Dag 574: De Illusie van Onveiligheid Vervangen door een Illusie van Veiligheid - De Realiteit van Verslaving

 Dag 574: De Illusie van Onveiligheid Vervangen door een Illusie van Veiligheid - De Realiteit van Verslaving

 Het Proces van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen

 Het Proces van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen

 Het Proces van Zelf-Gewaarwording en Eetpatronen

Uit de Voorgaande blog:

En het probleem met dit punt van verslaving dat veel mensen ervaren is dat mensen zich over het algemeen gaan concentreren op het voedsel zelf en zichzelf allerlei regels en limitaties gaan opleggen in relatie tot wat ze eten en zichzelf bijvoorbeeld op dieet gaan zetten in een poging om die verslaving stop te zetten - zonder te kijken naar wat er binnenin zichzelf bestaat, als hun gevoelens als de eigenlijke echte bron van de verslavende relatie die ze in zichzelf gevormd hebben met voedsel. Zolang we onze eigen inbreng in onze verslaving niet onder ogen komen, namelijk de gevoels relaties die wij in onszelf gevormd hebben met specifieke substanties - zullen we nooit werkelijk onze verslavingen kunnen stoppen.

Zoals ik in mijn vorige blog had ontdekt, heb ik persoonlijk een relatie met voedsel gecreëerd gebaseerd op verlangen omdat de gevoelens die ik had verbonden in mezelf in relatie tot het eten van dat voedsel, gevoelens waren van comfort, veiligheid en zekerheid. De vraag die ik mezelf dan dien te stellen is: Waarom is het dat ik verlang om die gevoelens te ervaren in de eerste plaats? En waarom is het met andere woorden dat ik mij niet al veilig en zeker voel binnein mezelf en dat ik dus geloof dat ik een soort van fopspeen nodig heb in de vorm van het eten van voedsel om mij die schijnbare veiligheid en zekerheid te bieden?

Ik zeg 'schijnbare' veiligheid en zekerheid omdat het uiteindelijk maar een gevoel is dat ik genereer in mezelf, gebaseerd op een idee en een gedachte in mijn geest in verband met die 'fopspeen' op de één of andere manier een soort magisch gereedschap zijnd dat in staat is om 'veiligheid' en 'zekerheid' te creëren. Ik bedoel, ik moet me dan toch eigenlijk de vraag stellen van: als iets zoals een fopspeen en dus in mijn geval Voedsel en de 'speciale' relatie die ik in mijn geest gevormd heb met het eten van voedsel zo gemakkelijk een gevoel als een illusie van veiligheid en zekerheid kan creëren, als iets dat op zich eigenlijk totaal niet echt is omdat er niets werkelijk veranderd is in termen van mijn omgeving -- Wàt is Veiligheid en Zekerheid dan eigenlijk, realistisch gezien?

En, als mijn idee en definitie van wat zekerheid en veiligheid is, als schijnbaar niets dan een gevoel - wil dat dan ook niet zeggen dat de onzekerheid en onveiligheid die ik ervoer in mezelf en die mij aanspoorde om mij te gaan overeten in mijn zoektocht naar het gevoel van veiligheid en zekerheid, ook niets meer is dan een gevoel en met andere woorden ook niet eigenlijk echt is, aangezien het zo makkelijk onderdrukt en vervangen kan worden met een illusie van veiligheid en zekerheid?

Want, als veiligheid en zekerheid of onveiligheid en onzekerheid een eigenlijke realiteit zouden zijn, dan zou geen enkel gevoel zomaar de macht kunnen hebben om die realiteit te vervangen of onderdrukken - want die veiligheid/zekerheid of onveiligheid/onzekerheid zou HIER zijn, als de enige echte REALITEIT. Dit toont dus met andere woorden aan dat ik, net zoals ik van veiligheid en zekerheid een idee gecreëerd heb in mijn geest die te maken heeft het eten van voedsel, ook in gelijke mate een idee gecreëerd heb van onveiligheid en onzekerheid hetgeen dan in mijn geest speelt in de momenten waarin ik niet bezig ben met het eten van voedsel.

Het is dan dus aan mij om te onderzoeken en vast te stellen waar en hoe het is dat die idee van onveiligheid en onzekerheid in mezelf bestaat en om dan die idee te verlossen door middel van zelf-vergeving en mezelf te bevrijden van de illusies in de geest --- zodat ik in het punt van authoriteit sta in mezelf om voor mezelf te beslissen wat echte zekerheid en veiligheid is als zijnde niet zomaar een gevoel, ervaring of gedachte in mjn geest dat vervangbaar is door zijn gepolariseerde uiterste, maar als zijnde een creatie, expressie en uitdrukking van Mezelf.