Dag 708: Het Aardende effect van Spreken tot Jezelf

Een moment van praktische zelf-realisatie dat zich vandaag in mijn realiteit afspeelde, was tijdens een bezoek bij een kennis. Nadat we hadden gepraat en koffie gedronken werd ik me er plots van gewaar dat ik mij in een ervaring van stress en spanning bevondt. Dankzij het proces dat ik bewandeld had en gedeeld heb in de voorgaande blogs - het proces van mij bewust worden van een patroon in mijn geest van het creëren van stress en spanning door mij zorgen te maken over hoe mensen mij zien en wat de mensen in mijn omgeving over mij denken - was ik mij nu ook meer accuut gewaar van dit soort momenten waarin ik mij bevindt in een ervaring van spanning en stress in mezelf.

In het moment dat ik mij gewaar werd van die ervaring van stress, onderzocht ik meteen welke gedachten en welk gedachtenpatroon ervan aan de oorsprong lag, en ik merkte dat ik in mijn geest de dingen die ik had verteld en hoe ik mezelf had uitgedrukt aan tafel bij het koffiedrinken en -kletsen opnieuw aan het afspelen was en dat ik mij zorgen aan het maken was over en aan het nadenken was over hoe mijn woorden en expressie over zouden zijn gekomen op mijn gesprekspartners.

Ik herkende meteen het patroon dat ik in de voorgaande blogs gedeeld en uit de doeken gedaan heb als zijnde het patroon van het creëren van stress in mezelf door na te denken over en mij zorgen te maken over wat de mensen in mijn omgeving over mij denken. En in dat moment bracht ik mezelf, middels dat gewaarzijn van het gedachtenpatroon waarin ik aan het participeren was, uit mijn geest naar mijn lichaam door luidop mijn correctieve stellingen te spreken.

Ik was in dat moment alleen dus had ik de mogelijkheid en de kans om door middel van gesproken woorden mezelf te 'aarden'. Ik heb vaak gemerkt dat wanneer je luidop spreekt en jezelf addresseert, dat je eigen stem en vooral hoe je je stem en je woorden naar jezelf gebruikt, een kalmerend effect kan hebben en dus een groot hulpmiddel is in het stabiliseren van emotionele ervaringen zoals stress.

Ik sprak dus met name woorden die ik in dat moment als het ware moest horen om te beseffen dat de ervaring van stress hetgeen ik ervoer niet 'echt' was. 'niet echt' in de zin van dat het een ervaring was die gebaseerd was in mijn geest op 'valse redenering'.

Mijn woorden waren bijvoorbeeld "ik zie en besef dat ik mij gestresseerd voel omdat ik mij zorgen maak over wat X van mij denkt en denkt over wat ik gezegd heb aan tafel, maar ik besef dat ik enkel eerlijk kan zijn met mezelf in de woorden die ik spreek en hoe ik mezelf uitdruk. Als ik in elk moment spreek vanuit een startpunt in mezelf van eerlijkheid, oprechtheid en integriteit, dan is er werkelijk niets om mij angstig over te voelen en dan maakt het niet uit wat andere mensen van mij denken en over mijn expressie denken, omdat ik weet wie ik ben. Het is pas wanneer ik niet eerlijk ben, wanneer ik dingen probeer te verbergen van mezelf en andere mensen terwijl ik spreek dat ik 'reden' heb tot zorgen'".

Dit spreken tot mezelf in dat moment hielp om mij uit die ervaring van stress en spanning te halen en mij te ontspannen.

Onderzoek de DIP Lite online cursus om te leren over het gereedschap van  praktische zelf-verandering.

Dag 660: Spreken voor een Publiek en Het Verbreken van de Angst-Cyclus

Ter verderzetting op de voorgaande blog, deel ik in deze blog de zelf-correctieve stellingen ter afsluiting van de zelf-vergevings stellingen die ik in het moment van reactie op het geven van een bespreking gebruikte om mezelf en met name de angst, onzekerheid en gespannenheid die ik ervoer in mezelf te stabiliseren.

Zelf-Correctieve Stellingen

Wanneer en als ik mezelf in de fysieke uitdrukking van diep zuchten zie gaan in relatie tot het maken van fouten en het moeten herdoen van mijn bespreking, dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en begrijp dat die uitdrukking van zuchten een fysieke expressie van irritatie en frustratie is die op zich aanduid dat ik in mezelf mijn macht aan het weggeven ben aan emotionele reacties in relatie tot wat ik aan het doen ben

Dus in de plaats van het zuchten te aanvaarden als een uitdrukking van wie ik ben, stel ik mezelf tot doel om even stil te staan om te onderzoeken waar en hoe het is dat ik in mezelf op aan het reageren ben zodat ik die 'kern-reacties' kan aanpakken en stabiliseren teneinde mezelf ook te kunnen bevrijden van irritatie en frustratie omdat ik zie en besef dat de reactie van frustratie niet is wie ik werkelijk ben aangezien het in wezen een illlusie van superioriteit en controle is die afkomstig is van een ervaring van machteloosheid binnenin mezelf in relatie tot datgene waarin ik mij inferieur, angstig, gespannen of onzeker voel

Ik stel mezelf tot doel om, in de plaats van de cyclus en het patroon van angst, gespannenheid en onzekerheid in relatie tot het geven en het doen van een bespreking en het aanspreken van een publiek verder te zetten door te participeren in de illusie van macht en controle die zich uitdrukt in en als de fysieke expressie van zuchten als verborgen irritatie en frustratie - om in de plaats daarvan dat patroon te doorbreken en te veranderen door mijn ademhaling te gebruiken om los te laten van spanning en stress dat ik heb gecreëerd in mijn lichaam en mezelf te aarden en te stabiliseren in en als het lichaam en daarin mezelf in en als mijn lichaam in het moment te vertrouwen in mijn uitdrukking om te doen wat het is dat ik wil en van plan ben te doen

Omdat, ik zie, besef en realiseer mij dat als en wanneer ik mijn geest als gedachten en emotionele ervaringen laat instaan om mij leiding en richting te geven in relatie tot hoe ik mezelf moet uitdrukken in momenten - dat ik dan mijn macht weggeef  aan de patronen uit het verleden om zich te herhalen, waarin ik de zelf-definitie en de overtuiging heb opgebouwd, op basis van mijn herinneringen, dat ik niet in staat ben om een publiek aan te spreken en op een kundige manier en bespreking te doen omdat ik in al mijn herinneringen mij steeds angstig en onkundig voelde

Dag 658: Van Weerstand om te Spreken naar Ontspannenheid: Een Praktische Toepassing

Hoe ik vandaag op een praktische manier het proces dat ik in de voorgaande blogs heb uitgeschreven heb toegepast, was terwijl ik mezelf in dezelfde situatie bevond waarin ik een onderwerp moest bespreken voor een camera en daarin dus een 'publiek' toesprak. Sinds ik dit proces ben begonnen van het veranderen van mijn ervaring van gespannenheid, onzekerheid en angst  in relatie tot  het toespreken van een publiek, voel ik me al veel meer op mijn gemak voor de camera en gaat het me makkelijker af om te zeggen wat ik te zeggen heb zonder al te snel in die emotionele ervaringen van angst, onzekerheid en gespannenheid verwikkeld te geraken.

Wat echter wel nog opkwam, als een reactie waar ik me pas onlangs van bewust ben geworden, was een reactie van irritatie die zich in feite heel subtiel laat tonen. Het was een lange dag van het oefenen van mijn bespreking en het opnieuw en opnieuw proberen om de bespreking heelhuids af te handelen voor de camera zonder fouten te maken en ik merkte dat telkens ik een fout maakte en opnieuw moest beginnen, ik in een fysieke reactie ging van diep zuchten.

Aanvankelijk aanvaardde ik die fysieke uitdrukking als 'normaal', omdat er niet echt een intense interne emotionele reactie aan gekoppeld was, dus leek die fysieke uitdrukking onschuldig. Wat ik echter besefte was dat die fysieke uitdrukking van zuchten ook een vorm van reactie was op de situatie, maar één die zich meer aan het oppervlak van mezelf afspeelt. En het is eigenaardig dat ik die reactie van zuchten, hetgeen in feite duidelijk een uitdrukking van ongenoegen en irritatie of frustratie is, zomaar heb aanvaard in mezelf zonder verpinken en zonder mij vragen te stellen gewoon omdat het geen opmerkbare emotionele ervaring is die zich in mezelf afspeelt.

Ik bedoel, wanneer het aankomt op emotionele reacties zoals een intense reactie van angst en onzekerheid en gespannenheid, dan zie en voel ik dat er iets in mezelf aan het gebeuren is en dat ik in dat moment even 'niet mezelf' ben. Ik ga in dat moment even in een alternatieve staat van zijn omdat ik door een emotie ga, daardoor merk ik het ook op en daardoor wil ik er ook iets aan veranderen omdat ik goed genoeg zie dat die emotie mijn capaciteit om in dat moment een heldere blik te hebben op de situatie en stabiel te blijven in de situatie saboteert.

Maar in de instantie van dit soort fysieke reacties, zoals diep zuchten, lijk ik meer een oogje te hebben dichtgeknepen, aangezien ik bijvoorbeeld nooit heb lijken op te merken dat de fysieke uitdrukking van zuchten mij in feite laat zien dat ik in een ervaring van irritatie en ongenoegen besta, ook al merk ik die ervaring niet meteen op binnenin mezelf -- mijn uiterlijke gedrag laat het mij duidelijk zien. En ik weet uit ervaring dat wanneer ik in irritatie en ongenoegen ga, dan ben ik op iets aan het reageren en dan is het eigenlijk een teken dat ik mij vanbinnen op de één of andere manier angstig of onzeker voel over iets.

Dus hier in deze situatie merkte ik dat ik aan het zuchten was, en ik stopte mezelf omdat ik plots besefte dat het zuchten eigenlijk aanwees dat ik toch nog die ervaring van angst, onzekerheid en gespannenheid mij liet beïnvloeden in het geven van mijn bespreking, ik was er mij aanvankelijk gewoon niet van gewaar. Dus in dat moment, om de ervaring van irritatie en ongenoegen, hetgeen zich op fysiek vlak liet merken, zowel als de ervaring van angst, onzekerheid en gespannenheid te kalmeren, sprak ik zelf-vergeving uit. En die zelf-vergeving die mij dan assisteerde om te kalmeren en meer comfortabel te worden deel ik in de volgende blog.

Dag 655: Een moment van Zelf-Verandering - Van Onzelfzekerheid naar Zelf-Vertrouwen

Een moment van reactie dat ik vandaag voor mezelf veranderd heb is in relatie tot een project waar ik onlangs aan ben begonnen. Ik ben begonnen met het opnemen van video's bedoeld voor een breed publiek waarin ik spreek over specifieke onderwerpen. Mijn ervaring met praten voor een publiek is echter doorheen mijn leven altijd in bekenmerkt geweest door allerhande negatief geladen ervaringen zoals angst, gespannenheid, onzekerheid, twijfel en mij gegeneerd voelen over mezelf en mijn uitdrukking.

Ik bedoel in haast elke spreekbeurt die ik gaf in school waar ik voor de klas moest gaan staan om te spreken over dit of dat onderwerp, ervoer ik steeds een ondermijnende angst, nervositeit en onzelfzekerheid tot op het punt zelfs dat ik na een aantal minuten in de spreekbeurt compleet blanco ging in mijn geest en ik compleet vergat waar ik over aan het spreken was. Mijn ergste angst kwam uit in dat moment. Mijn ergste angst zijnde om te falen en 'afgang te maken' voor de klas.

Ik ervoer het als een absolute verschrikkelijke ervaring die ik steeds tegemoet trad met enorme weerstand. En dit specifieke project waarin ik voor een camera sta om over een specifiek onderwerp te spreken, en vaak met mensen aanwezig in de studio, activeerde die herinneringen aan al die spreekbeurt ervaringen in mijn onderbewustzijn.

Er kwam een angst in mezelf naarboven wanneer ik mezelf voor die camera zag staan en in die angst ging ik ervan uit dat ik zou 'falen' of dat het mij niet zou lukken om op een ontspannen en zelfzekere manier te spreken over het desbetreffende onderwerp, omdat dat immers steeds mijn ervaring geweest is wanneer het aankomt op het spreken voor een groep van mensen.

En waarachting, wanneer ik dan voor de camera ging staan, begon ik mij ongemakkeljik en gespannen te voelen waardoor ik moeite had met het herinneren van mijn tekst en voornamelijk met het vloeiend uitdrukken van mijn boodschap. Omdat ik mij gespannen voelde, ging mijn hartslag sneller, waardoor mijn ademhaling meer oppervlakkig was, waardoor ik bijgevolg meer moeite had om mezelf op een comfortabele en natuurlijke wijze uit te drukken wat ik te zeggen had.

Uiteindelijk begon ik zelfs hoofdpijn te ervaren omdat ik me zo druk aan het maken was over het doen van die video's en over die onaangename ervaringen van gespannenheid, nervositeit en onzekerheid die ik niet wilde ervaren. Deze ervaring veranderde ik echter volledig voor mezelf door het toepassen van eenvoudig gereedschap waarmee ik mezelf heb kunnen stabiliseren zowel voor het moment van mijn 'spreekbeurt', als tijdens. Wat ik specifiek heb toegepast en hoe deel ik in de volgende blog.

Dag 309: De Paranoia van Sexuele Fantasiëen en Groepsverkrachting

Deze blog is een vervolg van "Dag 308: Paranoia en Groepsverkrachting"en maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken van de specifieke 'Paranoia' van 'Sexuele Fantasiëen'. Om te begrijpen Wat ik bedoel met 'Paranoia', stel ik voor om de blog "Day 395: Paranoia: the Home of Human Reason – Part One" en "Day 396: Paranoia: the Home of Human Reason – Part Two" te lezen.

Eén manier waarop we bijvoorbeeld kunnen vaststellen dat 'Sexuele Fantasiëen' in wezen een vorm van 'Paranoia' zijn, een 'para-noise' in onze geest, is in het fenomeen 'groepsverkrachtingen' - zoals het voorbeeld dat ik heb aangehaald in "Dag 308: Paranoia en Groepsverkrachting". Groepsverkrachtingen zijn geen 'normaal' gedrag, het is een duidelijk gevolg en uitvloeiing van een specifieke 'innerlijke stoornis' in en als de 'para-noise' van de geest als Gedachten. Dé vraag die wij ons in deze blog en de volgende blogs gaan stellen is: "wat is die specifieke para-noise in en als de gedachten die aan de basis ligt van het fenomeen groepsverkrachting?"

"De laatste jaren is er in de media veel aandacht geweest voor het fenomeen groepsverkrachtingen. Er wordt als mogelijke verklaring wel gewezen op de verderfelijke invloed van de MTV-cultuur, waar videoclips te zien zijn waarin vrouwen zich onderdanig opstellen ten opzichte van mannen en vrouwen als gewillig seksobject of seksspeeltje worden geportretteerd. Een dergelijke één-factortheorie schiet te kort." (http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/54147-groepszedendelinquenten-groepsverkrachtingen-zedendelicten.html)

Hier wordt gewezen naar één mogelijke factor die groepsverkrachtingen aanspoort, namelijk de televisie en specifieke beelden die getoond worden in films en videoclips - die met de jaren enkel explicieter geworden zijn. Maar het is vrij éénduidig om de vinger te wijzen naar 'televisie' en 'media' aangezien deze media op zich in wezen maar representaties zijn van wat leeft in de mens --- de media geeft de mens wat hij wil zien, aan de hand van ons economische model waarin de 'media' een industrie is die winst wil maken, en daartoe opzettelijk zal gaan inspelen op de geheime verlangens die sluimeren in de menselijke geest, zoals het verlangen naar Sex bijvoorbeeld. De media dus gaan beschuldigen voor het aansporen van mensen om een ander te verkrachten is zoals 'het Ei' beschuldigen van het maken van 'de Kip' - terwijl het Ei gelegd werd door de Kip in de eerste plaats.

Het is wel zo dat wat de media ons toont, onze perceptie van 'de realiteit' zal vormen - en zal dus, als in een vicieuze cyclus, enkel bijgevolg onze geheime innerlijke verlangens versterken en bevestigen --- omdat de media in onze huidige samenleving bestaat als een representatie en ondersteuning van onze voorgeprogrammeerde 'gefaalde natuur' door te bestaan als een 'industrie' die die 'Menselijke Natuur' uitbuit in de naam van winst/geld, in de plaats van dat het bestaat als een mechanisme dat in functie staat van het ondersteunen van de Mens om Meer te worden dan de Gefaalde Menselijke Natuur als Consequentie van het Verleden.

Wat betreft het Profiel van de dader, hoe de dader(s) denkt, wat in hun hoofd omgaat als de motivatie en reden waarom ze in hun fysieke gedrag overgaan op Groepsverkrachting, is door de Psychologie bitter weinig geweten:

"Er is op dit moment onvoldoende wetenschappelijke kennis voorhanden om gefundeerde uitspraken te doen over achtergronden en oorzaken van groepszedendelinquentie. Eén-factortheorieën schieten schromelijk tekort. Er lijkt bij groepsdelicten meer sprake te zijn van toeval dan bij zedendelicten die door één dader worden gepleegd. Het lijkt bij de groepszedendelicten vooral te gaan om een ongelukkige combinatie van daders, de beschikbaarheid van een kwetsbaar meisje en de groepsdynamiek van dat moment. Hendriks en Bijleveld merken op dat het wellicht erg moeilijk is door deze toevallige, situationele factoren, om risicofactoren bij dit type dader te vinden."(bit.ly/ZcEw3k)

 Wat we wel met zekerheid kunnen stellen is dat Groepsverkrachtingen een Uitdrukking zijn van het 'Verlangen naar Seks', van een bepaald Gevoel van Seksueel Verlangen in de Geest - en dat dat 'verlangen naar seks' gerelateerd is aan een 'beeld', het beeld van een vrouw/meisje die gepenetreerd wordt door de penis van een man. De belangrijke vraag hierbij is dan, waar komen die beelden in verband met 'Seks' die in de geest van de mens geprogrammeerd worden vandaan?

We hebben al vastgesteld dat 'De Media' één factor is, maar dat kan niet de enige zijn, want:

"Groepszedendelicten zijn geen nieuw verschijnsel: tussen 1911 en 1930 vond ongeveer een derde van de aanrandingen die door jongeren werden gepleegd plaats in groepsverband." (bit.ly/ZcEw3k)

Laten we dan kijken naar andere factoren en aspecten die meespelen in een groep Jongens/Mannen die een Meisje/Vrouw verkrachten in Groepsverband:


De vrouw/het meisje wordt Gebruikt als 'object', er wordt op geen enkele manier stilgestaan bij het feit dat het meisje/de vrouw een Levend Wezen is - en de Jongens/Mannen gedragen zich niet tegenover de Vrouw/het meisje als hoe ze zelf behandeld zouden willen worden als ze in de schoenen van de vrouw zouden staan. Dit indiceert dus al een zekere 'predispositie' in hoe de Geest van de Man (in deze situatie) 'de Vrouw' niet ziet en erkent als een Levend wezen. Dit wordt ook weer gereflecteerd in hoe de Vrouw in de Media ook afgeschilderd wordt als een 'Seks-bom', een 'lust-object' en hoe de waarde van 'de vrouw' vaak bepaald wordt door hoe ze eruit ziet en hoe 'sexy' en 'aantrekkelijk' ze bevonden wordt door Mannen.

Dit is echter geen nieuw fenomeen dat zich beperkt tot 'onze generatie' van 'vulgaire MTV videoclips' en gratis porno waarin vrouwen meer wel dan niet op een respectloze manier behandeld worden, zelfs mishandeld en misbruikt worden, die toegankelijk is voor alle leeftijden via het internet. Dit concept van 'de vrouw is een object dat bestaat om de lusten van de man te bevredigen' bestaat al in de Bijbel en alle andere religieuze boeken. (Lees dit artikel dat gaat over hoe de vrouw afgeschildert wordt in de bijbel)

"Dus hoewel de koran de werken van mannen en vrouwen gelijk beschouwd en erkent dat zij geheel afhankelijk in hun bestaan zijn, worden zij niet beschouwd gelijke waarde als mensen te hebben. De mannen staan een stap boven de vrouwen en zijn superieur ten opzichte van hen zoals blijkt uit de volgende twee verzen."(De plaats van de vrouw in pure islam)

Dat de vrouw 'minder' en 'inferieur' is aan de man is dus een concept dat zogezegd aan de basis ligt van het 'Begin van de Mensheid', als wat aan de basis ligt van het 'Ontwerp' van 'de Mens' als 'Man en Vrouw'. Wat dus interessant is in onze vraagstelling "waar komen de gedachten/beelden in de geest van de Groepsverkrachter vandaan in verband met de vrouw als object?", is om te onderzoeken op welke manieren de vrouw gezien wordt als 'minder dan de man' in de samenleving als geheel - en hoe met andere woorden jongens impliciet opgevoed worden om uiteindelijk te geloven dat ze het recht hebben en dat het 'ok' is om een vrouw/meisje te misbruiken in bijvoorbeeld 'groepsverkrachting', omwille van hoe ze zichzelf gedefinieerd hebben als 'man' in deze wereld/realiteit en hoe ze de relatie tussen 'man en vrouw' in hun geest gedefinieerd hebben op basis van al de verscheidene invloeden die ze gekregen hebben van hun omgeving.

Het staat misschien in 'de wet' dat 'man en vrouw gelijk zijn' en dat groepsverkrachting 'niet ok' is, maar onze 'wet' en hoe die opgesteld is, is per definitie iets dat aan de mens 'opgelegd' wordt en dat de functie heeft om het gedrag van de mens te controlleren en in te perken, waardoor 'de wet' als grondbeginsel in feite rekening houdt met een 'gefaalde natuur' in en van de mens, een natuur die ingeperkt en beregeld en gecontrolleerd MOET worden. Dit wil dus zeggen dat wat in onze wetteksten staat in verband met wat 'goed' en 'slecht' en 'juist' en 'fout' is en wat 'mag' en wat 'niet mag', in wezen irrelevant is wanneer het 'programma' van de menselijke geest dat al sinds mensheugnis van generatie op generatie als geloofsystemen doorgegeven geweest is van mens op mens, van ouder op kind, niet aangepakt, onderzocht en veranderd wordt.

In de blogs die volgen zullen we dus de verschillende vormen onderzoeken waarin er op impliciete dan wel expliciete wijze in onze samenleving een 'inherente ongelijkheid' tussen man en vrouw wordt aanvaard en aangeleerd aan onze kinderen --- dat dan zal/kan resulteren in gedrag zoals 'groepsverkrachting', voortvloeiende uit de specifieke 'para-noise' die door deze indoctrinatie ontstaan is in de geest van het Mannelijke Geslacht.


Wordt vervolgd in Dag 310



DIP Lite - Gratis Online Cursus in Zelf-Ondersteuning voor Beginners
DIP PRO - Een Desteni Cursus voor zij die Klaar zijn om de Reis van hun Leven te Maken
desteni.org - Doe mee in Discussies op het Forum en/of Onderzoek het Desteni Materiaal
eqafe.com - Investeer in de Verscheidene Interviews Als Ondersteuning in je Reis naar Zelf-Perfectie
equalmoney.org - Leer Over een GelijkGeld Systeem en Stem op de Doelen en Principes
Equal Life Foundation - Facebook Stream met de Dagelijkse Realiteit en Oplossingen
Creations Journey To Life 7 Year Process Blogs
Heavens Journey To Life 7 Year Process Blogs