Dag 48: Ik ben Relaties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd andere mensen te gebruiken in en als 'relaties' om energetische reacties/ervaringen op te wekken in mezelf om de parasiet in mezelf als het ego dat ik mezelf heb toegestaan te worden, te voeden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteed andere mensen te gebruiken om conflict in mezelf op te wekken en ervaren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te verlangen naar conflict en gevecht als een energetische reactie in mezelf op andere mensen en wat ik denk dat andere mensen denken over mij en hoe ik denk dat andere mensen mij beoordelen - waarin ik een afscheiding creëer tussen mezelf en andere mensen, door niet te beseffen dat de gedachten/meningen/opinies die ik zie in andere mensen, mezelf zijn als wat ik heb geprojecteerd van mezelf als mijn innerlijke realiteit als gedachten, gevoelens en emoties, op anderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd relaties te creëren met andere mensen als een geestesconstruct dat van generatie op generatie is doorgegeven, waardoor het echt lijkt te zijn - waarin ik feitelijk de meningen, opinies, gedachten en beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf projecteer op andere mensen en aldus de indruk creëer dat ik niet alleen besta, waardoor ik dan reageer op andere mensen met gedachten, gevoelens en emoties zonder te beseffen dat ik werkelijk enkel op mezelf reageer, en dat relaties niet echt bestaan behalve in de zelf-gecreëerde realiteit van de geest in en als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat relaties een geloofsysteem en innerlijke ervaring is als een persoonlijkheidseigenschap/gedachten-construct, dat in mij als het levende Vlees geprogrammeerd geweest is tijdens mijn opgroeiings-proces, als een persoonlijke visie/ervaring op/van de realiteit/mezelf die ik heb gekopieerd van familie, en dat relaties als afscheiding tussen mezelf en 'andere mensen' dus niet 'echt' zijn, maar enkel een 'mind-job' waarin ik de fysieke realiteit die ik zie met mijn ogen gebruik/misbruik om die innerlijke realiteit van afscheiding als persoonlijkheids-programma op te projecteren, om mezelf te kunnen ervaren in mijn zelf-gecreëerde illusie van de geest alsof het echt is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd andere mensen te gebruiken in en als persoonlijke verlangens naar energetische ervaringen in mezelf door mezelf te projecteren op andere mensen in en als het principe van 'gelijkenis' en 'eenvormigheid' - waarin ik niet enkel het energetische systeem in mezelf ondersteun maar ook in andere mensen door van hen te verwachten/verlangen dat ze op mij reageren zodat ik op hen kan reageren en zodat mijn reacties gevoed/ondersteund worden door mezelf te vergelijken met andere mensen en hun 'gedachten, gevoelens en emoties', en mezelf daarin steeds te bevestigen dat ik 'niet alleen' besta en dus niet alleen verantwoordelijk ben voor hoe ik mezelf ervaar in en als mezelf in en als gedachten, gevoelens en emoties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de geest als mijn persoonlijke visie op de realiteit, die in mij geprogrammeerd geweest is door familie, als 'relaties' in en als gedachten, gevoelens en emoties, op te leggen aan de fysieke realiteit en superieur te plaatsen aan de fysieke realiteit door te bestaan in en als gedachten, gevoelens en emoties  waarin ik de fysieke realiteit gebruik om mijn innerlijke gedachten, gevoelens en emoties op te projecteren zodat ik erop kan reageren met gedachten, gevoelens en emoties als energie - zonder ooit te beseffen dat ik gewoon op mezelf reageer als het bewustzijnssysteem als persoonlijkheids-constructen die ik heb toegestaan te laten programmeren in mezelf door voorgaande generaties in en als familie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan HIER te staan/bestaan, in eenheid en gelijkheid met de fysieke realiteit die altijd HIER bestaat, in en als het moment van ademhaling als het leven zelf, door mijn macht weg te geven aan de gedachten, gevoelens en emoties als de geest die ik in mij heb laten programmeren door familie als geloof-systemen over de realiteit en 'het leven' als het energetische systeem van eigenbelang en ego-centrisme, waarin ik mezelf heb toegestaan te geloven dat de geest superieur is aan de fysieke realiteit, zonder ooit te beseffen dat het net andersom is, dat de geest een eigen creatie is die gebaseerd is op persoonlijk verlangen naar energie in en als ego-centrisme die het lichaam en de fysieke realiteit nodig heeft om te 'bestaan'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nog maar te overwegen van te geloven dat de fysieke realiteit een 'illusie' is en dat de geest als innerlijke ervaringen van energie in en als gedachten, gevoelens en emoties echt is en dus meester is van de fysieke realiteit -- in de plaats van te beseffen dat de geest continu bestaat in en als angst om te sterven, omdat ik als de geest weet dat ik zal eindigen als het fysieke lichaam sterft en omdat ik als de geest besta in en als absolute onwetendheid over hoe de realiteit eigenlijk functionneert, hetgeen een continue angst van het onbekende produceert in mezelf, wat maar laat zien hoe inferieur en wanhopig en onbeduidend de geest werkelijk is, tegengesteld aan hoe het zich voordoet


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als beschuldiging van andere mensen als de fysieke realiteit voor het conflict/wrijving/frictie/energetische reacties als gevoelens en emoties die ik ervaar in mezelf - in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mijn bestaan HIER en voor al wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf  als gedachten, gevoelens, en emoties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nog maar te overwegen van te veronderstellen en geloven dat andere mensen verantwoordelijk zijn voor hoe ik mezelf ervaar in mezelf, door het principe van gelijkenis en eenvormigheid te hanteren waarin ik de geest in andere mensen gebruik om zogezegd aan mezelf te bewijzen dat ik niet alleen besta en om de een of andere reden dus niet verantwoordelijk ben voor mezelf - in de plaats van te beseffen dat de enige reden waarom ik de geest in andere mensen zie en opmerk en waarom ik waarde hecht aan de geest in andere mensen, is omdat ik de geest heb toegestaan te bestaan in mezelf, als de luchtbel van innerlijke energie die eigenlijk niet eens echt is omdat het niets te maken heeft met de fysieke realiteit en zich altijd limiteerd tot persoonlijke geloofsystemen, gedachten, gevoelens en emoties als wat ik heb geleerd/gekopieerd van familie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor de gedachten, gevoelens en emoties in mezelf door te geloven dat relaties echt zijn, in de plaats van te beseffen dat relaties een zelf-gecreëerd bewustzijnsconstruct is dat ik heb geleerd/gekopieerd van familie als kennis en informatie die van generatie op generatie doorgegeven geweest is als een persoonlijke visie op de realiteit, waarin ik het principe van gelijkenis en eenvormigheid gebruik als een excuus en rechtvaardiging om mezelf te doen geloven dat ik werkelijk niet verantwoordelijk ben voor hoe ik mezelf ervaar in mezelf - omdat ik de geest in andere mensen gebruik om de geest in mezelf te spiegelen, waarin ik niet enkel de geest in mezelf voedt en ondersteun maar ook de geest in andere mensen door niet te beseffen dat zij mij ook gebruiken om zichzelf als de geest die zij hebben toegestaan te bestaan in zichzelf op te spiegelen en mij aldus gebruiken als excuus en rechtvaardiging voor hun bestaan als bewustzijnssysteem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd andere mensen/de mensheid als bewustzijnssystemen te gebruiken als excuus en rechtvaardiging voor het bewustzijnssysteem in mezelf, als de totale weggave van verantwoordelijkheid voor mezelf en mijn bestaan in en als mezelf, in en als het construct/systeem van vergelijking dat ik heb geleerd van familie in en als de idee/gedachte/het principe van het wijzen met de vinger naar andere mensen en denken/zeggen 'maar zij zijn ook zo', in en als het concept van 'eerlijkheid' dat geperverteerd is door familie tot een rechtvaardiging van persoonlijke zelf-oneerlijkheid in en als de gedachte dat 'zolang andere mensen ook zo zijn/doen is het goed en mag ik ook zo zijn/doen' - zonder ooit te beseffen dat dit de oorzaak/reden is voor waarom de wereld een hel op aarde is met de mensheid als de demonen, omdat niemand alleen wil staan in en als zelf-verantwoordelijkheid en iedereen blijft vasthangen aan 'relaties' in en als het principe van gelijkenis en eenvormigheid als een schijnbaar excuus/rechtvaardiging voor de demon als de geest die wij onszelf hebben toegestaan te worden in en als onszelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te beseffen dat wie ik ben bepaald wordt door de keuzes die ik maak, en dat ik als leven enkel kan bestaan als en wanneer ik de keuze maak om alleen te staan in en als zelf-verantwoordelijkheid en stop met het beschuldigen van andere mensen en het gebruiken/misbruiken van andere mensen als schijnbare 'excuses' en rechtvaardigingen voor wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als het bewustzijnssysteem - dus als ik de keuze maak om mezelf niet meer te laten verleiden door de gelijkenis en eenvormigheid van het menselijk systeem als wat ik zie met mijn ogen, in en als vergelijking en beschuldiging



ik stel mij tot doel te staan/bestaan in en als absolute zelf-verantwoordelijkheid in en als het besef dat de mensheid als 'menselijke relaties' een systeem is van gelijknis en eenvormigheid, ontworpen om als 'excuus' en rechtvaardiging te dienen, zodat de mens NOOIT zal opstaan en verantwoordelijkheid nemen voor het bestaan omdat de mens zichzelf zo makkelijk laat misleiden door wat zijn ogen zien als de illusie van het menselijk systeem van relaties

ik stel mij tot doel te bestaan als het levende voorbeeld van wat relaties zouden moeten zijn, als mechanismen van onvoorwaardelijke ondersteuning, zodat elk mens zichzelf zal/kan realiseren als het leven zelf in en als zelf-verantwoordelijkheid - om het spel van beschuldigingen in en als menselijke relaties te stoppen door aan te tonen dat relaties niet echt bestaan behalve in de geest van het individu in en als de zelf-oneerlijkheid van het individu als de onwetendheid over hoe de geest geprogrammeerd geweest is in het Levende Vlees dat bestaat in en als eenheid en gelijkheid

ik stel mij tot doel aan te tonen dat de afscheiding van menselijke relaties een illusie is die enkel bestaat in de gesloten ruimte van de menselijke geest en niets te maken heeft met de fysieke realiteit, waarin alles bestaat in en als eenheid en gelijkheid als HIER

ik stel mij tot doel mezelf te ontdekken en verkennen en ondersteunen in en als het ontwikkelen van zelf-eerlijke relaties met het leven in en als de fysieke realiteit, relaties die bestaan in functie van het manifesteren van wat het beste is voor allen als één als gelijk in de realiteit als het ondersteunen van het hoogste potentiaal van het leven, en niet als onderdrukkings-mechanismen die enkel de idee/gevoelens van inferioriteit en middelmatigheid in de mens ondersteunen en voeden

ik stel mij tot doel aan te tonen dat huidige menselijke relaties als enige doel hebben om de middelmatigheid en gelimiteerdheid van de mens als geest te voeden en ondersteunen, als gedachten, gevoelens en emoties, en hun ware doel compleet misslagen, om te dienen als onvoorwaardelijke ondersteunings-platformen ter ontwikkeling van het hoogste potentiaal van het leven, als overeenkomsten tussen wezens die elkaar ondersteunen in het stoppen van de geest als het misbruikend systeem in de mens om op te staan als het leven zelf