Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te associeren met de gedachte dat ik iets 'moet' doen voor iemand anders zonder zelf inzicht te hebben in waarom ik het 'moet' doen - en dus mijn leven weg/op te geven om een slaaf te zijn voor andere mensen in en als 'het systeem'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te associeren met 'successvol zijn in het systeem' en 'erkenning krijgen van mensen voor mijn success'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te definieren in en als een polariteit met 'luiheid'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te associeren met een verlangen - door 'luiheid' te associeren met een angst
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te beoordelen als 'goed'/'positief' en 'luiheid' te definieren als 'slecht'/'negatief'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'luiheid' te definieren als 'slecht'/'negatief' --- als een beoordeling die ik heb gekopieerd van mijn omgeving
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij af te vragen wat 'luiheid' is en waar 'luiheid' vandaan komt, door het zomaar blindelings te definieren als 'slecht'/'negatief' -- en dus geen verantwoordelijkheid te nemen voor het bestaan van 'luiheid' in en als mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de ervaring/expressie van 'luiheid' een gevolg is van het weggeven van mijn macht door mezelf te hebben laten programmeren in en als de ervaring van ANGST tegenover 'de wereld' en 'mijn omgeving', en 'mensen'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'luiheid' een expressie is van 'opgeven' door geen 'doel' te zien in/van het leven - en een gevolg is van de ervaring van 'machteloosheid' in mezelf tegenover 'de wereld' --- door niet te 'begrijpen' wie ik ben in en als dit bestaan en waarom de wereld bestaat zoals ze op dit moment bestaat
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'luiheid' een gevolg is van het opgroeien in een 'zorgende' omgeving, als een 'socialistisch systeem', 'de zorgstaat' - en tegelijkertijd mijn verantwoordelijkheid in en als het systeem niet in te zien door mezelf te hebben aanvaard als een 'slaaf'/product van het systeem, en daardoor niet in te zien of te begrijpen 'waarom' ik besta -- waarom ik 'moet' werken en mijn leven moet geven voor een systeem in een wereld die niet 'zorgt' voor elk levend wezen op aarde, die armoede en hongersnood en lijden toestaat te bestaan op grote schaal terwijl er 'gezorgd' wordt voor een 'elite' aantal wezens in een 'elite-staat'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'luiheid' te definieren/beoordelen als 'ondankbaarheid' tegenover het systeem dat voor mij 'zorgt' - in de plaats van in te zien hoe die 'luiheid' in wezen een uitdrukking is van het niet begrijpen waarom er voor mij gezorgd wordt door 'het systeem' - terwijl miljoenen andere wezens in situaties van armoede, hongersnood en misbruik achtergelaten worden --- en dus niet begrijpen waarom ik moet werken in en voor een systeem dat niet voor allen onvoorwaardelijk zorgt en dus het misbruik en het lijden in de rest van de wereld rechtvaardigt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe een 'socialistisch systeem', een 'zorgstaat', die pretendeert het beste voor te hebben met zijn inwoners/burgers - in wezen hypocriet is wanneer en als het dat socialistische principe weigert toe te passen voor elk levend wezen in de wereld --- en dat kinderen in die 'socialistische' staat dus onmogelijk opgevoed kunnen worden om dit 'socialistische' principe te leven en toe te passen omdat ze zien hoe die 'socialistische staat' de kinderen in de rest van de wereld laat lijden en sterven op massale schaal zonder op een echte manier zichzelf in te zetten om de wereld te veranderen zodat er voor elk kind onvoorwaardelijk gezorgd wordt, waardoor expressies zoals 'luiheid' ontstaan in die kinderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'luiheid' enkel bestaat omdat ik mezelf heb toegestaan 'discipline' te definieren in en als het 'vechten/werken om te overleven', als een expressie van het ego die 'getriggerd' wordt door ANGST - zonder enig inzicht in wie ik ben in en als het leven op aarde en waarom ik 'moet' overleven of waar die angst vandaan komt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat zowel 'discipline' in en als 'overleving' als 'luiheid' expressies zijn van een gebrek aan zelf-verantwoordelijkheid --- waarin 'luiheid' een consequentie is van die 'overlevings-discipline', als een 'verlamd zijn van angst' --- in de plaats van 'discipline' te leven in eenheid en gelijkheid met wie ik werkelijk ben als het leven zelf, als het in elk moment eerlijk zijn met mezelf en verantwoordelijkheid nemen voor mezelf als het leven op aarde
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te leven als een levende statement van wie ik ben - door mezelf te hebben toegestaan 'discipline' te definieren in en als een energetische polariteit als een 'persoonlijkheids-eigenschap' die gebaseerd is op een voorgeprogrammeerde overlevings-angst
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'discipline' altijd 'luiheid' zal produceren als consequentie wanneer en als die 'discipline' niet geleefd wordt in en als wat het beste is voor allen
Wordt Vervolgd in Dag 241
No comments:
Post a Comment