Dag 529: De Eerste Stappen in het Proces van Zelf-Zuivering - Arrogantie is Inherent aan het Mens-Zijn

Dag 529: De Eerste Stappen in het Proces van Zelf-Zuivering 

Arrogantie is Inherent aan het Mens-Zijn

De praktische toepassing van het woord 'Nederigheid' is in het bewandelen van het proces van zelf-zuivering en zelf-verandering een zeer waardevol geschenk dat je aan jezelf geeft en dat verzekert dat je niet ergens in je geest verloren geraakt in een alternatieve dimensie waarin je denkt en gelooft dat je één of ander veranderd en verlicht wezen bent, maar dat je met je beide voeten op de grond blijft staan en jezelf in en als de fysieke realiteit ziet als wie je werkelijk bent.

Het is immers zo gemakkelijk om jezelf te verliezen in een beeld en een idee van jezelf in de geest. De geest is zeer vakkundig in het  creëren van ideëen en in het overtuigen van jezelf dat dat is 'wie je werkelijk bent'.  In het begin van mijn proces was ik er bijvoorbeeld van overtuigd dat ik wist wat het wil zeggen om zelf-eerlijk te zijn, en om mezelf te realiseren als het leven zelf, en één en gelijk te zijn met al wat bestaat --- maar, naarmate ik verder wandelde in mijn proces, liet ik die ideëen stuk voor stuk gaan omdat ik begon te beseffen  dat het eigenlijk de arrogantie van de geest was waarin ik bezeten was in en als een geloof dat ik in en als mijn geest superieur ben aan de realiteit. IK heb het antwoord, IK weet het beter.

Hoe we de arrogantie van de geest aan het werk kunnen zien in onze dagelijkse realiteit is in de grote structuren van onze samenleving, zoals ons schoolsysteem, politieke systeem, economische en rechtsysteem - maar ook in de kleinere structuren waar we ons leven in schikken, zoals de familiale structuur en sociale structuren. Wat hebben ze allemaal gelijk? Iedereen en alles in en als de menselijke samenleving en het menselijk bestaan denkt en gelooft en heeft de idee dat hij/zij/we  superieur zijn aan de realiteit. Ik bedoel, als je die structuren onderzoekt zal je opmerken dat elke structuur gebaseerd is op de vooropstelling  dat 'hoe ik de realiteit zie, is hoe de realiteit is'.

Kijk maar naar hoe een leerkracht en een ouder een kind opvoedt, en de dingen die we onze kinderen vertellen. Hoe de wetenschap zichzelf presenteert als een alwetend en superieure instelling, hoe religie precies hetzelfde doet. Hoe culturen met elkaar in gevecht gaan omdat ze beiden hun manier van leven willen opdringen aan de ander. Hoe de politiek in conflict ligt met zichzelf omdat mensen hun eigen mening hebben over wat goed en slecht en juist en fout is en verwachten dat al de andere mensen die mening volgen. Hoe de medische wereld in conflict ligt met de 'alternatieve geneeswijzen' omdat ze niet willen aanvaarden dat er misschien ook andere oplossingen kunnen zijn -- en hoe we zelf bestaan in ons individuele leven op een voorspelbare, routineuze wijze omdat we niet willen overwegen dat 'het leven' misschien meer is dan hoe wij ons persoonlijk vanbinnen voelen.

Dat zijn allemaal tekenen van hoe arrogantie een inherente eigenschap is van hoe wij als mens bestaan in al de verschillende dimensies van ons bestaan hier op aarde - arrogantie in de vorm van dat we specifieke definities van 'het leven' en van 'het bestaan' en van 'onszelf' belichamen en nooit overwegen dat we onszelf misschien vastgezet hebben in een zeer gelimiteerd intern construct van ideëen en ervaringen, genaamd de Menselijke Geest, en daarin missen wat 'Het Leven' werkelijk is en kan zijn.

Dit is ook hoe die arrogantie in het begin van mijn proces mij saboteerde in mijn vermogen om 'verder te zien dan mijn neus lang is', omdat ik erop vertrouwde dat hoe ik mezelf intern ervoer in en als mijn gedachten, en emotionele/gevoelens reacties het enige was wat echt bestond en dat er niet meer was dan dat, en dat dus elk van mijn persoonlijke interne reacties compleet 'gerechtvaardigd' was. Het was pas wanneer ik in mezelf durfde loslaten van die rigide structuur in en van mijn geest, dat ik begon te zien en te overwegen dat er zoveel meer is dat Hier bestaat in en als het Leven om mij heen zowel als in mezelf dan ik ooit had kunnen denken, en dat ik zelf ook zoveel meer ben en kan zijn dan hoe ik mezelf doorheen mijn leven steeds gedefineerd had.

Wordt Vervolgd in Dag 530