Dag 619: Hoe Echt is een Persoonlijkheid Eigenlijk?

Dag 619: Hoe Echt is een Persoonlijkheid Eigenlijk?

 Het Veranderen van de 'ik ben niet goed met kinderen' Persoonlijkheid

In de voorgaande blog heb ik de zelf-vergeving gedeeld die ik heb toegepast in relatie tot het onderzoeken van hoe de 'ik ben niet goed met kinderen' persoonlijkheid bestaat in mezelf, en in die zelf-vergeving kwamen een aantal interessante punten naar boven die ik nooit heb beseft en gezien in het leven en belichamen van deze persoonlijkheid in mijn dagelijkse leven. Punten van gezond verstand die mij laten zien dat de 'ik ben niet goed met kinderen' persoonlijkheid niet is en niet kan zijn wie ik werkelijk ben als wezen - en die ik nooit had kunnen ingezien en beseft als ik de stap van zelf-vergeving niet had toegepast.

Het was pas in het toepassen van zelf-vergeving dat ik dieper kon kijken onder het oppervlak  en dat ik kon zien dat de idee in mijn geest dat ik 'niet goed ben met kinderen' niet echt is - niet echt in de zin van dat die idee in mijn geest eigenlijk bestond om de waarheid te onderdrukken. De waarheid zijnde dat er een verlangen in mezelf bestond om een bepaalde 'persoonlijkheid' te hebben die gezien en gedefinieerd wordt door mensen als 'iemand die goed is met kinderen' vanuit het startpunt om vriendschap te kunnen sluiten met mensen en makkelijker aanvaard te worden door mensen.

Ik gebruikte dus die 'negatieve' persoonlijkheid van 'ik ben niet goed met kinderen' om de eigenlijke 'positieve' ervaringen zoals het verlangen naar aanvaarding in mezelf te verbergen omdat het een specifieke waarheid van mezelf is die ik nooit heb willen inzien en beseffen.

Het is immers makkelijker om negatieve ervaringen te zien dan positieve, naar mijn ervaring - het is makkelijker om te beseffen dat ik mij ongemakkelijk en gespannen en angstig voel, dan om aan mezelf toe te geven en in te zien dat die negatieve emotionele ervaringen eigenlijk een gevolg zijn van verlangens in mezelf om aanvaard te worden en vriendschap te ervaren.

Omdat, in het verlangen zie ik als het ware de waarheid en de realiteit van mezelf, ik zie wie ik ben en hoe ik besta in en als mezelf, ik zie het startpunt van mezelf en al mijn gedachten en emotionele reacties en dus mijn persoonlijkheidssystemen. En, uiteraard, als ik dat startpunt zie van hoe mijn eigen geest bestaat, dan kan ik mezelf veranderen. En dat is waarom de geest bestaat op een manier waarop ik enkel het 'bijproduct' zal zien, en niet het eigenlijke startpunt van wie ik ben en hoe ik besta in en als mezelf.

Het is met zelf-vergeving dat ik die lagen kan afpellen en het eigenlijke startpunt en dus de realiteit van mezelf kan ontbloten - met het toepassen van zelf-vergeving en zelf-eerlijkheid.