Dit is een verderzetting van "Dag 392: Ben je een Personage of een Levend Wezen?".Zolang we onszelf definieren als het 'hoofdpersonage' in ons leven en onze realiteit - creëren we een wereld vol consequenties - vol conflict, misbruik en lijden - omdat, dit idee in contradictie staat met de realiteit. In de realiteit zijn we niet zomaar 'personages' - maar levende wezens. We zijn niet meer of minder dan een ander, we zijn één en gelijk. En deze eenheid en gelijkheid kan enkel gemanifesteerd en gerealiseerd worden in de 'alleenheid' van onszelf - in zelf-eerlijkheid, zelf-verantwoordelijkheid, zelf-respect, zelf-vertrouwen en zelf-ondersteuning kunnen we ook eerlijk, verantwoordelijkheid, respectvol, vertrouwend en ondersteunend zijn tegenover een ander.
Zelf-Vergeving Dimensie
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren als het hoofdpersonage in en van mijn wereld die ik zie met mijn ogen - en daarin andere mensen te definieren als de 'nevenpersonages' in mijn wereld/film -- waarin ik er vanuit ga dat andere mensen minder belangrijk/waardevol/hoofdzakelijk zijn dan ikzelf --- in de plaats van in te zien dat ik mensen niet eens werkelijk zie als wie ze werkelijk zijn, omdat ik op geen enkel moment heb moeite gedaan om hen te leren kennen, om de wereld die ik zie met mijn ogen te ontdekken en verkennen en leren kennen --- omdat ik vanaf het begin al geconsumeerd was met mijn eigenbelang door te geloven dat ik het 'hoofdpersonage' ben en dat de wereld die ik zie met mijn ogen hier bestaat om mijn belangen te dienen als mijn persoonlijke 'film'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit in te zien hoe ik mezelf heb aangesteld als het hoofdpersonage in mijn wereld en realiteit, zonder op welke manier dan ook te beseffen of te zien hoe die wereld en realiteit in elkaar zit en functioneert --- en dat ik daardoor ook nooit heb ingezien dat ik mijn eigen 'film', als mijn 'Leven' waarvan ik zogezegd het 'hoofdpersonage ben', niet eens zelf in handen heb
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij af te vragen hoe het mogelijk is dat ik mezelf ervaar als een 'hoofdpersonage' in 'mijn film', alsof mijn leven 'van mij' is, 'mijn creatie' -- maar dat ik zelfs niet kan zeggen hoe ik die 'film' of mezelf als het 'hoofdpersonage' in die 'film' heb gecreëerd --- of waar deze realiteit vandaan komt als het 'materiaal' en de 'grondstof' waarmee ik 'mijn film' gecreëerd heb --- en dat ik daardoor dus niet werkelijk zelfs besta in die 'film' --- omdat de 'film', als het 'leven', dat ik ervaar, en mezelf als het 'hoofdpersonage' in die film, geleid wordt door een voorontworpen 'programma' van energie - waarin ik in feite maar een volgeling ben, een slaaf, die blindelings het pad volgt waar de energie mij op leidt --- waardoor ik de illusie creëer dat mijn leven een 'verhaal' heeft, en dus een 'film' is - waar ik dan naar kijk, vol opwinding en denk van 'kijk, dat is MIJN film, MIJN leven, dat heb IK gedaan/gemaakt', maar nooit inzie en besef dat niets van wat ik ooit gedaan heb in die 'film' als mijn herinneringen ooit werkelijk mezelf geweest is, maar altijd een energetische beweging geweest is in mezelf die mij stuurde in een bepaalde richting
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij af te vragen wie of wat het is dat mijn 'film/leven' heeft ontworpen, door te gehypnotiseerd en bevangen te zijn door de mooie lichtjes en kleurtjes van het 'scherm' in mijn geest als de beelden van mijn herinneringen - als de 'scenes' in 'mijn film' - dat ik mij nooit heb beseft dat die herinneringen niet eens werkelijk van mezelf zijn, omdat ik nooit werkelijk aanwezig geweest ben in die momenten, ik heb mijn leven laten sturen door voorgeprogrammeerde energetische ervaringen in mezelf die ik blindelings volgde
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mijn macht heb weggegeven aan een voorgeprogrammeerd systeem/patroon/programma van energie om mijn leven te sturen en te bepalen hier op aarde -- door zo geconsumeerd te zijn door eigenbelang, als een gevoel van belangrijkheid en speciaalheid wanneer ik kijk naar mijn herinneringen als de lichtgevende en kleurrijke beeldjes in mijn geest als MIJN bezittingen/eigendom
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de fysieke consequenties in te zien van het systeem van eigenbelang dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - als het geloof dat ik het 'hoofdpersonage' ben en dat de wereld die ik zie om mij heen mijn persoonlijke 'filmwereld' is --- en dus nooit te hebben ingezien dat ik mijn omgeving als de fysieke werkelijkheid zodanig zal manipuleren, bedriegen en misleiden totdat ik zal krijgen wat ik wil en mijn wereld zich schikt naar de verlangens in mijn geest als hoe ik persoonlijk wil dat mijn film eruit ziet - waardoor ik een wereld heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan van manipulatie, leugens en bedrog waarin geen enkel mens in staat is om werkelijk te geven om een ander of te zien wat de consequenties zijn van onze woorden en daden in de levens van andere mensen - omdat we die 'andere mensen' zien als de 'nevenpersonages' in onze film, die enkel zoveel waard zijn als de waarde die ze kunnen brengen en toevoegen aan de creatie van onze persoonlijke filmwereld
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd stil te staan bij de fysieke onpraktische en onmogelijke natuur van dit systeem van eigenbelang dat ik heb toegestaan te bestaan in en als mijn geest en gedachten, als het geloof dat deze wereld mijn film is en ik het hoofdpersonage - door zo geconsumeerd te zijn door de gevoelens die mijn herinneringen produceren, als de flikkerende lichtjes in mijn geest waar ik door gehypnotiseerd ben, dat ik niet eens inzie dat deze fysieke realiteit niet gemaakt is voor zo een ingesteldheid -- en dat de consequenties daarvan zullen zijn dat er veel mensen hun leven op aarde moeten opgeven als slaven, om de levens van een paar mensen op aarde te ondersteunen in hun creatie van hun persoonlijke filmwereld hier op aarde - en dat ik daardoor direct verantwoordelijk ben voor al het lijden in deze wereld als de consequenties van de verstoorde interne realiteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf
Wordt Vervolgd in Dag 393
No comments:
Post a Comment