Monday, December 30, 2013

Dag 428: Wie of Wat is het dat zichzelf Beschermt/Verdedigd in het Emotioneel Reageren op Kritiek?

Dit is een verderzetting van "Dag 427: Waarom is de Idee dat ik 'Juist' ben een Illusie?" en in deze blog zet ik verder met het zelf-vergeving proces voor de dimensies die ik heb geopend in de voorgaande dagen, in relatie tot een emotionele reactie van kwaadheid en angst die opkwam in mezelf in een moment waarin ik kritiek/commentaar/advies kreeg van iemand in verband met iets wat ik had gedaan.


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te reageren met kwaadheid in een moment dat ik kritiek/commentaar/advies krijg van iemand over wat ik doe of gedaan heb of zal doen - door deze kritiek/commentaar/advies te interpreteren in mijn geest als een 'aanval op mijn persoon' omdat ik mezelf in mijn geest heb gedefinieerd in en als de idee/gedachte dat ik 'juist' ben in wat ik doe en dat ik 'weet wat ik doe' en dat ik dus geen advies of commentaar of kritiek nodig heb van andere mensen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'juist', als in 'ik ben juist in wat ik doe en hoe ik het doe' te definieren in en als een gelimiteerde expressie in en van het ego van de geest waarin ik mezelf gevangen zet in en als de voorgeprogrammeerde kennis en informatie uit mijn verleden in mijn geest en mezelf daarin definieer en zeg van 'dit is wie ik ben' en 'dit is mijn startpunt in alles dat ik doe in mijn wereld en realiteit' --- en daardoor, wanneer mensen mijn startpunt in wat ik doe in vraag stellen of uitdagen door mij kritiek/commentaar/advies te geven op wat ik doe, dit te interpreteren en ervaren als een persoonlijke aanval op 'wie ik ben' --- in de plaats van in te zien dat ik mijn macht heb weggegeven aan de geest en de geest heb laten bepalen wie ik ben, in de plaats van het zelf-directieve principe te zijn en voor mezelf uit te maken en te beslissen wie ik eigenlijk ben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de emotionele reactie van kwaadheid wanneer iemand mij kritiek/commentaar/advies geeft op mijn daden/gedrag/uitdrukking, een automatisch, voorgeprogrammeerd beschermings/verdedigings mechanisme is in/van de geest --- waarin de geest zichzelf als een gelimiteerd programma van kennis en informatie wil beschermen en afschermen tegenover de mogelijkheid tot verandering, bijvoorbeeld in een moment wanneer iemand mij wijst op een fout of een misverstand in wat ik doe en/of hoe ik iets doe, als een mogelijkheid en kans voor mij om iets nieuw bij te leren door te luisteren naar het advies van die persoon en het perspectief van die persoon over de realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de gedachte/idee dat ik 'juist' ben in wat ik doe en dat ik daarom geen advies of richting/aanwijzing of ondersteuning van andere mensen nodig heb een illusie is die in de geest bestaat en niets te maken heeft met de fysieke werkelijkheid omdat, in de fysieke werkelijkheid ben ik eigenlijk heel gelimiteerd in mijn visie op en begrip van de realiteit waar ik mij in bevindt en heb ik andere mensen in mijn omgeving nodig om mij uit te leggen of te vertellen hoe dingen werken en moet ik communiceren met andere mensen om te leren over 'het leven' en over hoe dingen functioneren -- en dat de idee dat niemand mij in vraag mag stellen in wat ik doe omdat ik 'juist' en 'correct' ben en 'weet wat ik doe', eerder gebaseerd is op een emotionele reactie van inferioriteit die ik ervoer tijdens mijn kindertijd in relatie tot mensen in mijn omgeving die mij kritiek/commentaar/advies gaven in/over iets wat ik deed, waarin ik hun expressie tegenover mij in dat moment in mijn geest interpreteerde als 'aanvallend' en 'kwaad' en 'negatief' omwille van hoe ik in mezelf automatisch reageerde op hun tonaliteit en lichamelijke uitdrukking tegenover mij -- waardoor ik vanaf dat moment 'commentaar/kritiek/advies krijgen van mensen' heb geassocieerd in mijn geest met een negatieve ervaring  en dus een geloof/idee heb gecreëerd in mijn geest dat 'kritiek/commentaar/advies krijgen slecht is'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de consequenties te zien die zich hebben uitgespeeld in mijn leven ten gevolge van hoe ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een negatieve ervaring en beoordeling te associeren met 'kritiek/commentaar/advies krijgen van mensen' - waarin ik mezelf heb afgesloten van mijn eigen vermogen en mogelijkheid om nieuwe dingen te leren en mezelf te ontwikkelen en uit te breiden in wie ik ben in relatie tot mijn omgeving, door mezelf niet open te stellen om te leren van andere mensen --- waardoor ik een ervaring in mezelf heb gecreëerd van limitatie en beperking, en een leven/bestaan heb gemanifesteerd voor mezelf van herhaling en gewoonten en gelimiteerde gedragspatronen die zich blijven herafspelen in en als de gelimiteerde kennis en informatie en vaardigheden in en als de geest waarin ik mezelf heb gedefinieerd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat die reactie van angst en kwaadheid  op mensen wanneer ze mij kritiek/commentaar/advies geven op mijn gedrag/handelingen/uitdrukking - niet werkelijk een 'bescherming'/'verdediging' is van 'mezelf' tegenover 'andere mensen' --- maar eerder een beschermingsmechanisme is van de geest dat de geest gebruikt om zichzelf intact te houden als een gelimiteerde structuur/systeem van voorgeprogrammeerde kennis en informatie, door mij op elke manier af te sluiten van elke kans om iets bij te leren door bijvoorbeeld een ervaring van weerstand te verbinden met 'kritiek/commentaar/advies krijgen' --- opdat ik ook nooit zou inzien dat dit gelimiteerde systeem van kennis en informatie waarin ik mezelf heb gedefinieerd, in werkelijkheid niet echt is wie ik ben --- en dat ik, door mezelf open te stellen om te leren en mezelf te ontwikkelen, mezelf kan manifesteren als het leven zelf als al wat bestaat, zonder limitaties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat een gelimiteerde structuur van kennis en informatie in en als het ego van de geest, enkel kan bestaan als en wanneer ik mezelf stop en saboteer en tegenhoudt in mijn leerproces - door mezelf bijvoorbeeld af te sluiten in relatie tot communicatie met andere mensen uit angst om commentaar/kritiek/advies te krijgen, en als ik dus commentaar/kritiek/advies zie en interpreteer als iets negatief en 'slecht' --- in de plaats van wat het eigenlijk werkelijk is, als een kans voor mij om mezelf te ontwikkelen en uit te breiden buiten de grenzen van mijn aanvaardde limitaties als 'wat ik weet' en 'wat ik ken'


In de volgende blog zet ik verder met dit proces en specifiek met het uitschrijven van de zelf-correctieve statements in relatie tot de verandering die ik voor/in mezelf zal manifesteren in relatie tot dit punt van 'kritiek/commentaar/advies krijgen van andere mensen'.

No comments:

Post a Comment