Dag 56: beleefdheid en vriendelijkheid

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik altijd vriendelijk en beleefd moet zijn tegen andere mensen, als een gedrag dat ik heb geleerd van mijn familie als 'goed' en 'positief' gedrag dat ik zomaar blindelings heb aanvaard als 'hoe het leven is' uit angst om gestraft te worden voor iets 'fout' te hebben gedaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een positieve energetische waarde te hechten aan het woord beleefdheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een positieve energetische waarde te hechten aan het woord vriendelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een negatieve energetische waarde te hechten aan het woord onbeleefd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een negatieve energetische waarde te hechten aan het woord onvriendelijk

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in relatie te staan met mensen in en als beleefdheid als een positieve ervaring op basis van een beoordeling

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mensen te beoordelen in en als de polariteit van beleefd/onbeleefd en vriendelijk/onvriendelijk als positief/negatief als een polariteit die ik heb geleerd en gekopieerd van mijn familie als een overlevingstechniek bedoeld om mijn eigenbelangen ten allen tijden te beschermen  door middel van relaties te creeren met andere mensen, in en als het besef dat mensen mij geld en spullen kunnen geven die ik nodig heb om te overleven in deze wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat beleefdheid en vriendelijkheid een illusie/leugen is omdat ik enkel 'gemotiveerd' ben om beleefd en vriendelijk gedrag te vertonen tegenover mensen die geld hebben en die mij dus kunnen ondersteunen in mijn overleving in deze wereld, dus mensen waarmee ik een relatie wil creëren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd specifiek gedrag te vertonen als 'beleefdheid' zoals 'met twee woorden praten', altijd 'dank u' en 'alstublieft zeggen' en andere mensen laten voorgaan en 'vriendelijkheid' zoals glimlachen en een knikje geven wanneer ik mensen voorbij wandel op straat of in de winkel -- als overlevingsgedrag dat ik heb gekopieerd/geleerd van mijn ouders/familie, waarin ik mij continu beoordeeld voel door mensen in en als de polariteit van beleefd/onbeleefd en vriendelijk/onvriendelijk als positief/negatief en waarin ik zelf mensen beoordeel in die polariteit -- als de relaties die ik heb gevormd met mensen in mijn wereld, als gebaseerd volledig op persoonlijke overleving, waarin ik 'het spel meespeel', het spel van 'formaliteit' en 'goed gedrag' als regels, codes en richtlijnen waar mensen zich aan houden in hun interactie met elkaar, zodat de eigenbelangen van elk individu 'in goede banen geleid word' en niemand een ander zijn 'vrije wil' in de weg loopt --- zonder ooit te hebben beseft hoe ongelooflijke ego-centrisch en misbruikend dit hele gedoe is omdat mensen enkel vriendelijk en beleefd zijn tegen mensen die hen kunnen helpen in hun overleving, dus mensen die al geld hebben, en de mensen zonder geld compleet links laten liggen en vlakaf negeren, als dus de reden en oorzaak waarom armoede nog steeds bestaat voor mensen in deze wereld, en het nooit opgelost geraakt, omdat mensen arme mensen simpelweg niet zien staan in hun zoektocht naar persoonlijke overleving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat menselijke interactie draait rond overleving, waarin ik mensen gebruik door middel van 'goed gedrag' als het altijd 'akkoord gaan' met de mensen, als een overlevingstechniek die ik heb gekopieerd van mijn ouders/familie, waarin ik andere mensen een goed gevoel geef in de verwachting dat zij hetzelfde zullen doen voor mij, met andere woorden de manipulatie van mijn omgeving voor persoonlijke overleving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat beleefdheid en vriendelijkheid manipulatie is van mijn omgeving, als een zelf-oneerlijke expressie die enkel in het teken staat van mijn persoonlijke verlangens om te overleven in deze wereld, als de houding/levens-visie die ik heb gekopieerd/geleerd van mijn ouders/familie, waarin ik mijn expressie onderdruk om een 'systeem-expressie' te vertonen om 'in het systeem te passen' als de samenleving waarin ik verwacht dat er voor mij gezorgd zal worden door mensen/de samenleving zolang als ik vriendelijk en beleefd ben tegen iedereen, in en als het geloof dat 'voor wat hoort wat'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een kopie te worden van mijn ouders/familie in en als de gekopieerde expressie van beleefdheid en vriendelijkheid als het manipuleren van mijn omgeving voor geld om te overleven -- als het bewustzijnssysteem dat ik mezelf heb toegestaan te worden, waarin mijn hele bestaan draait rond MIJN persoonlijke overleving en ik absoluut geen integriteit, moraliteit, principes of zelf-vertrouwen of zelf-respect heb in het behalen/krijgen van geld/overleving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat elke expressie die beoordeeld wordt door familie/samenleving als 'goed' en 'positief' is altijd een manipulatie van mijn omgeving, als een systeem-expressie die bestaat in menselijke relaties tussen mensen in de samenleving, waarin elk mens op zoek is naar persoonlijke overleving en eigenbelang en aldus vriendelijkheid en beleefdheid gebruikt als 'goed gedrag' om alle andere mensen te manipuleren voor geld/overleving, waarin beleefdheid en vriendelijkheid als 'goed gedrag' niets te maken heeft met wat het beste is voor allen omdat het enkel inspeelt op de gevoelens/innerlijke ervaring van de mens en het verlangen van de mens naar positieve gevoelens, waarin er volledig voorbij gegaan  wordt door mensen aan hoe de realiteit in elkaar zit en werkt en wie mensen en de mensheid eigenlijk echt zijn - omdat mensen in en als vriendelijkheid en beleefdheid zomaar met iedereen die toevallig geld heeft of eruit ziet alsof die geld heeft akkoord gaan zonder ooit stil te staan bij waar ze nu eigenlijk mee akkoord gaan als wat bestaat in de mens

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door familie in en als het automatisch akkoord gaan met alle mensen in de samenleving in mijn omgeving die geld hebben of er tenminste uit zien alsof ze geld hebben, door middel van vriendelijkheid en beleefdheid als 'goed gedrag' als een overlevingstechniek die ik heb geleerd/gekopieerd van mijn ouders, in en als een totaal gebrek aan integriteit, principes of moraliteit omdat ik nooit heb stilgestaan bij wie mensen zijn en waar ik met andere woorden mee akkoord ga in en als vriendelijk en beleefd te zijn tegen mensen omdat ik altijd meer waarde heb gehecht aan geld dan aan het leven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben staan/bestaan als het levende voorbeeld van het leven zelf als wie ik werkelijk ben in en als relaties met mensen -- door mezelf hebben toegestaan blindelings het voorbeeld van mijn ouders/familie te volgen in en als de manier waarop zij omgaan met hun omgeving, namelijk in en als zelf-oneerlijkheid en leugenachtigheid en manipulatie als het meer waarde hechten aan geld dan aan het leven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geld als persoonlijke overleving in deze wereld meer te waarderen dan het leven zelf als zelf-expressie, door nooit te hebben beseft hoe het leven werkt door blindelings de geloofsystemen en expressie van mijn familie te hebben gekopieerd, en dus niet te hebben beseft dat 'overleving' een leugen/illusie is en er in wezen enkel het moment is omdat ik uiteindelijk toch zal sterven, nu of over 50 jaar, en dus het gevoel/verlangen om te overleven is een voorgeprogrammeerde, gekopieerde illusie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat bleefdheid en vriendelijkheid als het constant glimlachen en houden aan bepaalde 'gedragsregels' om 'de lieve vrede te behouden' tussen mensen niets is dan de mensen in de rijke landen die de illusie creeren onderling dat de realiteit 'goed' en 'positief' is, door dus continu te glimlachen en 'vriendelijk' te doen, zodat ze de eigenlijke waarheid van de wereld niet onder ogen hoeven te komen - waarin familie de controlerende factor is die vriendelijkheid en beleefdheid aanleert aan de kinderen als een 'natuurlijke', vanzelfsprekende expressie, door angst te gebruiken om het kind te verblinden van het zien van de realiteit



ik stel mij tot doel om te staan/bestaan in en als mezelf als het leven als het levende voorbeeld van hoe relaties werkelijk zijn/zouden moeten zijn, in en als wat het beste is voor iedereen/allen waarin ik mensen eerst leer kennen alvorens met hen 'akkoord te gaan' in en als het besef dat geld niet belangrijker is dan het leven, en dat overleving een illusie is omdat ik zowieso sterf, en er valt niet weg te vluchten van de dood, de dood is HIER in en als mezelf in eenheid en gelijkheid

ik stel mij tot doel te staan/wandelen/bewegen/bestaan in deze wereld in en als elk moment van ademhaling HIER, in eenheid en gelijkheid met de DOOD in en als het besef dat overleving een illusie is, en eigenlijk ben ik al dood omdat het leven als het menselijk bestaan maar even duurt en dan weg is, als een vluchtige energetische reactie

ik stel mij tot doel te staan/bestaan in en als deze realiteit in en als het besef dat mijn korte bestaan hier op aarde in en als de fysieke realiteit bepaalt wie ik ben als wezen in en als de dood, waarin ik aan mezelf bewijs wie ik werkelijk ben als het leven zelf en niet een systeem dat bestaat in en als angst om te sterven en dus angst om te leven door niet te beseffen dat de dood als eeuwigheid het leven is als de eeuwigheid die altijd HIER is

ik stel mij tot doel een zelf eerlijke expressie te ontwikkelen in relatie/interactie met mensen, waarin ik onvoorwaardelijk mezelf uitdruk en mezelf niet verlaag tot het proberen te manipuleren van mensen/mijn omgeving door middel van vriendelijkheid en beleefdheid, waarin ik mijn ware gelaat verberg achter een systematisch gedrag als het 'akkoord gaan' met mensen ongeacht wie zij zijn

ik stel mij tot doel te bestaan in en als het besef dat het leven de enige waarde is die echt is, en dat wie mensen zijn belangrijker is dan het geld dat ze hebben - waarin ik mezelf tot doel stel om stil te staan bij wie mensen zijn als wezen, alvorens met hen akkoord te gaan of hun bestaan te ondersteunen, in en als het besef dat als/wanneer ik mensen ondersteun en met hen akkoord ga in en als vriendelijkheid en beleefdheid, dat ik daarin eigenlijk akkoord ga en ondersteuning biedt aan al wat die persoon heeft toegestaan te bestaan in zichzelf als ego-centrisme en eigenbelang, waarin ik mezelf eigenlijk laat misbruiken

ik stel mij tot doel aan te tonen dat beleefdheid en vriendelijkheid als 'goed gedrag' waar kinderen in gebrainwashed worden vanaf hun geboorte in deze wereld, in wezen ego-centrische expressies zijn als de wortel van al het kwaad in de wereld, omdat kinderen aangeleerd wordt om enkel oog te hebben voor mensen met geld als mensen die hen zullen kunnen helpen in hun persoonlijke overleving in deze wereld - en dus al de wezens die geen geld hebben in deze wereld links te laten liggen