Dag 520: Het Principe van Het Heropvoeden van mezelf tot een Betrouwenswaardig Individu

Dit is een verderzetting in mijn proces van het formuleren, definieren en paktisch toepassen van mijn Declaratie van de principes waar ik mijn leven hier op aarde aan toewijdt.

4      Zelfzuivering door schrijven, zelfvergeving en mijzelf toewijden - de handeling om mijzelf te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gedachten, woorden en daden en mijzelf te vergeven voor misstappen en daarom verander ik mijzelf zodat ik er zeker van ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor wie, wat en hoe ik ben waardoor ik weet dat ik mijzelf kan vertrouwen zodat ik altijd eerlijk met mijzelf en anderen ben. 

Dit vierde principe zegt in feite dat ik mezelf ten doel stel om het gereedschap van schrijven, zelf vergeving en zelf-correctie op een praktische manier in mijn dagelijkse leven toepas teneinde mezelf te transformeren en te veranderen opdat ik besta als een absolute zelf-creatie. Dit wil zeggen dat ik  mezelf 'zuiver' van al de geconditioneerde, automatische handelingen die ik heb geintegreerd in mijn leven doorheen mijn bestaan en leven hier op aarde, die het resultaat zijn van het feit dat ik mijn macht en verantwoordelijkheid voor wie ik ben als levend wezen heb weggegeven aan mijn omgeving.

En dus is het nu aan mij om mezelf te 'heropvoeden' en als het ware van nul te beginnen in het creëren van mezelf als een wezen dat bestaat als wat het beste is voor mezelf en al het leven op aarde --- en dit kan enkel wanneer ik al de oude patronen onderzoek tot op het bot en dan verander en corrigeer opdat ze bestaan op een manier die in lijn staat met het doel dat ik mezelf vooropstel: te bestaan als een levensvorm die in eenheid en gelijkheid bestaat met al het leven op aarde.

Met Schrijven -- onderzoek ik dagelijks de patronen waarin ik in participeer van gedachten, gevoelens, emoties en fysieke handelingen die consequentieel zijn voor mezelf en mijn omgeving - teneinde een inzicht te verwerven van wat er bestaat in mezelf en van hoe ik besta binnenin mezelf en de weg voor te bereiden om die patronen los te maken en plaats te maken voor iets nieuw.

Met Zelf-Vergeving -- verlos ik mezelf van de oude geconditioneerde patronen van het verleden en geef ik mezelf de vrijheid om te ademen en om een oplossing te formuleren die ik kan toepassen in mijn leven en bestaan --- door een inzicht te ontwikkelen dat ik het verantwoordelijke principe ben van al wat er bestaat in mezelf, en dat ik in die zin op de plaats van 'god' als 'de creator' sta binnenin mezelf en de macht heb om mezelf, mijn leven en realiteit te veranderen

Met Zelf-Correctie -- bouw ik aan mezelf, gebruik makend van de inzichten en realisaties die ik heb verworven in mijn schrijven en zelf-vergeving in relatie tot wat het beste is voor mezelf en de wereld waarin ik besta

Dit proces gebeurt in gesproken en geschreven woord en is mijn levend testament dat ik een zelf-verantwoordelijk wezen ben en dat ik te betrouwen ben omdat ik mezelf gecreëerd heb. Ik heb de verantwoordelijkheid genomen om er absoluut zeker van te zijn dat wie ik ben vanbinnen en vanbuiten bestaat op een manier die het beste is voor al het leven op aarde.

Dag 519: Wat is Leven in Oprechtheid? - Is er Moed nodig om Zelf-Oprecht te Zijn?

Dag 519: Wat is Leven in Oprechtheid?

Is er Moed nodig om Zelf-Oprecht te Zijn?

Dit is een Continuatie in een Reeks waarin ik onderzoek hoe ik het Derde Principe in mijn Lijst van Principes op een Praktische Manier kan Toepassen en Leven:

3     Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd.

Wat ik gemerkt heb voor mezelf in mijn toepassing van dit principe is dat er een zekere 'Moed' nodig is om dit principe daadwerkelijk toe te passen in elk moment van ademhaling. Omdat, de reden waarom ik niet oprecht zou zijn met mezelf en waarom ik niet hetzelfde zou zijn vanbinnen en vanbuiten, is Overleving en Zelf-Behoud. Overlevingsgericht zijn kweekt manipulatie en geheimhouderij, waarin bijvoorbeeld langs binnen gedachten onderhouden worden die gericht zijn op het krijgen, hebben en behouden van de persoonlijke bezittingen en belangen, en langs buiten wordt er een beeld/idee gepresenteerd dat als doel heeft andere mensen in de omgeving te sturen en te bewegen teneinde onze persoonlijke belangen te beschermen.

Dit wil zeggen dat, wanneer ik in een bepaald moment geconfronteerd wordt met een situatie waarin er een angst opkomt in mijn geest in relatie tot het verliezen van mijn levensonderhoud - dat ik dan vanuit die angst bereid ben om te liegen, te manipuleren en mezelf te compromiteren om mijn levensonderhoud en overleving te beschermen -- en dus de angst is wat mij in dat moment verblind, in de zin van dat er in dat moment waarin die overlevingsangst opkomt niets anders bestaat in mezelf behalve die angst. Er bestaan geen principes in mij die sterk genoeg zijn om mij eraan te houden - er is enkel angst en wat het ook is dat ik moet doen om mezelf te beschermen van die angst.

Na deze vaststelling - wanneer ik kijk naar hoe ik dit principe tot nu toe geleefd heb, van zelf-oprecht zijn in elk moment dan zie ik dat ik heel snel toegeef aan de ervaring van angst die opkomt in mezelf en dat ik mezelf makkelijk laat sturen door angst. Maar, wat eigenaardig is wanneer ik onderzoek waar die angst in feite op gebaseerd is en waar ze door gevoed wordt --- is dat ik in feite ideëen gevormd heb in mijn geest over wat 'zelf-oprechtheid' eigenlijk wil zeggen, en dan reageer ik op die ideëen in mijn geest met angst omdat die ideëen ingaan tegen mijn gewoontes en tegen wie ik altijd geweest ben.

Dus, in feite, in en als mijn belissing om te leven volgens principe, heb ik een idee gevormd over wat die principes inhouden in mijn geest - bijvoorbeeld door te denken van 'ok, als ik zelf-oprecht wil zijn, dan moet ik mij zus en zo gedragen in die of deze situatie' en dat is dan een projectie/beeld in mijn gedachten. Wanneer ik dan kijk naar dat beeld in mijn gedachten en ik vergelijk het met een ander beeld/projectie in mijn gedachten van 'mezelf' in en als mijn verleden als wie ik denk en geloof dat ik ben als wat ik altijd geweest ben hier in mijn leven op aarde -- dan komen er allerhande angsten op ter defensie en bescherming van die 'ik' die ik altijd gelooft heb te zijn, angsten die ervoor moeten zorgen dat ik nooit zal veranderen, door op elke inclinatie van verandering te reageren met weerstand en angst --- bijvoorbeeld op die ideëen die ik in mijn geest gevormd heb in relatie tot wat het betekent en wil zeggen om 'zelf-oprecht' te leven.

In relatie dus tot de 'moed' die ik geloof nodig te hebben om zelf-oprechtheid te leven -- dat is in feite ook een idee dat ik gegenereerd heb in mijn gedachten dat mij in wezen nog meer angst inboezemd en dat dus weer een 'truc' van de geest is, van het 'ik', om zichzelf te beschermen tegen mogelijke Verandering. Omdat, hoe ik in de geest het woord 'Moed' gedefinieerd heb,  is in en als een specifieke uitdrukking van het 'inhouden van de adem', de borstkas opblazen  en dus als het waren in die zin mijn angsten onderdrukken en 'inhouden' en datgene doen waar ik eigenlijk angst van heb. Maar, als ik hierin eerlijk ben met mezelf, dan zie ik dat de uitdrukking en toepassing van 'Moed' in wezen een bevestiging is van mijn angsten --- waarin ik mezelf in wezen nog angstiger maak en waardoor ik dan uiteindelijk de illusie creëer in mezelf dat het 'onmogelijk' is voor mij om mijn angsten te overstijgen -- omdat ik 'nu eenmaal te angstig ben'.

In de plaats van in te zien dat het praktisch leven en toepassen van zelf-oprechtheid geen specifieke fysieke actie vereist en dus geen idee of beeld in mijn geest is of kan zijn. Zelf-Oprechtheid is niet iets dat langs de buitenkant gezien kan worden. Zelf-oprechtheid in en als bijvoorbeeld mijn relatie tot angsten die bestaan in mezelf en het mezelf niet laten sturen en beinvloeden door angst - wil zeggen dat ik, wanneer ik de angst zie opkomen in mezelf in een moment, zie en besef dat die angst niet echt is - in de zin van dat de ervaring van angst een opzettelijk zelf-manipulatie mechanisme is van de geest die reageert in en als een weerstand tegen en angst van verandering. Dus, de angst die ik in dat moment ervaar is eerder een gevolg van het gegeven dat ik ergens in mijn geest een idee gevormd heb over 'wat ik moet doen' of 'wie ik moet zijn' en 'hoe ik mij moet uitdrukken en gedragen', waarin ik dan geloof dat ik 'MOED' nodig heb, om al die 'MOETEN' uit te voeren, en mezelf zo nog meer angst inboezem.

Zelf-Oprechtheid is in wezen het eenvoudige besef ,  begrip en inzicht dat die ideëen in mijn geest in verband met wat ik denk dat ik moet doen en moet zijn en moet uitdrukken om 'zelf-oprecht' te zijn, en principieel te leven, niet echt zijn - in de zin van dat het eigenlijk leugens zijn omdat -- de realiteit is dat ik die ideëen niet ben en als ik dus wil proberen om te voldoen aan die ideëen dan besta ik in ontkenning van de realiteit en de werkelijkheid van mezelf. Dat is zelf-oprechtheid --- het is in wezen Zelf-Eerlijkheid --- vanuit het perspectief dat ik Eerlijk ben met mezelf over wie ik werkelijk ben binnenin mezelf. Ik ben eerlijk met mezelf over het feit dat er angsten bestaan in mezelf en ik probeer niet te vechten tegen die angsten - noch probeer ik ze te onderdrukken of ontkennen. DAT is de simpele toepassing van het Principe van Zelf-Oprechtheid.

Wordt Vervolgd in Dag 520

Dag 517: Wat is Leven in Oprechtheid? - Hetzelfde Zijn Vanbinnen en Vanbuiten

Dag 517: Wat is Leven in Oprechtheid?

Hetzelfde zijn Vanbinnen en Vanbuiten

Dit is een verderzetting in mijn proces van het herdefiniëren van het woord 'Oprechtheid', in en als mijn Declaratie van mijn Toewijding aan het Leven van Principes, zoals:

3     Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd.

Een andere dimensie van wat Oprechtheid en Zelf-Oprechtheid kan zijn, buiten het eerlijk zijn met mezelf over de realiteit waarin ik mij bevindt en mezelf geen illusies voorhouden in relatie tot wie ik ben of wat de realiteit is van de wereld waarin ik besta, is één en gelijk staan met de woorden die ik spreek.

Dit wil zeggen dat wie ik ben vanbinnen hetzelfde is als wie ik ben vanbuiten. Ik bedoel, het Is zo vaak dat ik mezelf uitdruk op een manier die niet 'oprecht' is - waarin ik met andere woorden bijvoorbeeld langs buiten glimlach en mezelf uitdruk alsof ik iemand leuk vindt, maar langs binnen heb ik allerlei achterklap en achterliggende gedachten over die persoon die het tegendeel zouden bewijzen. Dat is Zelf-Onoprecht zijn omdat ik hierin niet één en gelijk ben vanbuiten en vanbinnen.

Dit is hoe ik ben opgegroeid en wat ik  geleerd heb over wat het is om mens te zijn - dat is wie en wat ik geworden ben, een zelf-onoprecht individu --- in de zin van dat ik het normaal ben gaan vinden dat ik achterklap heb in mijn geest en gedachten over andere mensen terwijl ik mij in mijn uitdrukking voordoe alsof dat niet zo is en alsof ik 'onschuldig' ben. Maar, wat ik echter gemerkt heb is dat ik mij vanbinnen eigenlijk schuldig voel omdat ik goed genoeg weet waar ik mee bezig ben. Ik weet dat er een discrepantie bestaat tussen wie ik ben vanbuiten en wie ik ben vanbinnen en dat ik dus geen oprecht individu ben.

Ik bedoel, die discrepantie en die zelf-onoprechtheid bestaat in functie van zelf-behoud en persoonlijke overleving via sociale manipulatie -- maar dat is geen excuus omdat wat ik uitstuur krijg ik zevenvoud terug --- met andere woorden, als ik besta in en als manipulatie en onoprechtheid, dan maak ik een levende stelling dat dat de wereld is die ik verkies en die ik ondersteun --- een wereld van bedrog, manipulatie en onoprechtheid waarin ik zoveel kan verwachten van hoe mensen met mij omgaan als hoe ik met hen omga. En dat is niet een wereld die het beste is voor mezelf noch een ander.

Dus, hoe kan ik in deze context mezelf ondersteunen om een zelf-oprecht individu te worden, zodat ik niet meer besta als een inferieur wezen in relatie tot mijn omgeving en in relatie tot overleving --- maar zodat ik besta op een manier die op elk vlak het beste is voor allen?  En wat wil het praktisch zeggen om hetzelfde te zijn vanbinnen en vanbuiten - om geen geheime achterklap te hebben in mijn geest over anderen?

Wordt Vervolgd in Dag 518

Dag 516: Wat is Leven in Oprechtheid? - De Praktische Realiteit van Principieel Leven

Dag 516: Wat is Leven in Oprechtheid? 

De Praktische Realiteit van Principieel Leven

In "Dag 515: Wat is Leven in Oprechtheid? - Als ik Zelf-Onoprecht ben, Dan ben ik Makkelijk te Bespelen" had ik de sluier al een beetje gelicht in relatie tot wat een praktische uitvoering en toepassing zou zijn van het Principe van zelf-oprechtheid in en als mijn proces van het leven aan de hand van en op basis van Principe.

Dit proces van het onderzoeken hoe ik een principe kan toepassen in de fysieke dagelijkse realiteit is het belangrijkste deel van het leven in en als Principe. Ik bedoel, dit zou voor de hand moeten liggen, dat iets in wezen niet Echt en Waarachtig kan zijn als ik het niet op een praktische manier leef in en als mijn fysieke bestaan, omdat mijn fysieke bestaan nu eenmaal het enige 'echte' is aan wie ik ben.

Ik heb doorheen mijn leven echter dit simpele concept nooit gezien of begrepen omdat ik mijn leven en 'wie ik ben' definieerde als zijnde meer in mijn geest. Op de één of andere manier was ik zomaar uit het oog verloren dat ik een fysiek wezen ben en dat mijn bestaan zich afspeelt in de fysieke werkelijkheid - omdat ik mijn aandacht meer plaatste in mijn interne 'realiteit', namelijk mijn 'ervaringen', zoals mijn gevoelens en emoties, en mijn fantasie, en gedachten --- al de dingen die op zich in feite niet fysiek en dus niet echt zijn.

En dus, ik heb vaak stellingen gemaakt over 'wie ik ben' of wie ik wil zijn en hoe ik wil dat mijn leven verloopt, maar die stellingen hebben nooit verder gereikt dan de het gelimiteerde rijk in en van mijn eigen geest. Ik heb nooit werkelijk de moeite gedaan om te onderzoeken of de ideëen die ik in mijn gedachten vorm over mezelf en mijn realiteit wel realistisch zijn of hoe ik deze ideëen eigenlijk leef in en als mijn dagelijkse realiteit -- omdat, de enige 'realiteit' die ik zag, dat was mijn geest als mijn gevoelens, emoties en gedachten.

Het is pas door een proces te beginnen wandelen om uit te geest te stappen dat ik langzaam maar zeker ben gaan inzien dat de eigenlijke werkelijkheid van wie ik ben in wezen de fysieke realiteit is en dat de geest een illusie is die ik zelf heb opgebouwd door ideëen te vormen in en als mijn 'gedachten' en die ideëen nooit te toetsen aan de fysieke realiteit.

Ik bedoel, ik geloofde bijvoorbeeld altijd dat ik een 'oprecht' individu ben en dat ik in alle vormen en maten een 'goed' persoon ben, maar ik stond nooit stil bij de eigenlijke realiteit van wie ik ben. Ik zag bijvoorbeeld niet in dat ik mij niet steeds gedraag zoals ik denk over mezelf en dat mijn externe en interne wereld niet volledig op één lijn staan. Ik bedoel, ik kan wel denken van mezelf dat ik een 'oprecht' persoon ben, maar zolang ik geen exacte definitie heb van wat het eigenlijk wil zeggen om daadwerkelijk 'oprecht' te zijn, en het woord 'oprechtheid' te leven, dan kan ik mezelf evengoed voor de gek houden en mezelf wijsmaken dat ik 'oprecht' ben zonder werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor mijn fysieke expressie in en als de fysieke werkelijkheid.

Omdat, als ik geen soliede definitie heb van een woord zoals 'oprechtheid', maar ik beweer wel een 'oprecht' persoon te zijn - dan kan ik in feite eender wat doen en zijn en dan kan ik nog steeds ervan overtuigd zijn dat ik 'oprecht' ben --- omdat het woord 'oprechtheid' enkel bestaat als een leeg en betekenisloos idee in mijn geest dat als enige doel dient om mij positief te voelen over mezelf.

Terwijl, om waarachtig te bestaan in en als oprechtheid - moet ik het woord 'oprechtheid' ten eerste grondig onderzoeken in termen van wat de praktische implicaties zijn van dit woord en wie en hoe ik met andere woorden zou moeten zijn en worden in en als mijn fysieke dagelijkse bestaan en interacties met mijn fysieke dagelijkse wereld en omgeving -- om werkelijk te leven en te bestaan als een levend bewijs en een levend voorbeeld van het woord 'Oprechtheid'. Enkel dan kan ik spreken over mezelf als een 'oprecht' individu --- wanneer ik bereid ben om dit proces te bewandelen voor mezelf van het onderzoeken van hoe ik besta in en als mezelf en het transformeren en veranderen van mijn interne wereld en realiteit van een betekenisloos, onoprecht bestaan - naar een zelf-gecreëerd, zelf-verantwoordelijk en zelf-oprecht bestaan -- door middel van bijvoorbeeld het herdefiniëren van de woorden die ik leef en/of wil leven.

Dit is in essentie wat ik ben beginnen doen in mijn Reis naar Leven en in mijn Verklaring van Mijn Toewijding aan Principes die ik Integreer in mijn Leven en Bestaan - is dat ik eerst en vooral die principes onderzoek en voor mezelf grondig afbaken en definieer zodat ik een 'platform' en 'structuur' heb en mezelf dus de kans of de ruimte niet geef om de principes te 'interpreteren' -- omdat, zoals ik in deze blog aangetoond heb, creëert dit het probleem dat het principe dan enkel in functie bestaat van mijn persoonlijke 'feel-good' interne realiteit en dan is het principe op zich dus 'niets waard' in termen van hoe en waarom ik het Leef en Toepas in mijn dagelijkse Fysieke Bestaan - namelijk daar waar het Echt is en kan zijn.

Wordt Vervolgd in Dag 517

Dag 515: Wat is Leven in Oprechtheid? - Als ik Zelf-Onoprecht ben, Dan ben ik Makkelijk te Bespelen

Dag 515: Wat is Leven in Oprechtheid?

Als ik Zelf-Onoprecht ben, Dan ben ik Makkelijk te Bespelen

In Dag 514 was ik begonnen met het proces  van het onderzoeken hoe ik het principe van Zelf-Oprechtheid op een praktische manier kan toepassen en leven. Hoe kan ik met andere woorden eerlijk en oprecht zijn met mezelf in relatie tot wie ik ben en wat mijn wereld en bestaan is.

Het voorbeeld dat ik had aangehaald was bijvoorbeeld hoe ik besefte dat, terwijl ik door de winkelstraten van mijn stad wandel, ik mezelf in mijn gevoelens laat bespelen door wat ik zie met mijn ogen, zoals al de 'positieve indrukken' die winkels en winkeliers maken specifiek om klanten te lokken - en hoe ik, in en als deze interne positieve ervaring mezelf in wezen voor de gek houdt omdat ik geloof in dit positieve uiterlijk en beeld dat de winkels en winkeliers mij presenteren, waarin ik bijvoorbeeld er niet bij stilsta in het moment dat ik positief reageer en dat ik mij misschien wel laat meevoeren door dat positieve gevoel om iets te kopen, dat al wat ik zie een leugen is --- vanuit het perspectief dat er een geheime agenda ligt achter de glimlach van de verkoopster en achter de schoongepoetste vensters en de felle kleuren en de manier waarop de winkels en de winkelstraten zijn ingericht en de woorden die op de reclameborden geprint staat.

Dat hele beeld 'IS' niet 'positief', het lijkt enkel zo, omdat achter dat 'positieve'/'aantrekkelijke' uiterlijk ligt:

• De manipulatie van de verkopers om de klant te bespelen om iets te kopen
• De angst van de verkoper om  geen geld te kunnen verdienen als hij de potentiele klanten die door de winkelstraten wandelen niet bespeelt
• Het verlangen van de verkoper om via het 'positieve' uiterlijk en de glimlach en de vriendelijkheid, de beleefdheid en de zoetgevooisde woorden geld te kunnen halen uit andere mensen en mensen hun geld doen besteden aan dingen die ze niet eens echt nodig hebben en waar ze later zelfs misschien spijt van zullen hebben dat ze het gekocht hebben
• …

Met andere woorden er ligt een heel andere realiteit achter het beeld dat ik zie. Een realiteit die ik op het eerste zicht nooit overwogen heb omdat ik mijn aandacht steeds plaatste in enkel mijn persoonlijke reacties en gevoelens op wat ik zie met mijn ogen - hetgeen iets is dat heel wat mensen duidelijk doen, anders zou deze manipulatie-tactiek in en van hoe mensen producten verkopen niet werken.

Ik bedoel, en de consequenties van deze 'goedgelovigheid' als het onoprecht zijn met mezelf, is dat ik in het voorbeeld dat ik hier besproken heb, dingen zal kopen en mensen zal volgen in hun raad en advies waar ik uiteindelijk spijt van zal krijgen wanneer het positieve gevoel plaatsmaakt voor een besef dat ik mijn geld gespendeerd heb aan een gevoel en niet aan iets dat werkelijk een bijdrage levert aan mijn leven. En dan zal ik uiteindelijk bijvoorbeeld kwaad worden op de verkopers en op het systeem omdat ze zogezegd niet oprecht zijn met mij en niet eerlijk zijn tegen mij.maar als ik werkelijk oprecht en eerlijk zou zijn met mezelf, dan zou ik precies zien wat er werkelijk gaande is achter het beeld dat ik zie met mijn ogen en dan zou ik mij niet zo makkelijk laten verleiden en misleiden in mijn gevoelens.

Wordt vervolgd in Dag 516

Dag 514: Wat is Leven in Oprechtheid? - Een Praktische Toepassing van Zelf-Oprechtheid

Dag 514: Wat is Leven in Oprechtheid?

Een Praktische Toepassing van Zelf-Oprechtheid

Dus, in termen van het praktisch leven van het principe van zelf-oprechtheid:

"Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd."

… waarin ik in de voorgaande blogs al had vastgesteld dat het concept en begrip van 'zelf-oprechtheid' wil zeggen en impliceert dat ik niet lieg tegen mezelf. En dit is ook wat het wil zeggen om 'één en gelijk te zijn in mijn binnen- en buitenwereld' en 'zuiver te zijn in gedachten, woorden en daden' -- het wil zeggen dat ik geen verborgen agenda's heb in mezelf, dat ik mezelf niets wijsmaak in relatie tot wie ik ben en wat mijn realiteit is, maar dat ik rechtuit en oprecht ben in termen van wie ik precies ben, hoe ik precies besta en wat de realiteit en de wereld is waarin ik leef en besta. Omdat ik zie, besef en begrijp dat ik enkel op die manier zal kunnen leven en bestaan op een manier die rekening houdt met de realiteit omdat ik direct zie welke de consequenties zijn van mijn daden, woorden en gedachten op mijn realiteit.

Een praktische toepassing van dit principe is bijvoorbeeld dat ik mezelf in mijn uitdrukking vanbinnen en vanbuiten verander en transformeer en corrigeer in momenten waarin ik kan zien dat ik niet zelf-oprecht ben. Hiervoor zal ik uiteraard eerst die specifieke momenten moeten zien en onderzoeken en vaststellen door mezelf de vraag te stellen: waar, wanneer en hoe is het dat ik in mijn dagelijkse leven en realiteit in en als zelf-oprechtheid ga in mezelf?

Waar, wanneer en hoe is het bijvoorbeeld dat ik in een mentaal construct ga in mijn geest waarin ik opzettelijk een idee, definitie, gedachte of geloof-systeem creëer over wie ik ben en hoe mijn wereld en realiteit bestaat en waarin ik dus tegen mezelf lieg over wie ik ben en over de hoedanigheid en realiteit van mijn wereld?

Dit is bijvoorbeeld in relatie tot wanneer ik in de stad ben, en ik loop door de winkelstraten en ik zie de mensen om mij heen die goed gekleed zijn en glimlachen en ik zie de propere ruiten en al  de producten erachter. Ik hoor de muziek door de straten en ik zie de winkelbedienden die zo vriendelijk zijn tegen mij wanneer ik en winkel binnenwandel. Ik bedoel, in zulk 'n momenten is het makkelijk om een positief gevoel te produceren in mezelf door de idee te creëeren in mijn geest dat alles 'goed' is omdat alles 'positief' en 'goed' lijkt, omdat mensen vriendelijk zijn, en iedereen lijkt te glimlachen, en er is welvaart om mij heen, iedereen lijkt geld te hebben, ik heb geld in mijn portemonnee en er is vrolijke muziek en alles ziet er zo mooi en afgeborsteld en rijkelijk uit.

Maar, als ik die idee in mijn gedachten zou geloven als zijnde 'de realiteit', tezamen met dat positieve gevoel in mezelf, dan zou ik in een illusie bestaan en dan zou ik liegen tegen mezelf omdat -- in de eigenlijke werkelijke fysieke realiteit zijn al die uiterlijke verschijnselen van zogezegde 'welvaart' gebaseerd op een uitbuiting van grondstoffen van en in deze aarde en een uitbuiting van mensen in derdewereldlanden die de goedkope producten maken die staan te pronken in de winkelruiten. Ik bedoel, achter dit mooie uiterlijk ligt een economie die gebukt gaat onder dit misbruik en deze uitbuiting, een economie waarin  geen evenwaardigheid bestaat tussen mensen, een economie die misbruik en uitbuiting rechtvaardigd, een economie waarin mensen enkel vriendelijk zijn en glimlachen uit angst om hun job en hun geld te verliezen en waarin die zogezegde vriendelijkheid een manipulatie middel geworden is om geld te verkrijgen.

Dat is één situatie waarin ik bijvoorbeeld mijn interne realiteit kan transformeren van zelf-onoprechtheid naar zelf-oprechtheid. Waarin, zelf-oprechtheid zou bijvoorbeeld zijn dat ik mezelf niet zomaar toesta om te reageren met positieve gevoelens op wat ik zie met mijn ogen en wat ik denk in mijn geest. Zelf-oprechtheid zou zijn dat ik direct en rechtstreeks zie wat er werkelijk schuilgaat achter het 'mooie plaatje' en dat ik erken welke de fysieke realiteit is van wat ik zie --- zodat ik kan omgaan met die realiteit op een verantwoordelijke manier.

Verantwoordelijk, in de zin van dat ik bijvoorbeeld niet handel op basis van gevoel. Want, als ik mezelf toesta te handelen op basis van gevoel, dan laat ik mezelf manipuleren door een economie die in wezen niet geeft om mij of om de wezens die de producten maken die ik koop en consumeer. Als ik handel op basis van het gevoel dat ik ervaar in mezelf als reactie op wat ik zie, dan maak ik deel uit van die economie en dan aanvaard ik die economie zoals ze nu bestaat. Terwijl als ik mij niet laat leiden door energie en gevoelens maar eerder door mijn eigen inzicht, dan kan ik pas beslissingen maken die het beste zijn voor allen. Dan kan ik verantwoordleijkheid nemen voor mijn beslissingen omdat ik rekenschap houdt met welke de gevolgen zijn van de beslissingen die ik neem.

Wordt vervolgd in Dag 515

Dag 513: Wat is Leven in Oprechtheid? - Zijn mijn Gedachten Leugens die ik Mezelf Vertel?

Dag 513: Wat is Leven in Oprechtheid?

Zijn mijn Gedachten Leugens die ik Mezelf Vertel?

Wanneer het aankomt op het praktisch leven van mijn Tweede Principe, namelijk het leven van Oprechtheid en het leven in oprechtheid heb ik in het bewandelen van mijn Reis naar Leven ontdekt, ervaren en beseft dat het niet voordehandliggend is om 'oprecht' te zijn - oprecht in de zin van zelf-oprecht, als hoe ik ware oprechtheid in de voorgaande blogs gedefinieerd heb, als zijnde niet liegen tegen mezelf in de zin van in elk moment eerlijk zijn met mezelf over wie ik eigenlijk ben binnenin mezelf en dus niet zomaar van mezelf geloven dat gewoon omdat ik mij zus of zo uitdruk en gedraag en gewoon omdat ik andere mensen ervan kan overtuigen dat ik 'een goed persoon' ben, dat dat wil zeggen dat ik werkelijk een 'goed persoon' ben.

Omdat, liegen tegen mezelf is zo een 'natuurlijke' eigenschap geworden dat ik er nooit bij stil gestaan heb dat ik eigenlijk  in feite aan het liegen ben tegen mezelf en bijgevolg tegen andere wezens. En die leugens zijn de gedachten en de geloof systemen en de ideëen die ik in mijn geest heb waarin ik dingen denk over 'wie ik ben' die niet noodzakelijk echt zijn en die de realiteit en de werkelijkheid van wie ik eigenlijk ben vanbinnen in feite verbergen. In feite, elke definitie die ik vorm van mezelf in mijn geest, die deel uitmaken van mijn 'identiteit', is een leugen die ik aan mezelf vertel - omdat, de realiteit van wie ik werkelijk ben in en als mezelf is geen definitie en is zelfs niet definieerbaar omdat, 'wie ik ben' is een levend wezen, is het leven zelf, ik leef en besta in en als fysieke ademhaling --- terwijl, een gedachte, een idee en een definitie bestaat niet werkelijk, het is maar een gedachte/idee/definitie. Dus, als ik geloof dat ik die gedachten/ideëen/definities ben die in mijn geest ronddwalen - door er bijvoorbeeld emotioneel op te gaan reageren, dan ben ik in wezen aan het liegen tegen mezelf, omdat ik dingen geloof die niet echt zijn.

Dus, mijn hele identiteit is met andere woorden een Leugen. Alles wat ik ooit heb gedacht en gelooft over 'wie ik ben'  in mijn gedachten is leugens omdat ik nu eenmaal niet werkelijk een gedachte ben - ik ben een levend wezen, ik ben het leven zelf als het fysieke lichaam en fysieke ervaringen en beweging in elk moment -- en dat is al wat echt is, dat wat tastbaar is, zoals het fysieke lichaam, zoals ademhaling en fysieke functies en zoals de fysieke werkelijkheid. Dat wat niet zomaar een gedachte is. Dit wil zeggen, dat als er ook maar enige gedachte, beeld of idee in mijn geest bestaat dat anders is dan hoe de eigenlijke fysieke werkelijkheid functioneert en dan wie ik werkelijk ben als fysiek levend wezen - dat ik dan tegen mezelf aan het liegen ben over wie ik ben en over wat de realiteit is waar ik mij in bevindt.

En, ik bedoel, die leugens zijn al de ideëen die ik heb overgenomen en gekopieerd van mijn familie, van mijn cultuur, van de media en van al de invloeden waar ik mee in contact gekomen ben in mijn leven. Ideëen over allerlei zaken die niet werkelijk bestaan, zoals 'god' en 'liefde' en 'spiritualiteit' en 'de ziel' en 'de overheid' en 'goed' en 'slecht', enzovoort. Ik bedoel, er zijn zoveel woorden die ik geleerd heb te gebruiken in mijn geest en in mijn dagelijkse taalgebruik die in feite verwijzen naar een etherisch en metaphysisch iets dat in de fysieke werkelijkheid niet echt bestaat.Bijvoorbeeld het woord 'overheid' verwijst naar een idee in de geest, een concept --- omdat, in de realiteit is 'de overheid' in wezen mensen en gebouwen en papierwerk en allerhande bewegingen die dagelijks plaatsvinden waar naar verwezen wordt in mijn geest als 'de overheid'.

En, in mijn geest is 'de overheid' een 'entiteit', een 'geheel', maar in de fysieke werkelijkheid is dat niet zo. En dat is waar het gevaar ligt in deze 'leugen'/'illusie'  die ik in mijn geest gecreëerd heb - namelijk dat ik in mijn gedachten een valse presentatie gemaakt heb van hoe de fysieke werkelijkheid eigenlijk functioneert en daarin eigenlijk de realiteit aan het negeren ben, waardoor ik uiteraard zal omgaan met die realiteit op een manier die niet het beste is voor de realiteit. En dat Is het gevolg van Liegen tegen mezelf door mijn Geest te geloven in de plaats van te vertrouwen op wat ik direct kan zien in en als mijn fysieke werkelijkheid.

Wordt Vervolgd in Dag 514

Dag 512: Wat is Leven in Oprechtheid? - Oprecht zijn is in de Eerste Plaats Niet Liegen tegen Mezelf

Dag 512: Wat is Leven in Oprechtheid? 

 Oprecht zijn is in de Eerste Plaats Niet Liegen Tegen Mezelf

Dit is een verderzetting van "Dag 511:Wat is Leven in Oprechtheid - Is DeWaarheid Vertellen een Positieve Eigenschap?"

  "Vanuit dat perspectief is ware oprechtheid en het leven van Oprechtheid niet 'de waarheid vertellen' als in het 'vertellen en blootleggen van mijn interne gedachten/meningen/beoordelingen', maar eerder een Trouw zijn aan De Waarheid als zijnde de Fysieke Feitelijkheid van de Realiteit waar ik mij in bevindt. En dit 'trouw zijn aan' wil zeggen dat ik in de eerste plaats niet Lieg tegen mezelf over wat er eigenlijk werkelijk gaande is in mijn wereld en realiteit en dat ik ten allen tijden ervoor zorg dat mijn daden en woorden en mijn beslissingen gebaseerd zijn op een overweging van en inzicht in de consequencies in de fysieke realiteit van mijn daden, woorden en beslissingen en dus niet op persoonlijke gedachten, meningen en interpretaties over en van hoe de fysieke werkelijkheid bestaat."

Het is eigenaardig hoe ik vroeger steeds mezelf een 'goed persoon' waande omdat ik mezelf definieerde in en als die persoonlijkheidseigenschap van 'de waarheid vertellen'. Ik was zogezegd een 'eerlijk persoon' omdat ik me positief voelde wanneer ik de waarheid vertelde en ik voelde mij negatief wanneer ik wist van mezelf dat ik opzettelijk de waarheid aan het verbergen was.

Ik bedoel, ik besefte nooit dat dit niet werkelijk wilde zeggen dat ik een 'goed persoon' ben, maar eerder dat ik in die mate gehersenspoeld was door mijn omgeving in en als de angst om 'gevat' te worden op Leugenachtigheid en bestraft te worden - dat ik het een deel van mijn persoonljikheid en wezenlijkheid had gemaakt om steeds te bestaan in en als die angst en mezelf dan wijs te maken dat 'de waarheid vertellen' een positieve eigenschap is, zodat ik mij  goed kan voelen en het feit kan onderdrukken en negeren  dat de realiteit van mezelf is dat ik mezelf eigenlijk een slaaf heb laten worden van mijn omgeving door mezelf te definieren in en als de ervaring van angst van andere mensen.

Want, ik kan mezelf wijsmaken zoveel als ik wil dat 'niet liegen een goede/positieve eigenschap is' en dat ik niet aan liegen doe omdat ik oh zo goed ben vanbinnen -- maar waar het werkelijk op neerkomt is dat ik gewoon angst heb om betrapt en bestraft te worden op 'liegen' door andere mensen zoals dat een paar keer was voorgevallen in mijn kindertijd en dat de werkelijke reden is waarom ik ervoor kies om 'steeds de waarheid te vertellen'. Het is geen nobele eigenschap - het is gewoon eigenbelang gebaseerd op Angst.

Dus, ik bedoel, als de eigenschap van 'de waarheid vertellen' en 'niet liegen' echt zou zijn - in de zin van dat het een 'oprechte' eigenschap zou zijn, die niet bestaat in en als eigenbelang maar die bestaat in en als het belang van allen - in de zin van dat ik waarachtig een 'goed persoon' ben, niet om zelfzuchtige redenen maar simpelweg omdat het is 'wie ik ben' -- dan zou ik niet 'de waarheid vertellen' uit angst van andere mensen of uit angst om niet 'goed' te zijn. 'de waarheid' zou een expressie en uitdrukking zijn van wie ik ben als het leven zelf en niet zomaar omdat ik denk dat het 'goed' is en omdat ik angst heb om niet goed te zijn.

Vanuit dat opzicht is de waarheid in de eerste plaats iets dat ik voor mezelf moet inzien. 'Niet Liegen' is het niet liegen tegen mezelf en heeft niets te maken met 'andere mensen'. Het wil zeggen dat ik eerlijk ben tegen mezelf over wie ik ben binnenin mezelf - en dat ik bijvoorbeeld eerlijk ben met mezelf over het feit dat ik niet werkelijk een 'goed persoon' ben gewoon omdat ik niet lieg tegen andere mensen maar dat ik enkel niet lieg tegen andere mensen omdat ik angst heb en dus eigenlijk ben ik een heel zelfzuchtig persoon en geef ik enkel om mezelf. Dat is de Waarheid van mezelf - en Oprecht zijn in deze zin, is dus de waarheid van mezelf onder ogen zien en niet liegen tegen mezelf. Dat Is echte Oprechtheid.

Dag 511: Wat is Leven in Oprechtheid? - Is de Waarheid Vertellen een Positieve Eigenschap?

In Dag 510 had ik vastgesteld  dat het woord oprechtheid gerelateerd is aan het woord waarheid en dat, om een werkzame definitie te kunnen vormen voor het woord op rechtheid, zal ik het woord waarheid moeten onderzoeken en herdefinieren zodat het woord waarheid bestaat op een manier die mij zal ondersteunen in het leven van het woord oprechtheid.

Wat eigenaardig is aan hoe ik het woord 'waarheid' heb leren kennen is voornamelijk in relatie tot bijvoorbeeld mijn leerkrachten en mijn ouders, in de zin van 'de waarheid vertellen' waarin van mij verwacht werd dat ik mijn schuld bekende met betrekking tot één of andere 'fout' of misstap die begaan werd - waarin ik dus geleerd heb dat het woord 'waarheid' te maken heeft met 'andere mensen' omdat ik 'de waarheid moet vertellen' aan 'andere mensen'. Dit betekent dus dat er geen zelf-eerlijkheid of zelf-verantwoordelijkheid bestaat in deze definitie van het woord 'waarheid' omdat het woord waarheid niet in het teken staat van wie ik ben in en als mezelf maar eerder in afscheiding van mezelf, voor 'andere mensen'.

En, de enige reden waarom ik dus 'de waarheid zou vertellen' is omwille van angst, niet vanuit een besef in en als mezelf van wat het beste is voor mezelf als een uitdrukking van wie ik ben, maar enkel omdat ik angst heb om gestraft te worden door mijn ouders/leerkrachten. En, die ervaring van angst creëert dan de idee en het geloof dat 'de waarheid vertellen' vanuit dat opzicht en op die manier iets 'goed' en 'juist', 'correct' en 'positief' is - maar niet omdat dat werkelijk zo is, neen, enkel omdat er aan de andere kant in die weegschaal een negatieve ervaring staat, zoals de angst om gestraft te worden, lijkt het concept van 'vertellen van de waarheid' in en als schijnbare 'oprechtheid' een 'positieve eigenschap'.

Dus, ik bedoel - ben ik het zelf geweest die dat bepaald en vastgesteld heeft - dat het 'vertellen van de waarheid' aan mijn leerkrachten en ouders en authoriteitsfiguren een 'positieve eigenschap' is, en dat dat de echte definitie is van het woord 'oprechtheid'? Neen! Het was Angst die deze definitie aangestuurd heeft. Angst van authoriteitsfiguren en specifiek angst om zelf geviseerd en aangevallen te worden door die authoriteitsfiguren. Want, als ik in zelf-eerlijkheid kijk naar of het concept van 'het vertellen van de waarheid' in en als deze voorgeprogrammeerde definitie van het woord 'oprechtheid' en ik onderzoek of deze eigenschap eigenlijk werkelijk bijdraagt tot het creëren van een wereld die het beste is voor iedereen en al wat hier bestaat --- dan kom ik eigenlijk tot de conclusie dat dat niet zo is en dat de eigenschap van het 'vertellen van de waarheid' enkel bestaat in functie van degene die de zogezegde 'waarheid' wil weten -- en dit verlangen om 'de waarheid te weten' bestaat nooit in en als een principe om te doen wat het beste is voor allen maar bestaat in en als een persoonlijke agenda en een persoonlijke mening van wat 'goed' of 'juist' of 'correct' is.

Ik bedoel, in termen van en in functie van het doen van wat het beste is en het creëren van een wereld die het beste is voor al wat bestaat - wat maakt het zelfs uit of je 'de waarheid verteld'? Al wat uitmaakt is dat je verantwoordelijkheid neemt voor de impact van je woorden en daden op je omgeving en de consequenties van je gedachten, woorden en daden in deze wereld.  De 'waarheid' ligt immers enkel in het oor van degene die die 'waarheid' wil weten.

En, als je de 'waarheid' zou vertellen van wat je denkt over een ander - en zogezegd 'oprecht' wil zijn -- dan is die waarheid compleet afhankelijk van hoe je eigen geest in elkaar zit en hoe je jezelf geprogrammeerd hebt om jezelf en je realiteit te zien, observeren en interpreteren --- maar dat is niet de Realiteit, neen, het is Jouw Waarheid. Maar wat weegt Jouw Waarheid nu op aan De Realiteit? Ik bedoel, in De Realiteit die één en gelijk is voor elk levend wezen, de fysieke realiteit waar we allen aan gebonden zijn, maakt het helemaal niet uit wat onze persoonlijke 'Waarheid' is, als onze interne gedachten, meningen, percepties, ervaringen, gevoelens en reacties. De enige 'Waarheid' die uitmaakt en die telt, dat is de feitelijkheid van het fysieke bestaan. En de feitelijkheid van het bestaan is dat zolang de mens meer waarde hecht aan zijn Persoonlijke Waarheid als interne gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen, zal de mens nooit oog hebben voor de Waarheid die Hier bestaat in en als deze Fysieke Werkelijkheid - de waarheid van Lijden en van het Feit dat deze wereld niet bestaat op een manier die het beste is voor elk levend wezen op aarde en dat wij als mens daarvoor persoonlijk verantwoordelijk zijn.

Vanuit dat perspectief is ware oprechtheid en het leven van Oprechtheid niet 'de waarheid vertellen' als in het 'vertellen en blootleggen van mijn interne gedachten/meningen/beoordelingen', maar eerder een Trouw zijn aan De Waarheid als zijnde de Fysieke Feitelijkheid van de Realiteit waar ik mij in bevindt. En dit 'trouw zijn aan' wil zeggen dat ik in de eerste plaats niet Lieg tegen mezelf over wat er eigenlijk werkelijk gaande is in mijn wereld en realiteit en dat ik ten allen tijden ervoor zorg dat mijn daden en woorden en mijn beslissingen gebaseerd zijn op een overweging van en inzicht in de consequencies in de fysieke realiteit van mijn daden, woorden en beslissingen en dus niet op persoonlijke gedachten, meningen en interpretaties over en van hoe de fysieke werkelijkheid bestaat.

Wordt Vervolgd in Dag 512

Dag 510: Wat is Leven in Oprechtheid? - Is Oprecht zijn De Waarheid Vertellen?

In Dag 509 heb ik me verder verdiept in een onderzoek naar en een proces van het verwerven van inzicht in het Tweede Principe in mijn Lijst van Principes waar ik mijn leven hier op aarde aan toewijdt. Dit gebaseerd op het besef dat ik die principes onmogelijk zal kunnen werkelijk leven  als ik ze niet ten eerste honderd procent begrijp en als ik ten eerste niet volledig besef wat de woorden inhouden waaruit mijn principes opgemaakt zijn - woorden zoals 'oprechtheid'.

Wat ik al had vastgesteld was dat er verschillende definities bestaan van het woord 'oprechtheid' en dat die definities afhankelijk zijn van wat een individu doorheen zijn/haar leven onbewust heeft opgepikt in relatie tot het woord 'oprechtheid' - en, omwille van die onbewuste manier van het vormen van een defintie voor het woord 'oprechtheid', is deze definitie niet werkelijk te vertrouwen omdat ik het zelf niet in en als mijn volle gewaarzijn gecreëerd heb in en als het besef dat de woorden en de definities van die woorden die ik aanvaard heb in mezelf, is de woorden en definities die ik uiteindelijk zal leven in mijn relaties met mijn omgeving en mezelf -- hetgeen dan uiteindelijk de consequentiele gevolgen zal creëren in mijn leven en relaties.

Dus, om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven en voor mijn interacties met mijn omgeving, zal ik de woorden die in mezelf bestaan moeten onderzoeken en definiëren voor mezelf in relatie tot wat die woorden ten eerste willen zeggen en betekenen - en ten tweede wat het eigenlijk praktisch wil zeggen om deze woorden te leven op een realistische manier in mijn dagelijkse leven.

Omdat, het is één ding om een woord te definieren en betekenis te geven, maar het is een ander iets om deze definitie praktisch werkbaar en leefbaar te maken en ervoor te zorgen dat de woorden die in mezelf bestaan en die deel uitmaken van mijn dagelijkse interne en externe vocabulaire en 'leven-richtlijnen' ook daadwerkelijk deel uitmaken van het 'leven', in de zin van dat al mijn woorden in directe relatie staan met wat werkelijk bestaat in en als mijn fysieke leven en zijn.

Dus, hoe kan het woord 'oprechtheid' gedefinieerd worden vanuit dat perspectief? Ik bedoel, in de voorgaande blog had ik al beseft dat de definitie van 'oprechtheid' als het 'vertellen van de waarheid', in de fysieke werkelijkheid en mijn dagelijkse werkelijkheid niet praktisch is omdat als ik 'de waarheid' zou vertellen tegen mensen, dan zou ik ten eerste eens moeten kijken naar wat het woord 'waarheid' eigenlijk wil zeggen - omdat, de voorgeprogrammeerde definitie van het woord 'waarheid' is bijvoorbeeld gebaseerd op wat er in mijn geest bestaat.

En, het 'vertellen van de waarheid' wil daarin zeggen dat ik zeg wat ik denk - maar, de vraag hierin is dus: Zijn mijn gedachten wel 'de Waarheid'? Mijn gedachten zijn misschien wel 'mijn waarheid', maar als het aankomt op de eigenlijke werkelijkheid, is wat er in mijn persoonlijke geest bestaat niet noodzakelijk 'Dé Waarheid' omdat mijn meningen en beoordelingen over de realiteit op zich niets te maken heeft met de feiten van en in de fysieke realiteit.

Wordt vervolgd in Dag 511

Dag 509: Wat is Leven in Oprechtheid? - De Onoprechtheid van het Bestaan in en als de Geest

Dit is een Verderzetting van Dag 508 waarin ik een dimensie van het concept 'oprechtheid' heb bekeken - als hoe ik persoonlijk het woord 'oprechtheid' nooit voor mezelf heb onderzocht en gedefinieerd en hoe er conflicten en misverstanden kunnen bestaan in communicatie met andere mensen ten gevolge van een onbegrip en gebrek aan onderzoek van de woorden die in mijn vocabulaire bestaan. Omdat, ik bedoel, mijn vocabulaire is dat wat in mezelf bestaat, in mijn geest en dus dat wat mijn interne realiteit constitueert.

Dus, als ik niet eens een duidelijk begrip heb van wat er in mezelf bestaat en wie ik ben in mijn interne realiteit, dan is er een groot probleem. Als er allerhande woorden in en als mezelf bestaan, woorden waarin ik mezelf heb gedefinieerd en waarin ik mijn begrip van mijn wereld en realiteit heb gedefinieerd, en als ik die woorden niet eens zelf fatsoenlijk versta in de zin van dat ik mij ten eerste niet eens herinner wanneer of waar of hoe ik die woorden geleerd heb en opgeslagen heb in mezelf in en als mijn geest en hoe ik ten tweede definities in mezelf geformuleerd heb van al die woorden - dan wil dat dus zeggen dat hoe ik besta en wie ik ben als een 'vreemde' is in en als mezelf, en dat ik met andere woorden mezelf niet eens werkelijk versta. Dus, als ik mezelf als mijn interne wereld en realiteit niet eens zelf versta, hoe kan ik dan verwachten dat ik andere mensen versta en dat ik in staat zou zijn tot echte communicatie met een ander wezen als ik mezelf uitdruk vanuit en mijn omgeving versta in en als een referentiekader waarin ik mezelf niet eens werkelijk herken.

Dus, vanuit dat opzicht, hoe kan ik 'Oprechtheid' leven als mijn hele leven en mijn hele zijn, wezen en bestaan bepaald is door een structuur en systeem van richtlijnen en codes in de vorm van woorden en definities waar ik zelf nooit de verantwoordelijkheid voor genomen heb om mijn eigen definities te formuleren voor de woorden die ik leef. Als ik mijn macht, zelf-verantwoordelijkheid, bestaan en uitdrukking heb weggegeven aan een structuur van woorden die voor mij gedefinieerd zijn door mijn omgeving - hoe is werkelijke 'oprechtheid' dan eigenlijk mogelijk? Omdat, die 'oprechtheid' is dan gebonden aan hoe dat systeem bestaat in en als mezelf - en dat systeem bestaat op zich als een systeem van zelf-bedrog, aangezien dat systeem niet is wie ik werkelijk ben, het is een systeem dat ik geleerd en gekopieerd heb van mijn omgeving - hetgeen wil zeggen dat zolang ik besta in en als de voorgeprogrammeerde structuur van de geest, ik besta in en als onoprechtheid en zelfs wanneer ik denk en geloof dat ik 'oprecht' ben, is dat in wezen een illusie.

Een eerste definitie en vereiste van het woord 'Oprechtheid' is dus het nemen van verantwoordelijkheid voor mijn interne wereld en realiteit en dus het begrijpen van hoe ik besta in mijn geest zodat ik zie, besef en begrijp wat de werkelijke consequenties zijn van hoe ik mezelf uitdruk in relatie tot en tegenover mijn omgeving, vanuit het startpunt van wie ik ben binnenin mezelf.

Wordt Vervolgd in Dag 510

Dag 508: Wat is Leven in Oprechtheid? - Het Definiëren van het Woord Oprechtheid

Dit is een verderzetting van Dag 507 en in het kijken naar wat oprechtheid is en hoe ik oprechtheid, in en als het leven en toepassen tot de principes waar ik mezelf toe heb verbonden, op een praktische en realistische manier kan leven en toepassen in mijn dagelijkse leven.

Maar eerst is het nodig om voor mezelf te bepalen en vast te stellen wat het woord en de term 'oprechtheid' eigenlijk wil zeggen omdat het duidelijk is voor mezelf dat ik tot nog toe het woord 'oprechtheid' nog niet geleefd heb in mijn bestaan. Ik bedoel, dat is wat ik ontdekt heb over wie ik ben in relatie tot andere mensen en mezelf doorheen het bewandelen van mijn process van zelf-verandering -- dat ik namelijk nooit werkelijk principes gehad heb omdat ik bijvoorbeeld niet eens een fatsoenlijke definitie heb over wat woorden en begrippen zoals 'oprechtheid' betekenen.

Ik heb zelfs nooit begrepen of beseft wat 'principes' werkelijk zijn, of waarom ik principes zou moeten hebben - ik groeide gewoon op volgens het enige principe dat ik geleerd en gekopieerd heb van de wereld waarin ik geboren ben, namelijk: OVERLEVING en EIGENBELANG.

Ik bedoel, wat is oprechtheid werkelijk? Op twitter reageerde er iemand op de link naar mijn vorige blog "

Dag 507: Het Leven van Zelf-Oprechtheid - De Illusie van Oprechtheid"  met de volgende woorden:

"oprecht zijn valt niet altijd in goede aarde, mischien sturen we de feiten dan iets bij en wordt het een elusie"

Waaruit bleek dat deze persoon het woord 'oprechtheid' definieert als zijnde 'het vertellen van de waarheid', in de zin van dat je altijd je gedachten zegt tegen andere mensen - en dat daardoor, je 'oprechtheid' uiteraard bij die mensen niet 'in goede aarde zal vallen'  omdat onze gedachten over andere mensen nu eenmaal niet altijd positief en aangenaam zijn.

Terwijl, dat is helemaal niet hoe ik het woord 'oprechtheid' definieer in mezelf - dus, hieruit werd het duidelijk voor mezelf hoe belangrijk het is om de woorden die ik gebruik fatsoenlijk te definieren voor mezelf zodat ik ook in mijn communicatie met andere mensen duidelijkheid kan scheppen en op een duidelijke manier kan aantonen wat het eigenlijk is dat ik bedoel in en met de woorden die ik gebruik --- omdat verschillende mensen nu eenmaal verschillende definities hebben voor dezelfde woorden, hetgeen op zich vrij vreemd is omdat het effectieve communicatie vrij tot zeer onmogelijk maakt tussen mensen en enkel zorgt voor onnodige reacties en conflict situaties.

Hoe ik 'oprechtheid' definieer is bijvoorbeeld niet als het 'eerlijk zijn over mijn gedachten' of zomaar zeggen wat er in mijn geest zit tegen andere mensen, omdat dat op zich niet vrij snugger zou zijn om mijn interne gedachten en achterklap bloot te leggen aan mensen -- wat er in mijn geest omgaat is immers dingen waar ik zelf niet de volledige controle over heb, in de zin van dat ik zelf niet eens weet waar mijn eigen gedachten, gevoelens of emotionele reacties en ervaringen vandaan komen en ik heb mij nooit afgevraagd of nooit onderzocht wie ik werkelijk ben of hoe ik eigenlijk besta in en als mijn geest, dus waarom zou ik die interne storm en chaos delen met andere mensen? Dat zou zelf-destructief zijn.

In Dag 509 onderzoek ik verder wat Oprechtheid eigenlijk betekent en wil zeggen en hoe het woord oprechtheid op een praktische manier geleefd kan worden.

Dag 507: Het Leven van Zelf-Oprechtheid - De Illusie van Oprechtheid

Dag 507: Het Leven van Zelf-Oprechtheid

De Illusie van Oprechtheid

Dit is een verderzetting van Dag 506 waarin ik het verschil aankaartte  tussen Zelf-Oprechtheid en Oprechtheid en hoe het is dat ik in mijn proces van zelf-verandering en van het realiseren van zelf-oprechtheid in en als mezelf heb ondervonden hoe makkelijk het is om te geloven in de illusie van 'oprechtheid' die in de geest bestaat als een oordeel over het uiterlijk - omdat, de geest werkt aan de hand van gedachten en ideëen, en die gedachten en ideëen staan niet in directe relatie tot de eigenlijke realiteit van mezelf.

Bijvoorbeeld, in de realiteit van mezelf ben ik niet zelf-oprecht, maar in mijn gedachten, omdat ik denk dat andere mensen geloven en denken dat ik een oprecht individu ben, kan ik denken en geloven en een idee creëren van mezelf in mijn geest dat ik een oprecht individu ben - ik bedoel, in de geest is alles zo gemakkelijk omdat het zo oppervlakkig is.

In de geest is alles maar een gedachte en kan ik denken dat ik oprecht ben en dat ik 'een goed persoon ben', omdat andere mensen glimlachen naar mij, omdat ik vrienden heb en omdat iedereen akkoord gaat met mijn meningen. Maar is dat echte 'oprechtheid'? Wat wil oprechtheid dan eigenlijk zeggen? Hoe 'oprecht' ben ik werkelijk wanneer die 'oprechtheid' volledig bepaald is door wat een ander over mij denkt? Omdat, teneinde dat beeld van mezelf als 'oprecht' persoon te behouden, moet ik in feite zelf-onoprecht zijn omdat ik mezelf constant moet aanpassen aan mensen hun beoordelingen en verwachtingen van mij - omdat, ik bedoel, het fascinerende aan hoe we een ander beoordelen, is dat het nooit werkelijk te maken heeft met de realiteit van wie iemand is, maar enkel met onze eigen gevoelens en reacties.

Dus, de 'oprechtheid' van mezelf in relatie tot hoe andere mensen mij zien is een veranderend fenomeen, en daardoor kan die 'oprechtheid' niet echt zijn. En dus, is zelf-oprechtheid de enige vorm van oprechtheid die echt kan zijn. Omdat, je bent niet oprecht voor andere mensen en je bent dus ook niet afhankelijk en slaaf van de beoordelingen van andere mensen. Neen, je antwoord enkel aan jezelf, je kijkt enkel jezelf in de ogen - en tegen jezelf kan je niet liegen over wie je werkelijk bent vanbinnen - omdat je Zelf alles ziet. Enkel als je zelf kan vaststellen dat je oprecht bent, dan is die oprechtheid echt, omdat het niet zomaar een gedachte of idee is in je geest dat gebaseerd is op hoe andere mensen je zien, neen, het is de eigenlijke realiteit van wie je bent binnenin jezelf, hetgeen je direct kan zien.

In de blogs die volgen zal ik kijken naar hoe ik zelf-oprechtheid praktisch in mijn dagelijkse leven kan toepassen en hoe ik zelf-oprechtheid tot zover al heb kunnen toepassen in mijn leven.

Dag 506: Wat is Leven in Zelf-Oprechtheid? - Zelf-Oprechtheid Versus Oprechtheid

Dag 506: Wat is Leven in Zelf-Oprechtheid? 

Zelf-Oprechtheid Versus Oprechtheid

In Dag 505 ben ik begonnen met het kijken naar het Principe van Zelf-Oprechtheid en wat Zelf-Oprechtheid versus Zelf-Onoprechtheid wil zeggen en betekent, gebaseerd op wat ik tot zover heb gerealiseerd en ingezien doorheen het Bewandelen van mijn Proces van Zelf-Verandering.

Nu, het leven van Zelf-Oprechtheid en Zelf-Oprecht zijn in mijn Leven en Bestaan hier op aarde klinkt als een mooi principe, maar zonder praktische richtlijnen en zonder een inzicht in en begrip van hoe ik dit principe praktisch kan toepassen en manifesteren in mijn dagelijkse leven, blijft het een 'mooi principe' dat jammer genoeg niet Echt is. Omdat, als iets niet praktisch geleefd kan worden als een dagelijkse uitdrukking van Wie Ik Ben in mijn relaties met mijn fysieke wereld en omgeving, dan bestaat het simpelweg niet omdat, al wat echt bestaat, is niet de ideëen en gedachten in mijn geest, maar eerder mijn fysieke daden en wat gezien kan worden van Wie Ik Ben in en door de rest van het Bestaan als al de Fysieke Levensvormen en Manifestaties om mij heen.

Wat ik heb beseft in verband met Zelf-Oprechtheid is dat het zeer makkelijk is om te geloven dat ik zelf-oprecht ben en mezelf ervan te overtuigen dat ik zelf-oprecht ben omdat ik andere mensen ervan kan overtuigen van mijn schijnbare 'oprechtheid' en omdat ik mezelf doorheen mijn leven geprogrammeerd heb in mijn geest om te geloven dat hoe andere mensen mij zien en ervaren, is wie ik werkelijk ben en dat dus, als andere mensen geloven dat ik een oprecht individu ben, dat dat dan ook zo is. Maar, zelf-oprechtheid is iets helemaal anders dan 'oprechtheid' - omdat, 'oprechtheid' is een oppervlakkige beoordeling over hoe iets 'lijkt', ik bedoel 'oprechtheid' is een oordeel over de persoonlijkheid of het karakter van een individu dat gebaseerd is op oppervlakkige observaties over het gedrag van dit individu, hetgeen op zich ook weer bepaald is op het startpunt van degene die observeert. en dit soort 'oprechtheid' is dus heel makkelijk te manipuleren en is op zich niet 'echt'.

De enige 'oprechtheid' die 'echt' kan zijn is zelf-oprechtheid, omdat, in zelf-oprechtheid kijk je jezelf in de ogen. zelfs wanneer je een ander wezen in de ogen kijkt, besef je dat je eigenlijk jezelf in de ogen aan het kijken bent. Zelf-oprechtheid is het besef dat hoe je bestaat in jezelf in relatie tot andere wezens je eigen verantwoordelijkheid is. Zelf-oprecht zijn is het zien van jezelf in de ogen van een ander en dus in elk moment, in elke daad, in elk woord en in elke gedachte die je hebt tegenover een ander wezen, beseffen dat je deze daad, woord en gedachte in wezen naar jezelf stuurt.


Dit wordt verdergezet in Dag 507

Dag 505: Wat is Leven in Zelfoprechtheid?

Dit is een verderzetting van "Dag 502: De Bestemming van het Leven - Mijn Toewijding aan Principe" en specifiek met het Derde Principe in de Lijst, namelijk:

3     Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd. - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2014/05/de-bestemming-van-het-leven-mijn.html#sthash.fVKTOZox.dpuf

"3. Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd."

 Wat het wil zeggen om Zelfoprecht te leven is niet voordehandliggend omdat in onze huidige wereld we van kleins af aan getraind en geconditioneerd worden om zelfonoprecht te leven. We leren dat het ok en goed is om kleine leugentjes te verkopen, 'leugentjes om bestwil' is dat dan. Dat zijn dingen die je leert van je ouders, je leert om te liegen in de kleine dingen, de subtiele dingen. In je glimlach en in je houding en je kleding en de manier waarop je spreekt, de vrienden die je hebt, het geld dat je bezit, je meningen over de wereld en de woorden die je gebruikt.

Je leert zo subtiel te liegen dat het een natuurlijke zaak wordt, en je gelooft dat dat is 'wie je bent', ook al kan je eigenlijk heel makkelijk zien dat dat onmogelijk zo kan zijn, omdat, als je om je heen kijkt dan merkt je een eigenaardig iets - dat namelijk elk mens zich precies hetzelfde gedraagt. En waarom is dat? Omdat we allemaal hebben leren liegen op precies dezelfde subtiele manier. en uiteindelijk krijgen we een wereld waarin we ongesproken elkaars leugens in ere houden en er een onbesproken overeenkomst bestaat in onze relaties van 'als jij mijn leugens aanvaard dan aanvaard ik die van jou'.

Ik bedoel, als kind zie je het nog en je kan je misschien nog ergens herinneren hoe je volwassenen zag toen je een kind was. Je zag dat het leugens waren. Je besefte dat als jij je zou gedragen zoals je ouders, dan zou je aan het liegen zijn over wie je eigenlijk bent - je zou een vals beeld van jezelf optrekken. En toch werd er van je verwacht dat je precies zoals je ouders wordt - dat je jezelf ook zo begint uit te drukken.

Het vraagstuk van 'wat is het om zelfoprecht te leven?' is dus niet iets waar je zomaar een pasklaar antwoord op kan krijgen - het is een proces dat je moet bewandelen om gaandeweg, stap voor stap en zeer moeizaam, beginnen in te zien precies hoe het is dat eigenlijk je hele leven één grote leugen geweest is en dat alles van wie je denkt dat je bent niets meer is dan zelf-bedriegerij.

En dat is het proces van zelf-vergeving. Als je geen zelf-vergeving kan toepassen, dan kan je de leugen niet zien. Zelf vergeving is wat het mogelijk maakt voor onszelf om de deur te openen voor het besef dat het mogelijk zou kunnen zijn dat de dingen die we voor waar aannemen, zoals bijvoorbeeld onze eigen gedachten, gevoelens en emoties, niet noodzakelijk te vertrouwen zijn. Zelf vergeving is een daad van nederigheid - van het toegeven en realiseren dat de dingen die in onszelf bestaan en die we hebben aanvaard als 'onze realiteit' -- de dingen die in onze gedachten bestaan, zijn eigenlijk stukjes en beetjes gekopieerde informatie die we overgenomen hebben van onze omgeving - en die we voor waar aangenomen hebben, omdat we niet beter wisten.

Zelf vergeving is wat het mogelijk maakt voor onszelf om door de leugens te zien en om de realiteit beginnen te zien als wat ze werkelijk is. Dan kan er sprake zijn van eenheid en gelijkheid en van een zuiverheid in onszelf - dan bestaan we op gelijke en evenwaardige wijze als deze realiteit als het leven op aarde -- wanneer er niets meer van informatie bestaat in onszelf 'over' de realiteit, of 'over' hoe we onszelf moeten gedragen en uitdrukken - als er geen leugens en cognitieve disinformatie meer in onszelf bestaat.

Dag 504: Leven Volgens het Principe van 'Wat het Beste is voor Iedereen'

 Dit is een Verderzetting van "Dag 503: De Bestemming van het Leven - Mijn Toewijding aan Principe" en specifiek van het Tweede Principe in de lijst:

"2.  Leven volgens het principe 'wat is het Beste voor Iedereen' wat mij leid in gedachten, woorden en daden om altijd op elke wijze problemen aan te pakken die de best mogelijke uitkomst bieden voor iedereen."

 Zoals ik in de vorige Dag had vermeld in mijn uitwijding over het eerste principe, is het leven volgens mijn hooste potentieel niet enkel individueel maar het gaat hand in hand met het leven en bereiken van het hoogste potentieel van elk ander levend wezen en van het bestaan als geheel - en daarin besef ik dat als de rest van het bestaan als andere wezens in mijn wereld en omgeving zichzelf niet kunnen ontplooien en ervaren in en als hun hoogste potentieel, dan kan ik dat ook niet en dan kan ik niet aanvaarden van mezelf dat ik het hoogste potentieel ben van wie ik ben als levensvorm.

Daaruit vloeit dan het Tweede Principe voort dat gebaseerd is op de realisatie dat, om het Eerste Principe te verwezenlijken, en dus het hoogste potentieel te manifesteren van Het Leven Op Aarde als Mezelf, dan is het noodzakelijk dat ik mijn interne en externe aanwezigheid en uitdrukking verander en transformeer van zijnde een aanwezigheid en uitdrukking gebaseerd op individualisme en ego-centrisme naar een aanwezigheid en uitdrukking die in het teken staat van wat het beste is voor elk levend wezen in mjin wereld en omgeving.

Dit wil niet zeggen dat ik altruistisch moet gaan worden of dat ik mij als deurmat moet laten behandelen of dat ik mezelf moet 'opgeven' om de verlangens en de wensen van andere mensen te behagen. Helemaal niet. Het wil zeggen dat ik ten eerste voor mezelf een inzicht verwerf in wat eigenlijk werkelijk 'Het Beste' is en zou zijn voor elk levend wezen door mezelf in de schoenen te verplaatsen van elk wezen en dan op te staan, te leven en te bestaan in deze wereld op een manier die dit inzicht eert --- waarin ik dus in mijn interactie met mijn omgeving, steeds het besef handhaaf van wat ik diep vanbinnen weet dat het beste is voor de wezens waar ik mee in interactie treed.

Omdat, ik bedoel, wat mensen 'willen' en 'verlangen' en 'wensen' is niet noodzakelijk wat het beste is voor hen als zijnde in lijn staand met hun hoogste potentieel. omdat, net zoals mijn hoogste potentieel verbonden is met het hoogste potentieel van al het leven op mij heen, is dat voor elk mens en voor elk ander levend wezen net zo. Dit wil zeggen dat als er verlangens zijn die huizen in de mens die eigenlijk, bij nader onderzoek, schadelijk blijken te zijn voor de omgeving van de mens, dat die verlangens dan niet werkelijk behoren tot 'het hoogste potentieel' van wie de mens werkelijk is en kan worden en dat die verlangens dus ook niet geëerd moeten worden.

Wat wel geëerd behoeft te worden als zijnde het hoogste potentieel van elk mens, is wat het beste is voor elk levend wezen -- en dat kan ik bijvoorbeeld leven en toepassen door mensen te laten zien hoe het precies is dat hun verlangens schade brengen aan hun omgeving en door te leven als een voorbeeld opdat mensen kunnen zien dat we niet hoeven leven op zulk 'n schadelijke manier, maar dat zelf-verandering wel degelijk mogelijk is en dat het zelfs zo is dat als we geloven van onszelf dat onze schadelijke verlangens zijn 'wie we werkelijk zijn', dat we dan eigenlijk in een illusie leven en dat we dan eigenlijk niet werkelijk leven omdat we ons eigenste hoogste potentieel niet Eren en Leven, aangezien we het hoogste potentieel van deze wereld en realiteit niet Eren en Manifesteren.

Dus, leven volgens het principe van 'Wat het Beste is voor Allen' wil praktisch gezien zeggen dat ik in elk moment mijn persoonlijke verlangens, ervaringen, reacties en percepties in relatie tot situaties en manifestaties in mijn omgeving verander en transformeer tot het ontwikkelen van een gewaarzijn in relatie tot wat zich afspeelt in mijn omgeving en hoe ik mijn wereld, realiteit en omgeving kan richting geven op een manier die verzekerd dat ik een wereld en realiteit tot stand breng die het beste is voor elk levend wezen in die wereld en realiteit.

2       Leven volgens het principe 'wat is goed voor iedereen' wat mij leid in gedachten, woorden en daden om altijd op elke wijze problemen aan te pakken die de best mogelijke uitkomst bieden voor iedereen. - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2014/05/de-bestemming-van-het-leven-mijn.html#sthash.ycFdk62K.dpuf