Dag 618: De 'Ik Ben Niet Goed met Kinderen' Persoonlijkheid - Zelf-Vergeving

 Dag 618: De 'Ik Ben Niet Goed met Kinderen' Persoonlijkheid - Zelf-Vergeving

 Het Veranderen van Limiterende Persoonlijkheids Structuren in de Geest

 Zelf-Vergeving Statements

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in het moment dat ik in de buurt van kinderen ben, in een persoonlijkheid construct in mijn geest te gaan waarin ik mezelf afscheid van het kind zelf, door te denken aan de ouders van het kind en wat zij van mij zullen denken gebaseerd op en vanuit het startpunt van het verlangen in mezelf om een goede indruk te maken op mensen en aanvaard te worden door volwassenen specifiek

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd emotioneel te reageren in mezelf met een ervaring van ongemakkelijkheid wanneer ik in het bijzijn van een kind of kinderen ben door een persoonlijkheidssysteem te laten activeren door het zien van kinderen waarin ik geloof dat ik mij op een specifieke manier moet gedragen en uitdrukken om een goede en positieve indruk te maken op de ouders van die kinderen, gebaseerd op een verlangen In mezelf om aanvaard te worden door andere mensen en het positieve gevoel te ervaren dat ik verbonden heb met die zelf-definitie van 'mensen aanvaarden mij' en 'mensen vinden mij leuk/goed'

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd kinderen die ik zie in mijn omgeving te verbinden met een voorgeprogrammeerde persoonlijkheid in mezelf  van een goede indruk te willen maken op mensen - en mijn expressie en wie ik ben in relatie tot kinderen te laten beinvloeden en besturen door die persoonlijkheid -- waarin ik in een ervaring van onzekerheid en ongemakkelijkheid ga waarachter ik mijn verlangen verberg om een 'goed met kinderen'-persoonlijkheid uit te stralen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat de idee en definitie die ik van mezelf gevormd heb in mijn geest in en als de gedachte dat ik 'niet goed ben met kinderen' en 'ik kinderen niet leuk vindt' in wezen een verlangen verbergd om wel 'goed met kinderen' te zijn en om een specifieke indruk te maken op volwassenen als zijnde iemand die 'goed overweg kan met kinderen' --- en dat ik in wezen de idee en gedachte gevormd heb in mijn geest dat 'ik kinderen niet leuk vindt' om mijn angst te onderdrukken dat kinderen mij eigenlijk niet leuk zouden vinden - om mezelf zogezegd trachten te beschermen van mijn angsten

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd eerlijk te zijn met mezelf  over het verlangen om gezien te worden als iemand die 'goed overweg kan met kinderen' door volwassenen door dat verlangen in mezelf te verbergen achter de zelf-definitie en persoonlijkheid van 'niet goed te zijn met kinderen' en 'kinderen niet leuk te vinden'

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd kinderen niet te zien als wezens die één en gelijk zijn in waarde als mezelf door kinderen in mijn geest te definieren in en als mijn persoonlijke verlangen en angst in relatie tot wie ik wil zijn en hoe ik gezien wil worden door de volwassenen in mijn wereld en realiteit --- en door dat verlangen op de eerste plaats te zetten in mezelf, in de plaats van het leven op de eerste plaats te zetten --- het leven dat bestaat in eenheid en gelijkheid in mezelf zowel als in een kind en een volwassene

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten beinvloeden  in hoe ik de wereld zie en hoe ik kinderen zie met mijn ogen door de voorgeprogrammeerde beoordelingen, percepties en interpretaties van en in de geest waarin ik enkel waarde zie en erken in datgene wat persoonlijk waarde heeft in relatie tot mijn persoonlijke verlangens, zoals mijn verlangen om gezien en gedefinieerd te worden als een bepaalde persoonlijkheid en personage door andere volwassenen van mijn leeftijd

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten definieren en beinvloeden en sturen in mijn expressie en gedrag en wezen door een ervaring van angst die opkomt in mezelf wanneer ik in het bijzijn ben van een kind, verbonden met een gedachte van 'wat zullen de ouders van mij denken' - gebaseerd op een onderbewust verlangen om  een goede indruk te maken op de ouders van het kind -- in de plaats van het kind te benaderen als een levend wezen dat één en gelijk is met mezelf, vanuit en in en als een erkenning van het kind als zijnde een volwaardig levend wezen dat HIER bestaat als een expressie in en van deze wereld en realiteit

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd kinderen in mijn geest te definieren als inferieure wezens omdat ik mij persoonlijk niet aangesproken of verbonden voel met kinderen omdat ik mezelf heb gedefinieerd in en als mijn geest als 'volwassene', in en als specifieke persoonlijkheden die in relatie staan tot en met andere 'volwassen' mensen in mijn wereld en realiteit, waarin ik het gevoel heb en geloof dat enkel volwassenen mij 'begrijpen' en 'verstaan' en dat ik enkel met volwassenen overweg kan --- in de plaats van in te zien, te beseffen en te begrijpen dat ik mezelf heb toegestaan de systematische natuur en uitdrukking en manier van bestaan te hebben gekopieerd van de volwassenen in deze wereld vanaf mijn kindertijd en dat ik daarin mijn individualiteit en 'echtheid' als levend wezen verloren heb, waardoor ik ook niet in staat ben deze echtheid en individualiteit en wezenlijkheid te herkennen en erkennen in andere wezens zoals kinderen en waardoor ik mij enkel verbonden voel met andere 'systemen' en 'systematische uitdrukkingen' die ik zie en herken in volwassenen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn individuele expressie te onderdrukken en daardoor de individuele expressie van individuele wezens zoals kinderen niet te zien of erkennen en kinderen enkel te zien op een 'systematische' manier waarin ik individualiteit gedefinieerd heb in en als persoonlijkheid en daardoor enkel volwassenen erken en herken als 'individuen' omwille van de voorgeprogrammeerde persoonlijkheden die ik in hen zie en herken, één en gelijk met wat ik ook heb toegestaan te bestaan in en als mezelf

Wordt Vervolgd in de Volgende Blog