Sunday, April 29, 2012
April 2012: Dag 14: Zelf Vergeving voor het misbruiken van Woorden
Vroeger gebruikte ik woorden om anderen neer te halen en in een positie van machteloosheid en inferioriteit te duwen. Ik gebruikte al mijn moeilijke vocabulaire en talenten om bepaalde zaken erg moeilijk te doen klinken om een 'intellectuele overmacht' te hebben/ervaren over andere mensen, omdat ik mij daarin energetisch opgewonden/opgeladen voelde.
Pas nu zie ik in hoe enorm misbruikend dit was, omdat ik letterlijk andere mensen hierin gebruikte om één of andere energie te voeden in mezelf - waarin ik mij goed voelde over mezelf ten koste van een ander. En dit is waar ik nu ook vaak mee geconfronteerd wordt wanneer ik commentaar krijg op vlogs of blogs - mensen die hun woorden gebruiken om mijn expressie neer te halen en af te breken met als enige doel om zich superieur en machtig te voelen. Ze luisteren niet naar de boodschap maar kijken enkel naar de verpakking/het uiterlijk, hetgeen ze dan beoordelen volgens hun persoonlijke percepties, gevoelens, gedachten en meningen in en als het geloof dat hoe zij de wereld zien volgens hun kennis en informatie (=intellect), is hoe de wereld echt is.
Ik zat zelf ook vast in die geest/mind-delusie van 'intellectuele superioriteit' waarin ik mij superieur waande over iedereen omdat ik veel nadacht over de wereld en omdat ik veel meningen had over de wereld en omdat ik vrienden had die mij ondersteunden en bevestigden in mijn superioriteits-waan door samen met mij andere mensen te beoordelen en belabelen en aldus te devalueren in onze geest/mind waardoor wij de illusie en het gevoel creerden dat wij de realiteit onder controle hebben met onze geest/kennis/gedachten.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd kennis en informatie te gebruiken als wapens die ik gebruik tegen andere mensen in mijn gevecht om macht en superioriteit als het ego van de geest/mind
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd woorden te gebruiken als wapens om andere mensen neer te halen en zich inferieur te doen voelen tegenover mij zodat ik mij superieur kan voelen in en als de energetische polariteit van inferioriteit en superioriteit waarin ik die ander persoon heb gevangen en waarop ik heb ingespeeld in de woorden die ik gebruik - voor mijn persoonlijke energetische bevrediging
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van andere mensen door tegen hen te vechten met woorden vanuit mijn persoonlijke ego-verlangens naar macht en controle als een energetische ervaring in mezelf waar ik de fysieke substantie voor nodig heb om die energetische frictie te kunnen creeren - waarin ik dus andere wezens heb misbruikt/gebruikt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geacccepteerd woorden te spreken en uit te drukken in en als het gewaarzijn van mezelf als één en gelijk met de woorden die ik spreek, in en als het besef dat de woorden die ik spreek mijn leven creeren en een statement zijn van wie ik ben als wat ik toesta en niet toesta te bestaan in mezelf - door woorden te misbruiken vanuit een ego-strijd en verlangen naar de energetische ervaring van superioriteit, macht en controle
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd woorden uit te spreken in en als zelf oneerlijkheid, om andere mensen te manipuleren en misleiden over wie ik ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd woorden te gebruiken om mezelf te bewijzen als 'juist', 'gelijk', 'rechtvaardig' en 'superieur' aan andere mensen om het ego dat ik mezelf heb toegestaan te worden te voeden - waarin ik andere mensen gebruik en waarin ik andere mensen in de inferieure positie dwing en plaats zonder te beseffen dat wat ik een ander aandoe, is wat ik mezelf aandoe als wat ik toesta te bestaan in mezelf, als de polariteit van superieur en inferieur
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te beseffen dat ik het levende woord ben en dat wat ik zeg, niets te maken heeft met 'de werkelijkheid buiten mezelf' als 'andere mensen', maar de woorden die ik spreek zijn een uitdrukking van mezelf als het bewijs van wat er bestaat in mezelf als wat ik toesta en accepteer te bestaan - dus in het beoordelen en belabelen en definieren van een ander, laat ik enkel zien wat er bestaat in mezelf als wie ik mezelf heb toegestaan te worden als een systeem van beoordelingen dat zichzelf limiteert tot mijn eigen kennis en informatie als wat ik geleerd en gekopieerd heb van mijn omgeving, en zichzelf niet toestaat zichzelf uit te breiden voorbij de zelf-opgelegde limitaties en grenzen van de geest/mind door zich te laten sturen, leiden en misleiden door het gevoel van superioriteit
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij superieur te voelen in en als mijn gedachten en de woorden die ik kan spreken waarin ik kan bewijzen aan andere mensen dat ik 'intelligenter' en 'slimmer' ben dan de meeste mensen - in de plaats van te beseffen dat de kennis en informatie die ik heb opgeslagen en de efficientie waarmee ik woordjes heb geleerd en kan gebruiken, is volledig bepaald door genetica, opvoeding en mijn positie in het wereld-geldsysteem als het land waarin ik geboren ben en het onderwijssysteem waarin ik terechtgekomen ben, en heeft dus absoluut niets te maken met 'wie ik ben' en bewijst dus ook absoluut niet dat ik superieur ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb teogestaan en geaccepteerd te beseffen dat het feit dat ik mij superieur voel tegenover andere mensen omdat ik de dingen beter kan uitleggen en doeltreffender ben in mijn taalgebruik, eigenlijk laat zien en bewijst dat ik inferieur ben omdat ik mezelf heb laten bespelen en programmeren door de illusie van kennis en informatie van de menselijke geest/mind als een gelimiteerd en gepreprogrammeerd systeem dat ik heb laten programmeren in mezelf en waarin ik mezelf heb toegestaan te participeren door te geloven dat ik superieur ben en door te vertrouwen op het gevoel van superioriteit in de plaats van te beseffen dat dit ook een gepreprogrammeerde ervaring is die ik heb gekopieerd van de mensen in mijn omgeving als hoe de samenleving van mensen ontworpen is, waarin iedereen in constant ego conflict en gevecht zit met elkaar om 'gelijk te krijgen' en 'juist te zijn'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd kennis en informatie te misbruiken om mijn ego te voeden, waarin ik enkel woordjes herhaal om erkenning te krijgen voor 'hoe slim ik wel niet ben' van andere mensen, zonder ooit te beseffen dat het verlangen om erkenning te krijgen voor mijn expressie een voorgeprogrammeerd systeem dat als doel heeft ervoor te zorgen dat ik mij aan mijn programma houdt en enkel een herhalende papegaai/robot wordt en dus nooit vragen begin te stellen en zelf op onderzoek begin uit te gaan in deze wereld en in mezelf - omdat ik geleerd heb dat vragen stellen een teken van zwakheid is en mij dus geen erkenning, maar zelfs afwijzing, zal geven
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te spreken en woorden te gebruiken vanuit het verlangen naar erkenning als het ego, in de plaats van vanuit het principe van wat het beste is voor allen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd praten/spreken te verbinden met angst en stress gebaseerd op herinneringen aan mijn schooltijd waarin ik woordjes moest leren en studeren om de leerkracht en mijn ouders blij en tevreden te maken over mij en om goede punten te behalen waarin ik de andere kinderen van de klas moest verlagen, en aldus heb geleerd dat kennis en informatie een wapen is in deze wereld in de plaats van een gereedschap van communicatie die ten allen tijden ten dienste zou moeten staan om van de wereld een aangename plek te maken voor elk levend wezen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de kennis en informatie in en als mijn onderbewuste en bewuste gedachten, waarin ik mezelf vergelijk met andere mensen en aldus de waarde van mezelf en andere mensen afmeet, aan de hand van hoeveel kennis en informatie wij bezitten in onze geest/mind - in de plaats van te beseffen dat mijn mogelijkheid en capaciteit om kennis en informatie op te slaan, te onthouden en op te roepen helemaal bepaald is door de efficientie en gesteldheid van mijn fysieke lichaam en door hoe de woorden die ik geleerd heb mij aangeleerd geweest zijn en in mij geprogrammeerd zijn door mijn omgeving, waarin elk mens gelijk bepaald is door deze factoren
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het geloof en gevoel van 'intellectuele superioriteit' in mezelf tegenover andere mensen, als een gevoel dat ik heb gecultiveerd en geassocieerd met het gebruiken van woorden in mezelf doorheen mijn kindertijd omdat ik dat soort macht kon uitoefenen op mensen in mijn omgeving omdat ik ouder was en dus meer wist
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als intellectuele superioriteit als het geloof dat mijn gedachten als kennis en informatie superieur zijn aan de realiteit en dat ik dus alles 'weet' en onder controle heb in en als gedachten - in de plaats van te beseffen dat ik mij nooit gewaar geweest ben van waar mijn gedachten zelfs vandaan komen en ik heb mezelf nooit gerealiseerd als één en gelijk met de woorden die in mij bestaan als gedachten, en dat ik hierin dus eigenlijk inferieur ben aan het leven omdat ik eens weet wie ik ben of wat echt is, omdat alles wat ik heb aangenomen als 'waar' in en als mijn gedachten, is wat ik heb geleerd en gekopieerd als kennis en informatie van mijn omgeving, en dat ik dus helemaal niet superieur ben aan de realiteit
zelf correctieve statements:
wanneer en als ik de ervaring van intellectuele superioriteit als het verlangen om woorden te gebruiken om een ander aan te vallen en neer te halen zodat ik mij energetisch opgeladen voel in en als superioriteit en een gevoel van macht - dan stop ik en ik adem, en ik sta op in mezelf in en als nederigheid als het besef dat alles wat ik denk te weten over de realiteit in en als kennis en informatie in mezelf een illusie is, als een geprogrammeerd systeem van kennis en informatie die compleet bepaald is en gekleurd is door de omgeving waarin ik ben opgegroeid
ik besef dat ik niet gedefinieerd ben door kennis en informatie want ik besef dat kennis en informatie OVER de realiteit een bewustzijnsSYSTEEM is dat wordt doorgegeven van generatie op generatie dat ontworpen en gebruikt is door de mensheid als een wapen in en als het gevecht om te overleven
ik wijdt mezelf toe aan het onderzoeken, in vraag stellen en her-ontwerpen van woorden zodat ze het de levende statement worden van mezelf als het leven zelf als wat het beste is voor alle levende wezens - en ik sta mezelf hierin niet toe geprogrammeerd te worden en aldus misleid te worden door woorden als kennis en informatie in afscheiding met mezelf want ik wijdt mezelf toe aan het proces van het stoppen van de geest/mind als voorgeprogammeerde kennis en informatie in en als afscheiding en het realiseren en creeren van mezelf als één en gelijk met de woorden die ik spreek
ik wijdt mezelf toe aan het leven/bestaan in en als het gewaarzijn dat ik één en gelijk ben met de woorden die ik spreek en aan het verantwoordelijkheid nemen voor de woorden die ik spreek in en als het besef dat woorden een communicatie middel zijn die ten allen tijden de uitdrukking moeten zijn van wat het beste is voor al het leven
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment