Dag 620: Persoonlijkheid of Authenticiteit?

In de volgende zelf-correctieve stellingen recapituleer ik wat ik tot dusver heb ingezien en beseft doorheen mijn proces van schrijven in zelf-eerlijkheid en het toepassen van zelf-vergeving (Zie Dag 618) - om voor mezelf duidelijk vast te stellen wie ik ben in relatie tot de 'ik ben niet goed met kinderen' persoonlijkheid die in mezelf automatisch opkomt in relatie tot kinderen, zodat ik als het ware een basis heb om op te staan in de momenten waarin ik mijn proces van zelf-verandering van mijn schrijven doortrek naar mijn dagelijkse leven.

In het schrijven van zelf-correctieve stellingen, creëer ik richtlijnen en instructies voor mezelf die ik kan gebruiken om ervoor te zorgen dat ik, in momenten waarin ik mij in het bijzijn van kinderen bevindt, niet automatisch in de persoonlijkheid stap waarin ik mij afstandelijk en ongemakkelijk ga gedragen in en als en vanuit het geloof dat ik 'niet goed ben met kinderen', maar dat ik in dat moment mezelf uitdruk en ervaar naar gelang mijn inzichten en realisaties met betrekking tot wie ik werkelijk ben als het potentieel van mijn wezen in relatie tot mijn inzichten en realisaties met betrekking tot wie kinderen werkelijk zijn als wezen.

Zelf-Correctieve Stellingen

Wanneer en als ik de persoonlijkheid zie opkomen in mezelf waarin ik mij ongemakkelijk voel in het bijzijn van kinderen en geloof dat dat is omdat ik 'nu eenmaal niet goed ben met kinderen' en dat dat 'nu eenmaal is wie ik ben' - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en begrijp dat die persoonlijkheid in wezen een angst in mezelf verbergt en dat ik die persoonlijkheid gebruik om die angst te rechtvaardigen, zijnde de angst van wat de ouders en wat de volwassenen van mij zullen denken  omdat ik eigenlijk aanvaard wil worden door de volwassenen

Omdat, ik zie, besef en begrijp dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd meer waarde te hechten aan de persoonlijkheid systemen in mijn geest als het idee en beeld van mezelf in deze wereld in de plaats van waarde te hechten aan wie ik werkelijk ben en daarin mezelf als mijn individualiteit te herkennen in andere wezens - en te zien dat het leven in en kind één en gelijk is aan het leven in een volwassene

Ik zie, besef en begrijp dat ik mijn individualiteit onderdrukt heb door mezelf aan te passen aan een 'aanvaardbare' persoonlijkheid dat bestaat in en als een verlangen om aanvaard te worden door andere volwassenen in deze wereld, en dat ik daardoor de individualiteit en het leven in kinderen ook niet zie of herken

Ik stel mezelf tot doel om ten eerste de kracht en de moed te leven om mijn angsten om niet aanvaard te worden door de volwassenen in mijn omgeving onder ogen te komen en niet weg te vluchten in persoonlijkheidssystemen om die angsten te onderdrukken

En vanuit die moed en kracht stel ik mezelf tot doel om individualiteit en authenticiteit te leven door mezelf niet te laten sturen door gedachten in relatie tot hoe ik geloof dat ik mezelf moet gedragen om aanvaard te worden door de volwassenen om mij heen - en om mezelf onvoorwaardelijk uit te drukken ongeacht of ik mezelf uitdruk in relatie tot een volwassene of een kind.