Dag 605: Zijn Gedachten Onszelf of zijn het 'Stemmen in het Hoofd'?

 Dag 605: Zijn Gedachten Onszelf of zijn het 'Stemmen in het Hoofd'?

 Het Veranderingsproces van Onzekerheid

Zelf-Eerlijkheid is echter al wat moeilijker om op het eerste zicht te bevatten omdat we het niet gewoon zijn omwille van de afscheiding die we in onszelf hebben aanvaard tussen onszelf en 'andere mensen' -- waarin we de neiging hebben om dingen te 'veruiterlijken' en 'externaliseren' in en als bijvoorbeeld het 'eerlijk zijn tegen andere mensen', waarin we een bepaald beeld van onszelf portretteren als 'wie we zijn' als 'persoon', zodat dat beeld een idee kan worden in onze geest waar we ons positief over kunnen voelen. Maar dat beeld en dat idee is geen 'echte' eerlijkheid, omdat het een beeld en een idee is in de geest. Het is een impressie en een indruk die we willen achterlaten op de mensen in onze wereld en realiteit en op onszelf. Dus, wat is dan het verschil tussen de impressie van eerlijkheid en zelf-eerlijkheid?  Dag 604: Weten we Eigenlijk wel wat Eerlijk zijn wil Zeggen?

Ik heb het persoonlijk in mijn proces vrij moeilijk gehad met het ondervinden van wat zelf-eerlijkheid eigenlijk wil zeggen. Ik was het immers zo gewoon geworden doorheen mijn leven om een bepaald 'personage' te zijn in mijn externe expressie, waarin ik de mensen om mij heen impliciet bepaalde dingen wilde doen geloven over wie ik ben, omdat dat voor mij genoeg was om er zelf in te geloven en om dus mezelf beter te doen lijken dan wie ik eigenlijk was en hoe ik mij eigenlijk voelde vanbinnen.

Het is fascinerend dat dat vermogen bestaat in onszelf om onszelf af te scheiden van wie we eigenlijk echt zijn als wezen en om een simulatie te creëren als een 'valse ik' in onze geest die dan onze 'echte ik' dient te onderdrukken - en hoe goed we erin zijn om uiteindelijk onszelf daadwerkelijk zover te krijgen dat we die valse ik als waar beginnen aan te nemen en al lang vergeten zijn dat er een bepaalde waarheid van onszelf diep binnenin onszelf verborgen ligt -- onder al de gedachten en interne ervaringen die onze valse ik opmaken.

Ik bedoel dat is immers wat gedachten doen en waar gedachten toe instaat zijn en als het ware het 'doel' van gedachten - is om onszelf van specifieke dingen te overtuigen. Gedachten zijn toch immers een stem in ons hoofd waarin we onszelf vanalles vertellen en tegelijkertijd niet eens volledig beseffen dat dat is waar we mee bezig zijn, dat die stem in ons hoofd letterlijk onszelf is en dus niet zomaar een stem in onze hoofd.

Ik maak die stelling dat we ons niet gewaar zijn van het feit dat de stem in ons hoofd als zijnde onze gedachten onszelf is, omdat we die stem geloven, we volgen de stem en we laten ons overtuigen door de stem. We laten ons 'bewegen' en beïnvloeden door de stem door erop te gaan reageren met emoties of gevoelens, hetgeen dus indiceert dat er een deel in onszelf gelooft dat die stem in ons hoofd niet werkelijk onszelf is. Ook al zouden we het zo uiteraard niet verwoorden dat we 'stemmen in ons hoofd hebben die tegen ons praten' omdat dat geconstitueerd zou worden als een mentale stoornis, hoewel dat in feite is waar ons bestaan in en als onze geest op neerkomt.

Zelf-Eerlijkheid is dan het onderzoeken van die 'stemmen in ons hoofd'. Het onderzoeken van wat het eigenlijk is dat we onszelf allemaal vertellen en waar die stemmen eigenlijk vandaan komen. Omdat, ik bedoel, als we onze dag doorlopen en kijken naar wat er allemaal zoal opkomt in onze geest, dan merken we misschien op dat er een haast continue stroom is van gedachten die opkomen in verband met allerhande dingen die we van moment tot moment zien en horen en ervaren. Het ene moment komt er een mening op over iets, dan weer een beoordeling, dan rakelen we een herinnering op en het andere moment dwalen we even weg in een fantasie of verbeelding. Het ene moment voelen we ons angstig, en dan verdrietig of verlangend, hoopvol, blij of kwaad…

Ik bedoel maar, het komt allemaal ergens vandaan. En het is niet voldoende om gewoon de stelling te maken van 'het komt gewoon uit mezelf en dat is al', omdat we absoluut niet zouden kunnen zeggen hoe of waar in onszelf die gedachten, gevoelens en emoties geproduceerd worden - hetgeen ons in wezen een slachtoffer maakt van onze eigen gedachten, gevoelens en emoties en ons een reden en excuus geeft om stiekem te geloven dat onze geest niet onszelf is en dat onze gedachten een 'stem in ons hoofd is die tegen ons praat'.