Dag 577: Voorspelbaarheid en de Illusie van Controle - een Voedingsbodem voor Verslaving

 

 Dag 577: Voorspelbaarheid en de Illusie van Controle - een Voedingsbodem voor Verslaving

 Het Transformeren van (Eet)Verslaving

Uit de voorgaande blog:

Dat is wat ik heb ontdekt wanneer ik mijn verslaving in relatie tot eten onderzocht - is dat een groot deel van wat mijn 'verslaving' en inclinatie tegenover eten bepaalde, was het aspect van 'controle' --- het schijnbare feit dat mijn relatie tot eten het enige was waarin ik controle kon uitoefenen -- het enige waarin ik mezelf een positief gevoel kon geven wanneer en hoe ik wilde. In mijn relaties met mensen ervoer ik immers constante onzekerheid en onveiligheid en angst omdat ik mensen niet kon controleren - ik kon mensen niet laten doen wat ik wilde dus ik kon ook nooit werkelijk vertrouwen op of absolute zekerheid hebben over mijn relaties met mensen.

Dus, in en als die schijnbare controle die ik ervaar in en associeer met mijn 'verslaving' in relatie tot eten, ervaar ik een gevoel van 'veiligheid' in de zin van dat ik mezelf ervan kan verzekeren dat mijn nood en verlangen om specifieke gevoelens te ervaren ook daadwerkelijk vervuld zal worden - in tegenstelling tot bijvoorbeeld de verlangens en noden die ik ervaar in mezelf in mijn relaties met andere mensen, waarin ik niet weet wat de uitkomst en het resultaat zal zijn van het gedrag dat ik uitdruk in mijn zoektocht naar en poging om specifieke reacties en responsen te verkrijgen van andere mensen --- reacties en responsen die ik in mijn geest verbonden heb met de positieve gevoelens die ik zo graag ervaar.

Het kenmerkende aspect van een verslaving is met andere woorden het feit dat er een bepaalde voorspelbaarheid en zekerheid bestaat in het verband tussen 'oorzaak' en 'gevolg', tussen 'als dit' en 'dan dat' - waarin we er bijvoorbeeld zo goed als zeker van kunnen zijn dat 'als ik dit gedrag uitvoer', bijvoorbeeld het eten van een stuk taart, 'dan krijg ik dat resultaat', bijvoorbeeld het ervaren van een positief gevoel terwijl de suiker in de taart zijn effect uitoefent op verschillende dimensies in mijn lichaam. Daarin bestaat een vorm van zekerheid waarin de causale relatie in en als het consumeren van dat stuk taart tot op zekere hoogte voorspelbaar is - waarin ik in mijn geest een vorm van 'zekerheid' en 'veiligheid' en 'controle' gedefinieerd heb.

En, omdat ik 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' gedefinieerd heb in en als voorspelbaarheid, heb ik dus tegelijkertijd het geloof en de idee gecreëerd in mezelf dat alles waarin geen absolute of waarin weinig voorspelbaarheid bestaat, in wezen 'onveilig' en 'onzeker' is en een 'gebrek aan controle' impliceert. En daardoor ervaar ik dan een angst in mezelf in relatie tot die zaken in mijn wereld die ik heb gedefinieerd als zijnde 'onvoorspelbaar', zoals bijvoorbeeld voornamelijk mensen.

Ik bedoel, er zijn specifieke mensen in mijn wereld waar ik meer hechte relaties gevormd heb, zoals mijn familieleden en mijn 'vrienden' en misschien een aantal collega's en kennissen - en in die relaties heb ik een welbepaalde 'voorspelbaarheid' gecreëerd omdat ik die mensen in en als hun 'persoonlijkheden', gewoontes en uitdrukkingen heb leren kennen gedurende een welbepaalde tijd. Maar al de mensen buiten die gelimiteerde kring van familie/vrienden/kennissen representeren voor mij 'onvoorspelbaarheid' en bijgevolg 'onveiligheid', 'onzekerheid' en een 'gebrek aan controle' en dus ANGST.

Omwille van die polariteit die ik gecreëerd heb in mijn geest van langs de ene kant 'voorspelbaarheid', verbonden met positieve gevoelens die ik gedefinieerd heb in en als woorden zoals 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' - en langs de andere kant 'onvoorspelbaarheid', verbonden met negatieve gevoelens gedefinieerd in en als de woorden 'onveiligheid', 'onzekerheid' en een 'gebrek aan controle' -- is het niet verwonderlijk dat er zoiets grond kan vinden in mezelf als een 'verslaving' en 'afhankelijkheid' aan datgene in mijn wereld dat voorspelbaar is in termen van hoe en wanneer ik het kan 'gebruiken' in mijn verlangen om specifieke gevoelens en energetische ervaringen te produceren in mezelf, en een 'onderdrukking' en 'vluchten van' datgene in mijn wereld dat onvoorspelbaar is in termen van hoe en wanneer het mij die gevoelens kan geven waar ik naar op zoek ben.

Ik bedoel, dat is waarom en hoe ik mijn 'eetverslaving' ervoer - namelijk dat ik probeerde de angst die ik ervoer in mezelf in relatie tot mijn 'onvoorspelbare' omgeving en specifiek de 'onvoorspelbaarheid' van de mensen in mijn omgeving te onderdrukken en verbergen voor mezelf door de positieve gevoelens van 'veiligheid', 'zekerheid' en 'controle' op te wekken in mezelf in verband met de voorspelbaarheid waarin mijn lichaam reageert op het eten dat ik consumeer. Met andere woorden, de verslaving kon in mezelf bestaan omwille van die afscheiding en polariteit die ik in mezelf had toegestaan te bestaan door 'voorspelbaarheid' te definieren als iets 'positief' en te verbinden met 'veiligheid', 'zekerheid' en 'controle' en 'onvoorspelbaarheid' te definieren als iets 'negatief' en te verbinden met 'onveiligheid', 'onzekerheid' en een 'gebrek aan controle'.

Dag 575: Is het Gevoel van Veiligheid een Vorm van Zelf-Bedrog?

Dag 575: Is het Gevoel van Veiligheid een Vorm van Zelf-Bedrog?

 Het Veranderen van (Eet)Verslaving)

 Het Proces van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen

Uit de voorgaande blog:

Het is dan dus aan mij om te onderzoeken en vast te stellen waar en hoe het is dat die idee van onveiligheid en onzekerheid in mezelf bestaat en om dan die idee te verlossen door middel van zelf-vergeving en mezelf te bevrijden van de illusies in de geest --- zodat ik in het punt van authoriteit sta in mezelf om voor mezelf te beslissen wat echte zekerheid en veiligheid is als zijnde niet zomaar een gevoel, ervaring of gedachte in mjn geest dat vervangbaar is door zijn gepolariseerde uiterste, maar als zijnde een creatie, expressie en uitdrukking van Mezelf.

Wat ligt dus eigenlijk aan het startpunt van de polariteit van onveiligheid en veiligheid in de geest waarin veiligheid gereduceerd werd tot een gevoel dat opgewekt wordt door een idee en geloof dat als ik iets eet en participeer in de actie van eten - hetgeen dan dient tot het verbergen en onderdrukken van een emotionele ervaring van onveiligheid. En in die polariteit had ik in de vorige blog al vastgesteld dat dus de concepten van veiligheid en onveiligheid die spelen in en als hoe ik voor mezelf mijn 'eetstoornis' en '-verslaving' heb beleeft in feite niet echt zijn, vanuit het perspectief dat het letterlijk gevoelens en emotionele ervaringen zijn en dus niet op een directe manier te maken hebben met de eigenlijke fysieke werkelijkheid.

Hoe vreemd is het dus dat ik op een bepaald punt in mijn leven mezelf heb afgescheiden van echte wat veiligheid en onveiligheid echt is in en als een fysieke werkelijkheid en dan een ervaring en gevoel van veiligheid en onveiligheid heb gecreëerd in mijn geest. Waarom en hoe is het dat die afscheiding ontstaan is in de eerste plaats? Aangezien de ervaring van onveiligheid het startpunt is van de ervaring van veiligheid als het gevoel verbonden met het eten van voedsel gebaseerd is en afkomstig is vanuit de ervaring van onveiligheid- waarin de ervaring van veiligheid in feite een onderdrukking is van de ervaring van onveiligheid - kan ik tot de vaststelling komen dat veiligheid in de eerste plaats niet bestaat omdat het bestaat in en als onveiligheid.

Het bestaan van veiligheid als een positief gevoel in mijn geest, opgewekt en gegenereerd door een connectie die ik in mijn geest gemaakt heb met het eten van voedsel is zelfs in wezen het liegen tegen mezelf en bedriegen van mezelf over wat er werkelijk in mezelf bestaat als zijnde een negatieve emotionele ervaring van onveiligheid in en als de ervaring van angst. Ik bedoel, ik heb het gevoel van veiligheid van mezelf afgescheiden door te geloven dat als ik eet, dat ik dan veilig ben omdat dat is hoe ik mezelf ervaar wanneer ik eet - en daarin heb ik mezelf voorgelogen in relatie tot het feit dat ik dat gevoel van veiligheid als een positieve energie zelf gecreëerd heb door de negatieve emotionele ervaring van angst als 'onveiligheid' te transformeren naar een positief gevoel. Het positieve gevoel van veiligheid kan niet bestaan zonder de negatieve ervaring van onveiligheid.

Dag 573: Zijn Wij het Slachtoffer van Onze Verslaving?

Dag 573: Zijn Wij het Slachtoffer van Onze Verslaving?

 Het Proces van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen

 Het Process van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2014/10/dag-572-wat-is-jouw-drug-naar-keuze.html#sthash.lCiEeIA8.dpuf

 Het Process van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2014/10/dag-572-wat-is-jouw-drug-naar-keuze.html#sthash.lCiEeIA8.dpuf

 Uit de Voorgaande Blog:

Ik bedoel, ik heb deze relatie gemaakt met specifiek voedsel, maar sommige mensen creëren zulk 'n relatie met alcohol of andere vormen van 'drugs' als specifieke substanties die inspelen op de chemische reacties in het lichaam - het hangt dan af van je zelf-eerlijkheid om voor jezelf te zien en te detecteren waar en hoe het is dat je zo'n relatie gevormd hebt en met welke fysieke substantie. Vanaf dat punt van zelf-eerlijkheid is het dan je verantwoordelijkheid om te onderzoeken welke gevoelens je precies verbonden hebt met de chemische reactie en ervaring die de substantie genereert in je lichaam en welke emotie het is dat die gevoelens trachten te verbergen en onderdrukken.

Als ik bijvoorbeeld onderzoek welke ervaringen ik in mezelf opzoek wanneer ik eet op basis van verlangen - als ik met andere woorden eet omwille van een gedachte die in mijn geest komt  waarin ik denk van 'daar heb ik zin in', samen met een gevoel en energetische beweging en ervaring in mijn lichaam die mij 'beweegt' naar dat voedsel toe en mij als het ware 'opdraagt' om dat te eten omwille van het gevoel dat ik wil ervaren  - en ik kijk naar dat specifieke gevoel en de specifieke ervaring die in mij omgaat terwijl ik dat specifieke voedsel aan het eten ben, in relatie tot bijvoorbeeld het eten van gesuikerd voedsel zoals cake en koekjes en snoep, maar ook in relatie tot andere typen van etenswaren --- dan kan ik specifieke gevoels ervaringen definieren.

Als en wanneer ik eerlijk ben met mezelf en kijk naar wat er aan het gebeuren is in mijn geest terwijl ik aan het eten ben - en specifiek in relatie tot voedsel dat inspeelt op specifieke chemische reacties in het lichaam zoals vet en suiker - dan zie ik dat er een ervaring in mezelf bestaat van comfort en veiligheid zelfs. Met andere woorden - ik heb in mezelf een relatie gevormd met voedsel waarin ik op zoek ben naar de gevoelens van comfort en veiligheid in en als het eten van dat voedsel - hetgeen ook is waarom ik bijvoorbeeld verlangens ervaar in mezelf in relatie tot het eten van specifiek voedsel en waarom er gedachten en beelden opkomen van dat voedsel in mijn geest  verbonden met dat verlangen -- en waarom het bijvoorbeeld mogelijk is om mij te overeten of om dingen te eten die eigenlijk niet het beste zijn voor mezelf en zelfs schadelijk kunnen zijn voor mijn lichaam. Ik ben verslaaft aan de ervaring en het gevoel van comfort en veiligheid dat ik verbonden heb met de daad van het eten van specifiek voedsel dan dat ik werkelijk verslaaft ben aan het voedsel op zich.

En het probleem met dit punt van verslaving dat veel mensen ervaren is dat mensen zich over het algemeen gaan concentreren op het voedsel zelf en zichzelf allerlei regels en limitaties gaan opleggen in relatie tot wat ze eten en zichzelf bijvoorbeeld op dieet gaan zetten in een poging om die verslaving stop te zetten - zonder te kijken naar wat er binnenin zichzelf bestaat, als hun gevoelens als de eigenlijke echte bron van de verslavende relatie die ze in zichzelf gevormd hebben met voedsel. Zolang we onze eigen inbreng in onze verslaving niet onder ogen komen, namelijk de gevoels relaties die wij in onszelf gevormd hebben met specifieke substanties - zullen we nooit werkelijk onze verslavingen kunnen stoppen. Omdat, zolang we blijven geloven dat onze verslaving bepaald is door en de verantwoordelijkheid is van de substantie op zich en hoe ons lichaam reageert op de substantie, en dus niet de verantwoordelijkheid is van onszelf en de waarde die wij in onze geest gegeven hebben aan het consumeren van die substantie in en als gevoelens en emotionele ervaringen - dan blijven we onszelf in de positie van het slachtoffer plaatsen in relatie tot onze eigen verslaving en dan zal die verslaving macht blijven hebben over ons - omdat wij simpelweg niet in de verantwoordelijke positie willen staan.

Dag 422: zekerheid, veiligheid en controle geherdefinieerd

Dit is een verderzetting van "Dag 421: Waarom ziet de Geest Veiligheid in wat Eigenlijk Blinde Angst is?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik de ervaring van paniek en angst zie en voel opkomen in mezelf wanneer ik  geconfronteerd wordt met een nieuwe situatie waarin ik geen toekomstvoorspellingen kan maken in mijn geest en dus geen 'zekerheid' kan ervaren in mijn geest in relatie tot de situatie - dan stop ik en ik adem --- en ik zie, besef en begrijp dat in het moment dat ik geconfronteerd wordt met een situatie die de geest niet onmiddellijk kan 'plaatsen', als een situatie die het patroon van 'gewoonten' dat ik dagelijks leeft, en waarin ik elk moment min of meer lijk te kunnen voorspellen, plotseling verbreekt - dan interpreteert de geest die situatie/gebeurtenis als 'onzekerheid' en 'onveiligheid' en een 'verlies van controle' --- omdat de geest 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' had geprojecteerd en gedefinieerd in en als 'de toekomst' als een idee/beeld/verbeelding in de geest waarin de geest het verleden projecteerd in de toekomst in en als de veronderstelling dat 'de realiteit' een 'programma' is, en dus een bepaald herhalend/weerkerend patroon volgt -- en dan gaat de geest in dat moment op zoek gaan naar een gevoel van 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' door bijvoorbeeld allerlei informatie en kennis op te werpen in de geest die kan dienen als mogelijke voorspellingen en toekomstscenario's in relatie tot de specifieke nieuwe situatie die zich had voorgedaan, waardoor de geest allerlei angsten projecteerd in de toekomst als 'al wat er mis kan lopen' teneinde te kunnen voorspellen hoe ik mij zal voelen in de toekomst en op die manier een gevoel van 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' te creëren in mezelf omdat ik mezelf had toegestaan en geaccepteerd 'zekerheid', 'veiligheid' en 'controle' te definieren in en als en te associeren met 'de toekomst' en 'overleving' en met andere woorden het kunnen vermijden van negatieve situaties en ervaringen in de toekomst


ik zie, besef en begrijp dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in de geest als een systeem van kennis en informatie en energetische reacties/ervaringen dat ik gekopieerd heb van mijn ouders en omgeving tijdens mijn kindertijd - en dat de veiligheid, zekerheid en controle als hoe ze gedefinieerd zijn door de geest, gebaseerd zijn op ANGST, omdat de geest een systeem is dat in functie staat van het produceren van energie, en dat als ik dus mijn macht weggeef aan de geest en de geest laat bepalen wat veiligheid, zekerheid en controle is voor mij, dan zal de geest veiligheid, zekerheid en controle definieren in en als datgene wat het meeste energie produceert en zal ik dus bestaan in en als een constante ervaring van ANGST, hetgeen de geest zal definieren als 'veiligheid', 'zekerheid' en 'controle', hetgeen in werkelijkheid dus het tegenovergestelde is

ik zie, besef en realiseer mij dat ik mezelf heb laten programmeren door mijn omgeving om mijn vertrouwen te plaatsen in een systeem dat als enige functie heeft om energie te genereren in mij als het fysieke lichaam --- en dat dus de 'veiligheid', 'zekerheid' en 'controle' als hoe ik het heb geleerd van mijn omgeving en familie allemaal gebaseerd was op ANGST, als energie --- en dat ik nooit heb geleerd of zelfs heb overwogen om te vertrouwen op mezelf als wie ik werkelijk ben als de constantheid en stabiliteit in en van en als het fysieke lichaam waar er niet zoiets bestaat als zekerheid of onzekerheid, veiligheid of onveiligheid en controle of verlorenheid - maar waar al wat bestaat gewoon HIER is, in en als mezelf

ik stel mezelf tot doel om een process te bewandelen waarin ik de voorgeprogrammeerde ideëen en geloofsystemen in mezelf in verband met veiligheid, zekerheid en controle loslaat, en daarin dus ook de ervaring van angst in mezelf loslaat --- om mezelf te leren kennen als wie ik ben en veiligheid, zekerheid en controle te bewerkstelligen en manifesteren als levende uitdrukkingen van mezelf die bestaan in en als absoluut zelf vertrouwen

ik stel mezelf tot doel om zekerheid te manifesteren in als mezelf als het levende besef in elk moment van ademhaling dat, wat zeker is, is dat ik HIER ben, dat ik ADEM, dat de fysieke cellen in en van mijn fysieke lichaam bewegen en ademen, dat het lichaam hier bestaat en leeft en ademt en beweegt --- als de vanzelfsprekende onvoorwaardelijke zekerheid van de fysieke werkelijkheid die HIER is - waarin ik geen gedachte of toekomstprojectie nodig heb als 'voorwaarde' om zekerheid te ervaren in mezelf en waarin zekerheid dus niet gebaseerd is op de onzekerheid en onstabiliteit van een energetische ervaring als een 'gevoel' verbonden met een gedachte

ik stel mezelf tot doel om veiligheid te leven en te manifesteren als een fysieke uitdrukking van mezelf in en als het fysieke lichaam en om een process te bewandelen van het loslaten van veiligheid als gevoel dat gebaseerd is op en verbonden is met de voorgeprogrammeerde emotionele ervaring van ANGST - omdat ik inzie, begrijp en besef dat zolang 'veiligheid' gebaseerd is op Angst, er geen ware 'veiligheid' kan bestaan

hierin zie, besef en begrijp ik dat het woord en concept van 'veiligheid' enkel bestaat omdat er een ervaring van 'onveiligheid' als ANGST in de geest bestaat - waardoor de geest, vanuit die angst, op zoek gaat naar een positief gevoel en ervaring van zogezegde 'veiligheid', verbonden met de gedachte dat ik 'beschermd ben tegen mijn angst' --- en hierin zie, besef en begrijp ik dat zolang ik niet één en gelijk sta met mijn angsten en mijn angsten onder ogen kom, vergeef en loslaat, zal de angst altijd op de achtergrond 'loeren' en zal ik dus steeds in angst bestaan van mijn angsten -- en is dus mijn hele ervaring/gevoel van schijnbare 'veiligheid', verbonden met de gedachte dat ik 'beschermd ben tegen mijn angsten' in werkelijkheid ANGST zelf

en dus stel ik mezelf tot doel om veiligheid te erkennen en te leven als een fysieke uitdrukking van heelheid, van eenheid en gelijkheid - in en als de 'heiligheid' van het fysieke lichaam, in en als het besef dat het fysieke lichaam mijn tempel is, mijn thuis/huis waar ik geborgen ben - als een levend besef dat 'veiligheid' is wie ik werkelijk ben als het leven in en als het fysieke lichaam als mezelf

Wanneer en als ik mezelf in en als mijn geest toekomstprojecties zie creëren van doemscenarios als reactie op de angst om controle over mijn omgeving en mijn leven te verliezen, wanneer ik geconfronteerd wordt met een moment dat mijn patronen van verlangens en verwachtingen als projecties van de toekomst in mijn geest, saboteert --- dan stop ik en ik adem -- en ik zie, besef en begrijp dat deze reactie een consequentie/gevolg is van hoe ik 'controle' heb laten definieren en bepalen door de geest --- waardoor de geest 'controle' heeft gedefinieerd in en als eigenbelang, als een positief gevoel, verbonden met toekomstprojecties in mijn geest waarin ik  verwacht dat ik mijn verlangens zal kunnen uitvoeren in de toekomst, en ik dus een 'verlies van controle' ervaar als en wanneer er iets gebeurt dat mijn toekomstplannen/toekomstprojecties saboteert

hierin zie, besef en begrijp ik dat echte controle niet gedefinieerd is door energie als gevoelens en emoties omdat, zolang 'controle' verbonden is met en gedefinieerd is door 'voorwaarden' zoals het kunnnen uitvoeren van verlangens in de 'toekomst', is er in werkelijkheid een constant gebrek aan controle omdat ik de fysieke werkelijkheid en hoe de fysieke werkelijkheid zal verlopen en bewegen in elk moment, niet kan sturen of bepalen of controleren --- waarin ik dus zie, besef en begrijp dat 'controle' in en als de geest in werkelijkheid ANGST is als een gebrek aan controle en 'verlorenheid'

en dus stel ik mezelf tot doel om 'controle' te definieren in en als en te leven in en als absoluutheid als de stabiliteit van de beweging van de fysieke realiteit in elk moment van ademhaling --- waarin 'controle' de constante beweging van mezelf in en als het fysieke lichaam is als zelf-controle, als het besef dat ik HIER ben in en als elk moment van ademhaling

Dag 399: Hoe Schept de Energie van Zelf-Medelijden de Illusie van Comfort, Veiligheid en Bescherming?

Dit is een Verderzetting van "Dag 398: Is Zelf-Medelijden werkelijk zo Onschuldig als het Lijkt?"


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de emotionele ervaring van zelf-medelijden wanneer en als de ervaring van zelf-medelijden opkomt in mezelf in een specifiek moment - zonder deze ervaring te bevragen of te onderzoeken of mezelf te bevragen of onderzoeken in relatie tot deze ervaring --- en daarin nooit te hebben ingezien hoe of waarom deze energie bestaat of opkomt in mezelf en hoe of waarom ik mezelf erin laat meevoeren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vertrouwen op de emotionele ervaring van zelf-medelijden als en wanneer deze ervaring opkomt in mezelf en te geloven dat deze ervaring is 'wie ik ben' --- door mezelf te laten misleiden door het gevoel van 'comfort' dat ik ervaar in en als de energie van zelf-medelijden en daardoor deze ervaring niet in vraag te stellen en ook niet op te merken hoe ik, in en als de ervaring van zelf-medelijden, mezelf in mijn gewaarzijn onttrek aan mijn omgeving en realiteit in het moment en mezelf veranker en opsluit diep in mezelf en mezelf wentel in de energie van zelf-medelijden als een deken dat ik om mezelf heen trek en daarin de illusie en idee ervaar van 'comfort' en 'veiligheid' en 'bescherming'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat ik in deze ervaring van comfort, veiligheid en bescherming, die ik heb verbonden en geassocieerd met de energie van zelf-medelijden - in werkelijkheid aan het reageren ben op een ervaring in mijn geest van angst van verandering die opkwam in een moment waarin ik oog in oog stond met een moglijkheid en kans om inzicht te verwerven in mezelf en dus een kans en mogelijkheid had om mezelf te veranderen - en dat de energie van zelf-medelijden daarin dus een mechanisme is van de geest die de geest gebruikt om zichzelf te behoeden van Verandering, door mijn Gewaarzijn voor een moment af te leiden en mee te voeren tot diep in mezelf in en als de ervaring van 'comfort', 'veiligheid' en 'zekerheid'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat deze ervaring van comfort, veiligheid en zekerheid in en als de energie van zelf-medelijden een illusie is - omdat het in werkelijkheid een reactie is op de ervaring van Angst van Verandering - als een voorgeprogrammeerde reactie die eigen is aan de Geest die bestaat in en als Oneindige Herhaling --- waarin dus die 'positieve' ervaring van comfort, veiligheid en zekerheid niets meer of minder is dan de positieve pool van/in een energetische polariteit die de geest opwekt in zichzelf en die als doel heeft om mijn Gewaarzijn af te leiden en te saboteren in het verwerven van Inzicht in hoe ik besta in en als mezelf en om zo elke mogelijkheid en kans tot verandering te Saboteren -- en zo het voortbestaan van de Geest als een Eindeloze herhaling van Patronen uit het verleden te verzekeren

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf in en als mijn Gewaarzijn te laten meevoeren, afleiden, wegleiden en onttrekken van de realiteit in het moment dat de energie van zelf-medelijden opkomt in mezelf, door die energie te volgen zonder vragen te stellen of stil te staan bij wie ik eigenlijk ben in relatie tot die energie, wat die energie is, hoe die energie bestaat en waar die energie zelfs vandaan komt - in de plaats van in te zien, te beseffen en te begrijpen dat deze energie van zelf-medelijden niet 'zomaar' bestaat of opkomt in mezelf, maar in werkelijkheid deel uitmaakt van een specifiek systeem van energie als de Menselijke Geest dat bestaat in en als Zelf-Behoud en Overleving, waarin zelf-medelijden een specifiek mechanisme is dat ontworpen is om mijn Gewaarzijn te 'bevangen' in een energetische ervaring van Comfort, veiligheid en bescherming als een reactie van de Geest op de ervaring van Angst van Verandering --- en dat de geest daarin elke mogelijkheid tot Verandering Saboteert

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor de energetische ervaring van zelf-medelijden in mezelf door mezelf te laten saboteren in mijn proces van zelf-verandering - door mezelf automatisch te identificeren met de energie van zelf-medelijden die in één moment opkomt in mezelf en mezelf erdoor te laten meevoeren --- en daarin niet stil te staan bij hoe zelf-medelijden enkel opkomt in mezelf wanneer en als ik op het punt sta iets te realiseren, zien en beseffen van wie ik ben dat een mogelijkheid zal openen voor mezelf om te Veranderen en daardoor dus niet werkelijk te vertrouwen is omdat het niet bestaat als wat het beste is voor mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'comfort', 'veiligheid' en 'bescherming' te definieren in en als een energetisch gevoel dat verbonden is met de emotie van zelf-medelijden - en daardoor mezelf te laten meevoeren door de energie van zelf-medelijden wanneer en als het opkomt in mezelf, in mijn verlangen naar het gevoel van comfort, veiligheid en bescherming --- in de plaats van in te zien dat werkelijke comfort, veiligheid en bescherming niet kan bestaan als een energetische ervaring omdat de realiteit van die energetische ervaring is dat het een reactie is op de ervaring van angst --- en dat ik mij dus in werkelijkheid angstig voel terwijl ik in de illusie besta van 'comfort', 'veiligheid' en 'bescherming' --- en dat ware comfort, veiligheid en bescherming enkel kan bestaan wanneer en als het onvoorwaardelijk HIER is, in elk moment van ademhaling

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te zien, beseffen en te begrijpen dat echte comfort, veiligheid en bescherming zich bevindt in en als de fysieke werkelijkheid die in elk moment HIER bestaat - en dat, wanneer en als ik mezelf laat meevoeren door het GEVOEL van comfort, veiligheid en bescherming in en als de energie van zelf-medelijden, ik mezelf in werkelijkheid afscheid van de echte comfort, veiligheid en bescherming die zich HIER bevindt - en comfort, veiligheid en bescherming in wezen definieer in en als de ervaring van Angst, hetgeen op zich in feite net het tegenovergestelde is van comfort, veiligheid en bescherming


Wordt vervolgd in Dag 400

Dag 182: Veiligheid als een Fysieke Werkelijkheid

Dit is een verderzetting van

"Dag 180: Mijn Comfortzone verlaten"
"Dag 181: Veiligheid is niet echt als het niet gelijk is voor allen"

ik besef en realiseer mij dat ik, door comfort te definieren in en als een persoonlijke comfortzone van persoonlijke gevoelens,  enkel de oncomfortabiliteit van de menselijke samenleving als het vechten om te overleven als het economisch systeem van kapitalisme in stand blijf houden door niet op te staan in mijn wereld en mezelf in elk moment te bewegen in en als en in functie van wat het beste is voor allen, om een betere wereld te creëren, door mezelf te verschuilen in en achter persoonlijke gewoontes en herhalende handelingen die enkel mij een 'veilig' gevoel geven

ik zie in en besef  dat het gevoel van 'veiligheid' dat ik heb verbonden met bepaalde plaatsen, mensen en gewoontes als reactie op de ervaring van angst tegenover mijn omgeving, niet ware veiligheid is omdat het maar een persoonlijk gevoel is, net zoals angst maar een persoonlijk gevoel is

ik besef en realiseer mij dat ik, in en als het vluchten van angst in positieve gevoelens als 'mijn persoonlijke comfort zone', enkel aan het vluchten ben van mezelf als de angst die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als reactie op 'mijn omgeving'/de wereld/ de realiteit en dus verantwoordelijkheid te nemen voor die ervaring van angst door er één en gelijk mee te staan

ik besef en realiseer mij dat de ervaring van 'veiligheid'  als wat ik heb gedefinieerd in en als een positief gevoel, een leugen/illusie is omdat, van zodra ik geen geld meer heb, valt het gevoel van 'veiligheid' weg omdat ik mijn gewoontes niet meer kan onderhouden en dus mijn 'comfortzone' niet kan ondersteunen/onderhouden, waarin ik dan val in de 'negatieve' innerlijke ervaring van 'onveiligheid' als de gemanifesteerde consequenties die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan hier in en als deze fysieke werkelijkheid, door nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor het bestaan als de fysieke werkelijkheid en daarin dus nooit ervoor heb gezorgd dat 'veiligheid' een echte, betrouwbare, stabiele en constante fysieke werkelijkheid is, die onvoorwaardelijk HIER is

ik besef en realiseer mij  dat deze ervaring van 'veiligheid' in en als wat ik heb gedefinieerd als 'mijn persoonlijke comfortzone' in wezen de ervaring van 'onveiligheid' als 'angst' ondersteunt en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik besef en realiseer mij dat ik in en als het genereren van de positieve ervaring van 'veiligheid' in wezen de negatieve ervaring van 'onveiligheid' voedt, ondersteun en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief als 'veiligheid' en 'onveiligheid' die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf






ik stel mij tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan als wat HIER is en daarin op te staan in en als eenheid en gelijkheid en aldus mezelf in en als de fysieke werkelijkheid te bewegen in elk moment van ademhaling in en als wat het beste is voor allen, om daadwerkelijk 'veiligheid' te creëren als een echte, fysieke werkelijkheid die HIER is onvoorwaardelijk voor alle levende wezens --- in en als het besef dat het onaanvaardbaar is om mijn verantwoordelijkheid voor Creatie te negeren door weg te vluchten en te schuilen in een persoonlijke comfortzone als GEVOELENS, waarin ik mijn positie in en als het geld-systeem misbruik  geen verantwoordelijkheid te nemen voor de consequenties in de levens van anderen die een DIRECT gevolg zijn van mijn participatie in het geld-systeem

ik stel mij tot doel om mezelf er van te VERZEKEREN dat elke handeling, elke beweging die ik onderneem HIER in deze fysieke realiteit, bestaat in en als het creëren en manifesteren van VEILIGHEID in en als een economisch systeem voor alle levende wezens onvoorwaardelijk --- door de gewoontes die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als bewegingen die ik heb gedefinieerd in en als het genereren van persoonlijke positieve gevoelens van 'veiligheid' in en als het creëren van een persoonlijke comfortzone te doorbreken in het besef dat die gewoontes bestaan in en als het systeem van 'verleden' en toekomst - en daarin dus op te staan in en als mezelf als HIER in en als het moment van ademhaling

ik besef en realiseer mij dat de consequentiele 'onveiligheid' die ik manifesteer en toesta te bestaan in en als de fysieke werkelijkheid als het economische systeem, HIER is, in en als MIJN werkelijkheid, als dus consequenties die ik voor MEZELF  manifesteer en niet zomaar voor 'andere mensen', en die ik dus uiteindelijk onder ogen zal moeten komen als mijn Creatie

ik besef en realiseer mij dat VEILIGHEID niet echt kan zijn als 'onveiligheid' bestaat, en dat ware veiligheid enkel kan bestaan als het een constante en stabiele fysieke realiteit is die voor alle levende wezens gelijk en onvoorwaardelijk HIER is

ik stel mij tot doel om mezelf te definieren in en als veiligheid als de levende expressie van mezelf in elk moment van ademhaling en daarin te staan/bestaan in en als wat het beste is voor allen, om mezelf daarin te bewegen in en als het creëren/manifesteren van ware veiligheid in en als de fysieke realiteit

Dag 181: Veiligheid is niet Echt als het niet Gelijk is voor Allen

Dit is een verderzetting van "Dag 180: Mijn comfortzone verlaten"


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als patronen als gewoontes en herhalende handelingen die ik heb geassocieerd met een positief gevoel van 'veiligheid' en 'zekerheid' in mezelf in en als mijn expressie/bestaan in deze wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van de wereld en daarin op zoek te gaan naar een positief gevoel in en als gewoontes en herhalende gedragingen als wat ik heb gedefinieerd als 'veilig' om de angst te onderdrukken in mezelf en mij 'comfortabel' te voelen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'comfort' te definieren in en als een positieve energetische ervaring in mezelf, die ik in mijn geest heb geassocieerd met specifieke patronen van gewoontes en handelingen, die ik heb gedefinieerd als 'veilig' en 'zeker'

ik vergeef mezelf dat ik een realiteit heb toegestaan te bestaan die voor vele wezens zeer oncomfortabel is, door mezelf te hebben toegestaan 'comfort' te definieren in en als een persoonlijk gevoel, geassocieerd aan specifieke gewoontes en handelingen, waar ik GELD voor nodig heb om die 'comfortabele levensstijl' te kunnen blijven onderhouden --- in de plaats van in te zien dat ik op deze manier enkel de oncomfortabiliteit van de menselijke samenleving als het vechten om te overleven als het economisch systeem van kapitalisme in stand blijf houden door niet op te staan in mijn wereld en mezelf in elk moment te bewegen in en als en in functie van wat het beste is voor allen, om een betere wereld te creëren, door mezelf te verschuilen in en achter persoonlijke gewoontes en herhalende handelingen die enkel mij een 'veilig' gevoel geven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd ware veiligheid als een fysieke realiteit te onderdrukken door op zoek te gaan naar persoonlijke veiligheid als een GEVOEL dat ik heb geassocieerd aan bepaalde handelingen - in en als persoonlijkheidsconstructen die ik heb ontwikkeld tijdens mijn kindertijd in een poging om te vluchten van de angst die ik ervoer van mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de ervaring van angst tegenover mijn omgeving als 'de wereld' en als 'mensen', door mezelf te definieren in en als patronen van gewoontes, die ik heb verbonden met een positief gevoel van 'veiligheid' --- in de plaats van in te zien dat dit niet ware veiligheid is omdat het maar een persoonlijk gevoel is, net zoals angst maar een persoonlijk gevoel is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de energetische polariteit van angst en positieve gevoelens --- door de ervaring van angst van mezelf af te scheiden, in en als angst van angst, en daarin die angst te balanceren door middel van 'positieve gevoelens' als een 'vlucht van de realiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nog maar te overwegen van te 'vluchten van de realiteit' in en als positieve gevoelens als 'mijn persoonlijke comfort-zone' - in de plaats van zelf-eerlijk te zijn en in te zien dat ik enkel aan het vluchten ben van mezelf als de angst die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als reactie op 'mijn omgeving'/de wereld/ de realiteit en dus verantwoordelijkheid te nemen voor die ervaring van angst door er één en gelijk mee te staan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nog maar te overwegen om een persoonlijke comfortzone toe te staan te bestaan in mezelf in en als een 'vlucht van de realiteit' in positieve gevoelens die ik heb verbonden met specifieke gewoontes/handelingen/patronen - en daarin het systeem van geld en mijn positie in dat systeem te misbruiken om die 'comfortzone' te financieren --- in de plaats van mijn verantwoordelijkheid voor het bestaan van het huidige geldsysteem en de consequenties ervan in de levens van anderen in te zien en te beseffen en dus  daarin op te staan in en als eenheid en gelijkheid en de werkelijkheid als mezelf te bewegen in en als wat het beste is voor allen in elk moment van ademhaling, en dus niet weg te vluchten en te schuilen in een persoonlijk wereldje van persoonlijke gevoelens van 'veiligheid', in het besef dat die 'veiligheid' niet echt is of kan zijn omdat ze niet HIER is als een fysieke realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'veiligheid' te definieren in en als persoonlijke gewoontes, verbonden met positieve gevoelens in mezelf, en dus 'veiligheid' daarin te definieren in en als GELD, als wat ik nodig heb om die gewoontes/handelingen te financieren -- in de plaats van in te zien dat deze ervaring van 'veiligheid' een leugen/illusie is omdat, van zodra ik geen geld meer heb, valt het gevoel van 'veiligheid' weg omdat ik mijn gewoontes niet meer kan onderhouden en dus mijn 'comfortzone' niet kan ondersteunen/onderhouden, waarin ik dan val in de 'negatieve' innerlijke ervaring van 'onveiligheid' als de gemanifesteerde consequenties die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan hier in en als deze fysieke werkelijkheid, door nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor het bestaan als de fysieke werkelijkheid en daarin dus nooit ervoor heb gezorgd dat 'veiligheid' een echte, betrouwbare, stabiele en constante fysieke werkelijkheid is, die onvoorwaardelijk HIER is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'veiligheid' te definieren in en als positieve gevoelens, die ik heb verbonden met bepaalde handelingen, mensen en plaatsen in mijn wereld - in de plaats van in te zien dat deze ervaring van 'veiligheid' in en als wat ik heb gedefinieerd als 'mijn persoonlijke comfortzone' in wezen de ervaring van 'onveiligheid' als 'angst' ondersteunt en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik de polariteit van veiligheid en onveiligheid heb toegestaan te bestaan in mezelf door bepaalde mensen, handelingen en plaatsen in mijn wereld te verbinden met een positieve energetische ervaring in mezelf, waarin ik de negatieve energetische ervaring van 'onveiligheid' in en als angst die ik heb verbonden met bepaalde plaatsen, mensen en handelingen in mezelf te onderdrukken -- in de plaats van in te zien en te beseffen dat ik in en als het genereren van de positieve ervaring van 'veiligheid' in wezen de negatieve ervaring van 'onveiligheid' voedt, ondersteun en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief als 'veiligheid' en 'onveiligheid' die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik een onveilige fysieke realiteit als het economische systeem heb toegestaan te bestaan als de gemanifesteerde consequenties van mijn participatie in het definieren van 'veiligheid' in en als een energetische ervaring in mezelf ---

en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd die gemanifesteerde 'onveiligheid' in en als de fysieke realiteit als 'het economische systeem' te gebruiken als excuus en rechtvaardiging voor de negatieve ervaring van 'onveiligheid' als ANGST die ik heb verbonden met die realiteit in mezelf en dus ook mijn participatie in het verlangen en zoeken naar de positieve energetische ervaring van 'veiligheid' in en als 'mijn persoonlijke comfortzone' als bepaalde plaatsen, mensen en gewoontes --- in de plaats  van verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan als wat HIER is en daarin op te staan in en als eenheid en gelijkheid en aldus mezelf in en als de fysieke werkelijkheid te bewegen in elk moment van ademhaling in en als wat het beste is voor allen, om daadwerkelijk 'veiligheid' te creëren als een echte, fysieke werkelijkheid die HIER is onvoorwaardelijk voor alle levende wezens --- in en als het besef dat het onaanvaardbaar is om mijn verantwoordelijkheid voor Creatie te negeren door weg te vluchten en te schuilen in een persoonlijke comfortzone als GEVOELENS, waarin ik mijn positie in en als het geld-systeem misbruik  geen verantwoordelijkheid te nemen voor de consequenties in de levens van anderen die een DIRECT gevolg zijn van mijn participatie in het geld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf er niet van te VERZEKEREN dat elke handeling, elke beweging die ik onderneem HIER in deze fysieke realiteit, bestaat in en als het creëren en manifesteren van VEILIGHEID in en als een economisch systeem voor alle levende wezens onvoorwaardelijk --- door gewoontes te hebben toegestaan te bestaan in mezelf als bewegingen die ik heb gedefinieerd in en als het genereren van persoonlijke positieve gevoelens van 'veiligheid' in en als het creëren van een persoonlijke comfortzone, waarin ik in totale afscheiding besta van de fysieke werkelijkheid en de consequenties die ik manifesteer door middel van mijn handelingen in de fysieke werkelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de fysieke werkelijkheid die HIER is, door mezelf te definieren in en als een persoonlijke 'comfortzone' als positieve gevoelens die ik heb verbonden met bepaalde mensen, plaatsen en handelingen, in en als een verlangen naar een persoonlijk gevoel van 'veiligheid' --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat de consequentiele 'onveiligheid' die ik manifesteer en toesta te bestaan in en als de fysieke werkelijkheid als het economische systeem, HIER is, in en als MIJN werkelijkheid, als dus consequenties die ik voor MEZELF  manifesteer en niet zomaar voor 'andere mensen', en die ik dus uiteindelijk onder ogen zal moeten komen als mijn Creatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het woord 'veiligheid' door 'veiligheid' te definieren in en als een energetische polariteit van 'veiligheid' als een positieve energie en 'onveiligheid' als een negatieve energie --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat VEILIGHEID niet echt kan zijn als 'onveiligheid' bestaat, en dat ware veiligheid enkel kan bestaan als het een constante en stabielie fysieke realiteit is die voor alle levende wezens gelijk en onvoorwaardelijk HIER is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'veiligheid' van mezelf af te scheiden door 'veiligheid' te definieren in en als GELD, ter onderhouding/ondersteuning van persoonlijke positieve gevoelens die ik heb verbonden met bepaalde mensen, plaatsen en gewoontes -- in de plaats van mezelf te definieren in en als veiligheid als de levende expressie van mezelf in elk moment van ademhaling en daarin te staan/bestaan in en als wat het beste is voor allen, om mezelf daarin te bewegen in en als het creëren/manifesteren van ware veiligheid in en als de fysieke realiteit


Wordt vervolgd in Dag 182