Dag 688: Hoe kan Trichotillomania een ondersteuning zijn in het Proces van zelf-verandering?

Ter verderzetting op Dag 687: Wat is het verband tussen Trichotillomania en Stress?

Waarin ik het had over het uittrekken van mijn haar als een vreemde 'neiging' die de laatste tijd is opgekomen en die ik ben beginnen merken in mijn gedrag, en de relatie die ik heb ondervonden tussen dat 'haar uittrekken' en de stress die ik de laatste tijd heb ervaren.

Ik ben begonnen aan een nieuw project, iets wat ik nog nooit eerder gedaan heb en dat een zekere motivatie en drijfkracht nodig heeft van mij om dit project successvol te maken. En ik heb gemerkt dat er die bepaalde 'drijfkracht' en 'motivatie' een bepaalde stress produceerde in mijn geest. En daarbij zag ik dan ook dat ik dat haar uittrekken aan het doen was, iets wat ik ooit eens gedaan heb lang geleden tijdens mijn kindertijd toen ik mij ongetwijfeld ook zeer gestresseerd voelde in mijn schoolomgeving.

Wat ik in de vorige blog al omschreven heb is dat het haaruittrekken veel te maken heeft met een ervaring in mezelf waarin ik de 'imperfecties' wil wegwerken, omdat ik immers terwijl ik aan mijn haren voel, enkel die haren wil uittrekken die kapot aanvoelen of op de één of andere manier niet als de rest van mijn haar zijn, zoals gekrulde of zeer donkere haren.

En dit punt van het mij fixeren op mijn 'imperfecties' en het willen 'uitroeien'/'verwijderen' van mijn imperfecties zie ik ook als iets dat ik binnenin mezelf doe en wat ik bijvoorbeeld aan het doen ben in relatie tot dit project.

Ik creëer stress omdat ik het 'perfect' wil doen, en de stress is in feite de angst om niet 'perfect' te zijn of om fouten te maken en om met andere woorden de dingen niet te doen zoals ik denk en geloof dat ik ze moet doen.

Deze fysieke uitdrukking van het uittrekken van mijn haar is dus in feite een mooie hulp en ondersteuning voor mezelf om erachter te komen en beter te kunnen zien wat ik eigenlijk binnenin mezelf aan het doen ben en hoe het is dat ik mijn eigen stress aan het creëren ben, zodat ik ook kan beginnen aan het corrigeren van mezelf opdat ik dit project kan afwerken zonder er emotioneel op te reageren en zonder me erin op te jagen met stress.

Dag 596: Van Droefheid tot Depressie - Hoe we Onze Emoties doen Groeien

 Dag 596: Van Droefheid tot Depressie - Hoe we Onze Emoties doen Groeien

Het Veranderingsproces van de Emotie van Onzekerheid

 Het Veranderingsproces van de Emotie van Onzekerheid - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/#sthash.XQmCtCCH.dpuf

...Omdat, ik bedoel, het is in feite maar vreemd dat er dingen bestaan in mezelf die ik zelf niet aangenaam vind en die ik verwerp. Het feit dat die dingen in mezelf bestaan wil zeggen dat ik er op een bepaald niveau in mezelf wel het nut van inzie, maar dat ik de specifieke achterliggende redenen voor mezelf verborgen houdt omdat het een realiteit van mezelf zou blootleggen die ik eigenlijk liever niet onder ogen kom. Dag 595: Hoe we Demonen maken van onze Emoties

Dat is het punt waarvan ik gemerkt heb dat ik mezelf erin afscheid van mijn eigen geest en dat eigen lijkt te zijn in en aan de menselijke geest en aan de oorsprong lijkt te liggen van veel zogezegde 'aandoeningen' of emotionele en mentale 'stoornissen' - dat er dingen in onszelf bestaan waar we onszelf tegen verzetten en waar we onze verantwoordelijkheid voor verwerpen. Dingen die we aanzien en ervaren als een soort van 'demonische entiteiten' die in onze eigen geest dwalen.

En met demonische entiteiten bedoel Ik de emotionele ervaringen die in onszelf naar boven komen en waarop we reageren met weerstand en met gedachten zoals 'oh neen niet dit weer' of 'zo wil ik mij niet voelen' en 'waarom voel ik mij steeds zo?!'. Emotionele ervaringen en reacties in onszelf waarmee we een relatie van 'onschuld' hebben gevormd. Onschuld in de zin van dat we een positie en standpunt innemen in onszelf van het 'slachtoffer' in relatie tot die emoties en waarin we ons soms overspoeld of overgenomen voelen door zulk 'n ervaringen en het gevoel hebben dat we geen keuze hebben en dat die ervaring macht heeft over ons.

Emoties die dan uiteindelijk zogehete 'aandoeningen' en 'stoornissen' worden waar we dan medicatie voor gaan nemen of op therapie voor gaan of spirituele ervaringen door gaan opzoeken, enzovoort. En dat allemaal gewoon omdat we ons in feite niet meer herinneren waar, wanneer en hoe die emotionele toestand begonnen is. We herinneren ons met andere woorden de tijd niet meer toen die emoties nog niet zo intens waren en toen we zelf aanzet gaven om de emoties in onszelf op te wekken omdat we er een specifiek doel en nut voor hadden.

Ik herinner mij bijvoorbeeld de eerste keer dat ik de emotie van droefheid ervoer in mezelf in relatie tot sociale situaties, en dat was specifiek omdat ik merkte dat wanneer ik mezelf ging afzonderen van de groep en wat beteuterd in een hoekje ging zitten, dat er dan mensen naar mij toe kwamen om mij te vragen hoe het met mij ging en ik dus bijgevolg de aandacht kreeg waar ik naar verlangde. Dat was dus mijn motivatie om zelf opzettelijk de emotionele ervaring van droefheid in mezelf te gaan genereren en activeren - hetgeen dan uiteindelijk op latere leeftijd uitgroeide tot een ervaring van depressie. En tegen die tijd herinnerde ik mij allang niet meer hoe het begonnen was en aanzag ik de ervaring van depressie als iets dat mij overkwam en iets dat greep heeft op mij.

En met de emotionele ervaring van onzekerheid in relatie tot sociale situaties is het net zo. Er was wel degelijk een periode in mijn leven dat die onzekerheid nog niet bestond en dat mijn interacties met de mensen in mijn wereld en omgeving heel 'natuurlijk' verliep  en dat zo'n emotionele reacties niet in mij bestonden. Dat wil dus zeggen dat er een specifiek punt in mijn leven was waarop ik die emotionele ervaring zelf ben gaan opzoeken en ben beginnen voeden omdat ik merkte dat het een bepaald nut had.

Dag 588: De Theorie Vs de Realiteit van het Stoppen van een Verslaving

 Dag 588: De Theorie Vs de Realiteit van het Stoppen van een Verslaving

 Het Zelf-Veranderingsprocess en het Stoppen van een Eetverslaving

Het Zelf-Veranderingsprocess en het Stoppen van een Eetverslaving - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/#sthash.3A8zGes2.dpuf

Het Zelf-Veranderingsprocess en het Stoppen van een Eetverslaving - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/#sthash.3A8zGes2.dpuf

Ik bedoel, het stoppen van een eetverslaving is net zoals het stoppen van elke verslaving, op fysiek vlak heel moeilijk - vanuit het oogpunt dat een verslaving een specifiek geconditioneerd fysiek gedrag is waarin verschillende dimensies van hoe ik mezelf gedurende geruime tijd geconditioneerd heb samenkomen -- een mentale dimensie van gedachten waarin ik bijvoorbeeld denk aan het eten dat ik wil en waar ik specifieke gevoelens en waarde aan geassocieerd heb, de gevoelens/emotie dimensie als de ervaring en het gevoel van verlangen om specifieke dingen te eten op specifieke tijdstippen en op een specifieke manier en dan de fysieke dimensie als het sturen en besturen van mijn lichaam door middel van die gedachten en gevoelens/emoties en dus daadwerkelijk te doen wat mijn gedachten mijn lichaam opdragen. Dag 587: Ik wil mijn Verslaving stoppen, maar ook weer Niet

In het stoppen van een verslaving, vooral één die zo fysiek uitgedrukt wordt zoals een eetverslaving, waarin gedachten, gevoelens, emoties en fysiek gedrag samenkomen in één patroon en gewoonte, moet ik dus allereerst gewaar zijn van wat het in feite werkelijk inhoud om die verslaving daadwerkelijk te stoppen. Namelijk dat het moeilijk zal zijn, op fysiek, mentaal en emotioneel vlak, omdat, elke keer wanneer ik in dat moment ben waarin het patroon opkomt, met de specifieke gedachten en emoties en gevoelens - dan moet ik mezelf op fysiek vlak stoppen zodat het mentale en emotionele/energetische patroon niet fysiek uitgeleeft wordt.

En, aangezien die specifieke verslaving een handeling is die ik doorheen het grootste deel van mijn leven tot dusver op fysiek vlak geïntegreerd heb in en als mijn dagelijkse leven en bestaan, zal ik heel wat weerstand gaan ondervinden vanaf het moment dat ik die handeling ga proberen te veranderen. En zoals ik in de voorgaande blogs heb vastgesteld en  gerealiseerd, is dat er de neiging bestaat om een beslissing te maken zoals 'ik ga mijn eetverslaving veranderen en corrigeren', en in dat moment wanneer ik die beslissing maak, heb ik  een beeld en idee in mijn geest van wat het is dat ik wil. Met andere woorden, ik zie in mijn geest al een vrij duidelijke projectie van hoe ik eigenlijk wil leven en bestaan in mijn relatie met voedsel - althans, het voelt duidelijk aan. Het voelt zelfs zo duidelijk aan dat ik het gevoel heb dat ik mijn proces van zelf-verandering en zelf-correctie in relatie tot mijn eetverslaving al bewandeld heb en dat ik, door die ene beslissing te hebben genomen om de eetverslaving te veranderen, dat ik als het ware het patroon al veranderd heb in mezelf in dat eigenste moment.

Maar dan komt de realiteit aanzetten en dan begin ik te merken dat er nog veel dimensies en facetten bestaan in verband met hoe de eetverslaving bestaat in mezelf die ik nog niet werkelijk begrijp en waar ik nog niet echt een oplossing voor gevonden heb. Ik merk dat ik vanuit gewoonte mezelf overeet en dat ik mezelf zoals gewoonlijk heel makkelijk laat verleiden om eerder zoete dingen op te zoeken dan te eten of zelfs maar te onderzoeken wat het beste zou zijn voor mijn lichaam. En dat simpelweg omdat er binnenin mezelf nog geen stabiel 'platform' of 'script' bestaat om in die momenten het anders te kunnen aanpakken. Het enige script en platform dat aanwezig is in mezelf, is het patroon dat ik doorheen mijn leven geintegreerd heb in mezelf op mentaal, emotioneel en fysiek vlak en dat is hetgene waar ik niet eens over moet nadenken, het komt volledig automatisch.

In het veranderen van dat patroon zal ik dus elke keer wanneer dat geautomatiseerd gedrag komt aanzetten, moeten stoppen en even stilstaan in mezelf en mezelf opzettelijk nieuwe richtlijnen geven. En die nieuwe richtlijnen zullen niet zo makkelijk en vloeiend verlopen aanvankelijk omdat ik als het ware tegen mijn 'natuur' moet inwerken --- ook al is die 'natuur' in feite in wat het beste is voor mezelf en als het ware dus op zichzelf 'tegennatuurlijk'.

Dag 577: Voorspelbaarheid en de Illusie van Controle - een Voedingsbodem voor Verslaving

 

 Dag 577: Voorspelbaarheid en de Illusie van Controle - een Voedingsbodem voor Verslaving

 Het Transformeren van (Eet)Verslaving

Uit de voorgaande blog:

Dat is wat ik heb ontdekt wanneer ik mijn verslaving in relatie tot eten onderzocht - is dat een groot deel van wat mijn 'verslaving' en inclinatie tegenover eten bepaalde, was het aspect van 'controle' --- het schijnbare feit dat mijn relatie tot eten het enige was waarin ik controle kon uitoefenen -- het enige waarin ik mezelf een positief gevoel kon geven wanneer en hoe ik wilde. In mijn relaties met mensen ervoer ik immers constante onzekerheid en onveiligheid en angst omdat ik mensen niet kon controleren - ik kon mensen niet laten doen wat ik wilde dus ik kon ook nooit werkelijk vertrouwen op of absolute zekerheid hebben over mijn relaties met mensen.

Dus, in en als die schijnbare controle die ik ervaar in en associeer met mijn 'verslaving' in relatie tot eten, ervaar ik een gevoel van 'veiligheid' in de zin van dat ik mezelf ervan kan verzekeren dat mijn nood en verlangen om specifieke gevoelens te ervaren ook daadwerkelijk vervuld zal worden - in tegenstelling tot bijvoorbeeld de verlangens en noden die ik ervaar in mezelf in mijn relaties met andere mensen, waarin ik niet weet wat de uitkomst en het resultaat zal zijn van het gedrag dat ik uitdruk in mijn zoektocht naar en poging om specifieke reacties en responsen te verkrijgen van andere mensen --- reacties en responsen die ik in mijn geest verbonden heb met de positieve gevoelens die ik zo graag ervaar.

Het kenmerkende aspect van een verslaving is met andere woorden het feit dat er een bepaalde voorspelbaarheid en zekerheid bestaat in het verband tussen 'oorzaak' en 'gevolg', tussen 'als dit' en 'dan dat' - waarin we er bijvoorbeeld zo goed als zeker van kunnen zijn dat 'als ik dit gedrag uitvoer', bijvoorbeeld het eten van een stuk taart, 'dan krijg ik dat resultaat', bijvoorbeeld het ervaren van een positief gevoel terwijl de suiker in de taart zijn effect uitoefent op verschillende dimensies in mijn lichaam. Daarin bestaat een vorm van zekerheid waarin de causale relatie in en als het consumeren van dat stuk taart tot op zekere hoogte voorspelbaar is - waarin ik in mijn geest een vorm van 'zekerheid' en 'veiligheid' en 'controle' gedefinieerd heb.

En, omdat ik 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' gedefinieerd heb in en als voorspelbaarheid, heb ik dus tegelijkertijd het geloof en de idee gecreëerd in mezelf dat alles waarin geen absolute of waarin weinig voorspelbaarheid bestaat, in wezen 'onveilig' en 'onzeker' is en een 'gebrek aan controle' impliceert. En daardoor ervaar ik dan een angst in mezelf in relatie tot die zaken in mijn wereld die ik heb gedefinieerd als zijnde 'onvoorspelbaar', zoals bijvoorbeeld voornamelijk mensen.

Ik bedoel, er zijn specifieke mensen in mijn wereld waar ik meer hechte relaties gevormd heb, zoals mijn familieleden en mijn 'vrienden' en misschien een aantal collega's en kennissen - en in die relaties heb ik een welbepaalde 'voorspelbaarheid' gecreëerd omdat ik die mensen in en als hun 'persoonlijkheden', gewoontes en uitdrukkingen heb leren kennen gedurende een welbepaalde tijd. Maar al de mensen buiten die gelimiteerde kring van familie/vrienden/kennissen representeren voor mij 'onvoorspelbaarheid' en bijgevolg 'onveiligheid', 'onzekerheid' en een 'gebrek aan controle' en dus ANGST.

Omwille van die polariteit die ik gecreëerd heb in mijn geest van langs de ene kant 'voorspelbaarheid', verbonden met positieve gevoelens die ik gedefinieerd heb in en als woorden zoals 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' - en langs de andere kant 'onvoorspelbaarheid', verbonden met negatieve gevoelens gedefinieerd in en als de woorden 'onveiligheid', 'onzekerheid' en een 'gebrek aan controle' -- is het niet verwonderlijk dat er zoiets grond kan vinden in mezelf als een 'verslaving' en 'afhankelijkheid' aan datgene in mijn wereld dat voorspelbaar is in termen van hoe en wanneer ik het kan 'gebruiken' in mijn verlangen om specifieke gevoelens en energetische ervaringen te produceren in mezelf, en een 'onderdrukking' en 'vluchten van' datgene in mijn wereld dat onvoorspelbaar is in termen van hoe en wanneer het mij die gevoelens kan geven waar ik naar op zoek ben.

Ik bedoel, dat is waarom en hoe ik mijn 'eetverslaving' ervoer - namelijk dat ik probeerde de angst die ik ervoer in mezelf in relatie tot mijn 'onvoorspelbare' omgeving en specifiek de 'onvoorspelbaarheid' van de mensen in mijn omgeving te onderdrukken en verbergen voor mezelf door de positieve gevoelens van 'veiligheid', 'zekerheid' en 'controle' op te wekken in mezelf in verband met de voorspelbaarheid waarin mijn lichaam reageert op het eten dat ik consumeer. Met andere woorden, de verslaving kon in mezelf bestaan omwille van die afscheiding en polariteit die ik in mezelf had toegestaan te bestaan door 'voorspelbaarheid' te definieren als iets 'positief' en te verbinden met 'veiligheid', 'zekerheid' en 'controle' en 'onvoorspelbaarheid' te definieren als iets 'negatief' en te verbinden met 'onveiligheid', 'onzekerheid' en een 'gebrek aan controle'.

Dag 403: Waarom gebruiken we het Verleden als een Excuus om onszelf te Beoordelen?

Dit is een verderzetting van "Dag 402: Hoe is Zelf-Beoordeling eigenlijk Gewillige Zelf-Vernietiging?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik mij 'slecht voel' - en de neiging heb om mezelf te laten meevoeren door/in de ervaring van zelf-medelijden, als het willen troosten van mezelf omdat ik mij slecht voel, dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en begrijp dat ik in de ervaring van zelf-medelijden een statement maak dat ik mijn verantwoordelijkheid tegenover de ervaring van mij slecht voelen volledig abdiceer omdat ik, door medelijden te hebben met mezelf, mezelf niet daadwerkelijk stop in de creatie van het 'slechte gevoel' maar eerder het slechte gevoel in mezelf verder laat bestaan en valideer en dus doe alsof ik het niet geweest ben die mezelf slecht doet voelen in de eerste plaats

waarin ik zie, begrijp en besef dat als ik werkelijk het slechte gevoel in mezelf zou willen stoppen, dat ik dan ten minste zou moeten onderzoeken waar die ervaring in mezelf vandaan komt en hoe het bestaat, zodat ik in staat ben om het te sturen en verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in relatie tot dat slechte gevoel - en dat dus het feit dat ik mezelf laat meevoeren in een energie van zelf-medelijden aantoont dat ik eerder van plan ben om geen verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en tegen mezelf te liegen en mezelf te manipuleren door mezelf in een slachtofferspositie te plaatsen tegenover mijn eigen geest

ik stel mezelf tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van 'mij slecht voelen', door in de eerste plaats mezelf niet te laten meevoeren in een emotionele ervaring van zelf-medelijden -- maar eerder te staan in mezelf en de negatieve ervaring in mezelf van 'mij slecht voelen over mezelf' te onderzoeken in het besef dat ik deze ervaring gecreëerd heb door middel van mijn participatie en reactie op gedachten in mijn geest - waarin ik dus mezelf tot doel stel om, in de plaats van mezelf in een slachtofferspositie te plaatsen tegenover die gedachten door er emotioneel op te reageren, mezelf eerder te ondersteunen in het onderzoeken wat die gedachten specifiek zijn, wat de context is van die gedachten in mezelf en wie ik ben in relatie tot die gedachten in mijn geest --- en mezelf daarin de macht en de kracht te geven om verantwoordelijkheid te nemen voor de aanwezigheid van die specifieke gedachten in mijn geest en te staan als het sturende principe in en van mezelf waarin ik richting geef aan wat er bestaat in mezelf teneinde mezelf te creëren en verwezenlijken als het beste dat ik kan zijn als het leven Zelf in Eénheid en Gelijkheid met al wat bestaat

wanneer en als ik mezelf in een opzettelijke aanval tegen mezelf zie gaan, en dus mezelf zie participeren in zelf-beoordeling, waarin ik kijk naar wat ik in het verleden heb gezegd of gedaan en dat gebruik 'tegen mezelf' om mezelf neer te halen en mezelf een Steek te geven - dan stop ik en ik adem - en ik zie, besef en realiseer mij dat zelf-beoordeling deel uitmaken van het voorgeprogrammeerde persoonlijkheidsprogramma dat aan de basis ligt van de menselijke geest, als een programma/systeem van zelf-vernietiging -- en dat zelf-beoordelingen ontworpen zijn om een vicieuze cyclus te creëren in mezelf waarin ik langzaam maar zeker mezelf afbreek en afbrokkel tot ik elk klein beetje zelf-verantwoordelijkheid heb weggegeven - omdat het daarin is dat de geest macht kan hebben over mij, wanneer ik niet werkelijk aanwezig ben in mezelf, wanneer ik mijn macht en verantwoordelijkheid voor mezelf niet opneem

waarin ik zie, besef en begrijp dat, als ik mezelf toesta te reageren op zelf-beoordeling die opkomt in mijn geest, met een ervaring van 'mij slecht voelen over mezelf' - dat ik daarin mezelf in een domino/ketting-reactie duw van uiteindelijke zelf-vernietiging, door mezelf te laten meezuigen door een negatieve ervaring van zelf-medelijden en uiteindelijke depressie - hetgeen in wezen een voorgeprogrammeerd mechanisme is in/van de menselijke geest die bestaat in functie van het verzekeren dat ik elk klein beetje macht, gewaarzijn en verantwoordelijkheid in mezelf volledig opgeef aan de Geest als Energie --- door mezelf te laten vastzetten in een neerwaartse spiraal van negatieve ervaringen in relatie tot mijn verleden

waarin ik zie, begrijp en besef hoe dit systeem van negatieve ervaringen in relatie tot het verleden specifiek in mij geprogrammeerd geweest is tijdens mijn kindertijd - waarin het platform en de basis gelegd werd van wie en wat ik zou worden en hoe ik zou bestaan in en als mezelf doorheen de rest van mijn bestaan als mens hier op aarde --- en waarin dus dat platform en die basis gelegd werd in de vorm van beoordelingen en beschuldigingen van mezelf over dingen die ik al dan niet gedaan of gezegd had --- en dat dit platform en deze basis het specifieke doel heeft om ervoor te zorgen dat ik mijn macht volledig weggeef aan mijn omgeving en dus aan gedachten, gevoelens en emoties als een voorgeprogrammeerd systeem en Manier van Leven dat ik heb gekopieerd van mijn omgeving - en dat ik dus nooit zal opstaan en bestaan als wie ik werkelijk ben als God en Creator in en als de fysieke werkelijkheid - omdat ik volledig gewenteld zit in allerlei zelf-beoordelingen en zelf-beschuldigingen en negatieve ervaringen van schuld en schaamte en spijt in verband met het verleden, als een interne gevangenis van absolute zelf-vermindering, zelf-onderdrukking, zelf-limitatie en uiteindelijk zelf-vernietiging

ik stel mezelf tot doel om mezelf te leren kennen als wie ik werkelijk ben - verder dan de zelf-beoordelingen en zelf-beschuldigingen en de slechte/negatieve gevoelens in verband met mijn verleden --- omdat ik besef dat gedachten en emotionele ervaringen in mezelf in werkelijkheid een voorgeprogrammeerd systeem zijn van zelf-limitatie, zelf-vermindering en zelf-onderdrukking --- en dat in de realiteit is het helemaal niet nodig en houdt het zelfs helemaal geen steek om mij slecht te voelen over het verleden - omdat, het verleden eerder bestaat als een voorbeeld van hoe het niet moet, een kans om te leren over mezelf, om mezelf uit te breiden en mezelf beter te leren kennen en ontwikkelen --- en dat dus de idee dat ik mij slecht moet voelen over specifieken dingen die ik gedaan heb eerder een afleidingsmechanisme is dat enkel bestaat tot het doel om mij klein en gelimiteerd te houden en ervoor te zorgen dat ik nooit zal leren uit mijn fouten en dus ook nooit meer of beter zal worden dan wie ik ben op dit moment en dan wie ik altijd geweest ben

ik stel mezelf tot doel om eerder het verleden als de herinneringen in mijn geest te zien als een kans en een mogelijkheid voor mezelf om de realiteit van wie ik ben als het leven in en als mezelf, te onderzoeken en te leren kennen - een kans om te begrijpen hoe het bestaan als mezelf, vanbinnen en vanbuiten, functioneert --- omdat ik zie, besef en begrijp dat ik enkel op die manier mezelf in staat kan stellen om mijn interne en externe realiteit te sturen en vorm te geven op een manier die absoluut het beste is -- namelijk wanneer ik stop met beoordelen en veroordelen en reageren, maar mezelf de ruimte en de kans geef om te groeien, te leren en te ontwikkelen en dus het verleden op een praktische manier aan te wenden - in mijn proces van mezelf te leren kennen, zodat ik voor mezelf kan beslissen en uitmaken wie ik werkelijk ben

omdat ik zie, besef en begrijp dat de 'fouten' die ik zogezegd begaan heb in mijn verleden, als al die dingen in mijn herinneringen waar ik mij slecht over voel - in wezen enkel een consequentiele uitvloeiing zijn van het feit dat ik nooit veratwoordelijkheid genomen heb voor mezelf in elk moment van ademhaling -- en dat ik daardoor dus een systeem van energie mijn gedrag en expressie heb laten bepalen - hetgeen uiteindelijk een vicieuze cyclus produceert van consequentieel gedrag, waarin ik constant en continu zit terug te kijken op momenten uit het verleden, met schaamte, schuldgevoel en spijt over hoe ik mij heb gedragen - zonder ooit werkelijk praktische stappen te ondernemen om die vicieuze cyclus van zelf-compromitterend gedrag te stoppen of te veranderen

Dag 374: Zijn gedachten onze rechtvaardiging om de Fysieke realiteit te Onderwerpen?

Dit is een verderzetting van "Dag 372: Is Mentale Arbeid werkelijk meer Waard dan Fysieke Arbeid?" en "Dag 373: De Illusie van de Superioriteit van Gedachten"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik in mijn gedachten ga, in en als het geloof dat mijn gedachten het 'antwoord' hebben op de problemen die ik zie in de fysieke werkelijkheid, het 'antwoord' op mijn zorgen, angsten en conflicten in verband met 'mijn leven' in en als de fysieke werkelijkheid - en dus geloof dat mijn gedachten superieur zijn aan de fysieke werkelijkheid - dan stop ik en ik adem --- en ik zie, besef en realiseer mij  dat de zogezegde 'superioriteit' van gedachten een voorgeprogrammeerd geloofsysteem is dat ik gekopieerd heb van mijn ouders en de samenleving/media/mijn omgeving, waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van de fysieke werkelijkheid, door te geloven dat de fysieke werkelijkheid 'inferieur'/'minderwaardig' is - zonder ooit in te zien en te beseffen hoe ik de fysieke werkelijkheid nooit heb onderzocht en dus nooit heb ingezien hoe de beoordeling van 'inferieur' in verband met de fysieke werkelijkheid niet de realiteit is van wat de fysieke werkelijkheid echt is

Hierin zie, besef en begrijp ik dat het de gedachten zijn in en als de geest die in wezen inferieur zijn omdat gedachten een oppervlakkige aangeleerde, gekopieerde en voorgeprogrammeerde beoordeling is over wat ik zie met mijn ogen als de fysieke werkelijkheid die als enige doel hebben om mij een gevoel van superioriteit te geven in en als mezelf over de realiteit die ik zie met mijn ogen vanuit mijn gedachten

Als en wanneer ik zie dat ik mezelf of anderen beoordeel als 'inferieur' op basis en omwille van het punt van fysieke arbeid - vanuit een geloofsysteem dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf dat fysieke arbeid inferieur is aan 'mentale arbeid' als gedachten -- dan stop ik en ik adem - en ik besef en realiseer mij dat de beoordeling van fysieke arbeid en het lichaam als 'inferieur' het resultaat is van generaties van brainwashing in en als de 'menselijke evolutie' waarin de mens zichzelf in die mate heeft afgescheiden van zichzelf als het fysieke lichaam, op zoek naar de ervaring van superioriteit

Waarin, ik zie, besef en realiseer mij dat deze aanvaardde beoordeling over de fysieke realiteit zich heeft gemanifesteerd in en als de fysieke realiteit in eenheid en gelijkheid met wie ik mezelf heb toegestaan te worden in en als mezelf - in hoe alle wezens die geen kennis en informatie bezitten, alle mensen die niet geschoold zijn, diploma's hebben of kunnen bewijzen dat ze gedachten in hun geest hebben als voorgeprogrammeerde kennis en informatie, achtergelaten, weggeduwd en verwaarloosd worden - net als hoe ik mezelf heb toegestaan mezelf als het fysieke lichaam te verwaarlozen door meer waarde te hechten aan kennis en informatie in en als het ego van de geest --- waarin ik een samenleving heb toegestaan te bestaan waarin mensen die kennis en informatie bezitten als gedachten in en als de geest, zich superieur wanen over mensen die niet dezelfde kennis en informatie bezitten en daarin een wereld rechtvaardigen waarin enkel hun overleving/leven waarde heeft


Ik stel mezelf tot doel om te bestaan/staan als het levende voorbeeld en de levende statement van het waarderen en eren van mezelf als wie ik werkelijk ben als het fysieke lichaam in en als eenheid en gelijkheid met de fysieke werkelijkheid - door het wandelen van een proces van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie --- en daarin mezelf uit de illusie van superioriteit te wandelen in en als het stoppen van gedachten als Ego en eigenbelang

ik stel mezelf tot doel om het process te bewandelen van het herstellen van mijn vertrouwen in de fysieke realiteit als het fysieke lichaam als eenheid en gelijkheid -- in en als het besef dat wanneer en als ik dingen bekijk en benader vanuit gedachten, dat ik enkel het ego gereflecteerd zie en daarin afscheiding creëer en manifesteer in en als de fysieke werkelijkheid als het leven op aarde --- terwijl, wanneer en als puur kijk naar de realiteit die zich voor mijn ogen bevindt zonder na te denken, zonder oordeel te vormen en zonder te reageren - dan zie ik de realiteit als wat het is, één en gelijk met wie ik ben, en daarin kan ik mezelf bewegen in eenheid en gelijkheid met de fysieke realiteit als mezelf

Dag 367: Hoe Evolueert het Seks-Systeem in de Menselijke Geest?

Dit is een verderzetting van "Dag 366: Hoe is Seksualiteit een Programma? -- De Seksuele Paranoia Series" en we gaan verder op volgende statement:

En dus, hoe is het dat 'Seksualiteit' bestaat in en als het voorgeprogrammeerde systeem/programma van Woorden in en als gedachten dat we in onszelf hebben laten programmeren doorheen onze kindertijd? En hoe hebben we onszelf bijgevolg toegestaan te bestaan in en als onze realiteit Hier?


 Nu, waarom zeg ik dat Seksualiteit bestaat in en als Woorden in en als gedachten in de geest? Je kan misschien opwerpen dat dit niet zo is, omdat, wanneer we denken aan seks dan is het toch net eerder Beelden dan Woorden, het is beelden van lichamen die elkaar aanraken, lichamen die bewegen, beelden van geslachtsdelen, van bepaalde handelingen, gelaatsuitdrukkingen en lichaamsvormen -- dus, waarom zeg ik dan specifiek dat Seksualiteit in en als onze geest bestaat in en als Woorden? Is omdat, waar de geest naar op zoek is en naar verlangt in en als Fantasie, is een ervaring, een opwinding - en het is die opwinding die een reactie is op specifieke woorden die we in onze geest/fantasie gebruiken om de beelden te Omschrijven, omdat, het zijn de woorden die we hebben geleerd van onze omgeving, als de taal waarmee we onze realiteit/werkelijkheid en onszelf 'begrijpen', die een bepaalde 'lading' dragen in onszelf, als wat we impliciet hebben overgenomen/gekopieerd van onze primaire omgeving - Impliciet omdat we vaak leren dat een bepaald woord gezien/ervaren wordt door de mensen om ons heen als 'positief' of 'negatief' door middel van de tonaliteit die mensen gebruiken wanneer ze het specifieke woord uitspreken en door hoe ze het woord gebruiken - waarin vaak niet vlakaf gezegd wordt van 'dit is slecht' of 'dit is goed', het gebeurt op subtiele en impliciete wijze.

Dit ook omdat mensen vaak bepaalde beoordelingen hebben in zichzelf in verband met bepaalde woorden en dus bepaalde 'dingen'/'manifestaties' in deze realiteit waar ze die specifieke woorden mee verbonden hebben, waar ze gewoonweg niet eerlijk over willen zijn en die ze verborgen willen houden in zichzelf uit angst om zelf beoordeeld te worden. Het zijn die beoordelingen van 'goed/slecht', 'juist/fout' en 'negatief/positief' waarin en waarmee we een bepaalde energetische 'lading' geven aan bepaalde woorden, hetgeen dan onze emoties en gevoelens bepalen. Het is de BETEKENIS die je geeft aan bepaalde beelden, die bepaalt hoe je erop reageert. Dat wil zeggen dat we, in en als seksuele fantasie, in wezen op zoek zijn naar een bepaalde betekenis, waar we een positieve energetische lading mee hebben verbonden.

En dus is het interessant om te onderzoeken naar welke betekenissen we precies op zoek zijn in en als seksuele fantasiëen, welke woorden zitten er verborgen achter het woord 'seks', waardoor we reageren in onszelf met verlangen en opwinding --- en waarom zijn we precies op zoek naar die specifieke woorden/betekenissen?

Ik bedoel, de specifieke details zal anders zijn voor elk individu - maar, wat is het onderliggende patroon in en als het 'seks-systeem' in en als de Menselijke Geest - Hoe bestaat Seks in en als de Menselijke Geest? Als we bijvoorbeeld kijken naar wat de woorden zouden kunnen zijn die het 'Seks-Systeem' in en als onze geest bepalen en vormgeven, kunnen we eens kijken naar waar en hoe we in contact gekomen zijn met 'Seks', wat waren onze invloeden waar we geleerd hebben over wat 'Seks' is en wat hebben we daar precies uit geleerd/overgenomen/gekopieerd/opgevat?

Ten eerste hebben de meeste onder ons geleerd dat 'Seks' over het algemeen een 'onbesproken' onderwerp is - hetgeen we al beschreven en onderzocht hebben vanaf "Dag 359: Waarom en Hoe is Seks een Taboe?", hetgeen op zich een hoogst eigenaardig fenomeen is --- 'Seks', het best bewaarde 'Geheim' dat ons tegelijkertijd in elk moment in de ogen staart - ik bedoel, er is werkelijk niets anders in onze realiteit dat zo opzettelijk verborgen, onderdrukt en onbesproken blijft als SEKS - in haast elke cultuur. En wat er fascinerend is aan dingen die onbesproken zijn, is dat het 'onduidelijkheid' schept in en als de geest. En, omwille van die onduidelijkheid, krijgt de geest de 'vrijheid' om zichzelf te overladen met allerlei informatie. Omdat, als je duidelijkheid schept, door bijvoorbeeld over dingen te praten en duidelijk dingen af te ronden in en als 'wat het IS', creëer je 'kalmte' in de geest omdat de nieuwsgierigheid in de geest niet meer opgewekt wordt - terwijl, wanneer er onduidelijkheid is, begint de geest zelf allerlei ideëen te scheppen, en die 'schepping' van ideëen blijft verderduren tot er duidelijkheid is.

In het geval van seks, is er absoluut geen enkele duidelijkheid die doorgegeven wordt van ouder op kind of zelfs van het schoolsysteem op kinderen, het blijft een veelal onbesproken en 'mysterieus' onderwerp --- en dus, gaat de geest op Zoek, en begint bijgevolg allerlei informatie in zichzelf op te stapelen, informatie als ALLE beelden, woorden, definities die er bestaan in verband met seks. Dat is bijvoorbeeld ook hoe het mogelijk is dat mensen die lange tijd porno kijken, uiteindelijk extremere vormen gaan opzoeken waarbij ze zelf niet eens weten waarom en hoe ze tot die extreme vorm gekomen zijn, waarom en hoe het is dat ze dat zijn gaan associeren met 'seks' en seksuele opwinding --- dat komt gewoon omwille van de 'vrije' informatie-opstapeling die gebeurt, waarin de geest zichzelf 'evolueert' en daarin allerlei wegen inslaat zonder echt te stoppen, omdat er nergens een 'afbakening' is in de vorm van een duidelijke definitie, omdat er nooit duidelijke communicatie geweest is in verband met wat Seks Is.

Het 'Seks-Systeem' in en als de mens is dus in feite een gigantisch systeem van opgestapelde informatie, een soort van 'informatie-magneet' of 'informatie-verzamelings-centrum' -- nu, waarom is het dat Seks op die manier bestaat in en als de menselijke geest - in en als die specifieke functie?


Wordt Vervolgd in Dag 368

Dag 366: Hoe is Seksualiteit een Programma? -- De Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting in de Series van de 'Paranoia van Seksualiteit', waarin we, door middel van zelf-eerlijkheid en zelf-onderzoek de patronen blootleggen die we in onszelf aanvaard hebben in verband met 'seksualiteit' in en als onze innerlijke en bijgevolg uiterlijke wereld, realiteit en ervaring - en dan, door middel van zelf-vergeving en zelf-correctie onszelf herdefinieren in 'wie we zijn' in relatie tot 'seksualiteit'.

In "Dag 358: Hoe Speelt de Wet van de Weerstand een Rol in Seksuele Onderdrukking?" hebben we ons de vraag gesteld waarom en hoe het is dat er een 'taboe' of 'onbesprokenheid' en 'onderdrukking' bestaat omtrent en in verband met woorden en beelden die te maken hebben met 'seks' - als wat bijvoorbeeld opkomt in onze geest en gedachten, geassocieerd met het woord 'seksualiteit' en 'seks'. Omdat, wat eigenaardig is, wanneer we kijken naar wat 'seks' eigenlijk werkelijk is, is dat het in wezen niets te maken heeft met woorden of beelden: Seks is een fysieke daad, een fysieke beweging, het is zelfs één van de weinige uitdrukkingen van onszelf in en als ons bestaan waarin alles net alleen maar draait rond het 'puur fysieke', de puur fysieke beweging --- seks is ook een van de weinige punten waarin we nog op één lijn staan met de natuur, een punt van 'verbinding' tussen onszelf en de natuur, omdat alle levende wezens seks hebben om zich voort te planten - daarin zijn we één en gelijk met wat hier bestaat als het leven op aarde.

Dus, hoe is het dat we die beelden en woorden in en als onze gedachten zijn gaan aanvaarden als 'seks' en 'seksualiteit' en bijgevolg al de verschillende voorgeprogrammeerde beoordelingen, veroordelingen, meningen daaromtrend hebben aanvaard als 'de realiteit' en 'echt' en nooit het gezond verstand hebben toegepast en ingezien dat die beelden en woorden een voorgeprogrammeerd systeem/'programma' is, als de verbinding tussen 'beeld' en 'woord'/'definitie', dat, zoals hoe kinderen in de kleuterschool nieuwe woordjes leren aan de hand van plaatjes met het woord erbij, overgedragen geweest is van generatie op generatie. En wij hebben nooit het hoe, wat of waarom bevraagd van deze systemen/programma's, net zoals we nooit de woorden die ons aangeleerd werden om de realiteit die we zien met onze ogen te 'begrijpen', hebben bevraagd -- ook al is het overduidelijk een specifiek systeem/programma van en als specifieke codes, tekens in en als 'taal' dat we in onszelf laten 'programmeren' - waarin: Wie bepaalt hoe wij de realiteit 'begrijpen' door middel van de 'taal' die wij aanvaarden in onszelf in/op de plaats van ons 'gewaarzijn' en 'besef' van 'wie we zijn' als 'hier' - als niet degenen die ons die taal aanleren?!

En, ik bedoel, vanaf het moment dat we onszelf aanvaarden als 'onze gedachten', als de woorden in onze geest die in onze plaats bepalen hoe wij onszelf en onze wereld/realiteit 'definieren' en dus 'zien'/'begrijpen' - zijn we Verloren. Vanaf het moment dat we onszelf identificeren met dat aangeleerde programma, maken we een statement dat we zelf niet echt bestaan omdat we het systeem/programma hebben aanvaard in onszelf als 'meer' dan onszelf, 'meer echt' --- niet beseffend dat dat systeem/programma niet eens zou bestaan ware het niet voor onze aanwezigheid in en als het menselijke fysieke lichaam en dus de Menselijke Geest.

En dus, hoe is het dat 'Seksualiteit' bestaat in en als het voorgeprogrammeerde systeem/programma van Woorden in en als gedachten dat we in onszelf hebben laten programmeren doorheen onze kindertijd? En hoe hebben we onszelf bijgevolg toegestaan te bestaan in en als onze realiteit Hier?


Wordt Vervolgd in Dag 367

Dag 365: Cognitieve dissociatie en de Verbloeming van Geschiedenis

Dit is een verderzetting van "Dag 363: Cognitieve Dissociatie - de Ziekte die huist in en als de Menselijke Geest" en "Dag 364: Hoe bestaat Cognitieve Dissociatie in en als het Collectieve Bewustzijn?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik merk dat ik een positief gevoel ervaar in mezelf, verbonden met een 'beeld' dat ik heb van mezelf in mijn geest - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en begrijp dat ik mezelf heb toegestaan mezelf 'cognitief te dissocieren' in, als en van mezelf -- waarin dat 'positieve beeld' in en van mezelf in mijn geest in wezen rust op en een gevolg is van een onderdrukking en ontkenning van specifieke delen van mezelf die ik mezelf heb toegestaan van mezelf af te scheiden door middel van beoordeling, die ik heb toegestaan plaats te vinden in en als mezelf - waarin het 'positieve gevoel' eigenlijk gebaseerd is op een ervaring van Schuld, Spijt en Schaamte over en in verband met herinneringen als 'mijn verleden' die ik mezelf heb toegestaan te verdringen naar mijn onderbewuste geest

Waarin, ik zie, besef en begrijp dat ik mezelf heb toegestaan te liegen tegen mezelf en andere wezens als mezelf over wie ik ben, omdat ik niet wilde aanvaarden wat ik gedaan heb, wie ik mezelf heb toegestaan te worden en hoe ik mezelf heb toegestaan te bestaan en mezelf uit te drukken in en als 'mijn verleden' - en daardoor 'wie ik ben' in en als specifieke herinneringen in mezelf te hebben onderdrukt, weggedrongen en te verwerpen in en als mezelf, door gebruik te maken van het 'cognitieve dissociatie-mechanisme' van de geest als gedachten, gevoelens en emoties, waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden in mezelf in en als verschillende energetische entiteiten, en mezelf zodanig heb 'gecompartimentaliseerd' in en als mijn geest en mezelf dus zodanig heb afgescheiden van mezelf als mijn fysieke bestaan in en als deze realiteit, dat ik niet eens meer besef/zie/begrijp wie ik werkelijk ben, waar ik vandaan kom, hoe ik besta in en als mezelf en hoe de geest en het lichaam werkelijk functioneert - waardoor ik in wezen niet eens meer echt Besta, omdat ik op geen enkele manier rekenschap geef/heb of verantwoordelijkheid neem voor wie ik ben Hier in en als het bestaan

waarin ik zie, besef en begrijp dat ik mezelf hierin heb toegestaan bij te dragen aan en te rechtvaardigen en valideren hoe de gehele mensheid bestaat in en als het 'collectieve bewustzijn', waarin bepaalde delen uit onze geschiedenis hier op aarde systematisch onderdrukt, ontkent, verdraaid en verbloemd worden teneinde een positief beeld dat we hebben over onszelf in en als onze geest bij te staven en te onderbouwen - door hoe ik in en als mezelf mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te leven en bestaan als een levende statement dat het 'ok' is om absoluut geen verantwoordelijkheid te nemen voor ons verleden en dus bijgevolg voor de 'fouten'/'misstappen' die begaan zijn en/of die we hebben laten begaan in onze naam doorheen de geschiedenis

waarin, ik zie, besef en begrijp dat die fouten/misstappen zich zullen blijven herhalen omdat we onszelf nooit de kans gegeven hebben om te leren uit die fouten, door in ontkenning te bestaan van ons verleden als de realiteit van onszelf die we hebben toegestaan te bestaan in en als onszelf, waar de huidige toestand van onze fysieke werkelijkheid een consequentie en levend bewijs van is, en daardoor dus ook nooit onszelf de kans te hebben gegeven om onszelf en onze realiteit te corrigeren

En daarin, stel ik mezelf tot doel om het proces te bewandelen van zelf-eerlijkheid, waarin ik mezelf de kans geef en mezelf aanspoor, in elk moment, om eerlijk te zijn met mezelf over wie ik werkelijk ben, over de realiteit van mezelf, over wie ik mezelf heb toegestaan te worden door middel en omwille van  een accumulatie van toegestane zelf-onderdrukking en zelf-ontkenning - zodat ik mezelf de kans kan geven om voor de eerste keer in mijn bestaan, daadwerkelijk te leren uit mijn fouten en uit de fouten van de mensheid als mezelf, vanuit het startpunt van het corrigeren van mezelf en de mensheid als mezelf - zodat ik op elk vlak, op elke manier, vanbinnen en vanbuiten, in elke vezel en cel van mijn lichaam en bestaan, sta en besta op een manier die het beste is voor al het leven op aarde als mezelf --- en daarin op te staan als het levende voorbeeld van wie ik werkelijk ben als mens en als het potentieel van de Mensheid, als een wezen dat verantwoordelijkheid neemt voor zichzelf

Dag 363: Cognitieve Dissociatie - de Ziekte die huist in en als de Menselijke Geest

Dit is een verderzetting van "Dag 362: Hoe Rechtvaardigen we Misbruik door Cognitieve Dissociatie?", waarin we een eigenaardig en fascinerend fenomeen in en als de menselijke geest hebben blootgelegd dat aan de oorzaak/reden ligt van hoe en waarom het mogelijk is dat wij mensen niet leren uit het verleden maar eerder het verleden zullen herhalen ondanks de schadelijke patronen die we onszelf hebben toegestaan te leven in en als het verleden, en daardoor consequenties creëren en toestaan in en als onze wereld en realiteit - en onszelf daarin op/in een pad van zelf-vernietiging geplaatst hebben. Door een proces van 'Cognitieve Dissociatie', als het afscheiden van onszelf van al de delen in en van onszelf die we, door aanvaardde beïnvloeding en 'brainwashing' door onze omgeving, hebben beoordeeld in onszelf als 'negatief' en 'slecht' --- en door het fenomeen 'taboe' dat we hebben aanvaard in en als onszelf en onze realiteit, hebben we de eigenaardige capaciteit ontwikkeld in onszelf om bepaalde delen van ons bestaan/leven/onszelf gewoon te 'vergeten', 'negeren' en 'onderdrukken'. Lees de voorgaande blogs voor context in verband met wat taboe is en hoe taboe werkt in en als de Geest, en bijgevolg onze 'ingesteldheid' vormgeeft in relatie tot onszelf en onze wereld/realiteit.

Cognitieve dissociatie is overduidelijk een ziekte die huist in elke geest van elk mens omdat we allemaal, elk van ons, die eigenaardige capaciteit hebben ontwikkeld om ons leven te schikken en te leven op een manier die in compleet contrast staat met gezond verstand - alsof geen van ons ooit echt geleerd heeft uit het verleden. Geen enkel mens heeft ooit werkelijk verantwoordelijkheid genomen voor het verleden, voor onze 'fouten', voor al wat we ooit gedaan hebben hier in ons leven en op deze aarde - en daadwerkelijk zichzelf verandert heeft, op specifieke en substantiele wijze, om te bestaan in en als een absolute correctie van de schadelijke patronen van het verleden.

Want, uiteindelijk, bevindt het verleden, al onze fouten, al het misbruik dat we hebben toegestaan te bestaan in onszelf, in anderen en in deze wereld, al de consequenties, al de nefaste beslissingen die we ooit gemaakt hebben - die bevinden zich HIER, vlak voor onze neus in elk moment, elke dag, op elke manier, en toch lijken we dat op geen enkele manier op te merken en rekenschap te geven, we zien het gewoon niet -- hoe eigenaardig. Ik bedoel, er moet toch iets 'mis' zijn in de mens, in en als de menselijke geest, want, een 'normaal' levend wezen zou de simpele berekening maken, in het kijken naar de consequenties van gemaakte beslissingen en uitgevoerde handelingen, en zeggen van 'ok, dit werkt niet, laat ik het anders proberen zodat mijn handelingen en beslissingen een resultaat produceren dat het beste is voor het leven op aarde en bijgevolg mezelf'. Maar de mens, nope - we leven alsof we onze fouten niet opmerken, we leven in een wolk van 'positiefheid', van 'energie', van 'fantasie', van 'positieve gedachten en van schijnbare onschuld. Maar, kijk naar onze wereld -- hoe wij leven in en als onszelf, wie we zijn in onze geest komt niet overeen met de realiteit van onszelf. Ik bedoel, dat is pas 'cognitieve dissociatie'.

Dus: waar komt die Cognitieve Dissonantie vandaan, die Schitzofrenie in onszelf, hoe bestaat het dat wij onszelf zodanig afgescheiden hebben van de realiteit van wie we zijn --- wat is het dat ons 'over het randje' geduwd heeft om die complete afscheiding te aanvaarden in onszelf - en daarin dus de levende statement te worden van absolute onverantwoordelijkheid, van infantiliteit, van 'niet-bestaan'? En, hoe kunnen we weer eerlijk zijn met onszelf en onszelf 'corrigeren' door rekenschap te geven van al wat bestaat? ik bedoel, hoe ga je met andere woorden van iets dat niet bestaat, naar iets dat bestaat - vooral wanneer je zelf datgene bent dat 'niet-bestaat'?


Wordt vervolgd in Dag 364

Dag 359: Waarom en Hoe is Seks een Taboe? - De Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 358: Hoe Speelt de Wet van de Weerstand een Rol in Seksuele Onderdrukking?"

Een aantal interessante vraagstukken die we kunnen behandelen in de volgende blogs is bijvoorbeeld: Hoe is het dat ouders hun kinderen impliciet aanleren dat Seks Taboe is? En, waarom is het dat die Taboe specifiek bestaat in verband met Woorden en Beelden - wat is het aan Woorden en Beelden die Seksueel getint zijn die zo een impact hebben in/op de mens in en als de menselijke Geest dat de mens er een Taboe op gaat leggen --- woorden en beelden die op zich in wezen niets te maken hebben met ECHTE seksualiteit, die gewoon een fysieke ervaring/beweging is die HIER is in en als het Fysieke Lichaam?


Het eigenaardige aan een 'taboe', zoals hoe 'Seks' en 'Seksualiteit' behandeld wordt in en als deze realiteit, als wat en hoe ik mezelf heb toegestaan te worden in en als mezelf, is dat je niet eens je vinger kan leggen op wat/hoe/waarom het 'taboe' precies 'taboe' is... omdat het net 'taboe' is.

In het online Van Dale Woordenboek, wordt het woord 'Taboe' omschreven als:
- verboden erover te spreken of als woord te gebruiken
- iets dat niet gedaan of gezegd mag worden

Als iets dus een 'taboe' zou zijn, dan zou het met andere woorden 'onopgemerkt' aan ons voorbij gaan, we zouden het niet eens merken omdat het nu eenmaal iets is waar we niet over spreken, waardoor het uiteindelijk zelfs lijkt alsof het 'niet bestaat'. De consequenties van zo een 'taboe' is uiteraard dat er delen zijn van onszelf en onze wereld die problematisch functioneren en consequenties creëren, die we niet zullen kunnen oplossen, omdat we nooit praten over het probleem zelf, en zelfs in complete ontkenning zijn tegenover het bestaan van datgene dat aan het startpunt ligt van de problemen/consequenties --- zoals in het geval van seks/seksualiteit daar de consequenties/problemen zijn van seksueel misbruik in porno, seksuele/genitale verminking, seksuele slavernij/handeldrijving, verkrachting, seksuele stoornissen, ziektes, etcetera.

Daarom is het ook zo moeilijk om zelfs aan te kaarten of 'seks'/'seksualiteit' al dan niet een 'taboe' is en hoe dit precies in z'n werk gaat, aangezien de eigenschappen van een 'taboe' nu eenmaal zijn dat het geen deel uitmaakt van de ervaring en het begrip van de Realiteit/werkelijkheid in en van het Individu in en als de Menselijke Geest, omdat er nooit over gesproken wordt en omdat het 'wereld-beeld' van 'de Mens' wordt gevormd door en bestaat uit Woorden in en als Gedachten in de Menselijke Geest.

Als en wanneer er dus nooit echt gesproken wordt over bepaalde dingen die bestaan in de fysieke werkelijkheid, is het moeilijk om vanuit en in de Menselijke Geest te 'bevatten', te 'zien' en te 'begrijpen' dat en hoe die dingen bestaan --- ik bedoel, het kan voor onze neus staan, elke dag, in elk moment, en toch zien we het niet - hoe eigenaardig: enkel en alleen omdat het geen deel uitmaakt van de 'Wereld' die we hebben aanvaard/gevormd in en als onze Woorden --- met name dan de woorden in en als onze Bewuste geest, woorden die we ook uitspreken. Omdat, er zijn woorden genoeg die omschrijven hoe de realiteit in elkaar zit, en wat er bestaat in en als de realiteit, maar die woorden hebben we een negatieve lading gegeven en houden we liever verborgen in en als ons onderbewustzijn, het zijn woorden die we doorgaans niet gebruiken in onze gesproken taal. En aangezien de gesproken taal datgene is waarmee we onszelf 'presenteren'/'representeren' als 'wie we zijn' in en als de wereld/realiteit van 'de menselijke samenleving', is het die gesproken woorden die onze 'identiteit' gaan vormen, als wie we Geloven dat we zijn, als het imago dat we van onszelf presenteren naar andere mensen toe --- terwijl er in en als het onderbewustzijn van onze geest, allerhande andere woorden bestaan die we mooi verborgen/onderdrukt houden - onbewust uiteraard...

'Seks' en 'Seksualiteit', zijn zo'n woorden - 'taboe-woorden', 'gestigmatiseerde' woorden - woorden die niet genoemd mogen worden, en nooit genoemd geweest zijn --- omwille van de extensieve onderdrukking van de seksuele uitdrukking in beeld en klank doorheen de menselijke geschiedenis door allerhande heersende religieuze instanties. Dus, wanneer je 'seks' of 'seksualiteit' uitspreekt, is er een deel van de Geest die zegt van "neeneen, dat mag niet, mag je niet zeggen!", en die dan in een vorm van ontkenning stapt, waardoor het lijkt alsof je de woorden nooit echt hebt uitgesproken en het dus ook niet echt bestaat. Dat is hoe de emotionele reactie/ervaring van Schaamte werkt - de Schaamte die we collectief aanvaard hebben in en als de menselijke geest, verbonden met woorden zoals 'seks' en 'seksualiteit', waarin -- elke keer we zo'n woorden uitspreken, komt er een subtiele reactie van schaamte in onszelf naar boven, waarin we onszelf 'wegsteken'/'verbergen', als in 'door de grond zakken van schaamte', alsof we even ons hoofd in het zand steken, en daarin negeren wat we net gedaan/gezegd hebben. Dat is hoe het werkt, het mechanisme in en als de menselijke geest dat ervoor zorgt dat wij als menswezens in een constante ontkenning en onderdrukking blijven bestaan van wie we werkelijk zijn in en als Seksualiteit als het Fysieke Lichaam - de 'Schitzofrenie' in en als 'Seksualiteit' in en als de Menselijke Geest. En het is waarom deze woorden ook zo weinig daadwerkelijk uitgesproken worden door mensen, omdat we die ervaring van Schaamte niet willen ervaren.

En dat is ook waarin het gesproken/geschreven woord zichzelf onderscheidt van Gedachten - in dat, wanneer je woorden uitspreekt of neerschrijft, dan worden ze 'echt', dan komen ze deel uit te maken van de fysieke werkelijkheid, ze zijn HIER, jij hebt ze gehoord, anderen hebben ze gehoord of gelezen, ze zijn 'zichtbaar'/'hoorbaar' aanwezig in en als deze fysieke werkelijkheid, zichtbaar/hoorbaar/merkbaar voor iedereen en alles dat Hier bestaat. Maar, gedachten, die blijven zowieso verborgen in de Geest - waardoor het ook zo makkelijk is voor ons om bepaalde dingen te denken, maar tegelijkertijd te ontkennen of negeren dat het in onszelf bestaat, omdat, zolang we het niet daadwerkelijk uitspreken, is het schijnbaar 'niet Echt'.

Wordt Vervolgd in Dag 360

Dag 357: Hoe is Seksuele VerBEELDing een Mis-Representatie van Ware Seksualiteit?

Dit is een vervolg op "Dag 356: Is Seksualiteit in de Geest een vorm van Schitzofrenie?" in de Seksuele Paranoia Series.


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik verbeelding/fantasie/gedachten in verband met Seks zie opkomen in mezelf - dan stop ik en ik adem - en ik zie, besef en realiseer mij dat deze interne 'wereld' van beelden, plaatjes, energetische bewegingen, gevoelens en ideëen niet werkelijk een expressie is van mezelf in en als 'seksualiteit', omdat ik zie, besef en begrijp dat die 'interne realiteit' die ik mezelf heb toegestaan te bestempelen en definieren als 'mijn seksualiteit' eerder een consequentie is van hoe ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van het lichaam als mezelf en dus van de ware seksuele expressie van, in en als het lichaam als wie ik werkelijk ben --- door mezelf te hebben laten beïnvloeden en programmeren door mijn omgeving als mijn familie, de media, religie en het schoolsysteem in en als het geloof dat 'het lichaam' en 'lichamelijke expressie' en al wat te maken heeft met intiem zijn met, in en als het lichaam, 'slecht' en 'negatief' is - en dat ik daardoor en daarin mezelf heb toegestaan in wezen te negeren en ontkennen dat 'wie ik ben' in en als het lichaam, in elk moment van ademhaling, 'seksualiteit' IS als een levende expressie van de fysieke werkelijkheid als het leven op aarde als wie ik werkelijk ben --- waardoor ik bijgevolg een 'geheime'/'schitzofrene' interne realiteit van gedachten, verbeelding, verlangens, gevoelens en energetische ervaringen heb toegestaan te bestaan in en als de geest in mezelf als een 'representatie'/'reflectie' van wat ik Denk en Geloof dat 'seksualiteit' Betekent, in en als 'de Daad van Seks' - als wat representatief staat voor het deel van mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd af te scheiden van en te onderdrukken in mezelf, en wat ik dus zogezegd 'moet hebben' en 'moet vinden/krijgen'

Waarin ik zie, besef en begrijp dat ik, door die representatie/symbolisatie van 'seksualiteit', in en als 'de daad van Seks', te hebben toegestaan te bestaan in mezelf in en als de geest in afscheiding van mezelf - als beelden, plaatjes, gedachten, symbolen en woorden - als een gevolg/consequentie van de Onderdrukking van wie ik werkelijk ben in en als de Seksualiteit van/als het Fysieke Lichaam die ik heb toegestaan plaats te vinden in mezelf --- dat ik daarin/daardoor een Verlangen heb toegestaan te bestaan in mezelf, verbonden met de beelden, plaatjes, gedachten, symbolen en woorden in verband met 'Seks' in mijn Geest, als de representatie/symbolisatie van en als 'Seksualiteit' - waarin ik mezelf heb gedefinieerd in en als een Vicieuze Cyclus van het afscheiden van 'Seksualiteit' van/in mezelf, door nooit te hebben ingezien dat Seksualiteit IS Wie ik ben in en als het Fysieke Lichaam, Seksualiteit IS HIER als wie ik ben, en dat dus: Hoe meer ik Zoek/Verlang/Hunker naar 'Seks' als de symbolische representatie van 'Seksualiteit' in en als de Geest, hoe verder en hoe meer ik mezelf in wezen afscheidt en wegduw van waar ik eigenlijk naar op zoek ben als Mezelf als Seksualiteit als het Fysieke Lichaam als wie ik werkelijk ben als het Leven

Waarin, ik zie, besef en begrijp dat Seksueel misbruik heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als deze fysieke werkelijkheid en dat ik verantwoordelijk ben voor het bestaan van Seksueel misbruik --- als een consequentie van de Obsessie met 'Seks' als de Symbolische representatie van Seksualiteit die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf en dus in allen als mezelf, in elk mens en elk wezen als mezelf --- waarin ik als de mensheid, als een consequentie van hoe ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als de Menselijke Geest, de Fysieke Werkelijkheid/Realiteit Misbruik/plunder/leegzuig/verniel, op zoek naar een deel van mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te 'Misrepresenteren' als een Symbool in en als de Geest en daarin dus mezelf op een eindeloos Pad heb geplaatst om dat Symbool te hebben/krijgen/verwerven en dus de interne realiteit van/als de Geest te trachten uitvoeren in en als de Fysieke Werkelijkheid, niet beseffend dat/hoe ik de Fysieke Werkelijkheid aan het vormgeven/manifesteren ben in en als Afscheiding, één en gelijk met de Afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf

ik stel mezelf tot doel om mijn Reis naar Leven te bewandelen in en als het Corrigeren en herdefinieren en transformeren van de Symbolische (mis)representatie van Seksualiteit als 'de Daad van Seks' die ik heb toegestaan te bestaan in en als de Geest in mezelf in afscheiding met/van mezelf, tot Seksualiteit als een Levende Expressie/Uitdrukking van wie ik werkelijk ben in en als het Fysieke Lichaam - en om daarin Seksualiteit in één lijn te plaatsen met wat het Beste is voor Allen in en als de fysieke werkelijkheid

Ik stel mezelf tot doel om mezelf te ontdekken, verkennen en leren kennen in en als Intimiteit met Mezelf in en als het fysieke lichaam, en zo mezelf te ontdekken, verkennen en leren kennen in en als de Seksualiteit van en als het lichaam als wat Echt is --- zodat Seksualiteit één en gelijk komt te staan met wie ik ben als HIER, als een Levende, praktische, Levens-Echte en Fysieke expressie en applicatie/toepassing van mezelf als het Leven in en als mezelf in elk moment van ademhaling

Ik stel mezelf tot doel om te staan en bestaan als het levende voorbeeld van hoe het Fysieke Lichaam de Sleutel is tot de Hemel, en hoe de praktische applicatie van Zelf-Intimiteit in en als het leren kennen van mezelf in en als het Fysieke lichaam op een echte, fysieke, praktische, dagelijkse manier - de Sleutel is tot het loskomen en afwerpen van de Leugen van de Geest als de Symbolische (mis)representatie van mezelf als Het leven, en De Realiteit/Werkelijkheid --- waarin ik mezelf ondersteun om op te staan en daadwerkelijk te LEVEN en te BESTAAN in eenheid en gelijkheid met en als het Fysieke Bestaan als Al het leven in en als mezelf

Dag 354: Wie ben ik in en als Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 353: Waarom Onderzoeken we Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik de seksuele ervaring en beleving in en als de menselijke geest aanvaard als 'normaal', 'natuurlijk', 'vanzelfsprekend' en 'wie ik ben' en wanneer ik mezelf zie participeren in en als het construct van gedachten en gevoelens van seksuele aard - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij hoe/dat ik mezelf heb laten programmeren door mijn omgeving in en als het willen/proberen beschermen van de interne geheime realiteit van seksuele verlangens/gevoelens/ervaringen door mezelf nooit te hebben toegestaan mezelf te onderzoeken in en als 'seksualiteit' als de gedachten, gevoelens, verlangens, fantasiëen, verbeelding, enzovoort, in verband met seks in en als de geest - omwille van hoe mijn omgeving als 'andere mensen' nooit open en 'vrij' hebben gecommuniceerd over seks en seksualiteit en hoe seksualiteit werkt in en als het lichaam en de geest --- waardoor ik mezelf heb toegestaan een kopie te worden van mijn omgeving door zelf ook nooit open te zijn over wie ik ben in en als mezelf en door 'seksualiteit' te aanvaarden in mezelf als een geheime interne realiteit waar ik nooit open over communiceer en die ik opzettelijk verborgen houdt van andere mensen - en dat ik op die manier het patroon heb verdergezet van het overdragen en in stand houden  van een consequentiele 'seksualiteitsbeleving' in en als de menselijke geest die in afscheiding bestaat van het individu in en als het menselijke lichaam

hierin zie, besef en realiseer ik mij dat als en wanneer ik seksualiteit toesta te bestaan in mezelf in afscheiding met/van mezelf,  dat ik het toesta te bestaan in en als mezelf als iets 'onnatuurlijks' en 'tegen-natuurlijks', aangezien 'de natuur' is wie ik werkelijk ben hier als een levend wezen in en als de fysieke realiteit als het fysieke lichaam en wanneer en als iets bestaat in afscheiding van mezelf  dan is het dus tegen- of on-natuurlijk -- waarin ik zie, besef en realiseer dat de stelling waarin ik mezelf had toegestaan mezelf te definieren dat 'de seksuele beleving in en als de menselijke geest in de vorm van gedachten, fantasiëen, verbeelding, gevoelens en verlangens natuurlijk en normaal is en daarom niet in vraag gesteld of onderzocht moet worden', en die ik mezelf had toegestaan te gebruiken om de seksuele verlangens die ik had toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf te rechtvaardigen, niet opgaat --- en dat ik dus wel degelijk de verantwoordelijkheid heb  om die interne afgescheiden realiteit van seksuele verlangens, ervaringen, gevoelens, gedachten en fantasiëen te onderzoeken, in en als het besef dat dat wat tegen- of on-natuurlijk is niet het beste is en kan zijn voor 'de natuur' als het leven op aarde als de fysieke werkelijkheid - zodat ik deze realiteit van seksualiteit in en als het menselijke lichaam en de menselijke geest, kan veranderen en corrigeren zodat het wel in één lijn staat met en bestaat als wat het beste is voor 'de natuur' als mezelf als al het leven op aarde in en als de fysieke werkelijkheid en zodat dus 'seksualiteit in en als de mens wel iets 'natuurlijks' wordt

hierin stel ik mezelf tot doel om het proces te bewandelen van zelf-onderzoek in zelf-eerlijkheid door middel van het uitschrijven van de aanvaardde patronen in en van de geest, zelf-vergeving en zelf-correctie in verband met wat ik mezelf heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf, als hoe ik 'seksualiteit' heb toegestaan te bestaan als een voorgeprogrammeerd 'tegen-natuurlijk' systeem van gedachten, fantasiëen en gevoelens in mezelf als iets dat niet het beste is voor mezelf en mijn omgeving als 'de natuur' als het leven op aarde - zodanig dat ik mezelf in staat stel om het construct/programma van 'seksualiteit' in en als de menselijke geest te transformeren, veranderen en corrigeren tot een expressie/programma/construct dat één en gelijk is met mezelf als wie ik werkelijk ben als de natuur van mezelf als HIER

zodat ik kan opstaan in en als deze wereld en realiteit waarin ik mij bevindt, als het levende voorbeeld, een levende statement van wat het beste is voor allen, vanbinnen en vanbuiten

Dag 353: Waarom Onderzoeken we Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 352: Hoe hebben we Seksuele Stoornissen aanvaard als Normaal? - Seksuele Paranoia Series"


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de stelling aan te nemen dat "hoe de seksuele beleving van de mens in de menselijke geest volledig 'normaal' en 'OK' is zolang het niet ervaren wordt als problematisch door het individu en/of de omgeving" - en daarin te aanvaarden dat we onszelf in en als de menselijke geest niet zouden moeten onderzoeken en dat we niet zouden moeten zien wie we eigenlijk zijn in en als onze eigen gedachten, fantasiëen en gevoelens ook al weten of begrijpen we niet waar onze interne ervaringen vandaan komen, waar onze seksuele fantasiëen, gedachten en gevoelens en impulsen vandaan komen of hoe ze bestaan of welke consequenties ze werkelijk creëren in onszelf als onze geest en ons lichaam en in onze omgeving als het wereld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te willen onderzoeken hoe seksualiteit bestaat in en als mezelf door angst te hebben dat ik mijn persoonlijke interne gevoelens en ervaringen die ik heb geassocieerd met mijn geheime interne fantasiëen en gedachten in verband met seks in mezelf, zou moeten opgeven als en wanneer ik mij zou realiseren welke de echte consequenties zijn van mijn participatie in 'seksueel verlangen' in en als de menseljike geest - en dat ik daarin een collectieve/globale 'blinde vlek' heb toegestaan in en als het menselijk bewustzijn en het leven op aarde in verband met seks en seksualiteit --- hetgeen zich dan uit in allerlei alternatieve realiteiten in en als de menselijke geest waarin mensen seks beleven, ervaren en uitleven op verschillende manieren die misbruik tot gevolg hebben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de gedachte en idee dat 'seks en seksualiteit natuurlijk is' te gebruiken als excuus en rechtvaardiging voor het feit dat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor hoe seksualiteit bestaat in en als mezelf in mijn geest en gedachten, ondanks het feit dat seksualiteit in en als de menselijke geest overduidelijk een 'programma' is van voorgeprogrammeerde verlangens, ervaringen, impulsen, gedachten, beelden en ideëen en dus niet werkelijk is 'wie ik ben', maar eerder een programma is dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding van mezelf en waar ik mijn macht aan heb weggegeven door mezelf ermee te identificeren en door nooit de verantwoordelijkheid te hebben genomen om te onderzoeken hoe die seksualiteit bestaat, wat het is en wie ik ben in en als de voorgeprogrammeerde seksualiteit in en als de menselijke geest - en of het al dan niet het beste is voor mezelf en alle levende wezens in en als dit bestaan --- en dat ik daardoor 'seksualiteit' heb toegestaan te bestaan in mezelf en bijgevolg in de mensheid en het leven op aarde als een 'systeem', een 'ervaring' die macht en controle heeft over de mens en die de 'vrije loop' krijgt om zich te ontwikkelen tot demonische bezetenheid en stoornissen in de mens zonder dat de mens weet hoe het te stoppen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het feit dat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor mijn beleving van 'seksualiteit' in en als de menselijke geest in en als mezelf en dat ik dus mezelf nooit heb onderzocht in 'wie ik ben' in en als seksualiteit', is omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf te laten programmeren in en als een geloof en vertrouwen in 'God'/'een hogere kracht', waarin ik geloof dat het geoorloofd is om mijn verantwoordelijkheid te abdiceren en te verwachten dat de ervaring van 'seksualiteit' een soort van 'God-gestuurde' ervaring is in mezelf, die zogezegd 'natuurlijk' en 'vanzelfsprekend' is omdat, 'God het heeft gecreëerd' - als een geloof dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te gebruiken in en als mezelf als een 'reden' om al de seksuele fantasiëen, gedachten, verlangens, gevoelens en reacties die ik kan observeren in en als mijn geest nooit in vraag te stellen --- ook al is het vaak duidelijk dat die fantasiëen, gedachten en reacties consequentieel zouden zijn als ik ze zou uitvoeren in de fysieke werkelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien en beseft dat, omdat ik mijn interne ervaringen en realiteit van seksuele ervaringen/gevoelens/fantasiëen/verlangens nooit heb onderzocht, ik nooit heb ingezien  wat de echte consequenties zijn in de fysieke realiteit van mijn participatie in die interne gevoelswereld en dat er ook wel degelijk daadwerkelijk consequenties zijn aan hoe ik besta in en als mijn geest --- omwille van wat ik toesta te bestaan in en als de wereld en realiteit van elk mens op aarde, door wat ik toesta te bestaan in en als mijn gedachten-realiteit - waarin ik verantwoordelijk ben om mijn gedachten realiteit op één lijn te plaatsen met wat het beste is voor al het leven op aarde, waarin ik er zeker van kan zijn dat wat er bestaat in en als mijn geest/gedachten als mezelf, in elke situatie, op elke manier en op elk vlak altijd een resultaat zal produceren dat het beste is voor al het leven


Wordt vervolgd in Dag 354