Dat 786: De Onderdrukkende Effecten van het Handhaven van "Eerlijkheid"

Iets dat ik vaak hoor van verschillende mensen in mijn omgeving is dat er zich in hun werkomgeving bepaalde scenarios afspelen waarin er afbreuk gedaan wordt aan de privileges die men soms geniet omwille van het concept 'eerlijkheid' en hoe het benaderd en toegepast wordt. En dit concept is iets dat we allemaal zullen herkennen - het is zelfs iets dat zich duidelijk heeft afgespeeld doorheen mijn leven in relatie tot autoriteitsfiguren.

We zullen allemaal wel het scenario herkennen - vooral wanneer we als kind broers en/of zussen hadden - waarin we iets ontzegt worden ten gevolge van een fout die een ander gemaakt had of omdat 'als jij dit of dat krijgt dan zal je broer of zus het ook willen en moeten we het hen ook geven'. Het is het fenomeen van over dezelfde kam geschoren worden in het principe van 'eerlijkheid', als het geloof dat elk individu gelijk behandeld moet worden in de zin van hetzelfde moet krijgen of ontkent worden. Dit houdt dan ook in dat iedereen zal lijden onder de fout van één enkel individu omdat die ene individu en de fout die zij begaan hadden gezien wordt als maatstaf voor iedereen en hoe iedereen behandeld zal worden.

Dit kan uiteindelijk leiden tot het opgeven en weglaten van dingen die het leven aangenamer maken in bepaalde situaties, aangezien er allerhande regels en regulaties worden opgesteld die dan opgelegd worden aan iedereen gewoon om situaties te vermijden die in feite gecreëerd waren door één individu of een klein aantal individuen. Deze aanpak wordt over het algemeen gehandhaafd in situaties waarin je groepen van mensen hebt die werken in een hierarchische structuur en door die structuur gecontroleerd trachten te worden, zoals school, werk en familie.

Deze definitie en toepassing van 'eerlijkheid' is echter niet wat best is aangezien het deze situaties duidelijk eerder limiteert en beperkt in de plaats van dat het individuen de ondersteuning en vrijheid geeft om zichzelf te kunnen ontplooien en om te groeien. Het is bijvoorbeeld gebaseerd op een principe van bestraffing, namelijk in het wegnemen of beperken van bepaalde omstandigheden teneinde te voorkomen dat bepaalde problemen opnieuw de kop zouden opsteken. Dit principe zorgt echter niet voor oplossingen. Het is de reden waarom veel criminelen die door het strafsysteem gaan, steeds in dezelfde cyclus van criminaliteit blijven steken in de plaats van dat ze groeien, veranderen, leren uit hun fouten en zichzelf ontplooiien.

Het systeem van bestraffing zorgt voor een beperking, limitatie en inkrimping van het menselijk potentieel om te groeien en te veranderen. Het zoekt niet naar oplossingen voor de problemen, noch naar het ontwikkelen van inzicht in hoe de problemen ontstaan in de eerste plaats, maar wil de problemen enkel onderdrukken of vermijden via regulering en beperking van vrijheid.

Daarnaast is deze toepassing van 'eerlijkheid' als in het 'over dezelfde kam scheren' van iedereen nog gebrekkig omdat het niet berust op gezond verstand. Het gaat ervan uit dat 'eerlijkheid' een eendimensioneel concept is - namelijk de idee dat iedereen hetzelfde krijgt en behandeld wordt - zonder dat daarin gezond verstand wordt toegepast in de zin van het erkennen van de nuances die elke situatie en elk individu onderscheiden en daardoor steeds een unieke toepassing vereisen. Het concept van 'eerlijkheid' is in deze zin als het ware een vorm van luiheid aangezien men in wezen de moeite niet wil doen om te onderzoeken zowel als aan te tonen hoe en waarom de één anders behandeld wordt dan de ander. Het is immers gemakkelijker om iedereen over dezelfde kam te scheren of elk persoon dezelfde schoen aan te passen, dan om de uniekheid van elkeen te zien en te erkennen en elk individu te ondersteunen en te benaderen op basis van die uniekheid en wat het beste zou zijn voor elk individu.

Dag 543: Het Schoolsysteem en de Sabotage van Het Leerproces - Waarom worden de Misbruikten de Misbruikers?

 Dag 543: Het Schoolsysteem en de Sabotage van Het Leerproces 

Waarom worden de Misbruikten de Misbruikers?

De Zelf-Eerlijkheid Series

Om verder te zetten in dit project van het onderzoeken van hoe het is dat ons leerproces tijdens onze kindertijd gesaboteerd werd door hoe onze ouders en authoriteitsfiguren ons en ons leerproces benaderden -- ik was naar de film 'Basketball Diaries' aan het kijken en in het begin van de film is er een scene waarin één van de hoofdfiguren, een tienerjongen, een pak slaag krijgt van de meester terwijl de hele klas er naar zit te kijken met gruwel op hun gezicht. Wanneer ik die scene zag merkte ik op in mezelf hoe vreemd dat eigenlijk is dat die dynamiek tussen leerling en leerkracht en authoriteitsfiguur zo geintegreerd is in het menselijk bewustzijn - met andere woorden, als we kijken naar de voorgaande generaties en naar hoe zij op school in feite allemaal zo'n aanpak ervaren hebben, van het les krijgen en gestuurd/bestuurd worden 'met harde hand' -- er zijn veel mensen die nu zeggen dat ze spijt hebben dat deze aanpak ooit veranderd is geweest omdat de 'jeugd van tegenwoordig' geen discipline meer kent en omdat men is gaan geloven en aanvaarden dat het maar via angst is - angst van bestraffing - dat men 'leert' en dat men een 'volwassene' wordt, een mens dat zogezegd handelt met en vanuit moraliteit, en respect, en discipline --- hetgeen in wezen gewoon ANGST is.

Dus, ik bedoel, hoe vreemd is dit - dat die leerkrachten hetzelfde doen met de studenten als wat zij zelf hadden meegemaakt tijdens hun eigen schooltijd en waarvan zij toen ongetwijfeld, terwijl ze het ondergingen, zagen en begrepen dat deze vorm van 'lesgeven' in wezen misbruik is van macht. Je moet je maar in die schoenen verplaatsen en je ziet zo wat er daar gebeurt, je ziet zo dat je dat zelf niet zou willen meemaken. Dus waarom is het dat die cyclus van misbruik voortgezet wordt door degenen die zelf misbruikt geweest zijn? Waarom worden de misbruikten de misbruikers?

Ik bedoel, vanuit mijn perspectief is het antwoord op die vraag dat we in feite niet oplossingsgericht denken in onze geest. Onze geest is geconditioneerd geweest om ANGST te hebben van authoriteit en op basis van die Angst een mate van 'discipline' aan de dag te leggen in het bijvoorbeeld uitvoeren van specifieke taken en het leven als een zogezegd 'goed mens', volgens 'de regels' --- maar wanneer het aankomt op het werkelijk leiding nemen over en richting geven aan onze fysieke dagelijkse werkelijkheid vanuit een standpunt van het daadwerkelijk zoeken naar de beste manier om problemen op te lossen en dingen aan te pakken - lijken we volledig de mist in te gaan. We hebben immers nooit geleerd om dingen te zien als wat ze zijn, om problemen die zich voordoen in onze wereld en realiteit zowel als in onszelf, te bekijken op een holistische manier - met andere woorden, te bekijken in de context van het begrip en inzicht dat de realiteit zowel binnenin onszelf als om ons heen een 'systematische' natuur heeft. De realiteit van de geest binnenin onszelf zowel als de fysieke realiteit buiten onszelf heeft een specifieke 'code', een 'wet van de natuur' als het ware. Alles heeft een 'wet van de natuur' -- en als je een probleem tegenkomt, is het gewoon een kwestie van het onderzoeken van de 'wet van de natuur' van het organisme dat een probleem veroorzaakt en ondervindt, te onderzoeken welke 'code' niet bestaat op een manier die rekening houdt met wat het beste is voor dat organisme, en dan een manier te vinden om die code te veranderen en te transformeren tot wat het beste is voor dat organisme. Het is in wezen simpele wiskunde.

Maar deze aanpak is ons ontgaan tijdens onze schooltijd en kindertijd en leerproces - want hoe wij hebben leren omgaan met problemen is om problemen te benaderen vanuit ANGST -- en vanuit die angst, de problemen 'met harde hand' de kop proberen in te drukken. En, ondanks dat zovele mensen ervan overtuigd zijn dat die aanpak 'van vroeger' meer effectief en efficient is dan hoe ons schoolsysteem nu functioneert - als we eerlijk zouden zijn met onszelf, dan zouden we inzien dat geen van beide het beste is. De aanpak van vroeger lijkt enkel beter te zijn omdat we in wezen nu pas de consequenties aan het ondervinden zijn van die dysfunctionele aanpak en visie waarin we zo lang bestaan hebben. Men lijkt te vergeten of gewoonweg niet te zien dat alles dat nu in onze wereld bestaat een direct gevolg is van 'vroeger' en dat je dus niet zomaar de stelling kan maken dat 'het vroeger beter was' - omdat 'nu' IS 'vroeger' --- 'nu' is het gevolg van 'vroeger'. Die stelling is dus in wezen een uiting van het willen weggeven van zelf-verantwoordelijkheid in relatie tot ons bestaan - het geen verantwoordelijkheid willen nemen voor onze gebrekkige manier van bestaan - vroeger zowel als nu.

De enige manier die efficient is in het daadwerkelijk ondersteunen van een kind om op te groeien als een individu dat leeft op basis van principes en respect en integriteit - is om dat kind te laten zien hoe het oplossingsgericht kan beginnen kijken naar zijn realiteit, hetgeen wil zeggen dat men niet zomaar reageert op problemen, maar dat men problemen eerder gaat zien als een teken dat de 'code' van de 'matrix' ergens 'ontregeld' is. De 'matrix' zijnde de structuur van onze interne en externe realiteit dat werkt volgens een specifieke code, zoals DNA. En vanuit dat opzicht wordt het gemakkelijk en zelfs fijn om manieren te vinden om problemen op te lossen --- en via deze aanpak leert men ook veel meer en veel sneller over hoe onze wereld en realiteit in elkaar zit en functioneert, terwijl men de wetmatigdheden onderzoekt die deze realteit opmaken -- en is de kennis en informatie dat men opdoet, tevens van praktische aard.

Dag 205: De Levende Democratie

Dit is een verderzetting van "Dag 204: Bestaat 'Democratie' wel echt?" en "Dag 203: Het 'Volk' is Dom en kan/mag niet voor zichzelf beslissen"


ik besef, begrijp en realiseer mij dat 'democratie' niet kan bestaan 'buiten mezelf' als het niet in de eerste plaats 'binnen mezelf' bestaat als een levend principe en statement van 'wie ik ben' als 'levend wezen/organisme' --- omdat ik inzie dat ik als 'mens', als 'wezen', het startpunt ben van de systemen/structuren/instituties/relaties in en als 'de mensheid'

ik besef, begrijp en realiseer mij dat ik als 'wie ik ben' in en als deze wereld, zowel het product ben van mijn omgeving als het startpunt en de creator ben van mijn omgeving --- en dat het feit dat 'gelijkheid' als 'democratie' nooit bestaan heeft in mezelf, het bewijs is dat 'gelijkheid' nooit werkelijk bestaan heeft in deze wereld als 'mijn omgeving' --- en dat ik, door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd te leven als 'ongelijkheid' en 'dictatoriaal' in en als 'wie ik ben' in deze wereld, een wereld heb ondersteund en gecreëerd die een reflectie is van die ongelijkheid

en daarin besef ik dat ik verantwoordelijk ben om mezelf in en als 'wie ik ben' als een levende statement/principe te veranderen van 'ongelijkheid' naar 'gelijkheid', door een proces te bewandelen en toe te passen van zelf eerlijkheid, zelf vergeving en zelf correctie, om de 'wereld' te veranderen als het evenbeeld van wie ik ben als 'gelijkheid'/'democratie'

en dus stel ik mezelf tot doel om in elk moment in te zien en te beseffen dat wat ik toesta te bestaan in mezelf is wat ik toesta te bestaan in en als de gemanifesteerde fysieke realiteit - omdat ik als 'het leven' in en als mezelf het startpunt ben van 'het leven op aarde' --- en omdat ik inzie dat de 'structuren'/'systemen'/'instituties' in deze wereld niet 'meer' kunnen zijn/bestaan dan mezelf omdat ik BESTA, ik ADEM

ik besef dat ik een wereld heb toegestaan te bestaan waarin het leven misbruikt, verwaarloosd en onderdrukt wordt, omdat ik mezelf als het leven in en als mezelf heb onderdrukt, misbruikt en verwaarloosd door mezelf te hebben laten hersenspoelen door het schoolsysteem in en als het geloof dat kennis en informatie over 'de wereld' en 'het leven' en 'wie ik ben' meer waard is en meer 'echt' is dan ikzelf als levend, ademend wezen

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen hoe de mensheid zichzelf als het startpunt van het leven op aarde heeft verloren - door kennis en informatie meer waarde te geven --- in en als het verlangen naar 'meer' -- en daarin het werkelijke leven als wie wij werkelijk zijn heeft verminderd

ik stel mezelf tot doel om eerlijk te zijn met mezelf in elk moment en mezelf te stoppen  wanneer ik merk dat ik kennis en informatie aan het gebruiken ben om mezelf 'meer' te doen lijken dan wie ik eigenlijk ben --- omdat ik inzie en besef dat alle kennis en informatie compleet waardeloos is en zelfs meer schade berokkend dan wat anders, wanneer het gebruikt wordt in en als eigenbelang, ter ondersteuning van het ego --- en daarin stel ik mezelf tot doel om altijd te kijken naar hoe kennis en informatie praktisch gebruikt kan worden en toegepast kan worden in deze fysieke werkelijkheid, in en als het dagelijkse leven, in functie van het creëren van een 'werkbare' werkelijkheid die het beste functionneert voor alle levende wezens

ik stel mezelf tot doel om bij te dragen aan het creëren van een schoolsysteem waarin mensen/kinderen ondersteund worden in het ontwikkelen van zelf-vertrouwen, zelf-respect, zelf-ondersteuning en zelf-inzicht --- om ervoor te zorgen dat er mensen geproduceerd worden die bestaan in en als het besef dat zij als levende wezens het startpunt zijn van het leven op aarde en daarom verantwoordelijk zijn voor het leven op aarde - en dat de 'systemen'/'instituties'/'structuren' in en als de 'menselijke samenleving' enkel het beste kunnen zijn voor allen, als en wanneer de mens in zichzelf bestaat in en als wat het beste is voor allen als eenheid en gelijkheid als een levende expressie

ik stel mezelf tot doel om ware democratie te creëren als ware 'gelijkheid' in en als een fysieke structuur hier op aarde --- door mezelf te realiseren en manifesteren als 'gelijkheid' in en als mezelf als een levende statement/principe --- en door één en gelijk te staan met kennis en informatie, in en als het besef dat kennis en informatie als 'de geest' niet 'meer' is dan mezelf, maar eerder 'minder' is omdat het nooit bestaan heeft in en als wat het beste is voor het leven op aarde -- omdat ik inzie dat de mens met al zijn kennis en informatie 'over' de wereld/het leven, het leven op aarde enkel heeft vernietigd, misbruikt, verwaarloosd en onderdrukt

ik stel mezelf tot doel om mezelf te 'aarden' door mezelf niet te laten verleiden/misleiden door 'complexe' woorden/taalgebruik/ideëen/theorieëen/uiteenzettingen - maar door steeds te kijken naar wat ECHT is, als het dagelijkse LEVEN, simpel en eenvoudig, en daarin te kijken naar de praktische toepasbaarheid van die kennis en informatie in en als het dagelijkse leven