ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer het process van zelf-realisatie maar half en half te doen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te laten beinvloeden door bepaalde verlangens door te denken dat het 'geen kwaad kan' en 'het maakt niet zoveel uit' en 'wie zal het merken' in en als het geloof dat ik niet volledig verantwoordelijk ben voor mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te geloven dat er een God is die mijn leven in zijn handen draagt en zorg voor mij zal dragen en daarom het gevoel te hebben dat ik niet echt moeite moet doen of mezelf moet inzetten als het er echt op aan komt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door familie als het geloof dat ik niet alleen besta, en dat ik 'bij een groep hoor' die voor mij zorgen en voor mij instaan - in de plaats van te beseffen dat de zogezegde 'groep' van familie een illusie is omdat ik uiteindelijk toch weer alleen kom te staan omdat familie een begin en einde heeft waar ik dus niet op kan vertrouwen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vertrouwen op familie als een groep van mensen die schijnbaar buiten mezelf bestaat en daarin mijn verantwoordelijkheid te abdiceren en aldus te geloven en het gevoel te hebben dat ik niet alleen insta voor mezelf en aldus niet alleen verantwoordelijk ben voor mijn leven en voor het dragen van de gevolgen/consequenties van mijn daden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan consequenties te creeren door te participeren in en als het geloof dat mijn familie mij ondersteunt en dat ik niet alleen besta, door mezelf te definieren in en als familie, als 'een deel van familie'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan trouw te blijven aan mezelf in en als het besef dat ik HIER ben, door mezelf te identificeren met familie en ouders waarin ik mezelf heb verandert en aangepast om meer te lijken op familie en waarin ik familie en ouders heb gebruikt als excuus en rechtvaardiging voor alle zelf-oneerlijkheid in mezelf, want 'zij doen het ook' - in de plaats van te beseffen dat de groep van 'familie' de primaire ego-basis is als de illusie dat ik niet alleen besta, hetgeen een leugen is omdat ik alleen ben in en als mezelf HIER in en als eeuwigheid en familie is het systeem dat wegvalt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het gewoon te zijn van mijn verantwoordelijkheid abdiceren als wat ik heb geleerd van familie - waarin de familieleden hun verantwoordelijkheid abdiceerden en aan mij indiceerden dat het ok is dat ik dat ook doe, waaraan ik gewillig heb toegegeven, door niet te beseffen dat familie een systeem is waarin elk wezen als 'lid van de groep' gevangen zit in en als het ego in en als de illusie van de groep als een schijnbaar stabiel en hecht systeem, door niet te beseffen dat 'de groep' als 'familie' op zich niet bestaat en dat het maar een idee/illusie is van de geest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan familie te gebruiken als een excuus om te participeren in de geest als zelf-oneerlijkheid door mezelf te definieren in en als familie als een schijnbaar 'deel van de groep' waarin ik geboren ben, door geen verantwoordelijkheid te willen nemen voor mezelf in en als deze realiteit HIER en door niet te beseffen dat ik de ervaring van familie en mezelf als schijnbaar 'lid van de familie-groep' zelf gecreerd heb
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd op zoek te zijn naar groepen waarmee ik mezelf kan identificeren zodat ik kan participeren in de illusie dat ik niet alleen besta als wat ik heb geleerd van familie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd familie te gebruiken als een excuus om mijn niet gewaar te zijn van mezelf in elk moment van ademhaling, door te participeren in en als emotionele reacties op familie waarin ik relaties creeer met familie als het gevoel dat ik niet alleen besta en dus ook niet alleen verantwoordelijk ben voor mezelf -- in de plaats van te beseffen dat dit de gepre-programmeerde bedoeling is van groepen als familie, als de primaire basis/fundering van het ego als de illusie van afscheiding in en als relaties, waarin de familie leden elk nieuw lid trainen om te worden als hen, als een 'lid van de groep', om zichzelf als het ego dat ze zichzelf hebben toegestaan te worden te valideren
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik mezelf niet moet ondersteunen en dat ik niet stabiel moet staan in en als mezelf door te geloven dat mijn familie dat wel voor mij zal doen door mezelf te definieren in en als de relaties die ik heb gecreeerd met familie - in de plaats van te beseffen dat wie ik ben hier in deze realiteit niet al is wie/wat ik ben, omdat deze realiteit als mijn aanwezigheid in deze fysieke realiteit, in dit gezin, een einde heeft en een begin - en ik ben een eeuwig wezen, zonder einde of begin, als het leven zelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta geen verantwoordelijkheid te willen nemen voor mezelf en niet te willen beseffen dat ik verantwoordelijk ben voor mezelf als het leven als al wat bestaat in elk moment van ademhaling
zelf correctieve statements:
wanneer en als ik het verlangen om mezelf te laten bewegen door iets dat schijnbaar buiten mezelf bestaat, dan stop ik in mezelf en ik adem en ik sta mezelf niet toe mij te laten 'meeslepen' want ik besef dat ik ALLEEN besta, in en als mezelf als het leven zelf als HIER en dat ik alleen verantwoordelijk ben voor mezelf als het leven zelf in elk moment van ademhaling
en ik besef dat ik het zelf directieve en het creatieve principe ben van het leven zelf in en als mezelf als de werkelijkheid waarin de werkelijkheid één en gelijk is met wie ik ben in en als mezelf - de output is gelijk aan de input - ik krijg wat ik geef
ik sta mezelf niet toe te leunen op famie of ouders in en als de veronderstelling en verwachting dat zij voor mij zullen zorgen terwijl ik mij maar kan laten vallen alsof ik niet echt beSTA -- ik besef dat ik verantwoordelijk ben voor mezelf één en gelijk met ouders en familie, waarin elk lid van de groep van familie verantwoordelijk is voor zichzelf als levend wezen, om zichzelf te ondersteunen en vertrouwen en om op te staan als het leven zelf
ik besef dat deze wereld op dit moment een zootje is omwille van familie als een groep van mensen die samen zijn met als enige doel om de illusie van het ego van de mind/geest te ondersteunen als de illusie dat we niet ALLEEN verantwoordelijk zijn voor onszelf -waardoor elk lid van de groep zijn verantwoordelijkheid compleet weggeeft aan de groep en aldus neemt niemand echt verantwoordelijkheid voor wie of wat dan ook in deze wereld omdat verantwoordelijkheid op deze manier gewoon wordt doorgeven en verschoven
ik sta op als absolute zelf verantwoordelijkheid als hoe het familie construct altijd had moeten zijn - namelijk als louter fysieke ondersteuning in deze realiteit, als onvoorwaardelijke ondersteuning die ervoor instaat om elk levend wezen in deze realiteit op te voeden in en als het aanleren van zelf respect, zelf vertrouwen en zelf verantwoordelijkheid in en als het besef dat elk levend wezen in deze wereld even verantwoordelijk is voor deze wereld als alle andere wezens hier - en in en als het besef dat als elk wezen individueel zijn verantwoordelijkheid tegenover het bestaan niet opneemt, we enkel een dysfunctionele realiteit krijgen waarin niemand echt zorgt voor het bestaan
ik sta op en ik besef dat het onaanvaardbaar is om zomaar een oogje dicht te knijpen voor wat er toegestaan wordt in deze wereld
ik wijdt mezelf en mijn leven hier op aarde toe aan het bewerkstelligen van een hemel op aarde waarin elk mens alleen staat in en als zichzelf in en als absolute zelf verantwoordelijkheid
ik wijdt mezelf en mijn leven hier op aarde toe aan het her-ontwerpen van alle groepen die ontworpen zijn om het ego te ondersteunen als de illusie van 'de groep' als een schijnbaar afgescheiden entiteit waaraan elk lid in de groep zijn verantwoordelijkheid abdiceert - tot een platform van onvoorwaardelijke ondersteuning waarin elk lid van de groep alleen staat in eenheid en gelijkheid met de groep als geheel en waarin elk lid in de groep zijn verantwoordelijkheid opneemt voor zichzelf als het leven zelf en waarin ervoor gezorgd wordt dat elk lid in de groep onvoorwaardelijk ondersteund wordt in zijn zelf-ontwikkeling en zelf-ontplooiing tot een wezen dat staat als wat het beste is voor allen als één als gelijk
No comments:
Post a Comment