Showing posts with label ontkenning. Show all posts
Showing posts with label ontkenning. Show all posts

Thursday, November 27, 2014

Dag 584: Hoe werken we Verandering Tegen met het Gereedschap van Zelf-Verandering?




Dag 584: Hoe werken we Verandering Tegen met het Gereedschap van Zelf-Verandering?
Het Veranderen van een Eetverslaving


Ik bedoel, ik geloof en 'hoop' in feite dat mijn toepassingen van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie het werk voor mij zullen doen en het werk voor mij gedaan hebben. En wat ik daarbij gemerkt en beseft heb, is dat ik in een dimensie in mijn geest zelfs opzettelijk het besef onderdruk dat ik eigenlijk mezelf nog niet voldoende ondersteund heb om echt van verandering te kunnen getuigen en om echte verandering teweeg te hebben gebracht in mezelf. Ik bedoel, hoe vreemd is dat - dat ik in mijn eigen proces van zelf-verandering, iets dat ik louter voor mezelf doe, lieg tegen mezelf over mijn zelf-verandering, gewoon zodat ik iets zou kunnen geloven over wie ik ben dat niet waar is. Waardoor ik uiteindelijk uiteraard zal moeten botsen op het feit dat ik tegen mezelf gelogen heb omdat de punten waar ik mezelf over heb voorgelogen opnieuw naar boven zullen komen in mezelf en mijn wereld. Dag 583: De Kracht van de Overtuiging in het Proces van Zelf-Verandering


Er is dus een onderdrukking die ik uitvoer in mezelf van het punt dat ik niet wil zien in en van mezelf omdat ik ervan overtuigd wil zijn en wil kunnen geloven dat ik mezelf veranderd heb omdat ik immers specifieke stappen gezet heb in mijn proces van 'zelf-verandering'. En door die onderdrukking creëer ik een ervaring van spanning in mezelf omdat ik in feite angst heb om dat punt in mezelf te zien, aangezien ik wil kunnen denken en geloven dat ik het 'veranderd' heb.

En wat ik heb beseft in relatie tot waarom het is dat ik dit doe - waarom ik bijvoorbeeld, in het bewandelen van het veranderen van mijn eetverslaving, de neiging heb om te geloven dat ik mezelf veranderd heb omdat ik het gereedschap van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie heb uitgevoerd, maar de eigenlijke realiteit onderdruk, als zijnde het FEIT dat ik pas werkelijk van 'verandering' van deze verslaving kan getuigen als en wanneer ik voor mezelf heb aangetoont dat ik mezelf kan stoppen in mijn fysieke gedrag en wanneer ik dus mijn eetverslaving in en als mijn fysieke handelingen en bestaan kan veranderen en corrigeren.

Wat ik dus heb beseft is dat ik opzettelijk die idee in mijn gedachten ga inprenten dat ik nu 'veranderd' ben en dat ik als het ware geen moeite meer moet doen om mijn eetverslaving aan te pakken - is omdat een deel van mezelf de eetverslaving niet wil loslaten. In mijn achterhoofd, in een geheime kamer van mijn geest geloof ik eigenlijk dat ik niet meer mezelf zal kunnen zijn als ik die eetverslaving verander en als ik mijn gedrag tegenover en relatie met eten zou veranderen. Ik geloof dat ik die specifieke gevoelens en ervaringen die ik verbonden heb met eten en voedsel nodig heb om het gevoel te hebben dat ik 'leef' en 'besta'  - en dus eigenlijk wil ik mezelf niet werkelijk veranderen en corrigeren in en als mijn eetverslaving.

En daardoor zal ik dan wel mijn proces van zelf-verandering 'zogezegd' bewandelen door te schrijven en zelf-vergeving en zelf-correctie toe te passen in mijn schrijven, om mezelf ervan te kunnen overtuigen dat, 'omdat ik die dingen gedaan heb, ben ik nu veranderd' -- maar daarin zal ik tegelijkertijd de werkelijkheid van mezelf onderdrukken en verbergen onder die overtuiging. In dit soort gevallen gebruik ik dus vreemd genoeg het gereedschap en mijn proces dat eigenlijk bedoeld is om mezelf te ondersteunen in mijn proces van zelf-verandering, om mezelf net te gaan onderdrukken en dingen in mezelf die ik niet werkelijk wil veranderen of loslaten van mezelf te verbergen --- door de illusie te produceren in mijn geest dat ik die specifieke dingen veranderd heb.

Friday, September 20, 2013

Dag 363: Cognitieve Dissociatie - de Ziekte die huist in en als de Menselijke Geest

Dit is een verderzetting van "Dag 362: Hoe Rechtvaardigen we Misbruik door Cognitieve Dissociatie?", waarin we een eigenaardig en fascinerend fenomeen in en als de menselijke geest hebben blootgelegd dat aan de oorzaak/reden ligt van hoe en waarom het mogelijk is dat wij mensen niet leren uit het verleden maar eerder het verleden zullen herhalen ondanks de schadelijke patronen die we onszelf hebben toegestaan te leven in en als het verleden, en daardoor consequenties creëren en toestaan in en als onze wereld en realiteit - en onszelf daarin op/in een pad van zelf-vernietiging geplaatst hebben. Door een proces van 'Cognitieve Dissociatie', als het afscheiden van onszelf van al de delen in en van onszelf die we, door aanvaardde beïnvloeding en 'brainwashing' door onze omgeving, hebben beoordeeld in onszelf als 'negatief' en 'slecht' --- en door het fenomeen 'taboe' dat we hebben aanvaard in en als onszelf en onze realiteit, hebben we de eigenaardige capaciteit ontwikkeld in onszelf om bepaalde delen van ons bestaan/leven/onszelf gewoon te 'vergeten', 'negeren' en 'onderdrukken'. Lees de voorgaande blogs voor context in verband met wat taboe is en hoe taboe werkt in en als de Geest, en bijgevolg onze 'ingesteldheid' vormgeeft in relatie tot onszelf en onze wereld/realiteit.

Cognitieve dissociatie is overduidelijk een ziekte die huist in elke geest van elk mens omdat we allemaal, elk van ons, die eigenaardige capaciteit hebben ontwikkeld om ons leven te schikken en te leven op een manier die in compleet contrast staat met gezond verstand - alsof geen van ons ooit echt geleerd heeft uit het verleden. Geen enkel mens heeft ooit werkelijk verantwoordelijkheid genomen voor het verleden, voor onze 'fouten', voor al wat we ooit gedaan hebben hier in ons leven en op deze aarde - en daadwerkelijk zichzelf verandert heeft, op specifieke en substantiele wijze, om te bestaan in en als een absolute correctie van de schadelijke patronen van het verleden.

Want, uiteindelijk, bevindt het verleden, al onze fouten, al het misbruik dat we hebben toegestaan te bestaan in onszelf, in anderen en in deze wereld, al de consequenties, al de nefaste beslissingen die we ooit gemaakt hebben - die bevinden zich HIER, vlak voor onze neus in elk moment, elke dag, op elke manier, en toch lijken we dat op geen enkele manier op te merken en rekenschap te geven, we zien het gewoon niet -- hoe eigenaardig. Ik bedoel, er moet toch iets 'mis' zijn in de mens, in en als de menselijke geest, want, een 'normaal' levend wezen zou de simpele berekening maken, in het kijken naar de consequenties van gemaakte beslissingen en uitgevoerde handelingen, en zeggen van 'ok, dit werkt niet, laat ik het anders proberen zodat mijn handelingen en beslissingen een resultaat produceren dat het beste is voor het leven op aarde en bijgevolg mezelf'. Maar de mens, nope - we leven alsof we onze fouten niet opmerken, we leven in een wolk van 'positiefheid', van 'energie', van 'fantasie', van 'positieve gedachten en van schijnbare onschuld. Maar, kijk naar onze wereld -- hoe wij leven in en als onszelf, wie we zijn in onze geest komt niet overeen met de realiteit van onszelf. Ik bedoel, dat is pas 'cognitieve dissociatie'.

Dus: waar komt die Cognitieve Dissonantie vandaan, die Schitzofrenie in onszelf, hoe bestaat het dat wij onszelf zodanig afgescheiden hebben van de realiteit van wie we zijn --- wat is het dat ons 'over het randje' geduwd heeft om die complete afscheiding te aanvaarden in onszelf - en daarin dus de levende statement te worden van absolute onverantwoordelijkheid, van infantiliteit, van 'niet-bestaan'? En, hoe kunnen we weer eerlijk zijn met onszelf en onszelf 'corrigeren' door rekenschap te geven van al wat bestaat? ik bedoel, hoe ga je met andere woorden van iets dat niet bestaat, naar iets dat bestaat - vooral wanneer je zelf datgene bent dat 'niet-bestaat'?


Wordt vervolgd in Dag 364


Sunday, April 14, 2013

Dag 257: De Eeuwige Zoektocht naar Het Positieve

Probleem:

Het negatieve wordt onderdrukt en genegeerd in onze collectieve en individuele zoektocht naar en obsessie met het Positieve en tegelijkertijd wordt het negatieve bevestigd en versterkt omdat we niet inzien en beseffen dat positief en negatief twee zijden van dezelfde medaille zijn die elkaar ondersteunen, verstevigen en in stand houden.

Wat de mens doet in zichzelf, namelijk proberen het negatieve te negeren, ontvluchten en onderdrukken, is wat er gebeurt in de fysieke realiteit als het 'leven op aarde' - namelijk het zogezegde 'negatieve', datgene dat mensen een 'slecht' gevoel geeft en dat mensen beoordelen als 'slecht' en 'negatief' wordt naar de achtergrond gedrukt, genegeerd en onderdrukt - zonder dat we beseffen dat de situaties en manifestaties in deze realiteit die wij beoordelen als 'negatief', in wezen de gevolgen zijn van onze obsessie met het 'positieve' -- zoals een verstoord ecologisch organisme dat een gevolg is van het onuitputtelijke verlangen van de mens naar de grondstoffen van de aarde om onze 'feel-good' consumptie-producten mee te produceren en ongezonde, misbruikende relaties die de mens gecreëerd heeft tussen zichzelf en de natuur, allerhande fysieke en mentale stoornissen en ziektes als een gevolg van vervuilde, toxische en gemanipuleerde voeding en omgeving, meer dan de helft van de mensheid die in armoede en zelfs hongersnood bestaat om de hebzucht van een elite aantal mensen naar het hoogste positieve gevoel en de grootste rijkdom te voeden, uitbuiting van arbeiders in derdewereldlanden door bedrijven om het 'consumptie-tempo' van de 'welvaartslanden' te kunnen volgen, etc.

Het probleem hierin is niet alleen dat we al die 'negatieve' gevolgen manifesteren door het 'positieve' na te jagen - maar het grootste probleem is dat we die 'negatieve' gevolgen opzettelijk NEGEREN, omdat het ons een 'negatief' gevoel geeft, en wij willen ons niet negatief voelen --- we willen ons enkel positief voelen, dus negeren we datgene dat net het meest onze aandacht nodig heeft, en blijven we verder bestaan in en als een 'levensstijl' die de problemen enkel erger maakt, terwijl wij onszelf opzettelijk onwetend en blind houden.

Elk mens heeft zijn eigen positieve 'imago'/'persoonlijkheid'/'karakter'/'zelf-beeld', zijn eigen persoonlijke 'interesses' waar hij zich mee identificeert en waar hij zich persoonlijk positief en goed ('belangrijk' en 'speciaal') in kan voelen en zijn eigen 'positieve uitstraling' op de één of andere manier --- dat is immers de basis van onze 'relaties', we voelen ons aangetrokken tot bepaalde positieve eigenschappen die we zien in de 'uitstraling' van een ander mens, en dus doen we ons best om zoveel mogelijk positieve eigenschappen te bezitten en 'uit te stralen' en de negatieve eigenschappen in onszelf te onderdrukken en verbergen. Maar tegelijkertijd leven we in een wereld die op elk vlak op instorten staat, een wereld vol misbruik en vol lijden, een wereld van uitbuiting, moord, verkrachting, massale kindersterfte, hongersnood, armoede, corruptie en vervuiling - wat is er eigenlijk 'positief' in en aan deze wereld - aan de wereld die wij, mensen, gecreëerd hebben? De zonsondergang (wanneer ze niet 'vervuild' is door de smog die van onze steden komt)? De sterrenlucht (wanneer die niet vervuild is door het 'licht' dat van onze steden komt)? De zee (wanneer die niet vervuild is door olie, plastiek en andere schadelijke chemische stoffen die bedrijven in zee dumpen)? De fauna en flora in de bossen (wanneer die niet met uitsterven bedreigd zijn door een vervuiling van de bodem en het verdwijnen van de bijen)?

Wij hebben van deze aarde, die op zich nooit positief noch negatief was, iets 'negatief' gemaakt omdat wij verlangden om ons 'positief' te voelen in onze eigen geest, onze persoonlijke innerlijke realiteit van gedachten, gevoelens en emoties en een 'alternatief', afgescheiden wereldje te hebben van positieve gevoelens - en het is fascinerend dat, hoe meer de wereld om ons heen 'negatief' wordt ten gevolge van onze voortdurende negatie en opzettelijke onwetendheid van de problemen, hoe meer wij die 'negatiefheid' uit onze perceptie gaan proberen te filteren en ons gaan proberen te 'concentreren' op het 'positieve' --- hetgeen uiteraard de problemen op aarde enkel erger zal maken.


Oplossing:

De oplossing is dat wij mensen, door een proces van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie te bewandelen, onszelf uit ons 'persoonlijke', alternatieve wereldje in en als de geest halen, en inzien dat elke positieve ervaring in onszelf een leugen en een illusie is - omdat er nu eenmaal niets 'positief' is aan deze realiteit. De oplossing is dat we onszelf in de eerste plaats de vraag stellen 'Waarom verlang ik om mij positief te voelen in de eerste plaats?' en dat we durven eerlijk te zijn met onszelf dat we al die tijd probeerden weg te vluchten van de negatieve gevoelens in onszelf, van de angsten, de onzekerheden, de frustraties, de schaamte, de schuldgevoelens, het verdriet en de spijt - net zoals we in en als het globale economische systeem constant proberen 'wegvluchten' van de 'negatieve' situaties zoals armoede, hongersnood en verlies van geld en schoonheid/relaties.

Het is belangrijk dat we inzien dat 'negatiefheid' eigenlijk maar een gevoel is, een gevoel/emotie dat bestaat in onszelf, een voorgeprogrammeerde reactie op wat we zien met onze ogen - en dat het op zich niet eens echt bestaat. Negatieve ervaringen en gevoelens en de angst van negatieve gevoelens 'bestaat' enkel in onszelf omdat positieve gevoelens en het verlangen om ons positief te voelen in onszelf 'bestaat' --- dus, door ons positief te willen voelen, creëren we net de negatieve ervaring in onszelf, hetgeen op zijn beurt dan weer het verlangen naar een positieve ervaring creëert.

Want, zolang we bepaalde dingen die we zien in deze wereld beoordelen als 'negatief', zullen we er nooit naar willen kijken en zullen we altijd proberen die dingen te negeren en onderdrukken, net zoal wat we doen met de dingen in onszelf die we beoordelen als 'negatief' --- en, als we er niet naar kijken, kunnen we het niet onderzoeken, en als we het niet onderzoeken, kunnen we niet begrijpen hoe het ontstaan is en hoe we het kunnen oplossen.

De oplossing is dus om dat hele energetische systeem in onszelf van positieve en negatieve gevoelens, van verlangens en angsten, van zelf-zekerheid en zelf-onzekerheid, van mooi en lelijk, van goed en slecht, van aantrekkelijk en onaantrekkelijk, etc.. te stoppen -- en te bestaan als wie we werkelijk zijn, als HIER, één en gelijk met de realiteit die hier is, zonder die realiteit te beoordelen.

Hiervoor is het echter nodig om een proces te bewandelen van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie - omdat we niets in deze 'uiterlijke' fysieke realiteit kunnen manifesteren, wanneer het niet al bestaat in en als onze 'innerlijke' werkelijkheid als hoe wij in relatie staan met onszelf. Om dus één en gelijk te kunnen staan met de fysieke werkelijkheid die HIER bestaat, zonder die te beoordelen, moeten we eerst één en gelijk kunnen staan met onszelf zonder onszelf te beoordelen --- omdat, het 'positieve' en het 'negatieve' heeft nu eenmaal absoluut niets te maken met wat hier bestaat in en als deze fysieke realiteit, het 'positieve' en 'negatieve' is GEVOELENS, die enkel bestaan in onszelf in en als de menselijke geest.


Beloning:

De beloning zal zijn dat we leren om onszelf te aanvaarden als wie we werkelijk zijn, en onszelf de kans geven om ons ware potentieel te ontdekken, omdat we niet meer bepaalde delen van onszelf beoordelen als 'slecht' en 'negatief' - omdat we dus ook niet meer in ontkenning en onderdrukking bestaan van bepaalde delen van onszelf --- hetgeen ons de vrijheid geeft om onszelf te verkennen en uitbreiden op alle vlakken, zonder limitaties.

Ten gevolge daarvan, zullen we ook oog in oog durven staan met wat we van deze wereld gemaakt hebben - omdat dat enkel mogelijk is wanneer we stoppen met onszelf te beoordelen of beschuldigen, maar wanneer we enkel vaststellen wat HIER bestaat. En wanneer we onszelf toestaan te zien hoe deze wereld functionneert, wat de problemen zijn, waar er dysfuncties zijn in hoe de mens in relatie staat met de natuur, met zichzelf en met elkaar, zonder die problemen en dysfuncties te beoordelen als 'slecht' of 'negatief' - dan kunnen we overgaan tot het ontwerpen van en werken aan oplossingen om de 'imbalansen'n 'verstoringen' en 'dysfuncties' te herstellen en corrigeren - net zoals we de imbalansen, verstoringen en dysfuncties in onszelf hebben hersteld.


Wordt vervolgd in Dag 258