Dag 537: Hoe Zelf-Zekerheid een Slaafse Verhouding tot onze Eigen Geest Verraad

Dag 537: Hoe Zelf-Zekerheid een Slaafse Verhouding tot onze Eigen Geest Verraad

 

Naar aanleiding van "Dag 536: Onzekerheden Moeten Onderdrukt Worden! - Hoe we Onszelf Saboteren met de Illusie van Zekerheid" - deel ik in deze blog de Zelf-Vergeving die ter ondersteuning dienen van het Zelf om uit dit Geest-programma te stappen van het willen onderdrukken van de ervaring van onzekerheid in relatie tot onze omwereld en een uiterlijke vertoning van zelf-zekerheid op te bouwen waarachter we die onzekerheden verbergen -- en onszelf te assisteren om in te zien hoe we niet enkel onszelf maar ook ons eigen leven en de levens van de wezens in deze wereld schade berokkenen door in essentie de moeite niet te doen om onze wereld en realiteit te leren kennen en te onderzoeken omdat we niet geconfronteerd willen worden met onze onzekerheden in relatie tot die realiteit, hetgeen er uiteraard voor zorgt dat hoe we omgaan met die realiteit en dat de dingen die we doen in en met die realiteit niet het absolute beste kan zijn voor die realiteit noch voor onszelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om toe te geven aan mezelf en anderen dat ik mij onzeker voel in relatie tot de wereld en realiteit die ik zie om mij heen door te denken dat als mensen mijn onzekerheid zouden zien, dat ze mij dan zullen beoordelen en definieren in hun geest als inferieur en minderwaardig en dat ik dan er niet bij zal kunnen horen - in de zin van dat mensen mij zullen zien als onwaardig om een deel uit te maken van hun 'groep', 'netwerk' en 'relaties', en dat ik dan uiteindelijk alleen achter zal blijven

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de interne ervaring van onzekerheid in mezelf in relatie tot de wereld om mij heen, te verbinden met de idee en het geloof dat ik alleen achter zal blijven en achtergelaten zal worden door de mensen om mij heen, en een ervaring van angst - en als reactie op die angst, in het ego van de geest te gaan waarin ik de onzekerheid die ik ervaar binnenin mezelf opzettelijk probeer te onderdrukken in mezelf en te verbergen achter een uiterlijk gedrag en vertoning van mezelf als zijnde een schijnbaar zelf-zeker individu, iemand die zeker is van wie ik ben en wat ik doe en al van hoe ik mijn wereld en realiteit ervaar en versta --- teneinde te trachten de afwijzing en verwerping te vermijden die ik in mijn geest en gedachten geassocieerd heb met het eerlijk zijn over de onzekerheid die bestaat binnenin mezelf

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de angst van wat andere mensen zouden denken van mij als ze mijn interne onzekerheden zouden zien in wezen een afleiding is in mijn geest dat ervoor zorgt dat ik nooit eerlijk zal zijn met mezelf over wie ik werkelijk ben vanbinnen en dat ik mijn macht zal blijven weggeven aan het ego van de geest als de illusie van zekerheid - omdat, als ik eerlijk zou zijn met mezelf over de onzekerheden en de angsten die bestaan binnenin mezelf, dan zou ik ware zekerheid creëeren in mezelf als de zekerheid van wie ik ben, en dan zou ik de realiteit beginnen zien zoals ze werkelijk is --- terwijl, als ik mijn onzekerheden blijf onderdrukken achter een leugen en een illusie van zelf-zekerheid, dan ben ik zeer makkelijk manipuleerbaar door het wereld-systeem omdat ik alle kennis en informatie dat mij gevoed wordt door het wereld-systeem zal aanvaarden als De Waarheid en De Realiteit en ik zal nooit dingen bevragen omdat ik zelf niet geconfronteerd wil worden met het feit dat er zelfs vragen in mezelf bestaan en dat ik binnenin mezelf in wezen helemaal niet zo zeker ben van de dingen die ik geleerd heb in relatie tot hoe ik mijn wereld en realiteit moet zien en begrijpen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het ego in en van de geest altijd het omgekeerde en tegenovergestelde is van hoe het zich voordoet en wat ik denk en geloof dat het is - waarin ik bijvoorbeeld het gevoel heb dat ik mezelf aan het beschermen ben door mij voor te doen alsof ik zeker ben en alsof er zekerheid bestaat in mezelf in relatie tot wat ik weet en ken over de wereld en realiteit en mijn onzekerheden te verbergen achter die uiterlijke presentatie - maar in werkelijkheid maak ik mezelf net zwakker en meer inferieur in relatie tot mijn omgeving als de wereld en realiteit om mij heen omdat ik mezelf saboteer en limiteer en tegenhoudt in het bijleren over hoe deze wereld eigenlijk werkelijk functioneert aangezien ik verbeten ben in mijn geloof dat hoe ik de dingen zie in mijn geest de enige werkelijkheid is en dat de kans dus absoluut niet kan bestaan dat die kennis en informatie in mijn geest misschien vals is en niet te vertrouwen is --- en dus zal ik ook niet in staat zijn om mezelf richting te geven in deze wereld en realiteit op een manier waarin ik de macht heb in relatie tot mijn omgeving om die omgeving  vorm te geven opdat ze bestaat als wat het beste is voor mezelf en elk ander wezen, omdat ik vastzit en een slachtoffer ben van de gelimiteerde kennis en informatie in mijn geest over mijn omgeving

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een slaaf en slachtoffer te zijn van de kennis en informatie in mijn geest als wat ik geleerd heb van andere mensen doorheen mijn leven hier op aarde door een standpunt van zelf-zekerheid in te nemen in relatie tot die kennis en informatie uit angst dat mensen mijn onzekerheid zullen zien die ik eigenlijk werkelijk voel binnenin mezelf in relatie tot al die kennis en informatie die ik doorheen mijn leven blindelings aanvaard heb in mezelf en gekopieerd heb van mijn omgeving - in de plaats van één en gelijk te staan met die kennis en informatie door eerlijk te zijn met mezelf over de relatie die ik werkelijk heb met kennis en informatie, namelijk een relatie van onzekerheid, minderwaardigheid en inferioriteit -- zodat ik in en als dat standpunt kan beginnen met het onderzoeken van die kennis en informatie en van mijn wereld en omgeving --- door stabiel te staan binnenin mezelf in en als absolute zelf-eerlijkheid

Wordt Vervolgd in Dag 538

Dag 374: Zijn gedachten onze rechtvaardiging om de Fysieke realiteit te Onderwerpen?

Dit is een verderzetting van "Dag 372: Is Mentale Arbeid werkelijk meer Waard dan Fysieke Arbeid?" en "Dag 373: De Illusie van de Superioriteit van Gedachten"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik in mijn gedachten ga, in en als het geloof dat mijn gedachten het 'antwoord' hebben op de problemen die ik zie in de fysieke werkelijkheid, het 'antwoord' op mijn zorgen, angsten en conflicten in verband met 'mijn leven' in en als de fysieke werkelijkheid - en dus geloof dat mijn gedachten superieur zijn aan de fysieke werkelijkheid - dan stop ik en ik adem --- en ik zie, besef en realiseer mij  dat de zogezegde 'superioriteit' van gedachten een voorgeprogrammeerd geloofsysteem is dat ik gekopieerd heb van mijn ouders en de samenleving/media/mijn omgeving, waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van de fysieke werkelijkheid, door te geloven dat de fysieke werkelijkheid 'inferieur'/'minderwaardig' is - zonder ooit in te zien en te beseffen hoe ik de fysieke werkelijkheid nooit heb onderzocht en dus nooit heb ingezien hoe de beoordeling van 'inferieur' in verband met de fysieke werkelijkheid niet de realiteit is van wat de fysieke werkelijkheid echt is

Hierin zie, besef en begrijp ik dat het de gedachten zijn in en als de geest die in wezen inferieur zijn omdat gedachten een oppervlakkige aangeleerde, gekopieerde en voorgeprogrammeerde beoordeling is over wat ik zie met mijn ogen als de fysieke werkelijkheid die als enige doel hebben om mij een gevoel van superioriteit te geven in en als mezelf over de realiteit die ik zie met mijn ogen vanuit mijn gedachten

Als en wanneer ik zie dat ik mezelf of anderen beoordeel als 'inferieur' op basis en omwille van het punt van fysieke arbeid - vanuit een geloofsysteem dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf dat fysieke arbeid inferieur is aan 'mentale arbeid' als gedachten -- dan stop ik en ik adem - en ik besef en realiseer mij dat de beoordeling van fysieke arbeid en het lichaam als 'inferieur' het resultaat is van generaties van brainwashing in en als de 'menselijke evolutie' waarin de mens zichzelf in die mate heeft afgescheiden van zichzelf als het fysieke lichaam, op zoek naar de ervaring van superioriteit

Waarin, ik zie, besef en realiseer mij dat deze aanvaardde beoordeling over de fysieke realiteit zich heeft gemanifesteerd in en als de fysieke realiteit in eenheid en gelijkheid met wie ik mezelf heb toegestaan te worden in en als mezelf - in hoe alle wezens die geen kennis en informatie bezitten, alle mensen die niet geschoold zijn, diploma's hebben of kunnen bewijzen dat ze gedachten in hun geest hebben als voorgeprogrammeerde kennis en informatie, achtergelaten, weggeduwd en verwaarloosd worden - net als hoe ik mezelf heb toegestaan mezelf als het fysieke lichaam te verwaarlozen door meer waarde te hechten aan kennis en informatie in en als het ego van de geest --- waarin ik een samenleving heb toegestaan te bestaan waarin mensen die kennis en informatie bezitten als gedachten in en als de geest, zich superieur wanen over mensen die niet dezelfde kennis en informatie bezitten en daarin een wereld rechtvaardigen waarin enkel hun overleving/leven waarde heeft


Ik stel mezelf tot doel om te bestaan/staan als het levende voorbeeld en de levende statement van het waarderen en eren van mezelf als wie ik werkelijk ben als het fysieke lichaam in en als eenheid en gelijkheid met de fysieke werkelijkheid - door het wandelen van een proces van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie --- en daarin mezelf uit de illusie van superioriteit te wandelen in en als het stoppen van gedachten als Ego en eigenbelang

ik stel mezelf tot doel om het process te bewandelen van het herstellen van mijn vertrouwen in de fysieke realiteit als het fysieke lichaam als eenheid en gelijkheid -- in en als het besef dat wanneer en als ik dingen bekijk en benader vanuit gedachten, dat ik enkel het ego gereflecteerd zie en daarin afscheiding creëer en manifesteer in en als de fysieke werkelijkheid als het leven op aarde --- terwijl, wanneer en als puur kijk naar de realiteit die zich voor mijn ogen bevindt zonder na te denken, zonder oordeel te vormen en zonder te reageren - dan zie ik de realiteit als wat het is, één en gelijk met wie ik ben, en daarin kan ik mezelf bewegen in eenheid en gelijkheid met de fysieke realiteit als mezelf

Dag 239: Wat is Onvrijwillige Aandacht en hoe werkt de Geest van een Slaaf?

Probleem

Ik ben een computer, een programma – en ik ben in het proces om mezelf te herprogrammeren – hetgeen op zichzelf in principe onmogelijk zou moeten zijn omdat ik de programmeur nooit was van mezelf, dat waren mijn ouders en dat was God en de natuur. Maar dit is het proces waar ik me nu in bevind --- en dus wat hier heel duidelijk moet zijn, is dat dit proces niet gemakkelijk zal zijn. Het zal zeer moeilijk zijn, en er zal veel weerstand zijn. En dat, als ik mezelf niet duw voorbij mijn eigen aangenomen grenzen, dan zal ik niet veranderen en dan zal ik mezelf niet kunnen herprogrammeren. Dan zal ik blijven wachten tot het ‘vanzelf’ gebeurt, net zoals het programma dat ik geleefd heb sinds mijn geboorte ook altijd ‘vanzelf’ verlopen is --- ik heb nooit werkelijk mezelf moeten bewegen, ik WERD bewogen door mijn programmeurs, het enige dat ik moest doen is volgen.

En dus, ‘zelf-beweging’ is iets nieuws, iets dat ik nog nooit heb toegepast in mijn bestaan --- zelf-beweging impliceert dat ik sta als mijn eigen creator, hetgeen uiterste, ‘perfecte’ discipline vereist – want, als er geen discipline is, dan is er geen zelf-beweging, en als er geen zelf-beweging is dan wordt ik bewogen, en als ik wordt bewogen dan wil dat zeggen dat ik geen creator ben, maar een slaaf/computer/programma, een ‘creatie’ van iemand/iets anders.

Dit is het proces waar ik me nu in bevind – het proces van het ontwikkelen van absolute zelf-discipline, het proces van het onderzoeken waar ik in mijn bestaan/leven mijn macht weggeef en mezelf laat leiden/sturen door gevoelens/verlangens/energie, als het ‘programma’ --- en van het ‘willens nillens’ bewegen van mezelf ondanks wat het programma voorschrijft. Want ik besef dat, als ik het niet doe, hier en nu, dan zal het niet gebeuren. Het herprogrammeren van mezelf, het realiseren van mezelf als wie ik werkelijk ben en verantwoordelijkheid nemen voor mezelf als mijn eigen creator – zal niet vanzelf gaan, in tegenstelling tot het al gecreëerde programma van de menselijke geest --- dit specifieke programma van hercreatie vergt absolute ‘focus’ in elk moment, absolute discipline en mezelf duwen/bewegen op een manier die ik ‘onmogelijk’ achtte.

In deze blog wil ik het hebben over hoe ik ‘gedisciplineerd’ ben doorheen mijn leven hier op aarde om ‘ongedisciplineerd’ te zijn – om geen zelf-discipline te hebben, maar in de plaats daarvan ‘systeem-discipline te hebben’. Systeem-discipline is hoe ik geleerd heb dat alles ‘wel vanzelf zal gaan’, dat ik maar de ‘regeltjes’ moet volgen, ik moet het pad volgen dat de voorgaande generaties van mensen voor mij hebben uitgelegd, als een ‘zombie’ --- en alles gaat vanzelf, mijn ‘leven’ zal zichzelf wel ontvouwen, zolang ik leef volgens de voorgeschreven regels/codes/moraliteit/idealen/reacties.

Systeem-discipline is gebaseerd op het concept van ‘onvrijwillige aandacht’ – en ‘onvrijwillige aandacht’ is bijvoorbeeld wat er gebeurt wanneer je televisie kijkt, je aandacht wordt ‘bevangen’, je wordt ‘meegezogen’ in de film en je wordt zonder dat je er erg in hebt geprogrammeerd --- omdat je zelf  het directieve principe van je aandacht niet bent, maar de televisie is dat directieve principe. Televisie en reclame op televisie maakt gebruik van de ‘orienterings-reactie’, een primitieve ‘reflex’ waarbij de geest bij elke ‘plotse verandering’ in de omgeving in een staat van shock/angst gaat, als een ‘onvrijwillige aandacht’ – en zich probeert te ‘oriënteren’ in relatie tot die ‘verandering’, om weer tot een ‘ontspannen’ staat en dus ‘vrijwillige aandacht’ terug te keren. Televisie gebruikt opzettelijk een snelle aaneenschakeling van beeld-verschuivingen en –verwisselingen, om het brein in die ‘orientatie-respons’ te houden en te kunnen ‘captiveren’. (http://www.tvsmarter.com/documents/brainwaves.html)

Hoe de geest/het brein geprogrammeerd wordt is volgens hetzelfde principe van ‘onvrijwillige aandacht’, waarbij er een ‘schok’ gebruikt wordt, om de ervaring van ANGST te genereren en opwekken, waarbij het individu/wezen als het ware even zijn ‘macht’ verliest en zich verloren voelt in en als die staat van ‘onvrijwillige aandacht’ – om het brein en het individu makkelijk beïnvloedbaar en programmeerbaar te maken.

Ouders en leerkrachten gebruiken het om hun kind ‘op te voeden’ en bedrijven gebruiken het via televisie om mensen hun producten te doen kopen en de 'consumptie-mentaliteit' te creëren – maar het is allemaal gebaseerd op één principe – het creëren van een volgzaam, dociel, gehoorzaam wezen, een ‘slaaf’.


Oplossing 

Dit proces is dus een proces van het ontwikkelen van 'vrijwillige aandacht' - om mezelf te ontwikkelen tot een 'aandachtig', 'alert' en 'aanwezig' wezen dat in staat is mezelf en de realiteit te onderzoeken om tot werkbare oplossingen te komen voor de problemen in de wereld - en om mezelf en de realiteit te sturen op een manier die het beste resultaat produceert voor het leven op aarde --- een zelf-verantwoordelijk wezen.

En dit kan enkel gebeuren wanneer en als ik de mechanismen van 'onvrijwillige aandacht' die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf op elke manier 'breek' - en op elke manier, in elk moment uit het voorgeprogrammeerde patroon stap van de 'volgzame slaaf'. Door eerst en vooral eerlijk te zijn met mezef over waar en wanneer het is dat ik mezelf laat leiden, waar en wanneer ik dingen doe en mezelf beweeg vanuit een voorgeprogrammeerde motivatie als een gevoel, gedachte of emotie - en door dan zelf-vergeving toe te passen om de patronen en mechanismen te doorzien en vervolgens via zelf-correctie te kunnen stoppen en veranderen.


Wordt vervolgd in Dag 240

Dag 209: Slaaf van Angst en Verbeelding

Dit is een verderzetting van "Dag 207: Een Virus genaamd 'Angst'" en "Dag 208: De Angst van Onwetendheid en Goedgelovigheid"


ik realiseer mij dat ik mezelf heb laten programmeren met ANGST in en als mijn VERBEELDING en dat ik mezelf daarin heb toegestaan een slaaf te worden van mijn omgeving

ik stel mezelf tot doel om, in de plaats van die ervaring van angst als inferioriteit in mezelf te onderdrukken en ontkennen door te bestaan in en als het 'ego' als het geloof dat ik 'superieur' ben over de werkelijkheid die ik zie met mijn ogen - eerlijk te zijn met mezelf en in te zien dat het ego als het geloof dat ik superieur ben tegenover wat ik zie met mijn ogen in en als 'beoordelingen' in wezen gebaseerd is op ANGST --- en van daaruit op te staan in en als mezelf, in eenheid en gelijkheid met angst en te staan/bestaan als een zelf-directief wezen, in en als zelf-vertrouwen

ik realiseer mij dat de menselijke geest als 'verbeelding'/gedachten compleet gebaseerd is op de voorgeprogrammeerde ervaring van ANGST - en hierin stel ik mezelf tot doel om het proces van zelf-eerlijkheid, zelf vergeving en zelf correctie te bewandelen en mezelf als wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden als het PROGRAMMA van de geest te leren kennen om dan op te staan en het proces te bewandelen van het herprogrammeren van de wereld/realiteit als mezelf --- omdat ik inzie en besef dat verandering niet mogelijk is zonder inzicht in de oorsprong van de problematiek

ik stel mezelf tot doel om een wereld te creëren waarin kinderen niet gecontrolleerd en gemanipuleerd worden door hun omgeving door middel van ANGST, en gevormd worden tot 'slaven' van hun omgeving die geen enkel gewaarzijn hebben van wie zij zijn als levende wezens op aarde, als co-creators van het leven op aarde --- omdat ik inzie en besef dat een mens in en als 'de geest' niets meer is dan het product en resultaat van zijn 'programmering' als zijn 'opvoeding', en dat het dus van uiterste belang is om dit 'programma' en de functie en werking ervan volledig te leren kennen, en er één en gelijk mee te staan, om het programma te kunnen veranderen en vormgeven tot een programma dat functionneert en werkt volgens wat het beste is voor allen altijd

ik stel mezelf tot doel om bij te dragen aan het onderwijzen en ondersteunen van ouders in en als het ontwikkelen van zelf-inzicht door middel van zelf-eerlijkheid -- omdat ik besef en inzie dat de menselijke geest een programma/computer is waarbij de 'output' gelijk is aan de 'input' - en dat alle 'problemen', zowel psychisch, emotioneel als fysiek, voor het grootste deel een gevolg zijn van ouders die geen verantwoordelijkheid hebben genomen voor hun creatie als hun kind, door zich niet toe te leggen op het begrijpen van hoe creatie in z'n werk gaat en door deze laksheid te rechtvaardigen door te zeggen dat ouderschap iets 'natuurlijks' is en dus geen zelf-onderzoek, zelf-bevraging of discipline vergt -- als een 'excuus' om dom, blind en onwetend te blijven en dus nooit werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor hun kind, omdat 'verantwoordelijkheid nemen' onmogelijk is zonder het nodige inzicht in hoe alles werkt en functionneert

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen dat er niets 'natuurlijks' is aan de mens en dat het woord 'natuurlijk' in wezen een concept is dat enkel bestaat zodat de mens een excuus heeft om zichzelf niet te onderzoeken, door niet te willen aanvaarden en inzien dat alles aan de realiteit/het bestaan een 'programma' is en dat 'natuur', als zogezegd iets 'vanzelfsprekends' waar wij geen verantwoordelijkheid voor moeten nemen, niet eens echt bestaat --- en dat de mens zelfs, door zich te verschuilen achter het concept van 'natuurlijkheid'/'natuur'/'vanzelfsprekendheid', zijn wandaden en de desastreuse consequenties op aarde heeft 'goedgepraat', door te weigeren om te onderzoeken hoe creatie in z'n werk gaat en hoe wij in feite 'de hand van God' zijn die het leven op aarde vormgeeft --- om aan te tonen hoe belangrijk en essentieel het is dat ouders hun kind opvoeden vanuit zelf-inzicht in en als het besef/begrip dat het kind een 'programma'/systeem is dat functionneert volgens bepaalde codes, en dat er enkel een mens geproduceerd zal worden die bestaat als zijn beste potentieel, als en wanneer de ouders de codes leren kennen door een proces te bewandelen van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie - waarin ze leren om zelf te staan/bestaan als de 'codes' en 'het programma' dat het beste is voor het leven op aarde, als het levende voorbeeld voor hun kinderen

ik stel mezelf tot doel om het proces te bewandelen van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie - om alle voorgeprogrammeerde en 'gecaptiveerde' verbeelding in mezelf te stoppen als de 'motor'/'generator' van de ANGSTEN die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, zodat ik kan opstaan en bestaan als een zelf-verantwoordelijk en zelf-directief wezen en kan handelen/bewegen in deze wereld op basis van inzicht in hoe creatie functionneert en dus niet gestuurd/bestuurd door energetische ervaringen gebaseerd op verbeelding/gedachten/geloofsystemen