Dit is een vervolg op "Dag 242: Hoe creëert een Gefaalde Economie Gefaalde Kinderen?" - waarin ik het probleem heb besproken van de achterwaardse redenering in onze samenleving waarin we bijvoorbeeld het onderwijsprogramma dat instaat voor het ondersteunen van onze kinderen in hun ontwikkeling tot stabiele, verantwoordelijke volwassenen, secundair gaan plaatsen aan het geld-systeem en het in stand houden van het huidige geld-systeem --- in de plaats van in te zien dat het huidige systeem simpelweg niet werkt, en dat basis-noodzakelijkheden in het leven zoals onderwijs en ondersteuning voor kinderen nu eenmaal op de eerste plaats zouden moeten komen en niet ten koste zouden moeten gaan aan een gebrek aan 'geld'.
Want, wat is 'geld' behalve dan een verzonnen 'waarde' die uitgevonden is door de mens zelf -- waarbij sommige mensen zichzelf meer 'waarde' toegeëigend hebben dan andere mensen, en de rest van de mensheid successvol gehersenspoeld hebben om te geloven dat die zogezegde onderscheid in 'waarde' op basis van 'geld' werkelijk bestaat --- het bewijs waarvan we terugvinden in hoe we nog steeds, generatie na generatie, het geld-systeem aanvaarden in zijn huidige vorm, ondanks het feit dat we kunnen zien dat de meerderheid eronder lijdt op vaak onmenselijke manieren.
We zijn zelfs zo successvol gehersenspoeld in de idee dat 'slavernij' aan 'geld' is wie we zijn en dat het de 'normale gang van zaken' is, dat we het systeem nog steeds niet veranderen zelfs nu we de kans krijgen in een 'democratisch' stelsel --- we zijn blijkbaar meer tevreden met de illusie van vrijheid dan ware vrijheid.
Dit punt van hoe we, sinds de intrede van 'democratie' en 'vrije markt kapitalisme', het 'gevecht' tegen de 'bourgoisie', de 'rijke elite' hebben 'opgegeven' omdat we plots GELOVEN dat 'vrijheid' en gelijkheid bestaat omdat er 'democratie' is - en hoe we daarin onszelf verblind hebben van de REALITEIT, en dus simpelweg niet meer inzien dat slavernij en ongelijkheid nog steeds bestaat, zelfs meer dan ooit. We zijn gewoon opgevoed om het niet meer te ZIEN door te GELOVEN in concepten als 'democratie' en het 'vrije markt ideaal' van zogezegde 'kapitalistische vrijheid voor iedereen'.
Hetgeen niet wil zeggen dat de oplossing is om in opstand te komen of onszelf te verzetten - maar eerder om onszelf te onderwijzen, zoals we onszelf nooit eerder onderwezen hebben, om in te zien hoe deze realiteit tot stand gekomen is in de eerste plaats --- zodat we werkelijk, elk individueel, verantwoordelijkheid kunnen nemen voor het systeem, en zodoende de bestaande structuren van democratie, kunnen gebruiken om voor de eerste keer in de menselijke geschiedenis, werkelijk een systeem in te voeren dat het beste voor heeft met elk individu in de samenleving --- een absolute afschaffing van (economische) slavernij voor eens en altijd. (Ik zou hier ook voorstellen om het interview met Noam Chomsky "Propaganda and Control of the Public Mind" te beluisteren om een zicht te krijgen in hoe dit proces van onbewuste aanvaarding van ongelijkheid en slavernij in en als de samenleving tot stand gekomen is).
In deze blog wil ik thans kijken naar het punt van hoe we blijkbaar lijdzaam aanvaarden en er 'ons bij neerleggen' dat blijkbaar 'het economische systeem' een afgescheiden 'entiteit' is waar wij allen voor moeten 'boeten', door bijvoorbeeld een schuld af te betalen waar we zelf geen herinnering van hebben waar ze eigenlijk vandaan komt - en dat ons leven en het welzijn van onze kinderen op de tweede plaats komt --- hetgeen, als je erbij stilstaat, neerkomt op het onszelf aanvaarden als slaven van het geld-systeem, zonder ons vragen te stellen bij het hoe en waarom van de kwestie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien hoe ik, door te geloven in concepten als 'vrijheid' en 'democratie', nooit vragen heb gesteld bij mijn leven en nooit heb ingezien dat mijn positie in de samenleving en hoe ik in wezen nooit enige vorm van 'vrijheid' heb ervaren in het maken van beslissingen in de samenleving en mijn leven, eigenlijk meer weg heeft van 'slavernij'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat het normaal is om gezondheidszorg en onderwijs en het algemeen welzijn van de mensen in de samenleving op de tweede plaats te zetten en 'geld', als iets dat op zich niet echt 'leeft', op de eerste plaats te zetten - en daarin te geloven dat het ok is dat levens misbruikt en verbruikt worden in deze wereld als wegwerp-producten ter ere van het 'geld-systeem' en het principe van 'winnaar neemt/krijgt alles'
ik vergeef mezelf dat ik een systeem heb toegestaan te bestaan dat het leven als dat wat echt is, secundair waardeerd aan 'geld' als dat wat niet echt 'leeft'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik altijd eerst moet denken aan 'hoeveel iets mij zal kosten' voordat ik een beslissing maak - in de plaats van in te zien hoe mijn beslissingen en de uitkomst van mijn beslissingen altijd inferieur zal zijn omdat het gelimiteerd is tot wat ik kan 'bereiken' in het geldsysteem door middel van de hoeveelheid geld ik heb --- en dat dat de manier is waarop het geld-systeem bepaalde mensen 'verdoemt' tot een leven van 'minderwaardigheid' en/of 'middelmatigheid'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'gelijke kansen' en 'gelijkheid' niet werkelijk bestaat in het huidige geld-systeem, omdat de 'kansen' die mensen kunnen benutten en de manier waarop mensen die 'kansen' kunnen invullen altijd overheerst wordt door de hoeveelheid geld ze hebben --- en dat daardoor 'vrijheid' ook niet werkelijk kan bestaan in dit systeem omdat elk aspect van het leven en de standaard van het leven van een individu op elke manier gecontroleerd en bepaald wordt door de hoeveelheid geld dat individu heeft
ik vergeef mezelf dat ik een systeem heb toegestaan te bestaan dat mensen hersenspoelt om te GELOVEN in concepten van 'vrijheid' en 'gelijkheid', zodat ze het systeem en hun leven niet zullen bevragen - ondanks het FEIT dat die 'vrijheid' en 'gelijkheid' op geen enkele werkelijke praktische manier GELEEFD worden in en als het systeem
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd blindelings te GELOVEN dat 'vrijheid' en 'gelijkheid' bestaat - omdat dat is wat mij via de media en het schoolsysteem steeds opnieuw ingelepeld werd als de 'visie' die mij aangeleerd werd te hebben over de 'realiteit' --- zonder ooit voor mezelf te kijken naar de realiteit en inzicht te ontwikkelen in mezelf als een deel van deze realiteit - en zo in te zien hoe 'vrijheid' en 'gelijkheid' altijd maar concepten/begrippen geweest zijn, als een RELIGIE, die nooit werkelijk toegepast werden in de samenleving, en dat hoe de samenleving werkelijk functioneert in wezen het tegenovergestelde is van die 'vrijheid' en 'gelijkheid'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik door het schoolsysteem en de media opzettelijk geprogrammeerd geweest ben om 'het systeem' nooit te bevragen, en te aanvaarden dat de huidige samenlevings-vorm het 'beste' is dat we kunnen en dat het nooit zal kunnen veranderen - en dat dat een bewijs is dat 'vrijheid' niet werkelijk bestaat in deze samenleving en dat ik successvol gehersenspoeld ben als een slaaf van dit systeem
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'evolutie' in en als 'menselijk bewustzijn en de menselijke samenleving onmogelijk is wanneer de ontwikkeling en opvoeding van de kinderen gecontroleerd wordt door GELD waardoor er geen vrijheid is om te 'evolueren' en uitbreiden in inzicht in de realiteit --- en dat kinderen daardoor gedoemd zijn om op te groeien als inferieure wezens, gevormd door een inferieur onderwijssysteem, en bijgevolg een inferieure realiteit zullen creëren
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe we kinderen impliciet aanleren dat ze slaven zijn van geld - door de opvoeding van kinderen in te perken en te limiteren tot hoeveel geld er ter beschikking is en door daarin dus geld primair en superieur te plaatsen boven opvoeding en onderwijs en de ontwikkeling en het leven van onze kinderen en onszelf
No comments:
Post a Comment