Tuesday, June 5, 2012

Dag 50: Wie ik Ben en niet wat ik Wil is wat ik Creëer

Waarom worden onze kinderen niet zoals we hadden gewild/gehoopt en waarvoor we zo hard hebben geprobeerd? Waarom en hoe creëren we net het tegenovergestelde van onze intentie/verlangen?


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn kinderen op te voeden vanuit persoonlijke verlangens en geloof systemen over wie zij zouden moeten zijn/worden aan de hand van beelden in mijn gedachten van wat 'het beste' is  - door niet te beseffen dat mijn kinderen niet zullen worden wat ik wil, maar ze zullen worden wie ik BEN, door mijn onbewuste patronen/gewoontes/verlangens/angsten te kopiëren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn kinderen op te voeden vanuit MIJN verlangens naar liefde, genegenheid en aandacht, waarin ik al die dingen onbewust eis en verwacht van mijn kinderen - waarin ik niet doorheb dat ik hierdoor precies dezelfde angsten/verlangens/patronen/gewoontes creëer in mijn kinderen als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, door niet te beseffen dat ik creëer wie ik ben en niet wat ik wil

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd kinderen te krijgen/creëren/hebben vanuit een persoonlijk verlangen naar 'meer' in mijn leven, naar liefde, genegenheid en goede gevoelens, die ik verwacht van mijn kind, zonder ooit stil te staan bij de consequenties en de impact van wie ik ben en mijn houding tegenover mijn kind als verwachtingen/verlangens en angst op het kind - door niet te beseffen hoe de realiteit werkt/functionneert en door mijn verantwoordelijkheid tegenover mijn kinderen als mijn creatie niet te beseffen/opnemen door niet te beseffen dat ik mijn 'zonden' zal overdragen op mijn kinderen door niet te beseffen dat ik creëer wie ik ben en niet wat ik wil als mijn 'intenties'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat 'goede intenties de weg naar de hel bestraten' en hoe ik dit principe zelf heb toegepast in de opvoeding van mijn kinderen, waarin ik vol goede intenties was om mijn kind op te voeden volgens mijn geloof systemen over wat 'juist' en 'goed' is maar niet besefte dat ik creëer wie ik ben en niet wat ik wil volgens 'mijn intenties' - en dat mijn kinderen dus exacte kopiëen zullen worden van mezelf en mijn partner als hun ouders en aldus mijn onderbewuste verlangens en angsten zullen uitleven/beleven, hetgeen ik niet besef omdat ik mij niet gewaar ben van mezelf als wat er eigenlijk bestaat in mezelf als wie ik mezelf heb toegestaan te worden als de geest, waardoor ik 'niet begrijp' waarom mijn kind 'lastig doet' en bepaald ongewenst/onwenselijk gedrag vertoont, omdat ik niet wil aanvaarden/beseffen dat wat mijn kind uitdrukt een onderbewust deel is van mezelf dat ik heb onderdrukt in mezelf en waar ik niet eerlijk over wil zijn tegenover mezelf -- waardoor ik dan mijn kind ga beoordelen/veroordelen omwille van dit gedrag, waarin ik absoluut niet stilsta bij waar dit gedrag vandaan komt omdat ik niet in mezelf wil kijken en zelf-eerlijk zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in de opvoeding van mijn kinderen door niet te beseffen dat mijn creatie als mijn kinderen één en gelijk zal zijn met de creator als mezelf, wat betekent dat mijn kinderen exacte kopiëen zullen worden van mezelf  - waarin het feit dat ik me op geen enkele manier bewust/gewaar ben van wie ik ben en wat er bestaat in mezelf als de geest, een probleem is omdat ik daarom dus ook niet gewaar zal zijn van waar het gedrag in mijn kind vandaan komt, en hoe ik de 'problemen' die zich voordoen op de meest efficiente manier kan oplossen, waardoor ik aldus uiteraard een fuck-up creëer

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'wollige logica' te hebben toegepast op/in de opvoeding van mijn kinderen, zoals in het programmeren van een robot, waarin ik vertrek vanuit het startpunt van mijn persoonlijke verlangens en aldus mijn kind tracht te programmeren aan de hand van wat ik wil dat het is/wordt, zonder ooit stil te staan bij de impact van mijn daden en woorden op het kind doorheen de ontwikkeling van het kind of bij hoe de menselijke geest in interactie met het lichaam werkelijk functionneert - omdat ik zo geobsedeerd ben met mijn eigen persoonlijke verlangens dat ik niets anders wil overwegen in/als/van de realiteit -- waardoor ik uiteraard uiteindelijk verontwaardigd ben wanneer ik merk dat mijn kind niet wordt wat ik had bedoeld/gewild/verwacht/verlangd omdat ik niet wil beseffen/aanvaarden dat ik daarvoor verantwoordelijk ben door mijn kind op een onconsequentiele manier op te voeden in en als onwetendheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd verlangens en verwachtingen te koesteren tegenover mijn kinderen, waarin ik een afscheiding tussen mezelf en mijn kind(eren) creëer en besta in de ontkenning en negatie van het feit dat mijn kind mezelf is, in eenheid en gelijkheid, als mijn product, mijn creatie - waarin ik dus niet besef dat de creatie onmogelijk 'meer' of 'anders' kan zijn dan de creator van de creatie, omdat de creatie UIT de creator komt en aldus de creator IS -- waardoor ik aldus diezelfde afscheiding dwing op/in mijn kinderen, als het geloof/gevoel in mijn kinderen  dat zij 'anders' en 'meer' zijn dan hun ouders waarin zij op hun beurt, net als ik, niet willen beseffen en aanvaarden dat zij hun ouders ZIJN in eenheid en gelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn kinderen op te voeden in afscheiding van mezelf door middel van kennis en informatie, waarin ik alles 'juist' en 'goed' en 'correct' wil doen, zonder ooit te beseffen dat 'de weg naar de hel bestraat is met/door goede intenties' en dat mijn kinderen zullen worden naargelang wie ik ben en niet wat ik wil/bedoel/verwacht als 'mijn intenties' - wat betekent dat ik moet staan/bestaan als het levende voorbeeld van wie/wat ik wil dat mijn kinderen zijn en worden, hetgeen wil zeggen dat ik mezelf eerst en vooral moet leren kennen door het process van zelf realisatie als de consistente dagelijkse applicatie van zelf vergeving en zelf eerlijkheid om dan mezelf te 'corrigeren' en veranderen tot wat het beste is voor het leven




ik stel mij tot doel mezelf te leren kennen in en als het besef dat wat ik toesta te bestaan in mezelf is wat ik creëer in een ander en in de wereld als het bestaan

ik stel mij tot doel mezelf te stoppen in het toepassen van wollige logica op de realiteit omdat ik besef dat ik de realiteit ben en als ik onwetendheid toesta te bestaan in mezelf en eigenbelang, creëer ik een wereld van leugens, corruptie en onwetendheid

ik stel mij tot doel een effectieve relatie te ontwikkelen met mijn kinderen die gebaseerd is op eenheid en gelijkheid, als het mezelf in de schoenen plaatsen van mijn kinderen en geen verwachtingen/verlangens te creeren als afscheiding tegenover mijn kind

ik stel mij tot doel mijn kind te behandelen als hoe ik zelf behandeld zou willen worden




No comments:

Post a Comment