Dag 370: Bestaat 'Zonde' in het Lichaam of in de Geest? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 366: Hoe is Seksualiteit een Programma?", "Dag 367: Hoe Evolueert het Seks-Systeem in de Menselijke Geest?" en "Dag 369: Is De Geest werkelijk Superieur aan het Lichaam?".


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik onduidelijkheid heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf  in verband met Seks en Seksualiteit door mezelf te hebben laten programmeren door mijn omgeving in en als het stilzwijgend aanvaarden van 'Seks' en 'het lichaam' als 'taboe' - en dat ik daarin mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe 'onduidelijkheid' in de geest ruimte vrijmaakt voor interpretatie, ideëen en gedachten in verband met 'Seks' en 'het lichaam' waarin ik mezelf verlies in allerlei energetische reacties op die interpretaties, geloofsystemen, ideëen en gedachten, in en als een 'alternatieve realiteit' van energie in mezelf --- in de plaats van in te zien dat die 'onduidelijkheid' als 'taboe' in verband met 'seks' en 'het lichaam' opzettelijk tot dit doel gecreëerd is in en als de menselijke samenleving - om de mens op een eindeloos pad te zetten van het 'zoeken' naar 'seks' als het 'zoeken naar duidelijkheid' in en als de menselijke geest, als een afleidings-mechanisme zodat de mens nooit zijn verantwoordelijkheid zal inzien en opnemen in en als het bestaan hier op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de onderdrukking en beoordeling/veroordeling van 'het fysieke/lichaam' in en als 'seks' en 'seksualiteit' in en als de menselijke samenleving en bijgevolg de menselijke geest opzettelijk gecreëerd is om ervoor te zorgen dat de mens zichzelf zo ver mogelijk afscheid van zichzelf ALS het fysieke lichaam, zodat de mens zich nooit realiseert wie hij werkelijk is als HIER, als het leven zelf - omwille van hoe de mens zichzelf heeft verloren in en als kennis en informatie in de geest, als interpretaties, ideëen, geloofsystemen en gedachten in verband met 'seks' en 'seksualiteit', in en als de 'zoektocht' naar het 'missende deel' in zichzelf, zonder ooit te beseffen dat dat 'missende deel' in wezen voorgeprogrammeerd en gefabriceerd was door middel van allerhande sociale manipulatie en indoctrinatie mechanismen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het geloof dat het Lichaam Slecht/Negatief/Fout/Zondig is, door middel van impliciete en subtiele signalen die ik heb opgepikt van mijn omgeving als 'andere mensen' - en dat ik daarin nooit heb ingezien hoe dit een opzettelijk 'programma'/'Construct' is dat van generatie op generatie is doorgegeven in en als de mensheid dat als doel heeft ervoor te zorgen dat ik nooit de Sleutel zal ontdekken tot het leven als wie ik werkelijk ben in en als het Fysieke lichaam - dat ik nooit mezelf als het Lichaam zal ontdekken, onderzoeken en verkennen en dat ik dus nooit zou realiseren wie ik werkelijk ben als Levend wezen, als God

ik vergeef mezelf dat ik afscheiding heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als mezelf tussen mijn 'geest' en mijn 'lichaam', door mezelf te hebben toegestaan het lichaam te beoordelen als 'inferieur' en 'zondig', en door mezelf nooit te hebben toegestaan hoe deze beoordeling een voorgeprogrammeerd systeem is van kennis en informatie dat ik heb gekopieerd van het Collectieve Bewustzijn in en als de mensheid, en dat deze beoordeling opzettelijk bestaat in mezelf opdat ik mezelf zou afscheiden van wie ik werkelijk ben als het lichaam, en daarin het Consumeren van het lichaam voor Energie in en als de Geest zou Rechtvaardigen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd daarin een wereld te hebben toegestaan te bestaan waarin er zoiets bestaat als Porno, waarin het misbruik van het lichaam gerechtvaardigd wordt in functie van de Energie in en als de menselijke geest als Verlangens en Opwinding, gefaciliteerd door een economisch systeem dat Geld boven het Leven plaatst - omwille van hoe ik in mezelf de Geest als Energie, boven het Lichaam als het leven in en als mezelf geplaatst heb --- en dat ik mezelf daarin nooit heb toegestaan en geaccepteerd mijn verantwoordelijkheid in te zien in en als het bestaan van Porno als het Verhandelen/Verkopen van Vlees/Lichamen/Leven voor Geld/Energie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te onderzoeken in en als wie ik werkelijk ben als het fysieke lichaam, als wie ik ben als HIER - door mezelf te hebben toegestaan mezelf te definieren in en als voorgeprogrammeerde Beoordelingen en geloofsystemen over 'Het Lichaam' als zogezegd 'zondig' of 'negatief' --- en dat ik daarin mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe het fysieke lichaam op zich niet zondig, slecht, fout of negatief is, aangezien het 'zondige', 'slechte', 'negatieve' en 'foute' enkel bestaat in en als gedachten in en als de Geest, als een voorgeprogrammeerd systeem van kennis en informatie --- en dat 'het lichaam' enkel 'zondig' werd, vanaf het moment dat ik mezelf had toegestaan 'in de appel te bijten van de boom van Kennis van Goed en Kwaad', van het moment dat ik mezelf ben gaan identificeren met Gedachten als Voorgeprogrammeerde Kennis en informatie



Wordt Vervolgd in Dag 371

Dag 296: Mensenrechten en Ouderschap - Moeten Onze Kinderen beschermd worden tegen de Realiteit?

Deze blog maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"
"Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"
"Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?"
"Dag 276: Wie verantwoordelijkheid neemt voor Het Leven LEEFT de Mensenrechten"
"Dag 277: Rechten voor de Gehersenspoelden"
"Dag 278: Is Vrijheid van Meningsuiting een Basisrecht?"
"Dag 279: Is Vrijheid van Meningsuiting wel een 'Recht' als ik niet begrijp waar mijn Mening vandaan   Komt?"
 "Dag 280: Wil je Rechten, dan moet je Betalen!"
 "Dag 281: Bestaat 'Rechtvaardigheid' wanneer je 'Rechten' bepaald worden door Geld?"
 "Dag 282: Het Recht om Arm te zijn en te Sterven, Dat heb je!"
 "Dag 283: Hoe Dragen Mensenrechten Organisaties bij tot de Schending van de Mensenrechten?"
 "Dag 284: De Mensenrechten Organisaties zijn Marjonetten van onze Onwetendheid"
 "Dag 285: Mensenrechten Organisaties Vechten tegen de Bierkaai"
"Dag 286: Is 'Onderwijs voor Iedereen' een Schijn-Mensenrecht?"
"Dag 287: De Leugen van het 'Recht op Onderwijs'"
"Dag 288: Elimineert Onderwijs werkelijk Armoede?"
"Dag 289: Ego-centrisme is een Opvoeding"
"Dag 290: De Vergiftigde Liefde van de Ouder"
"Dag 291: De uitvoering van de Mensenrechten is Echte Liefde"
"Dag 292: Is je 'Liefde' voor je Kinderen wel Echt?"
"Dag 293: De Uitbuiting van de Menselijke Predispositie door Bedrijven"
"Dag 294: Hoe bespeelbaar zijn Gevoelens?"
"Dag 295: Zijn Ouders de Discipelen van de Bedrijven?"


Dit is een vervolg van "Dag 289: Ego-centrisme is een Opvoeding", waarin ik mezelf de vraag heb gesteld 'waarom en hoe is het dat onze kinderen opgroeien tot wezens die niet geven om het leven op aarde, die, ten aanschouw van het lijden van zoveel wezens in deze wereld, op geen enkele manier werkelijk opstaan in het besef dat dat niet aanvaardbaar is in hun realiteit, maar eerder hun hoofd wegdraaien om hun volledige aandacht toe te wijden aan het 'aandikken' van hun 'imago', en zodoende ervoor kiezen om deel uit te maken van het probleem op aarde, als het economische systeem, in de plaats van deel uit te maken van de oplossing?'

Een aspect van dit fenomeen is wat we hebben bekeken in "Dag 290: De Vergiftigde Liefde van de Ouder" en "Dag 293: De Uitbuiting van de Menselijke Predispositie door Bedrijven", waarin we hebben beseft dat de manier waarop ouders hun kinderen opvoeden als het ware een 'blauwdruk' is voor de manipulatie- en misleidings-technieken die bedrijven ook toepassen in het verkopen van hun producten.

In deze blog onderzoeken we een andere factor die bepalend is in het creëren van kinderen (die uiteindelijk de volwassenen in en van de wereld zullen worden) die niet bestaan op een manier die een wereld vormgeeft en manifesteert die het beste is voor alles en iedereen in en op de aarde. Deze 'factor' is de 'maak jij je daar maar geen zorgen over' of 'jij bent daar nog te jong voor' of 'jij begrijpt dat toch nog niet' uitspraken die ouders gebruiken tegenover hun kinderen  wanneer het gaat over al wat te maken heeft met hoe het systeem werkt, hoe geld en economie en politiek in elkaar zit en hoe met andere woorden de REALITEIT van het leven op aarde en van de menselijke samenleving echt in elkaar zit, en de consequenties van deze uitspraken op het kind en uiteindelijk, bijgevolg op de wereld.

Wat heeft een kind immers te maken met het economisch systeem, want, het kind heeft nog geen economische macht --- het kind heeft nog geen macht om invloed te hebben op de economie, en dus, gaan wij er blijkbaar vanuit dat we hen ook niet moeten onderwijzen over hoe het economisch systeem werkt en hoe de realiteit in elkaar zit. het is zelfs zo dat we hen proberen af te schermen van de REALITEIT, omdat we vinden dat die 'realiteit' te 'hard' is, te 'erg' --- en dus verzinnen we vaak verhaaltjes om bepaalde fenomenen te verklaren en uit te leggen aan kinderen. Blijkbaar geloven we dat ze de 'waarheid'/'realiteit' wel vanzelf zullen ondervinden en achterhalen - alsof ze, wanneer ze 18 jaar worden, plots als bij magie door de leugens kunnen kijken en de wereld zien zoals ze werkelijk is in tegenstelling tot wat hen door hun ouders en door televisie en de media al die tijd verteld geweest is.

We denken 'wij zijn de ouders nu', hetgeen wij zien als een soort van 'helden-rol' waarin wij onszelf aanschouwen als de 'beschermers' van onze kinderen - wij moeten onze kinderen met hand en tand beschermen van deze wrede wereld waar ze zich in bevinden, door middel van onze kennis en informatie en ervaringen die wij doorheen ons opgroeien in deze wereld hebben opgedaan - en die zogezegde 'bescherming' vindt niet enkel op fysiek maar ook op cognitief niveau plaats. We willen onze kinderen niet zeggen hoe de dingen echt zitten, we vertellen hen liever verhaaltjes waarin we inspelen op EMOTIES en GEVOELENS, waarin we hen langs de ene kant angst aanjagen over al de 'gevaren' in de wereld, en langs de andere kant geven we hen 'beloningen' om hen een 'troost' te bieden in de vorm van een 'goed gevoel' om de ervaring van angst te onderdrukken die wij hen hadden aangepraat in de eerste plaats. (Zie ook blog Dag 293, Dag 294 en Dag 295 om te begrijpen hoe angst en opwinding worden gebruikt om kinderen te conditioneren tot gehoorzame en beïnvloedbare wezens)

De vraag is echter of het wel in het belang van het kind is om hen af te schermen van de realiteit, om de realiteit te verbloemen en mooier en positiever te doen uitschijnen dan wat het eigenlijk is - en om het kind aan te leren om een positief gevoel te creëren in zichzelf - wanneer dat gevoel duidelijk gebaseerd is op een illusie/leugen. Zijn we niet een onvermijdelijke 'val' aan het creëren voor het kind --- wanneer het in zijn volwassen leven geconfronteerd wordt met een realiteit die helemaal niet 'positief', 'rechtvaardig', 'eerlijk', 'gelijk' en 'vergevend' is, als al die woordjes die de ouder in het kind had geprogrammeerd als 'geloof-systemen' en overtuigingen over 'hoe de wereld in elkaar zit'?

Is het niet gezond verstand dat iemand die geen helder beeld heeft van de realiteit waar hij zich in bevindt ook niet werkelijk in staat is om om te gaan met die realiteit op een manier die het beste is voor die realiteit en bijgevolg ook zichzelf? Waarom zien wij als ouders niet in dat we onze kinderen opvoeden en aanleren om dingen te zien die er niet zijn en te vertrouwen op en geloven in dingen die enkel in hun geest bestaan, zoals GEVOELENS, en woordjes zoals 'eerlijkheid', 'liefde', 'rechtvaardigheid', 'verbondenheid' en 'gerechtigheid'  - gewoon omdat wij als 'ouder' die 'helden-rol' willen spelen als 'de beschermer' van onze kinderen, zodat we ons belangrijk kunnen voelen wanneer we kunnen geloven en denken dat wij de 'held' zijn die hen beschermt tegen 'het kwaad', zoals in de films?

Zijn wij het misschien die gebrainwashed zijn door onze ouders en door de Hollywood- en media-industrie om steeds te zoeken naar manieren waarop wij ons zelf speciaal en belangrijk kunnen voelen, bijvoorbeeld door concepten van 'goed' en 'kwaad' en 'de held' en 'de schurk' te creëren -- waardoor we nu onze kinderen op precies dezelfde manier brainwashen?

Maar, die brainwashing is echter geen excuus, omdat we eigenlijk, diep vanbinnen, wel zien en beseffen hoe de dingen echt zitten - hoe de realiteit echt in elkaar zit, het probleem is echter dat we het gewoon niet zo willen vertellen en laten zien aan onze kinderen --- omdat wij ons dan niet speciaal of belangrijk kunnen voelen in dat hele scenario. Want, de realiteit is wat het is, niets is goed en niets is slecht, alles wat hier bestaat is het resultaat van een voorpelbaar, voorgeprogrammeerd patroon van actie en reactie doorheen de TIJD/geschiedenis. En, moesten onze kinderen dat zo zien, dan zouden ze hun verantwoordelijkheid beseffen in deze wereld om de patronen te veranderen tot wat het beste is voor allen - hetgeen impliceert dat wij onze macht als 'ouder', als 'de held', als 'de verantwoordelijke' en 'de superieure', zouden verliezen -- ons speciale gevoel. En die positie van superioriteit waarin wij ons als ouder in hebben geplaatst in de ogen van het kind, kan enkel wanneer we een bepaalde 'mystiek' creëren, wanneer we informatie achterhouden, wanneer er dingen zijn die wij weten maar zij niet, wanneer we zo'n dingen zeggen als 'jij kent daar niets van', 'maak jij je daar maar geen zorgen over', 'daar begrijp jij toch niets van', 'dat is niets voor kinderen' en 'je bent daar nog te jong voor', etcetera --- omdat zij dan zullen geloven dat ze ons nodig hebben en dat ze afhankelijk zijn van ons, waardoor ze gewillig hun macht zullen weggeven aan ons, in de veronderstelling dat wij werkelijk superieur zijn en dat we werkelijk een speciaal soort 'kennis' en 'inzicht' bezitten die zij nooit zouden kunnen bevatten.

Maar, terwijl wij misbruik maken van onze zogezegde superieure kennis over de realiteit om onze kinderen slaven te maken van onszelf - beseffen we niet dat de beslissingen die wij maken niet getuigen van gezond verstand en zelfs detrimenteel zijn voor de toekomst van onszelf en onze kinderen --- en dat die kennis die wij hebben zeker niet 'superieur' is, maar ons zelfs verblind om te zien hoe de realiteit echt in elkaar zit omdat we het enkel gebruiken om onszelf een gevoel van superioriteit, macht en controle te geven over zij die die kennis niet bezitten. Het feit is dat wij zelf niet eens goed weten hoe de dingen echt zitten omdat wij op dezelfde manier dom gehouden zijn door niet enkel onze ouders, maar ook alle systemen die verantwoordelijk waren voor onze opvoeding en ontwikkeling, zoals het schoolsysteem, de politiek en de media - ga maar eens na, ze schilderen steeds allemaal een 'mooier' en 'positiever' beeld van de realiteit en verbloemen de realiteit zogezegd om ons te 'beschermen'.

Maar door al die zogezegde 'bescherming' beseffen wij niet hoe al onze daden en woorden onze wereld direct vormgeven -- en dat het dus van uiterste belang is dat we een duidelijk en helder beeld hebben over/van hoe alles werkt, zodat we er op een manier mee kunnen omgaan die altijd het beste resultaat produceert voor allen.

Het wordt tijd dat wij als ouders in deze wereld de verantwoordelijkheid op ons nemen om te onderzoeken hoe wij onze kinderen opvoeden en stil te staan bij de consequenties van die opvoeding, zowel op persoonlijk als sociaal en globaal vlak --- en bijvoorbeeld in te zien dat kinderen op zich niet werkelijk 'onschuldig' zijn. 'Onschuld' is een woord dat wij gebruiken om hen een rol toe te wijzen in onze 'helden-film' in onze geest, en om onze 'rol' van de 'held' in die 'film' te kunnen rechtvaardigen --- door te denken dat we het 'onschuld' moeten beschermen tegen 'het kwaad'. We zien niet hoe onze kinderen simpelweg een wezen is van vlees en bloed, net als elk wezen dat geboren wordt in deze realiteit. En dat, als we werkelijk zouden geloven dat kinderen 'onschuldig' zijn en dat wij die onschuld moeten beschermen - dan zouden we ELK KIND dat dan per definitie even 'onschuldig' is als ons eigen kind op gelijke mate beschermen. Het feit dat we dat absoluut niet doen en ons enkel concentreren op het beschermen van de zogezegde 'onschuld' van ons eigen kind, in hoe we bijvoorbeeld de mensenrechten niet LEVEN als een fysieke werkelijkheid - duidt aan dat die 'onschuld' een leugen is die wij hebben uitgevonden om onze persoonlijke gevoelens van speciaalheid en eigenbelang te kunnen rechtvaardigen.


Wordt Vervolgd in Dag 297


Onderzoek Desteni en Verwijder de Brainwashing - voor het te Laat is

Dag 265: Hoe is de 'Leerkracht' een profeet van het Systeem?

Dit is een verderzetting van "Dag 263: Waarom voel ik mij aangevallen door beoordelingen?" en "Dag 264: Leerkrachten - Profeten van Het Systeem?" --- waarin ik heb uitgewijdt over een dimensie van 'beoordelingen' en hoe en waarom ik mezelf heb toegestaan mij 'aangevallen te voelen door beoordelingen'. Er zijn veel meer dimensies aan dit onderwerp, die ik zeker zal bespreken in volgende blogs.


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat, terwijl leerkrachten kinderen leren over 'het systeem' als zogezegd 'de realiteit' om hen heen, dat ze in wezen 'het systeem' van de menselijke geest als een onderdanigheid en gehoorzaamheid aan kennis en informatie in en als 'gedachten' aan het programmeren zijn in de kinderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe leerkrachten kinderen via kennis en informatie als WOORDEN programmeren om te GELOVEN in 'het systeem' als de woorden die ze leren in afscheiding met zichzelf --- en dat ze daarin opgroeien in en als de ervaring van inferioriteit tegenover 'het systeem' - door nooit in te zien dat 'het systeem' enkel plaatsvind in zichzelf in en als hun gedachten, gevoelens en emoties als de kennis en informatie die zij in zichzelf hebben laten programmeren door het schoolsysteem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten kinderen programmeren met de kennis over wat goed en slecht, juist en fout en positief en negatief is, als het beoordelen van de realiteit die ze zien met hun ogen - maar dat ze hen niet aanleren om de realiteit te bevragen en te onderzoeken  en dus om verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit waar ze zich in bevinden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de slaafse en blinde volgzaamheid en aanvaarding van kennis en informatie over wat goed/slecht, juist/fout en positief/negatief is dat leerkrachten programmeren in kinderen, niet het beste is voor allen --- omdat kinderen enkel leren om zich neer te leggen bij de zogezegde 'machtsstructuren' in deze wereld als de mensen met geld die zich de macht hebben toegeëigend om te beslissen over het leven van alle levende wezens op aarde, en te aanvaarden dat dit 'nu eenmaal de realiteit is', in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf als het leven op aarde en de realiteit te sturen/bewegen in en als wat het beste is voor allen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de geloofsystemen in verband met wat 'goed' en 'slecht', 'juist' en 'fout' en 'positief' en 'negatief' is, die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, als wat ik heb laten programmeren in mezelf door mijn omgeving, nooit te hebben bevraagd - en dus nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor mezelf als HIER, als het leven op aarde en voor mijn woorden en daden en expressie in en als het leven op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mezelf door het schoolsysteem heb laten programmeren om mijn macht weg te geven aan de mensen met geld en macht in deze wereld, door te geloven dat er een 'systeem' bestaat, en dat hoe de wereld op dit moment bestaat in en als het economisch en politieke systeem, 'nu eenmaal de realiteit is' --- waarin ik nooit heb ingezien dat 'het systeem' niet werkelijk bestaat als een 'superieure structuur', maar enkel een idee/geloof is dat ik in mezelf heb laten programmeren door het schoolsysteem, in opdracht van degenen in deze wereld die willen blijven bestaan in de posities van macht in deze wereld en daardoor willen dat alle mensen in deze wereld 'het systeem' aanvaarden zoals het is in en als het geloof dat dit 'de realiteit' is en dat wij inferieur en machteloos zijn tegenover die 'realiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten als het ware de meest 'gebrainwashte' mensen zijn in de samenleving, omdat zij bestaan als de 'profeten' voor en van 'het systeem', en dat 'systeem' verkopen aan de toekomstige generaties als een soort van 'goddelijke/Heilige structuur', waarin zij zich belangrijk kunnen voelen als de 'gezanten' van 'god'/'het systeem' -- zonder dat ze inzien dat 'het systeem' in wezen gewoon een aantal mensen zijn die al het geld in deze wereld bezitten  en hun positie van macht trachten te behouden door alle andere mensen in deze wereld van kinds af te programmeren in en als een blind geloof in en vertrouwen op de huidige structuur van de samenleving als 'de enige echte Godgeschapen realiteit', en om er op die manier zichzelf van te verzekeren dat mensen dat 'systeem', dat in wezen niet het beste is voor het leven op aarde, nooit zullen bevragen en dus ook nooit zullen veranderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten zelf geprogrammeerd zijn met ANGST van 'het systeem' - en daardoor net de mensen zijn die het minste vragen zullen stellen bij de 'leerstof' die ze in kinderen programmeren --- en de mensen zijn die het meest in staat zijn om dwang en machtsmisbruik te gebruiken om kinderen gehoorzaam en volgzaam te maken en dus tot slaven te maken van hetzelfde systeem waar zij angst van hebben en waarvan zij zichzelf hebben toegestaan trouwe onderdaan te worden --- en dat daardoor de leerkrachten in deze wereld het omgekeerde zijn van wat het beste zou zijn voor de kinderen en voor de toekomst van de wereld, omdat zij zelf niet staan als het levende voorbeeld van wat het beste is voor het leven op aarde, als zelf-verantwoordelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mezelf door leerkrachten heb laten programmeren in en als een 'persoonlijkheids-eigenschap' van continu zoeken en verlangen naar bevestiging van mijn omgeving dat mijn gedrag/expressie 'goed' en 'juist' en 'positief' is, omwille van hoe ik mezelf heb laten programmeren in en als de ervaring van inferioriteit tegenover de kennis van 'goed en kwaad'

en ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan in te zien dat daarom het schoolsysteem in haar huidige vorm niet het beste is voor allen - omdat het enkel wezens produceert die geen verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en hun expressie hier op aarde --- omwille van hoe het kinderen programmeert in en als de angst om gestraft te worden, als de angst van 'slecht gedrag' en 'negatieve beoordelingen' en het verlangen om een beloning te krijgen, als het verlangen naar 'goed gedrag' en 'positieve beoordelingen', en daarin kinderen programmeert om slaven te worden van hun omgeving, waarin ze niet beseffen dat zij zelf 'hun omgeving' zijn, dat ze zelf deel uitmaken van het leven op aarde en de 'leefomgeving' van het leven op aarde, en dus een verantwoordelijkheid hebben tegenover al het leven als zichzelf


Wordt vervolgd in Dag 266