Dag 604: Weten we Eigenlijk wel wat Eerlijk zijn wil Zeggen?
Het Veranderingsproces van Onzekerheid
Maar als je jezelf achter een masker van positiefheid
verschuild en als je al je 'negatieve' en gemene en 'slechte' gedachten en
emotionele reacties daarachter gaat verbergen - dan creëer je in feite relaties
van leugens en bedrog met anderen en met jezelf en dan zal er nooit echt
vertrouwen kunnen bestaan in die relaties
omdat je relaties op leugens gebaseerd zijn - op het feit dat jij niet
eerlijk wil zijn over wie je bent vanbinnen. Je verbergt je ware gedachten en
dus je ware gelaat achter een masker, gewoon omdat je angst hebt dat mensen de
'negatieve' kant van je zullen zien. Dag 603: Is het hebben van een Positieve en een Negatieve Kant een vorm van Schitzofrenie?
Ik
bedoel, uiteraard zijn er bepaalde factoren die we best in overweging nemen als
het aankomt op het leven in deze wereld en kan je eerlijkheid en eerlijk en
open zijn over wie je bent vanbinnen niet gaan interpreteren als het
rondbazuinen van al wat je werkelijk denkt over mensen en hoe je je werkelijk
voelt vanbinnen ook al glimlach je misschien vanbuiten. Ik bedoel, in zekere
zin is die uiterlijke glimlach en dat 'sociale masker' nog steeds noodzakelijk
omwille van het soort interacties die we over tijd doorheen de menselijke
geschiedenis hebben opgebouwd waarin het een 'normaal' aspect van onze cultuur
en onszelf geworden is om onszelf op een specifieke voorbepaalde en
voorspelbare manier uit te drukken. Het is dus niet zo simpel om zomaar plots te
beslissen om absolute 'eerlijkheid' beginnen toe te passen in onze relaties met
anderen en om dan te verwachten dat die 'eerlijkheid' ook gewaardeerd zal
worden.
Daarom
beginnen we met de toepassing van Zelf-Eerlijkheid in dit proces van het
ontwikkelen van onszelf als een integer en oprecht levend wezen. We hebben vaak
de neiging om dingen buiten onszelf te projecteren, bijvoorbeeld wanneer we het
woord eerlijkheid of de woorden zelf-eerlijkheid horen, of zelfs oprechtheid en
integriteit - en om te denken dat die eerlijkheid, oprechtheid en integriteit
een uiterlijke presentatie van onszelf is, een uiterlijk gedrag, zoals
bijvoorbeeld het vertellen van onze geheimen aan anderen zouden we definieren
als zijnde 'eerlijkheid' of 'oprechtheid'.
Hierdoor
zullen we uiteraard reageren in onszelf op het concept van absolute eerlijkheid
en oprechtheid, omdat we weten en
beseffen dat als we onze diepste duisterste gedachten en reacties die we hebben
over anderen, onszelf en onze wereld zouden delen met mensen, dat er dan
allerlei meningen en beoordelingen over ons gevormd zullen worden en dat mensen
dan zullen reageren op de dingen die we te delen hebben met dezelfde
beoordelingen die wij vormen over onze eigen gedachten en die precies de reden
zijn voor waarom het is dat we bepaalde gedachten en gevoelens en emotionele
reacties in onszelf verborgen houden.
Zelf-Eerlijkheid
is echter al wat moeilijker om op het eerste zicht te bevatten omdat we het
niet gewoon zijn omwille van de afscheiding die we in onszelf hebben aanvaard
tussen onszelf en 'andere mensen' -- waarin we de neiging hebben om dingen te
'veruiterlijken' en 'externaliseren' in en als bijvoorbeeld het 'eerlijk zijn
tegen andere mensen', waarin we een bepaald beeld van onszelf portretteren als
'wie we zijn' als 'persoon', zodat dat beeld een idee kan worden in onze geest
waar we ons positief over kunnen voelen.
Maar dat
beeld en dat idee is geen 'echte' eerlijkheid, omdat het een beeld en een idee
is in de geest. Het is een impressie en een indruk die we willen achterlaten op
de mensen in onze wereld en realiteit en op onself. Dus, wat is dan het
verschil tussen de impressie van eerlijkheid en zelf-eerlijkheid?
No comments:
Post a Comment