ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als de 'gelijkenis' van de mensheid als het 'beeld' die gebaseerd is op competitie/gevecht/conflict in en als vergelijking aan de hand van polariteiten als machts-spelletjes van 'superieur/inferieur', 'beter/minder', 'goed/slecht', 'juist/fout', waarin het LIJKT alsof 'andere mensen' 'zoals ik' zijn, als 'mijn gelijken', terwijl die schijnbare 'gelijkenis' op basis van uiterlijk in en als beoordelingen net de basis/bron is van conflict, oorlog en competitie omdat hierin de polariteit ontstaat van 'gelijkvormigheid' tegenover 'uniek/speciaal zijn', waarin elk mens zich verzet tegen de gelijkvormigheid die hij/zij in zichzelf heeft toegestaan te laten programmeren door familie/schoolsysteem/samenleving als het bewustzijnssysteem, en aldus gaat vechten tegen andere mensen in en als competitie en vergelijking in het verlangen om 'uniek' en 'speciaal' te zijn als 'beter' en 'superieur' -- in de plaats van te beseffen dat de menselijke relaties als het geloof dat ik niet alleen besta, een illusie is als een programma dat van generatie op generatie doorgegeven wordt via de opvoeding als gedachten, gevoelens en emoties, en dat ik dus niet gelijkvormig noch uniek/speciaal ben, maar dat ik gewoon 'mezelf' ben als een levend wezen dat ALLEEN bestaat als het leven zelf als absolute onvoorwaardelijke ZELF expressie en niet als een beoordeling die enkel kan bestaan in en als vergelijking
ik vergeef mezelf dat ik vergelijking heb toegestaan te bestaan in mezelf, als een CONSTRUCT/programma dat ik heb geleerd/gekopieerd van mijn ouders, in en als het geloof dat 'wie ik ben' bepaald/gedefinieerd is door 'andere mensen', en hoe ik 'eruit zie' in vergelijking met andere mensen, aan de hand van polariteiten van 'goed' en 'slecht en 'positief' en 'negatief', waarin ik moet voldoen aan een bepaalde 'norm'/'standaard' van uiterlijke expressie als wat in het algemeen in de samenleving/groep gezien wordt als 'wenselijk', 'aantrekkelijk', 'goed', 'positief', 'juist' en 'correct'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'wie ik ben' te definieren in en als vergelijking, en dus te geloven dat ik mezelf niet kan zijn als ik mezelf niet vergelijk met andere mensen en dus mezelf niet beoordeel in vergelijking/competitie met andere mensen aan de hand van polariteiten als machts-spelletjes van goed/slecht, juist/fout, negatief/positief, beter/minder - waarin ik continu in conflict/frictie/strijd/gevecht besta met mensen in en als energetische polariteiten als 'relaties' en nooit mezelf en anderen gewoon en simpelweg aanvaard/zie als 'één en gelijk' als het leven zelf als HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te beseffen dat de mensheid als 'gelijkvormigheid' een systeem is, waarin kinderen gedwongen worden om zich aan te passen en gemanipuleerd worden om hun expressie te veranderen door middel van energetische reacties waar op ingespeeld wordt door de omgeving van 'volwassen bewustzijnssystemen' - waarin uiteindelijk iedereen rondloopt 'op zoek naar zichzelf' en op zoek naar een partner, naar liefde, aanvaarding en respect als wat ze in zichzelf hebben onderdrukt in en als het zichzelf aanpassen en veranderen om meer/beter 'in de groep van de mensheid te passen' om de illusie te ondersteunen dat we 'niet alleen zijn', waardoor dus geen mens ooit verantwoordelijkheid neemt voor zichzelf/de wereld, omdat de verantwoordelijkheid zogezegd verdeeld is onder de mensheid, als de 'gelijken'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn expressie/mezelf te veranderen en opzettelijk aan te passen en te onderdrukken, om 'meer/beter in de groep van de mensheid te passen', om 'zoals andere mensen te zijn', en dat dan te definieren als 'mijn identiteit', in en als het geloof dat dit is 'wie ik ben' als een geheel aan aangeleerde en gekopieerde definities, gewoontes, patronen, die allemaal gebaseerd zijn op de angst van mensen die in mij geprogrammeerd is tijdens mijn kindertijd - in de plaats van te beseffen dat deze 'identiteit' als gedachten, gevoelens en emoties als aangeleerde en gekopieerde ervaringen in/van mezelf niet is wie ik werkelijk ben maar een systeem is dat ik enkel 'draag' omwille van de emotionele ervaring van angst in mezelf, angst om te sterven, angst om gestraft te worden, etc
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd zelf te verwachten van andere mensen dat ze zoals ik zijn en dat ze zich aanpassen en veranderen om meer zoals mij te zijn, zodat ik kan bestaan in en als het geloof/de illusie dat ik niet alleen besta en dat ik dus ook niet verantwoordelijk ben voor mezelf/mijn bestaan, en zodat ik niet geconfronteerd wordt met wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden als een bewustzijnssysteem als een illusie -- in de plaats van een ander te aanvaarden in eenheid en gelijkheid met mezelf, zonder iets te verwachten of verlangen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in en als het bewustzijnssysteem als relaties met 'andere mensen', zonder ooit te beseffen dat 'andere mensen' als 'relaties' bestaan in mezelf als de beelden die ik zie met mijn ogen - en dat er in wezen niemand of niets is buiten mezelf, alles is mezelf want alles bestaat in en als mezelf als beelden - dus relaties zijn een illusie
ik vergeef mezelf dat ik relaties heb toegestaan te bestaan in mezelf als het bestaan, waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf te verliezen in afscheiding met mezelf in en als constante vergelijking tussen mezelf als het beeld waarmee ik mezelf heb geidentificeerd en anderen als een beeld dat ik zie met mijn ogen -- in de plaats van te leven als het leven zelf, als zelf expressie, in en als eenheid en gelijkheid in en als het besef dat alles mezelf is en dat wat ik zie met mijn ogen maar beelden zijn en dus misleidend zijn omdat de realiteit is geen beeld, de realiteit is HIER in en als de fysieke ervaring/bestaan van mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat de realiteit een beeld is in en als het bewustzijnssysteem van de mensheid, dat gevoed wordt door spanning, als de angst/frictie/conflict dat ik ervaar in mezelf in en als definities en beoordelingen over de beelden die ik zie met mijn ogen -- in de plaats van te beseffen dat die spanning bestaat in mezelf en dus mezelf IS en dat de beelden die ik zie met mijn ogen één en gelijk zijn met mezelf en dus niet 'buiten mezelf bestaan' als 'andere wezens -- maar dat er maar één wezen is en dat is het leven zelf in en als mezelf als al wat HIER bestaat
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'andere wezens' van mezelf af te scheiden door spanning/opwinding/frictie/conflict/angst in mezelf te genereren door wat ik zie met mijn ogen te beoordelen en definieren en door mezelf af te scheiden van de beoordelingen en definities over wat ik zie met mijn ogen in mezelf en daardoor dus nooit te hebben beseft dat alles van hoe ik 'andere wezens' ervaar, mezelf is als wat in en als mezelf bestaat
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te beseffen dat afscheiding niet echt bestaat behalve in en als mijn gedachten als de geest waarin ik afscheiding zelf creer door na te denken als het plaatsen van beoordelingen en definities over wat ik zie met mijn ogen en door mezelf als beeld/definitie/beoordelingen te vergelijken met wat ik zie met mijn ogen als beelden/definities/beoordelingen, en dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te verliezen in mijn eigen creatie als het bewustzijnssysteem als afscheiding dat ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf, door geen verantwoordelijkheid te nemen voor wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als angst, als energie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in elk moment van ademhaling HIER te zijn in en als het fysieke lichaam in en als eenheid en gelijkheid in en als het besef dat de realiteit bestaat in en als mezelf als het fysieke lichaam en dat afscheiding een illusie is die ik zelf heb gecreerd door geen verantwoordelijkheid te nemen voor al wat bestaat in het bestaan HIER door niet te beseffen en aanvaarden dat alles mezelf is ALS het bestaan
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn ogen van mezelf af te scheiden door mijn macht weg te geven aan de beelden die ik zie met mijn ogen, door geloofsystemen en meningen als kennis en informatie in mezelf te hebben gecreerd, als wat ik heb gekopieerd en geleerd tijdens mijn kindertijd van mijn omgeving, waarmee ik mezelf heb gedefinieerd als 'wie ik ben', waarin ik al wat ik zie met mijn ogen als 'de wereld om mij heen' constant toets aan en vergelijk met 'mijn meningen, beoordelingen, kennis en informatie' waarmee ik mezelf heb geidentificeerd als 'mijn persoonlijkheid' als een kopie van mijn ouders/familie, door in een constant conflict/gevecht te zijn met mijn 'omgeving in en als het constant willen verdedigen en valideren van 'MIJN persoonlijkheid/identiteit' als beoordelingen, meningen, kennis en informatie -- in de plaats van te beseffen dat deze 'persoonlijkheid'/'idtentiteit' niet is wie ik werkelijk ben omdat het kennis en informatie is als meningen en opinies en geloofsystemen die ik blindelings heb gekopieerd en overgenomen van mijn ouders/familie toen ik een baby/kind was in de eerste zeven jaar van mijn leven als de 'vorming van mijn ervaring van/visie op de realiteit', als het opbouwen van een 'gevoel van identiteit', een 'ik-gevoel' in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te hebben afgescheiden van wat ik zie met mijn ogen door een 'ik-gevoel/persoonlijkheid' te hebben toegestaan te bestaan in mezelf als geprogrammeerde kennis en informatie die zich limiteert tot wat ik heb geleerd/gekopieerd van mijn omgeving tijdens de eerste 7 jaren van mijn leven, waaraan ik mij vastklamp in en als het geloof dat dat is 'wie ik werkelijk ben' - in de plaats van te beseffen dat mijn hele gevoel/concept/ervaring van 'ik' als 'mijn persoonlijkheid/identiteit als kennis en informatie in mezelf als 'mijn visie op de realiteit die ik zie met mijn ogen', een programma/construct is dat in mij geprogrammeerd geweest is door familie tijdens de eerste 7 jaar van mijn leven waarin mijn omgeving mijn 'persoonlijkheid' en 'karakter' en 'identiteit' heeft vorm-gegeven aan de hand van polariteiten van goed/slecht, juist/fout en positief/negatief in en als het straf-en beloningsysteem
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd op zoek te gaan naar energie als frictie/conflict/wrijving in de realiteit die ik zie met mijn ogen, door de kennis en informatie als definities en beoordelingen die ik in mezelf heb toegestaan te bestaan als 'mijn identiteit' te projecteren op de beelden die ik zie met mijn ogen in afscheiding met mezelf, en daar dus geen verantwoordelijkheid te nemen, en aldus te reageren met energetische frictie/wrijving als emoties of gevoelens op hoe ik de realiteit zie vanuit de beoordelingen en definities die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - in de plaats van in elk moment van ademhaling constant en stabiel te blijven, in en als het besef dat wat ik zie met mijn ogen mezelf is in en als eenheid en gelijkheid en dat de energie als spanning/angst/opwinding die ik ervaar als reactie op de beelden die ik zie met mijn ogen zelf-gecreerd is in en als de identiteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf
ik stel mij tot doel mezelf te bevrijden van het persoonlijkheidsconstruct/programma dat ik in mezelf heb toegestaan te bestaan in mezelf door verantwoordelijkheid te nemen voor de emotionele/gevoelens ervaringen die ik ervaar in mezelf als reactie op wat ik zie met mijn ogen en te beseffen dat al wat ik zie met mijn ogen mezelf is en dat de afscheiding die ik ervaar in mezelf als spanning/frictie/wrijving/opwinding mijn creatie is in en als de identiteit die ik heb laten programmeren in mezelf door familie, door mezelf hebben toegestaan mezelf af te scheiden van ouders/familie/omgeving
ik stel mij tot doel vergelijking te stoppen door aan te tonen dat vergelijking het 'gereedschap' is van de geest als de illusie van afscheiding in en als polariteiten als beoordelingen van goed/slecht, juist/fout en positief/negatief als een voorgeprogrammeerd programma/construct dat van generatie op generatie wordt doorgegeven als kennis en informatie - en dat vergelijking dus enkel de illusie van gelijkheid creëerd, die in wezen net afscheiding is als het opdelen/verdelen van mezelf in en als het verlangen om mijn verantwoordelijkheid te verdelen en aldus het gevoel te creëren in mezelf dat ik niet verantwoordelijk ben voor mezelf als het bestaan
ik stel mij tot doel aan te tonen dat 'de mensheid' als een schijnbaar 'geheel'/'groep' een illusie is als niets dan een beeld, dat in de kinderen geprogrammeerd wordt door de ouders als wat van generatie op generatie doorgegeven geweest is, en enkel bestaat in de individuele geest , waarin de mensheid enkel een 'groep' is van wezens die zichzelf hebben verloren in de illusie van afscheiding en elkaar gebruiken als schijnbare excuses en rechtvaardigingen voor deze zelf-oneerlijke toestand
ik stel mij tot doel op te staan als mezelf als het leven zelf, als wie ik werkelijk ben, in en als het besef dat ik GEEN systeem ben als een voorgeprogrammeerde, voorspelbare, vergelijkbare, gelimiteerde expressie/ervaring van mezelf in en als de gevangenis van de menselijke geest als gedachten, gevoelens en emoties - en te staan/bestaan als het levende voorbeeld van wie de mens werkelijk is als een levend wezen in en als eenheid en gelijkheid en dat het bewustzijnssysteem als de 'menselijke geest' niets is dan het excuus en de rechtvaardiging die de mens gebruikt heeft om geen verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf
ik stel mij tot doel de mensheid te ondersteunen in het ontdekken van onze ware expressie en het stoppen van de gelijkvormigheid in en als vergelijking als een gevangenis van angst - waarin elk mens een levend wezen is dat alleen staat/bestaat in en als zichzelf en geen kopie van de ouders en de samenleving als 'andere mensen' als een systeem
ik stel mij tot doel aan te tonen dat relaties een gevangenis zijn voor/van de mens, waarin de mens andere mensen dwingt om op hem/haar te LIJKEN als de illusie van gelijkheid en ik stel mij tot doel de mensheid als mezelf te ondersteunen in het ontwikkelen van relaties als overeenkomsten tussen levende wezens om te bestaan als een systeem van onvoorwaardelijke ondersteuning in de plaats van een systeem van onderdrukking als wat nu het geval is
ik stel mij tot doel ouders te ondersteunen en onderwijzen in hoe de menselijke geest geprogrammeerd wordt tijdens de eerste 7 jaar van het leven en dat de 'identiteit' als een schijnbare 'entiteit' in feite een illusie is die gecreëerd wordt door de ouders, familie en omgeving en dat het aldus van uiterst belang is dat de 'identiteit' die de ouders creëeren in het kind, gebaseerd is op de realiteit van de planeet aarde in en als wat het beste is voor allen en niet op illusies van de geest als de idee dat de mens als persoonlijkheid, als identiteit 'speciaal' en 'uniek' is, als het model/ontwerp van de consument die continu op zoek zal zijn naar bevestiging van die zogezegde 'speciaalheid' en 'uniekheid' in consumptieproducten en die dus nooit zal rekening houden met de realiteit omdat in de realiteit de mens en de menselijke identiteit maar een programma is en dus absoluut niet speciaal of uniek
ik stel mij tot doel efficiente en effectieve overeenkomsten/relaties te creeren tussen mezelf en andere levende wezens in mijn omgeving waarin ik geen relatie creer in en als energetische reacties/frictie/conflict in en als beoordelingen en definities vanuit een 'ik-gevoel'/persoonlijkheid waar ik aan vastklamp in en als het geloof dat ik speciaal ben, maar waarin ik relaties creer die gebaseerd zijn op het bewerkstelligen van wat het beste is voor allen, in en als het besef dat alles mezelf is en dat ik geen ik-persoonlijkheid/identiteit ben en dat ik dus niet speciaal of uniek ben, maar dat ik het leven zelf ben als HIER - waarin de relaties die ik creer een expressie/uitdrukking zijn van mezelf, waarin ik mezelf ondersteun in het leren kennen van mezelf als een ander, mezelf als de aarde, mezelf als de mens, mezelf als het dierenrijk - om tot een efficiente samenwerking/overeenkomst te komen tussen alle vormen van mezelf in en als deze wereld/aarde zodat elke levensvorm als mezelf zijn hoogste potentiaal zal/kan bereiken omdat ik besef dat dat de enige manier is om werkelijk te kunnen bestaan als wie ik werkelijk ben, als het beste dat ik kan zijn als het leven zelf, in en als zelf-respect, integriteit en zelf-aanvaarding
No comments:
Post a Comment