Dag 627: Wat is het dat ons Werkelijk Uniek Maakt?

In de voorgaande blog hebben we gekeken naar de 'eenheid' die zich vormt in een groep van mensen en die bestaat in en als het feit dat wij mensen de neiging hebben onszelf aan te passen aan de groep waarin we ons bevinden in termen van het overnemen en kopieren van de meningen en opinies die bestaan in die groep. We doen dit automatisch als een overlevingstechniek.

Maar, het probleem hiermee is dat we in onze bewuste geest ons niet gewaar zijn van deze neiging en van het feit dat dit is wat we wel degelijk doen en dat we dus eigenlijk bestaan vanuit een nogal primitief 'onderbewustzijn' dat zich beweegt aan de hand van overleving. Zelf zien we onszelf als een 'individu' en als bijgevolg uniek en speciaal en afgescheiden van al de andere mensen om ons heen, terwijl we niet inzien dat de meningen en opinies die in onze eigenste gedachten bestaan niet eens van ons zijn maar in feite gekopieerd zijn van de mensen om ons heen.

Dus, we bestaan in eenheid, in en als het feit dat we binnenin onszelf eigenlijk compleet hetzelfde zijn als de mensen om ons heen, maar tegelijkertijd bestaan we in absolute afscheiding en verscheurdheid, in en als het feit dat we niet willen aanvaarden en inzien dat wie we zijn vanbinnen een kopie is van onze omgeving en we onszelf liever willen zien en definieren als een speciaal en uniek individu.

Ik bedoel, wat ons in feite werkelijk 'individueel', 'afgescheiden', 'speciaal' en 'uniek' maakt, is niet wie we zijn vanbinnen want vanbinnen zijn we allemaal hetzelfde. Vanbinnen, in onze binnenste, meest intieme kern, leven en bestaan we allemaal vanuit hetzelfde systeem van overleving, het primitieve limbische systeem van ons brein, het onbewustzijn dat hetzelfde is in elk mens en dat maakt dat elk mens zich automatisch vanaf zijn geboorte begint aan te passen aan zijn omgeving.

Wat ons in wezen uniek, speciaal en individueel maakt, dat is louter onze fysieke uitdrukking. Het feit dat onze genetische compositie uniek is, dat we als fysiek levend lichaam een unieke plek innemen in deze wereld. En in deze 'uniekheid' en 'individualiteit' zijn we allemaal één en allemaal gelijk. Het is pas wanneer we onze 'individualiteit' en 'uniekheid' gaan misplaatsen door deze te internaliseren en in de illusie gaan geloven dat we 'vanbinnen' in onze geest uniek zijn - hetgeen een soort geheimzinnige en verborgen uniekheid en speciaalheid is, die we aan geen mens willen laten zien - dan komen de problemen.

Omdat we, door uniekheid en individualiteit te internaliseren, de uniekheid en individualiteit van een ander wezen niet meer erkennen omdat we niet in een ander kunnen zien - we kunnen enkel in onszelf zien. En dus gaan we geloven dat enkel wijzelf uniek en individueel en speciaal zijn en dat andere mensen maar als het ware attributen zijn in het toneelstuk van het leven dat volledig in functie staat van het ophemelen van onze ego-centrische zogezegde 'uniekheid', 'speciaalheid' en 'individualiteit'.

De gevolgen van het niet erkennen van een ander als gelijk in waarde en gelijk in uniekheid en individualiteit als onszelf en het niet erkennen van de eenheid waarin we in feite wel degelijk bestaan --- als is het maar om het simpele feit dat we allen op dezelfde ego-centrische manier bestaan in en als onze geest - is dat we ook politieke en economische systemen toestaan te bestaan in onze wereld die niet het beste zijn voor iedereen en we in feite content zijn over onze maatschappij, politiek en economie, zolang ons individuele ik krijgt en heeft wat het nodig heeft om zich belangrijk, speciaal en uniek te kunnen voelen.

Het probleem dat we in onze huidige wereld dus ervaren is dat onze maatschappelijke structuren gebaseerd en gebouwd zijn op een leugen en een illusie als de misplaatste definitie van onze individualiteit en uniekheid waarin we onszelf verblind hebben om onszelf te kunnen herkennen in een ander en daardoor een ongevoeligheid hebben toegestaan te bestaan in onszelf in relatie tot wat we zien gebeuren met de wezens in onze wereld

Dag 460: Het Veranderen van een Competitieve Ingesteldheid - Zelf-Correctie Dimensie

Dit is een Verderzetting van "Dag 459: Hoe is Zelf-Beoordeling een Overlevings-Mechanisme?" waarin ik ben beginnen onderzoeken en uitschrijven hoe ik op een praktische, realistische manier een specifiek gedachten-patroon in mijn geest kan corrigeren en veranderen -- nadat ik vanaf "Dag 455: Hoe de Bewuste Persoonlijkheid de Onbewuste Persoonlijkheid Onderdrukt" had vastgesteld dat de reden waarom mijn proces van het veranderen en loslaten van een patroon in mijn geest waarin ik mezelf vergelijk met andere mensen en mezelf in competitie plaats met de mensen die ik zie om mij heen niet leek te 'werken', was omdat er nog een ander patroon aanwezig was in mijn geest dat als het ware 'bovenop' het patroon van competitie lag -- van waaruit ik reageerde op het patroon van competitie met een beoordeling en een onderdrukking.

En dus, door deze 'extra laag' van gedachten in mijn geest, die ik aanvankelijk niet geïdentificeerd had, kon ik het gedachtenpatroon van competitie en vergelijking dat eronder lag niet zomaar 'loslaten' of 'veranderen' - dit was dus een nieuwe 'dimensie' die zich opende wanneer ik onderzocht wat het is aan het patroon van competitie dat nog reacties activeert in mezelf --- en is een mooi voorbeeld van hoe het proces van het veranderen van mezelf als hoe ik besta in mijn Geest een proces is van constant her-evalueren van mezelf, en onderzoeken en aan introspectie doen, en dus niet zomaar denken of verwachten, wanneer ik een gedachtenpatroon identificeer in mezelf dat ik wil veranderen, dat ik even een correctie zal toepassen en dat ik dan 'veranderd' zal zijn -- zo werkt het niet.

Er zijn zoveel dingen in en van de geest die ik nog niet zie of besef en die ik enkel zal kunnen zien nadat ik andere patronen doorwandeld heb - dus ik kan niet verwachten van mezelf dat ik dingen in mijn geest zomaar kan 'stoppen' of 'veranderen' op één, twee, drie.

In "Dag 456: Hoe de Bewuste Persoonlijkheid de Onderbewuste Persoonlijkheid Onderdrukt - Zelf-Vergeving Dimensie" ben ik begonnen met het vergevings proces in relatie tot dit specifieke gedachtenpatroon van het beoordelen en onderdrukken van en reageren op het gedachtenpatroon van competitie -- waarna ik in Dag 459 het correctieproces ben beginnen toepassen. Hierin had ik vastgesteld dat dit specifieke reactiepatroon van het beoordelen van gedachten en gevoelens/emotionele reacties van competitie als iets 'slechts', in wezen afkomstig is vanuit een systeem/construct van manipulatie dat ik in mijn geest heb opgebouwd, waarin ik beoordelingen gebruik om mezelf te kunnen aanpassen aan wat gezien wordt door 'de samenleving' als 'goed' en 'positief', zodat ik kan overleven in de samenleving --- en dat dus dit reactiepatroon niet werkelijk is wie ik echt ben omdat het iets is dat geactiveerd wordt in mijn geest door overlevings-ANGST.

in Dag 461 zal ik in dit correctie-proces verdergaan - om ervoor te zorgen dat ik zo nauwgezet en specifiek mogelijk ben in het veranderen van dit gedachtenpatroon, en mezelf er zo van te verzekeren dat die verandering wel degelijk een realiteit wordt.

Dag 456: Hoe de Bewuste Persoonlijkheid de Onderbewuste Persoonlijkheid Onderdrukt -- Zelf-Vergeving Dimensie

Dit is een Verderzetting van "Dag 455: Hoe de Bewuste Persoonlijkheid de Onderbewuste Persoonlijkheid Onderdrukt"


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het competititeve personage/persoonlijkheid in mijn geest als specifieke gedachten die opkomen waarin ik mezelf vergelijk met andere  mensen vanuit een verlangen om mij superieur te voelen - door, wanneer en als ik dit personage zie opkomen in mezelf, te reageren met gedachten van 'dit ben ik niet' en een emotionele ervaring van weerstand en angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in ontkenning en onderdrukking te bestaan in relatie tot de competitieve persoonlijkheid in mezelf als gedachten waarin ik mezelf vergelijk met andere mensen om mij superieur te kunnen voelen die opkomen in mezelf door deze gedachtenpatronen, verbonden met een verlangen om mij superieur te voelen tegenover andere mensen te beoordelen als 'negatief' en 'slecht'/'fout'

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd competitieve gedachten en het verlangen om te winnen en beter te zijn dan andere mensen te beoordelen als slecht en negatief en daardoor in mezelf te vechten en in weerstand te gaan tegen deze gedachten door niet te willen aanvaarden dat dit soort gedachten en persoonlijkheid deel uitmaakt van mezelf --- uit angst dat als ik dit deel van mezelf aanvaard als mezelf, dat ik dan zelf ook 'slecht' en 'negatief' zal zijn, en uit angst voor de consequenties dat dit zal hebben voor mijn voortbestaan in mijn wereld en realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het deel van mezelf waarin ik verlang om mij superieur te voelen en te winnen tegenover andere mensen opzettelijk te beoordelen en te onderdrukken, verbergen en ontkennen in functie van het presenteren van een specifiek 'beeld' van mezelf tegenover andere mensen om mensen in mijn omgeving te kunnen manipuleren om mij te ondersteunen in mijn voortbestaan in deze wereld en realiteit -- en dat ik daarin mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan als een leugen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd eerlijk met mezelf over wie ik eigenlijk ben vanbinnen als de gedachten, gevoelens en emoties die opkomen in mijn geest vanuit het startpunt van een verlangen om mij superieur te voelen tegenover andere mensen - door, vanaf het moment dat ik die gedachten en gevoelens/verlangens zie opkomen, onmiddellijk in een gevecht te gaan door te denken van 'deze gedachten zijn slecht' en 'ik mag zo niet denken' en 'ik mag zo niet zijn', verbonden met een angst dat mensen mij zouden afwijzen en wegduwen als ze zouden zien dat ik zo denk -- in de plaats van in te zien dat ik daarin mezelf volledig heb gedefinieerd in en als de persoonlijkheid die ik van mezelf opzettelijk heb gecreëerd in functie van het verzekeren van mijn overleving in deze wereld door middel van het creëren van 'sociale relaties' met mensen in mijn omgeving en dat ik dus mezelf heb verloren in mijn eigen 'leugens'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat deze persoonlijkheid waarin ik mezelf voordoe als een 'sociaal iemand' namelijk als iemand die niet geinteresseerd is in competitie en superioriteit en winnen, gebaseerd is op een angst dat ik niet zal kunnen overleven in mijn omgeving die ik heb gekopieerd van mijn omgeving -- en dat ik vanuit die angst een persoonlijkheid heb gecreëerd in en als mezelf, waarin ik wie ik werkelijk ben vanbinnen onderdruk en ontken en verberg --- in de plaats van één en gelijk te staan met mijn omgeving in en als een inzicht in hoe deze realiteit werkt en functioneert en een begrip van wat er eigenlijk nodig is om te kunnen overleven in deze wereld en realiteit --- en daarin te begrijpen en in te zien dat, hoewel ik af en toe een persoonlijkheid moet spelen om te functioneren in de menselijke samenleving, dat dat niet hoeft te betekenen dat ik mezelf moet gaan identificeren met deze persoonlijkheid door bijvoorbeeld angst te gaan hebben van mijn eigenlijke echte interne realiteit die in contrast en tegenstrijdigheid staat met de persoonlijkheid die ik van en als mezelf presenteer naar mijn omgeving toe

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd persoonlijkheden te zien en erkennen als iets praktisch - namelijk iets dat ik als een gereedschap kan gebruiken om mezelf te manoevreren in mijn fysieke werkelijkheid als de menselijke samenleving en al de verschillende structuren in en van de menselijke samenleving --- in functie van het bewerkstelligen van een samenleving/wereld die het beste is voor alle levende wezens, waarin uiteindelijk geen enkel wezen nog hoeft te 'doen alsof' of een persoonlijkheid hoeft te spelen om te kunnen leven/overleven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de persoonlijkheid die ik speel in deze wereld in functie van het functioneren en te overleven in de menselijke samenleving --- door deze persoonlijkheid te definieren in en als een emotionele ervaring van ANGST, waardoor ik automatisch alles in mezelf dat niet overeenkomt met deze persoonlijkheid van mezelf wegduw en probeer te onderdrukken --- in de plaats van dat ik dingen zie op een praktische manier en zie, besef en begrijp hoe 'sociaal bewustzijn' in en als de menselijke geest als het systeem in de mens zowel het system in en als de 'menselijke samenleving' eigenlijk werkt, zodat ik op de meest functionele en directe manier gebruik kan maken van bijvoorbeeld een 'sociale persoonlijkheid' --- en zo op een gestructureerde manier de structuur in en van deze wereld en realiteit stuur op een manier die het beste is voor mezelf en mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in hoe ik mezelf uitdruk in mijn wereld en realiteit tegenover de mensen in mijn omgeving te laten sturen door een voorgeprogrammeerde emotionele ervaring van ANGST in de plaats van zelf te staan in mezelf als het zelf-sturende principe waarin ik mezelf in mijn 'sociale persoonlijkheid' vormgeef en manifesteer op een manier die het beste is voor zowel mezelf als voor mijn omgeving --- waarin ik, in en als mijn sociale persoonlijkheid dus niet enkel besta op basis van en in en als persoonlijke belangen en verlangens, maar eerder verantwoordelijkheid neem voor de impact die ik via deze sociale persoonlijkheid heb op mijn omgeving en mijn wereld en realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als ik mijn sociale persoonlijkheid baseer op een emotionele reactie van angst op deze wereld en realiteit --- dat ik daardoor een persoonlijkheid zal creëeren  waarin ik mezelf uitdruk en beslissingen maak op een manier die consequenties zal creëren in mijn omgeving omdat ik enkel mijn eigen persoonlijke ervaring van angst en verlangen in overweging neem en niet de eigenlijke realiteit van hoe deze werkelijkheid eigenlijk functioneert en wat er nodig is om een wereld/realiteit te creëren die het beste is voor alle wezens --- en dat ik daarin dus een wereld creëer en manifesteer  die deze angst enkel verstevigt en bevestigt --- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor hoe ik mezelf uitdruk in deze wereld en realiteit  en ervoor te zorgen dat hoe ik mezelf uitdruk steeds het beste resultaat zal produceren in relatie tot hoe deze wereld bestaat en hoe ik besta in en als deze wereld

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mijn interne realiteit als de competitieve gedachten waarin ik mezelf vergelijk met andere mensen vanuit een verlangen om mij superieur te voelen tegenover hen, te aanvaarden in en als mezelf --- door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als een emotionele ervaring van ANGST tegenover mijn omgeving, en daarin automatisch mezelf volledig te conformeren naargelang de waarde-oordelen, ideëen en geloofsystemen van de mensen in mijn omgeving en alles in mezelf dat niet overeenkomt met die waarde-oordelen, ideëen en geloofsystemen te verbinden met ANGST en dus automatisch te onderdrukken, ontkennen en verbergen --- in de plaats van in te zien dat ANGST een voorgeprogrammeerde emotionele reactie is die mij verblind in het zien van de realiteit als wat het eigenlijk werkelijk is en dat ANGST dus een ervaring is die opzettelijk gebruikt wordt door mensen die absolute controle willen over een ander wezen en er door middel van angst voor zorgen dat dat wezen zich automatisch volledig overgeeft en conformeert


Wordt vervolgd in Dag 457

Dag 453: Het Veranderen van Onderbewuste Gedachtenpatronen in relatie tot de Emotionele Ervaring/Reactie van Opgeven

Dit is een Verderzetting van "Dag 452: Het Veranderen van een Emotionele Ervaring van Opgeven - Evaluatie Fase" - waarin ik heb vastgesteld dat de emotionele reacties en ervaringen tijdens de les en tegenover de leerkracht niet meer aanwezig waren in mezelf en dat dus mijn praktische proces van het veranderen van dit specifieke reactiepatroon dat ik tot hiertoe bewandeld heb effectief geweest is. Maar wat ik wel zag was dat er nog een achterliggend gedachtenpatroon in mijn onderbewustzijn aan het 'draaien' was.

In mijn Onderbewustzijn omdat,  dit specifieke gedachtenpatroon zich altijd op de achtergrond bevindt in mijn geest waar ik mij doorgaans nooit bewust van gewaar geweest ben dat dat is wat in mezelf bestaat - als namelijk gedachten van competitie en vergelijking en beoordelingen die ik in mijn bewuste gedachten steeds probeer te onderdrukken.

In de zin van dat ik, elke keer wanneer ik zo een onderbewuste gedachte zag opkomen waarin ik iemand anders beoordeelde als op de één of andere manier en om de één of andere reden 'minder' dan ikzelf - dan reageerde ik op die gedachte, met een bewuste gedachte van 'neen dit is slecht/fout', 'dit ben ik niet', 'dit is gemeen, ik ben niet gemeen'.

En, zoals ik al in mijn vorige blog had vermeld --- ik heb dit gedachtenpatroon al aangepakt en onderzocht en ik heb het hele proces bewandeld van het vergeven en corrigeren van dit patroon in mijn schrijven --- maar de reden waarom dit patroon nog steeds aanwezig is in mijn geest en waarom het dus niet werkelijk veranderd is, is omdat er een dimensie is van dit patroon dat ik nog niet onderzocht heb en dat nog niet duidelijk was voor mij. Dus, het feit dat dit opnieuw opkomt in mezelf, wil niet zeggen dat ik 'gefaald' heb in mijn proces van het corrigeren van dit patroon, maar wil eerder zeggen dat er een aspect was van hoe dit gedachtenpatroon in mijn geest bestaat dat ik nog niet eerder had gezien of overwogen. De geest is immers een Systeem dat bestaat uit Lagen  en dat ik daardoor niet in één twee drie zal kunnen veranderen, maar eerder in fasen/stappen --- net zoals ik dat systeem heb opgebouwd in fasen/stappen doorheen de jaren van mijn leven hier op aarde.

In de volgende blog zal ik dus verderzetten in het toepassen van Zelf-Vergeving voor deze Nieuwe laag die ik heb ontdekt en gerealiseerd in relatie tot hoe dit patroon van onderbewuste gedachten van competitie en vergelijking in mijn geest bestaat --- namelijk, verbonden met beoordelingen in mijn bewuste geest waarin ik deze gedachten in mijn geest beoordeel als 'slecht' en 'fout' en gemeen' --- waarin ik in feite dit patroon in stand aan het blijven houden ben in mijn geest door het te onderdrukken in de plaats van er eerlijk over te zijn.