er geen enkel grijntje gezond verstand in mezelf bestond - geen enkele 'stem van rede' in mezelf die aan de alarmbel trok en mij er even op wees dat waar ik mee bezig was consequenties zal hebben voor mezelf in de toekomst - en dat, wat ik doe in mijn geest en gedachten, niet zomaar energie is die uit het niets verschijnt en naar het niets weer verdwijnt, maar dat die 'energie' wel degelijk ergens vandaan komt en ergens naartoe gaat en dus gevolgen zal hebben op mijn interne en externe realiteit.
En dus, ik bedoel: waar zou die 'stem van rede' vandaan moeten komen? Van de Ouders? Van de School/Leerkrachten? Van de Media? Omdat, als ik Desteni nooit had leren kennen, als de 'Stem Van de Rede' die aan de alarmbel trok en die mij erop wees dat er meer gaande is in de Menselijke Geest dan op het eerste zicht te zien valt, dan schat ik mijn kansen laag in dat ik er ooit zelf achter zou zijn gekomen, dat de Menselijke Geest een programma is van Informatie dat ik zelf heb opgebouwd doorheen mijn leven/ontwikkeling als een fysiek lichaam hier op aarde. Ik bedoel, wanneer ik Desteni tegenkwam, zat ik tot over mijn oren in de Idee en Overtuiging dat "De fysieke werkelijkheid een illusie is en dat mijn innerlijke gevoelens en ervaringen echt zijn" en maakte ik mezelf bijgevolg Gek met de Vraag "Maar wat IS dan ECHT?!!" en "Ben IK dan wel ECHT?!!" en "Wie ben Ik??" --- een straatje zonder einde, dolend in Wanhoop zonder een houvast te vinden in de Chaos van mijn Zelf-gecreëerde innerlijke gedachtenwereld.
...Wordt Vervolgd in Dag 345
Voor meer ondersteuning in het verwerven van een gedetailleerd inzicht in Hoe Seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest - stel ik voor om te investeren in de "What is Sex?" Interviews op Eqafe.
No comments:
Post a Comment