Dag 429: Kritiek Krijgen is de Realiteit van Wie Ik Ben Onder Ogen Zien

Dit is een verderzetting van "Wie of Wat is het dat zichzelf beschermt/verdedigd in het emotioneel reageren op kritiek?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als iemand in mijn omgeving mij aanspreekt over wat ik heb gedaan of aan het doen ben of zal doen, en mij advies, tips, commentaar of kritiek geeft  in verband met hoe ik het beter zou doen of waarom wat ik deed niet het beste was - en ik zie een emotionele ervaring van inferioriteit en angst opkomen in mezelf, verbonden met de gedachte dat 'ik iets fout gedaan heb' en dat ik nu 'minderwaardig ben' en dat ik 'niet goed genoeg ben' --- dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en begrijp dat deze automatische reactie van angst waarin ik mezelf in mijn gedachten een slachtoffer maak van de situatie door te denken dat ik 'minderwaardig' ben omdat ik kritiek gekregen heb van iemand en mij dan minderwaardig te voelen, een voorgeprogrammeerde reactie is van het ego van de geest als een gelimiteerd systeem van kennis en informatie dat zichzelf in dat moment probeert te beschermen --- omdat ik eigenlijk binnenin mezelf weet en begrijp dat als ik zou luisteren naar wat deze persoon te zeggen heeft tegen mij en zijn/haar woorden in overweging zou nemen, dat ik dan mezelf zou uitbreiden buiten de 'grenzen' van dat gelimiteerde systeem van kennis en inforatie als het ego en dat ik dus niet meer zal kunnen bestaan in en als het ego

en dus zie, besef en begrijp ik dat ik in en als het ego van de geest reageer met angst en kwaadheid wanneer iemand mij kritiek of advies geeft in verband met mijn expressie in deze fysieke werkelijkheid - omdat ik op die manier mijn aandacht onmiddellijk afleid en wegleid van wat die persoon tegen mij gezegd heeft, en er zo dus voor zorg dat ik de realiteit in de woorden van die persoon in verband met wie ik ben in mijn fysieke uitdrukking niet zal horen --- om mezelf in en als het ego van de geest te 'beschermen' tegen 'verandering' - omdat ik eigenlijk weet dat verandering noodgedwongen een gevolg zal zijn als ik mezelf openstel om te horen wat het perspectief is van andere mensen op wat ik doe en wie ik ben in en als de fysieke realiteit --- omdat ik dan zal inzien en beseffen dat wie ik denk dat ik ben in en als het ego van de geest, waarin ik mezelf heb gedefinieerd in en als de gedachte/idee dat ik 'juist' ben en dat ik 'weet wat ik doe', in wezen een enorm gelimiteerde visie is op en idee is van mezelf dat niet de realiteit is van wie ik eigenlijk echt ben

hierin zie, besef en begrijp ik dat wat andere mensen te zeggen hebben over mij en mijn fysieke expressie/handelingen/daden/uitdrukking mij altijd een dimensie zal tonen van wie ik eigenlijk ben in en als de fysieke werkelijkheid --- en dat het ego daarom dit niet zal willen horen, omdat het ego van de geest bestaat in en als een eendimensioneel idee in verband met 'wie ik ben', en daarin in afscheiding bestaat van alle andere wezens in mijn omgeving --- en dat dus, als en wanneer ik mezelf toesta te horen wat het perspectief van een ander wezen is over mij, dan geef ik mezelf de kans om te leren over wie ik werkelijk ben in en als de fysieke werkelijkheid, door dit specifieke individu in kwestie te leren kennen, als een deel van mezelf in en als de fysieke werkelijkheid, door mezelf in zijn/haar schoenen te verplaatsen en daarin te zien hoe deze persoon mij ziet en ervaart en bijgevolg te zien welke de consequenties van mijn expressie zijn op dit individu, zodat ik hierin mezelf kan ondersteunen om mijn expressie te veranderen en te corrigeren zodat hoe ik mezelf uitdruk steeds in lijn staat met een waarachtige overweging van en een geven om de levende wezens om mij heen

dus, als en wanneer ik die automatische emotionele reactie van angst en inferioriteit zie opkomen in mezelf wanneer iemand iets aan te merken heeft op hoe ik mezelf uitdruk, verbonden met gedachten waarin ik mezelf beoordeel en verminder - dan stop ik en ik adem, en ik zie, begrijp en besef dat ik mezelf in mijn geest opzettelijk in een inferieure positie aan het plaatsen ben tegenover deze persoon die een opmerking gemaakt heeft over mijn expressie/uitdrukking/handeling - zodat ik een excuus heb om mezelf af te scheiden van deze persoon en van de woorden die hij/zij heeft uitgedrukt tegenover mij --- en daarin dus, in de plaats van te horen wat er gezegd geweest is en één en gelijk te staan met de commentaar/kritiek/advies opdat ik de commentaar/kritiek/advies kan gebruiken op een ondersteunende en constructieve manier, eerder emotioneel kan blijven reageren op de commentaar/kritiek/advies en dus in de geest kan blijven bestaan zonder ooit mezelf te leren kennen als wie ik werkelijk ben als het zelf-directieve principe

ik sta mezelf dus niet toe van een voorgeprogrammeerde emotionele reactie van angst op kritiek/commentaar/advies dat ik krijg van andere mensen over mijn fysieke expressie, over te gaan in een reactie van kwaadheid en beschuldiging, verbonden met de gedachte dat deze persoon mij persoonlijk heeft aangevallen door mijn expressie in vraag te stellen of uit te dagen --- omdat ik inzie, besef en begrijp dat deze persoon mij niet werkelijk persoonlijk aan het aanvallen is door mij kritiek/commentaar/advies te geven, maar dat ik het zo interpreteer omdat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het ego van de geest en de gedachte/idee dat ik 'juist' ben en dat ik 'weet wat ik doe' --- waardoor ik mij enkel aangevallen voel in en als het gelimiteerde, eendimensionele systeem dat ik mezelf heb toegestaan te worden in en als het ego van de geest

en dus, hierin stel ik mezelf tot doel om de mensen om mij heen te zien in eengheid en gelijkheid met mezelf - en dus, wanneer ik kritiek of commentaar of advies krijg in verband met mijn expressie - deze kritiek/commentaar/advies te zien en erkennen als een kans en een mogelijkheid om meer te weten te komen over mezelf als wie ik ben in en als deze fysieke werkelijkheid - omdat, iemand die mij commentaar/kritiek/advies geeft over wat ze van mij zien, is een directe fysieke feedback die ik krijg van mijn fysieke omgeving, in relatie tot wie ik werkelijk ben als een fysiek wezen

en dus hierin zie, besef en begrijp ik dat ik over het algemeen in mijn geest zit, in en als de idee dat ik 'juist' en 'correct' ben en 'gelijk' heb in al wat ik doe de hele tijd omdat er niemand of niets is die mij in vraag stelt, of mij wijst op mijn gedrag of daden - en dat dus, wanneer iemand mij kritiek/commentaar/advies geeft, dan is dat een directe confrontatie met wie ik eigenlijk ben en met de realiteit van mezelf in en als de fysieke werkelijkheid - en in dat moment wordt ik even wakker geschud uit mijn illusie wereldje in mijn geest waarin ik geloof dat ik perfect ben en 'juist' ben

hierin stel ik mezelf dus tot doel om zulk een momenten te aanvaarden en erkennen en zien voor wat ze werkelijk zijn - als geschenken van mezelf in en als de fysieke werkelijkheid die mij een 'reality-check' geeft in een moment en mij zegt van 'hey, ik zie jou, jij bent Hier, jij bestaat hier in deze fysieke realiteit, je bent niet alleen en je gedrag/daden hebben wel degelijk gevolgen en consequenties op je omgeving, dus let op!' --- en dus omarm ik deze momenten waarin ik de kans krijg om mijn perspectief op wie ik ben als HIER uit te breiden en te verrijken en mezelf te realiseren als wie ik werkelijk ben --- buiten de gelimiteerde grenzen van het ego om

ik stel mezelf tot doel om mezelf niet te laten bepalen of sturen door voorgeprogrammeerde automatische emotionele reacties in en als het ego - en neem verantwoordelijkheid voor deze automatische reacties in en als het gelimiteerde systeem van het ego dat ik heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als mezelf --- door in het moment waarin ik geconfronteerd wordt met iemand die mij kritiek/commentaar/advies geeft in verband met wat ik heb gedaan of aan het doen ben of zal doen - te ademen en in en als ademhaling, stabiel te blijven staan in en als mezelf in en als de statement dat ik HIER ben, ik beslis wie ik ben als het leven zelf en ik ben geen systeem van voorgeprogrammeerde reacties van zelf-sabotage - ik ben niet zelf-limitatie, ik ben zelf-uitbreiding, zelf-verkenning, zelf-ontdekking en zelf-omarming - ik ben het leven in en als elk wezen dat Hier bestaat in eenheid en gelijkheid