Dit is een verderzetting van "Dag 183: Wat als ik een Fout maak?!!"
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd, te denken aan 'wat ik zal doen' als een beeld dat opkomt in mijn geest - dat bestaat in en als de polariteit van 'wat ik wil doen' en 'wat ik moet doen'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geloofsystemen te hebben over 'wat ik moet doen' in en als overlevingsangst - waarin ik een beeld creëer in en als mijn gedachten en dat beeld projecteer in de toekomst, in en als de angst om te falen in wat ik doe, waarin ik een toekomstprojectie maak als een beeld van mezelf als 'gefaald' --- en daarin verlangens toe te hebben gestaan te bestaan in mezelf van 'wat ik wil doen', om de angst om te falen te onderdrukken in mezelf en mij 'beter te voelen'
ik vergeef mezelf dat ik 'falen' heb toegestaan te bestaan in mezelf in en als een beeld in mijn gedachten, dat opkomt als reactie op een gedachte van iets nieuws dat ik ga doen/ondernemen, waarin ik mezelf in de toekomst projecteer en zie dat alles dat kan mislopen, misgelopen is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te reageren met angst op de toekomstprojectie van 'faling' - en daarin een polariteit te creëren in mezelf waarin ik dan denk aan het doen van dingen die ik in het verleden gedaan heb die mij een goed gevoel gaven, om weg te vluchten van de angst om te falen in en als het 'doen van iets nieuws' --- en mezelf op die manier vast te zetten in een eindeloze herhaling van oude patronen en gewoontes, waarin ik nooit zal ontdekken wie ik werkelijk ben
ik vergeef mezelf dat ik het personage van 'angst om te falen' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf - als een opzettelijke zelf-sabotage techniek in en als de angst van verandering die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik toekomstprojecties heb toegestaan te bestaan in mezelf, in een poging om de 'uitkomst' van wat ik doe te controleren, en zo een gevoel in mezelf te creëren dat ik 'alles/mijn leven/mijn wereld onder controle heb' als een overlevingstechniek die ik heb gekopieerd van mijn ouders in en als overlevingsangst
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn wereld onder controle te willen houden, door de uitkomst van mijn beslissingen/daden in de toekomst te projecteren in mijn geest, en daarin al mijn angsten in verband met 'wat er zou kunnen mislopen' te projecteren - waarin ik mezelf saboteer in mijn proces van zelf-realisatie en zelf-ontdekking door steeds te vertrouwen op die angst om te 'falen' en terug te grijpen naar oude gewoontes en patronen om mij 'goed' te voelen, in de plaats van nieuwe dingen te proberen/doen en door de angst te duwen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd eerder op angst te vertrouwen dan op mezelf HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van verandering en daarin het personage van 'angst om te falen' in en als het projecteren van al mijn angsten in de toekomst als reactie op alle nieuwe dingen die mijn wereld inkomen te hebben gecreëerd als opzettelijke zelf-sabotage om ervoor te zorgen dat ik nooit zal veranderen --- maar dat ik steeds zal blijven teruggrijpen naar oude gewoontes en patronen van 'wat ik ken' en waar ik mij 'goed' in voel
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'nieuwe dingen' en 'verandering' als het doorbreken van oude gewoontes en patronen te verbinden met de ervaring van ANGST, in en als de gedachte/backchat dat ik 'niet weet wat er zal gebeuren' omdat ik het mij niet kan inbeelden en daarom de situatie niet onder controle zal hebben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van 'controle' door 'controle' te definieren in en als 'wat ik ken' en 'wat ik weet' als het verleden/herinneringen - en daarin angst te hebben van verandering en van nieuwe situaties door te geloven/denken dat ik daarin 'de controle zal verliezen'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om 'de controle te verliezen' door 'controle' van mezelf te hebben afgescheiden door 'controle' te definieren in en als 'wat ik weet/ken' in en als toekomstprojecties -- waarin ik, bij elke nieuwe situatie als een opening voor verandering die zich aanbiedt in mijn wereld, een beeld projecteer in mijn geest waarin 'alles misloopt en slecht gaat' als een groot zwart gat - en daarin/daardoor steeds opnieuw mijn toevlucht te zoeken tot bekende situaties uit angst van 'het grote zwarte gat' --- in de plaats van mezelf te definieren in en als 'controle' als de levende expressie van mezelf, in en als zelf-vertrouwen, in elk moment van ademhaling HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in en als de geest als toekomstprojecties als beelden in mijn geest, in de plaats van in en als het fysieke lichaam als ademhaling als wie ik ben als HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'vertrouwen' van mezelf af te scheiden door 'vertrouwen' te definieren in en als 'dat wat vertrouwd aanvoelt' als gewoontes en patronen uit het verleden in en als herinneringen als beelden in mijn geest - in de plaats van één en gelijk te staan met vertrouwen als de levende expressie van mezelf in en als elk moment van ademhaling
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'vertrouwen' te definieren in en als de geest als toekomstprojecties waarin ik het verleden projecteer in de toekomst en waarin ik, in en bij elke nieuwe situatie die mijn wereld binnenkomt, mij 'onvertrouwd' voel omdat ik mezelf niet kan inbeelden in en als een beeld van de toekomst omdat ik het niet 'ken' en daarin het gevoel heb dat ik mijn vertrouwen zal verliezen als ik deze nieuwe situatie zou instappen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd enkel situaties/mensen/dingen te volgen die 'vertrouwd' aanvoelen - en daarin te bestaan in en als het voorontworpen gelimiteerde programma van de geest als het verleden en mezelf zo te saboteren in het proces van zelf-realisatie en zelf-ontdekking
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als een beeld in mijn geest, dat gebaseerd is op ervaringen, kennis en informatie uit het verleden - en te geloven dat dat beeld 'is wie ik ben', en dat ik dus enkel moet/kan doen wat ik in mijn verbeelding al heb uitgestippeld om 'mezelf niet te verliezen' --- in de plaats van in te zien dat ik HIER ben, in en als dit moment van ademhaling, en dat ik mezelf niet zal of kan verliezen, maar dat ik in wezen mezelf al verloren heb door mezelf af te scheiden van het fysieke lichaam en mezelf te projecteren en definieren in en als de geest
Wordt vervolgd in Dag 185
No comments:
Post a Comment