Dag 397: Hoe kunnen Emoties een Gereedschap voor Praktische Zelf-Verandering zijn?

Dit is een verderzetting van "Dag 396: Hoe zijn Emotionele Ervaringen een Kans tot Zelf-Perfectie?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik beelden als herinneringen oprakel in mijn geest/gedachten en daarop reageer met emoties als schuldgevoel, schaamte, spijt, angst, verdriet en woede -  en mij daarin dus 'slecht voel' over wat ik gedaan heb - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij  dat het 'mij slecht voelen over het verleden' een voorgeprogrammeerd systeem van energie is waarin ik mezelf opzettelijk verminder in 'wie ik ben' in en als mezelf - door mezelf in een vicieuze cyclus te plaatsen van schadelijke patronen uit het verleden door mezelf te identificeren met het verleden door erop te reageren met emoties en dat ik daarin mezelf definieer in en als een inferieure/verminderde vorm van mezelf

ik zie, besef en realiseer mij dat emotionele reacties op herinneringen een systeem is van zelf-vermindering en zelf-onderdrukking door mij slecht te voelen over beelden en ideëen van mezelf in mijn geest als 'herinneringen', op basis van voorgeprogrammeerde beoordelingen over die beelden  - en dat dat systeem van energetische ervaringen als emoties daardoor niet is wie ik werkelijk ben omdat het niet het beste voor heeft met mezelf

ik zie, besef en realiseer mij dat het beste voor mezelf zou zijn - om te leren uit het verleden, en mijn herinneringen te zien als kansen en mogelijkheden om mezelf te onderzoeken in relatie tot die herinneringen en daarin te leren hoe ik kan bestaan op de meest optimale manier --- en dat ik dus, door mezelf toe te staan mezelf te identificeren met emotionele reacties op die herinneringen, mijn macht heb weggegeven en mezelf heb laten programmeren om te bestaan op een manier die niet het beste is voor mezelf, waarin ik besta op een manier die enkel ten voordele is aan een systeem dat voorgeprogrammeerd is in en als het bestaan als het leven op aarde, buiten mijn wil om - omdat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor mezelf als het bestaan/leven zelf

ik stel mezelf tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor het bestaan van emotionele ervaringen in mezelf - door vragen te stellen en te onderzoeken wat emoties zijn - in het besef dat ik emoties blindelings heb aanvaard in mezelf als 'wie ik ben', zonder op welke manier dan ook te begrijpen wie ik ben in relatie tot emoties, waar emoties vandaan komen, en waarom en hoe emoties precies bestaan --- omdat ik mezelf had toegestaan en geaccepteerd mijn macht weg te geven en mijn verantwoordelijkheid te abdiceren als het leven zelf, als een creator/god in en als het leven/bestaan op aarde

ik stel mezelf tot doel om emoties en emotionele ervaringen die opkomen in mezelf als reacties op herinneringen te transformeren van een voorgeprogrammeerde zelf-vermindering en zelf-onderdrukking tot een zelf-expressie van zelf-ondersteuning door emotionele ervaringen te zien en erkennen als een kans voor mezelf om dat deel van mezelf te onderzoeken en te leren kennen dat ik mezelf heb toegestaan te verbergen onder de emotionele ervaring, die verbonden is met een beoordeling

ik stel mezelf tot doel om te bestaan als een levend voorbeeld van hoe emoties niet bepalen wie ik ben als 'menselijk wezen' hier op aarde - en dat ik de creator en het bepalende principe ben van mezelf --- en daarin de macht heb om te beslissen hoe emoties bestaan --- en om dus emoties te vormen en transformeren tot een zelf-ondersteuning, als een gereedschap van praktische zelf-verandering