Showing posts with label vertrouwen. Show all posts
Showing posts with label vertrouwen. Show all posts

Sunday, August 23, 2015

Dag 655: Een moment van Zelf-Verandering - Van Onzelfzekerheid naar Zelf-Vertrouwen








Een moment van reactie dat ik vandaag voor mezelf veranderd heb is in relatie tot een project waar ik onlangs aan ben begonnen. Ik ben begonnen met het opnemen van video's bedoeld voor een breed publiek waarin ik spreek over specifieke onderwerpen. Mijn ervaring met praten voor een publiek is echter doorheen mijn leven altijd in bekenmerkt geweest door allerhande negatief geladen ervaringen zoals angst, gespannenheid, onzekerheid, twijfel en mij gegeneerd voelen over mezelf en mijn uitdrukking.



Ik bedoel in haast elke spreekbeurt die ik gaf in school waar ik voor de klas moest gaan staan om te spreken over dit of dat onderwerp, ervoer ik steeds een ondermijnende angst, nervositeit en onzelfzekerheid tot op het punt zelfs dat ik na een aantal minuten in de spreekbeurt compleet blanco ging in mijn geest en ik compleet vergat waar ik over aan het spreken was. Mijn ergste angst kwam uit in dat moment. Mijn ergste angst zijnde om te falen en 'afgang te maken' voor de klas.



Ik ervoer het als een absolute verschrikkelijke ervaring die ik steeds tegemoet trad met enorme weerstand. En dit specifieke project waarin ik voor een camera sta om over een specifiek onderwerp te spreken, en vaak met mensen aanwezig in de studio, activeerde die herinneringen aan al die spreekbeurt ervaringen in mijn onderbewustzijn.



Er kwam een angst in mezelf naarboven wanneer ik mezelf voor die camera zag staan en in die angst ging ik ervan uit dat ik zou 'falen' of dat het mij niet zou lukken om op een ontspannen en zelfzekere manier te spreken over het desbetreffende onderwerp, omdat dat immers steeds mijn ervaring geweest is wanneer het aankomt op het spreken voor een groep van mensen.



En waarachting, wanneer ik dan voor de camera ging staan, begon ik mij ongemakkeljik en gespannen te voelen waardoor ik moeite had met het herinneren van mijn tekst en voornamelijk met het vloeiend uitdrukken van mijn boodschap. Omdat ik mij gespannen voelde, ging mijn hartslag sneller, waardoor mijn ademhaling meer oppervlakkig was, waardoor ik bijgevolg meer moeite had om mezelf op een comfortabele en natuurlijke wijze uit te drukken wat ik te zeggen had.



Uiteindelijk begon ik zelfs hoofdpijn te ervaren omdat ik me zo druk aan het maken was over het doen van die video's en over die onaangename ervaringen van gespannenheid, nervositeit en onzekerheid die ik niet wilde ervaren. Deze ervaring veranderde ik echter volledig voor mezelf door het toepassen van eenvoudig gereedschap waarmee ik mezelf heb kunnen stabiliseren zowel voor het moment van mijn 'spreekbeurt', als tijdens. Wat ik specifiek heb toegepast en hoe deel ik in de volgende blog.

Saturday, June 28, 2014

Dag 520: Het Principe van Het Heropvoeden van mezelf tot een Betrouwenswaardig Individu


Dit is een verderzetting in mijn proces van het formuleren, definieren en paktisch toepassen van mijn Declaratie van de principes waar ik mijn leven hier op aarde aan toewijdt.

4      Zelfzuivering door schrijven, zelfvergeving en mijzelf toewijden - de handeling om mijzelf te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gedachten, woorden en daden en mijzelf te vergeven voor misstappen en daarom verander ik mijzelf zodat ik er zeker van ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor wie, wat en hoe ik ben waardoor ik weet dat ik mijzelf kan vertrouwen zodat ik altijd eerlijk met mijzelf en anderen ben. 


Dit vierde principe zegt in feite dat ik mezelf ten doel stel om het gereedschap van schrijven, zelf vergeving en zelf-correctie op een praktische manier in mijn dagelijkse leven toepas teneinde mezelf te transformeren en te veranderen opdat ik besta als een absolute zelf-creatie. Dit wil zeggen dat ik  mezelf 'zuiver' van al de geconditioneerde, automatische handelingen die ik heb geintegreerd in mijn leven doorheen mijn bestaan en leven hier op aarde, die het resultaat zijn van het feit dat ik mijn macht en verantwoordelijkheid voor wie ik ben als levend wezen heb weggegeven aan mijn omgeving.

En dus is het nu aan mij om mezelf te 'heropvoeden' en als het ware van nul te beginnen in het creëren van mezelf als een wezen dat bestaat als wat het beste is voor mezelf en al het leven op aarde --- en dit kan enkel wanneer ik al de oude patronen onderzoek tot op het bot en dan verander en corrigeer opdat ze bestaan op een manier die in lijn staat met het doel dat ik mezelf vooropstel: te bestaan als een levensvorm die in eenheid en gelijkheid bestaat met al het leven op aarde.

Met Schrijven -- onderzoek ik dagelijks de patronen waarin ik in participeer van gedachten, gevoelens, emoties en fysieke handelingen die consequentieel zijn voor mezelf en mijn omgeving - teneinde een inzicht te verwerven van wat er bestaat in mezelf en van hoe ik besta binnenin mezelf en de weg voor te bereiden om die patronen los te maken en plaats te maken voor iets nieuw.

Met Zelf-Vergeving -- verlos ik mezelf van de oude geconditioneerde patronen van het verleden en geef ik mezelf de vrijheid om te ademen en om een oplossing te formuleren die ik kan toepassen in mijn leven en bestaan --- door een inzicht te ontwikkelen dat ik het verantwoordelijke principe ben van al wat er bestaat in mezelf, en dat ik in die zin op de plaats van 'god' als 'de creator' sta binnenin mezelf en de macht heb om mezelf, mijn leven en realiteit te veranderen

Met Zelf-Correctie -- bouw ik aan mezelf, gebruik makend van de inzichten en realisaties die ik heb verworven in mijn schrijven en zelf-vergeving in relatie tot wat het beste is voor mezelf en de wereld waarin ik besta

Dit proces gebeurt in gesproken en geschreven woord en is mijn levend testament dat ik een zelf-verantwoordelijk wezen ben en dat ik te betrouwen ben omdat ik mezelf gecreëerd heb. Ik heb de verantwoordelijkheid genomen om er absoluut zeker van te zijn dat wie ik ben vanbinnen en vanbuiten bestaat op een manier die het beste is voor al het leven op aarde.

Saturday, October 5, 2013

Dag 374: Zijn gedachten onze rechtvaardiging om de Fysieke realiteit te Onderwerpen?

Dit is een verderzetting van "Dag 372: Is Mentale Arbeid werkelijk meer Waard dan Fysieke Arbeid?" en "Dag 373: De Illusie van de Superioriteit van Gedachten"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik in mijn gedachten ga, in en als het geloof dat mijn gedachten het 'antwoord' hebben op de problemen die ik zie in de fysieke werkelijkheid, het 'antwoord' op mijn zorgen, angsten en conflicten in verband met 'mijn leven' in en als de fysieke werkelijkheid - en dus geloof dat mijn gedachten superieur zijn aan de fysieke werkelijkheid - dan stop ik en ik adem --- en ik zie, besef en realiseer mij  dat de zogezegde 'superioriteit' van gedachten een voorgeprogrammeerd geloofsysteem is dat ik gekopieerd heb van mijn ouders en de samenleving/media/mijn omgeving, waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van de fysieke werkelijkheid, door te geloven dat de fysieke werkelijkheid 'inferieur'/'minderwaardig' is - zonder ooit in te zien en te beseffen hoe ik de fysieke werkelijkheid nooit heb onderzocht en dus nooit heb ingezien hoe de beoordeling van 'inferieur' in verband met de fysieke werkelijkheid niet de realiteit is van wat de fysieke werkelijkheid echt is

Hierin zie, besef en begrijp ik dat het de gedachten zijn in en als de geest die in wezen inferieur zijn omdat gedachten een oppervlakkige aangeleerde, gekopieerde en voorgeprogrammeerde beoordeling is over wat ik zie met mijn ogen als de fysieke werkelijkheid die als enige doel hebben om mij een gevoel van superioriteit te geven in en als mezelf over de realiteit die ik zie met mijn ogen vanuit mijn gedachten

Als en wanneer ik zie dat ik mezelf of anderen beoordeel als 'inferieur' op basis en omwille van het punt van fysieke arbeid - vanuit een geloofsysteem dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf dat fysieke arbeid inferieur is aan 'mentale arbeid' als gedachten -- dan stop ik en ik adem - en ik besef en realiseer mij dat de beoordeling van fysieke arbeid en het lichaam als 'inferieur' het resultaat is van generaties van brainwashing in en als de 'menselijke evolutie' waarin de mens zichzelf in die mate heeft afgescheiden van zichzelf als het fysieke lichaam, op zoek naar de ervaring van superioriteit

Waarin, ik zie, besef en realiseer mij dat deze aanvaardde beoordeling over de fysieke realiteit zich heeft gemanifesteerd in en als de fysieke realiteit in eenheid en gelijkheid met wie ik mezelf heb toegestaan te worden in en als mezelf - in hoe alle wezens die geen kennis en informatie bezitten, alle mensen die niet geschoold zijn, diploma's hebben of kunnen bewijzen dat ze gedachten in hun geest hebben als voorgeprogrammeerde kennis en informatie, achtergelaten, weggeduwd en verwaarloosd worden - net als hoe ik mezelf heb toegestaan mezelf als het fysieke lichaam te verwaarlozen door meer waarde te hechten aan kennis en informatie in en als het ego van de geest --- waarin ik een samenleving heb toegestaan te bestaan waarin mensen die kennis en informatie bezitten als gedachten in en als de geest, zich superieur wanen over mensen die niet dezelfde kennis en informatie bezitten en daarin een wereld rechtvaardigen waarin enkel hun overleving/leven waarde heeft


Ik stel mezelf tot doel om te bestaan/staan als het levende voorbeeld en de levende statement van het waarderen en eren van mezelf als wie ik werkelijk ben als het fysieke lichaam in en als eenheid en gelijkheid met de fysieke werkelijkheid - door het wandelen van een proces van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie --- en daarin mezelf uit de illusie van superioriteit te wandelen in en als het stoppen van gedachten als Ego en eigenbelang

ik stel mezelf tot doel om het process te bewandelen van het herstellen van mijn vertrouwen in de fysieke realiteit als het fysieke lichaam als eenheid en gelijkheid -- in en als het besef dat wanneer en als ik dingen bekijk en benader vanuit gedachten, dat ik enkel het ego gereflecteerd zie en daarin afscheiding creëer en manifesteer in en als de fysieke werkelijkheid als het leven op aarde --- terwijl, wanneer en als puur kijk naar de realiteit die zich voor mijn ogen bevindt zonder na te denken, zonder oordeel te vormen en zonder te reageren - dan zie ik de realiteit als wat het is, één en gelijk met wie ik ben, en daarin kan ik mezelf bewegen in eenheid en gelijkheid met de fysieke realiteit als mezelf

Friday, August 16, 2013

Dag 338: De Mens is Onbetrouwbaar omdat Hij vertrouwt op de Leugen van de Geest - Zelf-Vergeving Dimensie

Dit is een verderzetting van"Dag 337: Hoe kan de Mens Betrouwbaar zijn zonder Zelf-Inzicht? - De Seksuele Paranoia Series", waarin we onderzocht hebben hoe seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest en waarom het is dat de Mens in en als de Menselijke Geest niet te betrouwen is omwille van het aanvaardde gebrek aan zelf-inzicht en bijgevolg een gebrek aan zelf-verantwoordelijkheid en toerekeningsvatbaarheid. En het probleem van dat we dit gebrek aan zelf-inzicht als een aanvaardde domheid/blindheid/onwetendheid in onszelf gebruiken als excuus voor waarom we niet doen wat het beste is voor allen en waarom we een wereld/realiteit/samenleving toestaan te bestaan die consequentieel is voor Elkeen.


Zelf-Vergeving Dimensie

ik vergeef mezelf dat ik een samenleving heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan waarin seks en seksualiteit gedefinieerd wordt in en als een geheime interne realiteit van verbeelding, fantasie, gedachten en gevoelens en dat ik hierin nooit heb ingezien en beseft dat geheimzinnigheid altijd een excuus is voor misbruik, omdat, mensen anders de noodzaak niet zouden voelen om bepaalde dingen geheim en verborgen te houden van andere mensen als niet omdat ze weten dat als andere mensen zouden zien wat er omgaat in die 'geheime interne realiteit', dat ze dan afgewezen en weggeduwd zouden worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat geheimen en geheimzinnigheid, zoals wat mensen doen door na te denken en innerlijke gedachten, fantasieen en gevoelens en emoties te hebben die ze met niemand willen delen, altijd een teken van onbetrouwbaarheid is --- omdat iemand die geheime gedachten in zich houdt, een geheime en persoonlijke agenda heeft in wat hij/zij doet en daardoor niet zal doen wat het beste is voor allen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mens een onbetrouwbaar wezen is dat niet in staat is om te leven op een manier die het beste is voor allen, omdat de mens denkt en een 'geheime interne realiteit' heeft van gedachten, gevoelens en emoties

ik vergeef mezelf  dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat als en wanneer ik mezelf toesta te participeren in seksuele fantasiëen in mijn geest, als een geheime interne wereld van persoonlijke verlangens en gevoelens, dat ik dan onbetrouwbaar ben als levend wezen omdat ik een persoonlijke geheime realiteit toesta te bestaan in mezelf, als een achterliggende motivatie/reden achter de woorden die ik spreek en de daden die ik verricht --- waarin de woorden die ik spreek en de daden die ik verricht dus niet te betrouwen zijn omdat ze niet afkomstig zijn vanuit zelf-eerlijkheid als de simpliciteit van wie ik ben als HIER, maar omdat ze dus achterliggende en geheime betekenissen hebben die enkel in mijn geest bestaan --- van waaruit ik tracht de wereld om mij heen te manipuleren door en speicifieke plaatsing van woorden en daden, om mijn geheime interne verlangens te kunnen bevredigen --- waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in wezen alle andere levensvormen om mij heen te misbruiken in functie van mijn persoonlijke verlangens

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik creëer in en als het leven op aarde, door middel van wat ik toesta te bestaan in mezelf in en als de geheime interne realiteit van gedachten, gevoelens en emoties als eigenbelang - door nooit de consequenties van die interne realiteit te onderzoeken, door nooit te hebben ingezien dat ik een fysiek wezen ben in en als een fysieke werkelijkheid en dat al wat bestaat zowel intern als extern, zich reflecteert en manifesteert in en als deze werkelijkheid die HIER bestaat --- waarin de interne realiteit in relatie staat met de externe realiteit omdat ALLES HIER is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd zomaar te geloven dat mijn 'interne' realiteit niet echt is omdat het schijnbaar geen directe consequenties heeft in de externe realiteit, en dat te gebruiken als een excuus om mezelf ervan te overtuigen dat ik 'mag doen wat ik wil in mijn interne realiteit als fantasiëen en gedachten', zolang ik mij maar aan de 'sociale regeltjes' houdt in de externe realiteit, zodat niemand kan zien wie ik werkelijk ben als wat er werkelijk bestaat in en als mijn geest en gedachten --- en dus nooit te hebben ingezien dat ALLES, zowel de interne als externe realiteit, HIER bestaat en aanwezig is, en dat al wat bestaat onvermijdelijk een consequentie zal hebben als een gemanifesteerde uitdrukking van wat ik toesta te bestaan in en als mezelf in mijn gedachten -- en dat, de consequenties van wat ik toesta te bestaan in en als mijn geest en gedachten wel degelijk aanwezig zijn in de externe realiteit als een fysieke gemanifesteerde uitdrukking, maar dat ik dit gewoon nooit heb opgemerkt of gezien omdat ik nooit de moeite heb gedaan om de realiteit te onderzoeken en verder te kijken dan de oppervlakkige beoordelingen in mijn bewuste geest en gedachten over de realiteit die ik zie met mijn ogen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mens, in en als de menselijke geest, geprogrammeerd is om de realiteit enkel te zien vanuit persoonlijke beoordelingen en dat de geest geprogrammeerd is als een gelimiteerd systeem van kennis en informatie waarin en waardoor de mens nooit de relaties ziet tussen de interne en de externe realiteit -- en dus ook nooit de consequenties ziet en beseft van wat hij toestaat te bestaan in en als de geest --- en dat dit een zeer groot probleem is op aarde, omdat de consequenties wel degelijk aanwezig zijn maar gewoon niet gezien worden tot het te laat is


wordt vervolgd in Dag 339

Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-337-hoe-en-waarom-is-onze-beleving.html#sthash.PmgiDQps.dpuf
Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-337-hoe-en-waarom-is-onze-beleving.html#sthash.PmgiDQps.dpuf
"Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving?" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.GtEaFGmc.dpuf
"Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving?" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.GtEaFGmc.dpuf

Sunday, March 17, 2013

Dag 230: Oh Geest, zeg me wat ik moet doen

Moet ik luisteren naar mijn gedachten om te weten wat ik moet doen?
Of beter: Waarom moet ik 'weten' wat ik 'moet doen' in de eerste plaats?

Is het nodig om mij af te vragen 'wat zou ik nu doen'? Of om te twijfelen, 'zou ik dit wel doen'? Waarom twijfel ik in de eerste plaats, waarom 'sta ik stil' voordat ik iets doe in de eerste plaats? Waarom is het dat ik mezelf als wie ik werkelijk ben als het fysieke lichaam niet 100% vertrouw in elk moment van ademhaling?

Dus: is de geest werkelijk superieur aan het fysieke lichaam? Wat weet de geest dat het lichaam niet weet? Bestaat de geest niet in en als het fysieke lichaam en wil dat dan niet zeggen dat al wat de geest 'weet', het lichaam ook zowieso 'weet'? En, waarom is het dat ik de geest van het lichaam heb afgescheiden? En, als ik kijk naar de geest voor leiding en richting, en angst heb van de zogezegde 'inferioriteit' van het lichaam, en ik blijkbaar geconflicteerd sta tussen de twee, wie/wat ben 'ik' dan?

Waarom bestaat het lichaam in onderdrukking van de geest - in de plaats van als één en gelijk? Is het lichaam 'inferieur', is er iets mis met het fysieke lichaam?

Is het nodig om in mijn geest te 'beredeneren' en 'na te denken', 'uit te dokteren' en mij 'in te beelden' wat ik 'zal doen' of hoe ik mezelf moet uitdrukken in de fysieke werkelijkheid? Ik bedoel -- is de geest wel helemaal nodig in het 'besturen' van de fysieke werkelijkheid, in het besturen van het fysieke lichaam in de fysieke werkelijkheid? Of is het dat de geest net het obstakel vormt, het probleem? Is de geest hetgene dat ervoor zorgt dat ik een systeem ondersteun van misbruik in de wereld, de 'consumptie-maatschappij' - dat ik angst heb om werkelijk mezelf uit te drukken en mezelf blijf onderdrukken om het systeem 'niet tegen de borst te stoten'?

Wat is de geest eigenlijk behalve een onderdrukkings-mechanisme van/voor mezelf als een fysiek wezen? En, is die onderdrukking wel nodig???!

Is de geest meer dan alleen maar de angst van 'het systeem'? En, waar komt die angst van 'het systeem' vandaan? Wat is 'het systeem'? Bestaat 'het systeem' niet enkel in mijn geest/gedachten en is de angst dan niet gewoon een angst van mezelf als de geest? Waarom heb ik angst van iets wat in mezelf bestaat als 'de geest'? En, wat is het precies waar ik angst van heb - 'het systeem' in en als de geest of de ervaring van angst zelf?

En, als ik angst heb van de geest, waarom zoek ik dan naar richting/leiding van de geest - waarom vertrouw ik dan op de geest? Is dat dan een 'polariteit' van 'angst' en 'hoop'/'geloof'?


Wordt vervolgd in Dag 231

Wednesday, December 5, 2012

Dag 185: Controle en Vertrouwen hergedefinieerd

Dit is een verderzetting van "Dag 183: Wat als ik een Fout maak?!!"
en "Dag 184: Angst om te Falen als Zelf-Sabotage in het proces van Zelf-Realisatie"


Twee aspecten die uit mijn zelf-vergeving kwamen in verband met de angst om te falen als de angst van de toekomst en van verandering, waren de woorden 'controle' en 'vertrouwen' - daarom zal ik in deze blog-post deze woorden verder bekijken, ontleden en herdefinieren tot Levende Woorden in eenheid en gelijkheid met wie ik werkelijk ben als wat het beste is voor Al het Leven.


'Controle'

wanneer en als ik toekomstprojecties zie opkomen in mijn geest waarin ik mij de uitkomst van mijn beslissing in het moment inbeeld om het gevoel van 'controle' te creëren in mezelf, dan stop ik en ik adem, en ik besef dat ik in en als toekomstbeelden in wezen mijn controle aan het weggeven ben aan de geest als gevoelens en emoties als een eindeloze herhaling van het verleden in en als angst van verandering

hierin stel ik mij tot doel om te bestaan in en als de levende expressie van zelf-controle in en als de consistente, constante en stabiele applicatie en ervaring van ADEMHALING in en als elk moment als wie ik werkelijk ben

hierin sta ik mezelf niet toe te zoeken naar de ervaring van 'controle' in toekomstbeelden als het mezelf 'voorbereiden op de toekomst' en het willen 'voorspellen van de toekomst' in mijn geest omdat ik besef dat dit de illusie is van 'controle' die enkel bestaat in en als het verlangen van de geest om mezelf als een PERSOONLIJKHEID/EGO in stand te blijven houden door ervoor te willen zorgen dat ik in elke situatie WEET hoe ik moet/zal REAGEREN -- en hierin besef ik dat deze ervaring van CONTROLE een illusie is omdat het in wezen de ANGST is van de persoonlijkheid die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf om 'uiteen te vallen' en dus 'niet meer te bestaan

hierin stel ik mij tot doel om te staan/bestaan in en als de levende definitie van 'controle' als het ZIJN van en STAAN in en als wie ik werkelijk ben als ongedefinieerdheid - als de moed en het lef om in elk moment elke persoonlijkheid in mezelf onvoorwaardelijk los te laten, en daarin mezelf te realiseren als wie ik werkelijk ben als onvoorwaardelijke zelf-expressie in en als het fysieke lichaam


'vertrouwen'

ik stel mij tot doel om 'vertrouwen' te leven als de praktische, echte, fysieke werkelijkheid/expressie van mezelf in en als elk moment van ademhaling - door in te zien dat ik mijn gevoelens in en als 'datgene wat vertrouwd aanvoelt' niet kan vertrouwen, omdat die gevoelens voorgeprogrammeerd zijn in en als het systeem/programma van de menselijke geest als het systeem van overleving in en als voorgeprogrammeerde persoonlijkheden - als een systeem dat altijd op zoek is naar de verderzetting van specifieke patronen

hierin sta ik op in en als mezelf in en als het besef dat ik niet een systeem ben van patronen die moeten 'overleven' - ik ben het leven zelf in en als het moment HIER, in en als zelf-vertrouwen

ik besta in en als zelf-vertrouwen in het besef dat ik enkel de werkelijkheid zal zien en leren kennen als wat het werkelijk is, als wat echt is, wanneer ik besta in en als absoluut zelf-vertrouwen en mijn vertrouwen dus niet weggeef aan 'iets buiten mezelf', omdat ik inzie dat ik daarin mezelf enkel laat leiden/sturen door een 'kracht buiten mezelf' in en als 'blind vertrouwen'

hierin besef ik dat het verlangen om mij te laten sturen/leiden door een kracht buiten mezelf in en als 'blind vertrouwen', gebaseerd is op de ervaring van de voorgeprogrammeerde overlevingsangst in mezelf --- en dat ik hierin mezelf heb toegestaan mezelf te laten programmeren in en als persoonlijkheden door mijn omgeving - en aldus sta ik mezelf hierin niet toe te vertrouwen op de ervaring van overlevingsangst, maar te vertrouwen op de fysieke werkelijkheid als wat HIER is, en dus niet op persoonlijke innerlijke energetische ervaringen die gebaseerd zijn op PERSOONLIJKE geloofsystemen.

Hierin definieer ik 'vertrouwen' in en als de WERKELIJKHEID als wat echt, werkelijk, feitelijk HIER is in en als de fysieke feitelijke werkelijkheid, en ik besta in en als de levende expressie van 'vertrouwen' in en als de simpliciteit van ademhaling - en dus niet in en als persoonlijke gevoelens.

Ik definieer mezelf in en als het onvoorwaardelijke vertrouwen in mezelf - om te wandelen doorheen elk punt dat zich presenteert, om alles los te laten dat niet echt is als waar ik mezelf heb toegestaan mijn vertrouwen aan weg te geven - in en als het besef dat wie ik werkelijk ben in en als zelf-vertrouwen is datgene wat overblijft als de pure essentie van mezelf als het leven zelf, als datgene dat blijft bestaan tot in de eeuwigheid als waar ik met andere woorden werkelijk op kan vertrouwen, in en als het besef dat al wat vergankelijk is, niet betrouwbaar is, omdat het niet ECHT is