ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren tot een systeem dat 'doet' en niet 'is', aan de hand van de verwachting van het krijgen van een beloning bij wat ik 'heb gedaan', als hoe ik geprogrammeerd geweest ben door mijn omgeving/familie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als een constant innerlijk gevecht, als een continue ervaring van energie in mezelf, door te DOEN in de plaats van te zijn, gemotiveerd door het verlangen om beloond te worden als de ervaring van energetische opwinding bij het krijgen van 'erkenning' voor wat ik heb gedaan, als wat ik aanzag als 'mijn beloning' voor het doen wat mijn familie/omgeving van mij wilde/verwachtte/verlangde - en aldus een 'people-pleaser' persoonlijkheid te hebben gecreerd in mezelf, in en als het dus continu op zoek zijn naar erkenning als 'mijn beloning' in de vorm van een energetische oplading/opwinding als een 'goed gevoel over mezelf' gebaseerd op het geloof/de gedachte dat ik 'goed' ben omdat ik iets 'goed'/'leuk'/'opmerkelijk' gedaan heb
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat het leven 'doen' is en niet 'zijn' - en niet te beseffen dat ik hierin het 'zijn' van niet enkel mezelf maar ook van de hele wereld, heb verwaarloosd en genegeerd en onderdrukt door niet te beseffen dat het 'doen' van mezelf enkel rekening houdt met mijn persoonlijke innerlijke verlangens die ik uitvoer in deze fysieke realiteit zonder ooit te beseffen dat dit 'doen' werkelijke fysieke consequenties en gevolgen heeft voor al het bestaan op aarde dat 'is', hetgeen ik nooit heb gemerkt omdat ik het 'zijn'/bestaan in mezelf heb onderdrukt onder het 'doen' als het bewustzijnssysteem/ego
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat de mens een systeem is dat de fysieke realiteit gebruikt in zijn zoektocht naar beloning/erkenning van 'God' voor wat de mens DOET hier op aarde als zogezegde 'menselijke evolutie', en daarin de fysieke realiteit als dat wat IS vernietigt en kapot maakt
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'doen' belangrijker is dan 'zijn', en niet te beseffen dat dit geloof-systeem gebaseerd is op en afkomstig is van angst, als de angst om te 'zijn' als mezelf HIER in en als het moment, als een angst die in mij geprogrammeerd geweest is door deze wereld doorheen mijn opgroeiingsproces hier op aarde, waarin ik heb geleerd dat het slecht is om te 'zijn', en dat ik als mens hier op aarde ben om te 'doen', om te 'werken' (in de werk-elijkheid), door middel van het straf- en beloningsysteem waarin ik straf zal krijgen als ik 'ben' en beloond zal worden als ik 'doe' - omdat het 'doen' ALTIJD gemotiveerd is door de verwachting dat ik één of andere beloning zal krijgen, als de reden waarom ik mijn expressie van mezelf afscheid in de eerste plaats
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat 'doen' enkel bestaat in de geest als een energetische ervaring in mezelf, waarin ik mezelf heb afgescheiden van mezelf door mijn expressie te beoordelen in termen van 'goed' en 'slecht' in mijn zoektocht/verlangen naar een beloning voor de 'goede daden' die ik heb gedaan, zodat ik mij goed kan voelen, en dat in wezen alles gewoon 'is' - 'doen' is een uitvinding van het bewustzijnssysteem als een woord dat de illusie wekt dat er meer is dan gewoon het 'zijn', als het bestaan, een woord dat als enige functie heeft om de mens te brainwashen in en als afscheiding van zichzelf als het gewaarzijn van zichzelf als het bestaan
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat 'doen' altijd bestaat in en als het ego, in relatie met andere mensen, die mij 'zien doen' en mij beoordelen op mijn expressie als 'wat ik doe' - omdat ik in deze relatie met andere mensen die mijn expressie beoordelen, een beloning kan krijgen, in de vorm van bvb erkenning als een goed/positief gevoel over mezelf omwille van wat ik heb 'gedaan', volgens de mening/gedachten/beoordelingen van andere mensen - waarin ik mezelf heb afgescheiden van mezelf door te bestaan in en als een energetisch construct in mezelf van gedachten, gevoelens en emoties waarin ik de illusie creëer dat ik 'doe', als een afgescheiden deeltje/unit in de wereld, op zoek naar erkenning voor mijn daden van alle andere deeltjes/units
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen hoe gelimiteerd het 'doen' werkelijk is, omdat het 'doen' zich altijd zal limiteren tot mijn aangeleerde/gekopieerde kennis van wat 'goed' en wat 'slecht' is, waarin ik steeds enkel zal willen 'doen' wat 'goed' is en zal willen vermijden wat 'slecht' is - als het bewijs dat ik een slaaf ben van mijn omgeving, een geprogrammeerd systeem dat werkt/functionneert volgens een bepaalde code, en gemotiveerd door energetische ervaringen van angst en opwinding/verlangen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat er een fysieke realiteit is die lijdt onder mijn 'doen'/daden omdat mijn daden altijd gemotiveerd/gestuurd geweest zijn door/vanuit de geest als het verlangen naar een beloning, waarin het leek alsof ik enkel in mijn geest bestond, in en als de energetische ervaringen van superioriteit en opwinding in en als beoordelingen over mijn 'daden' - en dus ook nooit te hebben stilgestaan bij het feit dat er consequenties zijn aan mijn daden als wat ik met/in de fysieke realiteit heb 'gedaan', omdat ik in mijn daden/'doen' de fysieke balans en natuurlijke harmonie van de fysieke realiteit heb verstoord omdat mijn daden nooit één en gelijk stonden met het 'zijn' van mezelf als het leven zelf en dus ook nooit in lijn waren met wat het beste is voor het leven zelf als het 'bestaan'
Ik stel mij tot doel het 'doen' te stoppen, in en als het besef dat het gestoord is om te 'doen' in afscheiding van het 'zijn' als mezelf, omdat dit betekent en impliceert dat ik zelf-oneerlijk ben omdat wat ik 'doe' duidelijk geen zelf-eerlijke expressie is van wie ik ben, en dus zeker niet het beste is voor het leven als wie ik BEN -- hetgeen als consequenties enkel vernieling kan voortbrengen
ik stel mij tot doel aan te tonen dat de mens in zijn 'doen' enkel luchtkastelen aan het bouwen was/is in zijn eigen hoofd/geest, maar in werkelijkheid de fysieke realiteit aan het kapot maken was/is, omdat er geen 'evolutie' is, er is geen 'hemel' waar hij naartoe kan bouwen', er is geen messias die neer zal dalen, er is geen God die ons zal Prijzen en erkenning geven voor onze daden - dus, de 'beloning' die de mens motiveert om te doen wat hij doet in deze wereld, bestaat enkel in de geest van het individu en is niet echt, er is enkel CONSEQUENTIE die steeds fysiek meetbaar is en niet werkt aan de hand van 'goed' en 'slecht' of 'straf' en 'beloning', maar enkel volgens 'oorzaak' en 'gevolg' - waarin wij als levende wezens hier op deze aarde volledig zelf verantwoordelijk zijn voor onze daden, omdat de consequenties zich zullen manifesteren in ONS leven/bestaan
Ik stel mij tot doel aan te tonen dat de interactie van de mens met de aarde/natuur/dierenrijk/mensheid als 'het bestaan' nooit was volgens wat het beste is voor het bestaan op aarde, en nooit als doel had om het bestaan te ondersteunen, maar steeds enkel gemotiveerd was vanuit persoonlijke verlangens naar beloningen in de vorm van energetische 'speciale' innerlijke ervaringen op basis van geloof-systemen over 'goed' en 'kwaad', waarin er zelfs vanuitgegaan is dat de fysieke realiteit niet eens echt is -- waarvan nu de consequenties zichtbaar worden, met de natuur die opspeelt en een geld-systeem dat het leven op aarde voor de mens en het dierenrijk en de natuur voor de meesten onmogelijk maakt - hetgeen ons duidelijk maakt dat er WEL een echte realiteit was/is die zich niet hield/houdt aan de verlangens en geloofsystemen van de mens , een realiteit die beinvloed wordt door de mens in elke daad die de mens verricht in afscheiding van zichzelf als het leven, een realiteit dat een gebalanceerd systeem is van allerlei cycli die het 'leven op aarde' creëren en mogelijk maken, een realiteit die ver buiten het begrip en de visie van de mens bestaat en functionneert waarin de mens het resultaat is van de zelf-oneerlijkheid en afscheiding die al resonant aanwezig was in en als het bestaan, en dat het nu de taak is van elk wezen om zichzelf te realiseren als het leven zelf in en als zelf-eerlijkheid door een proces van zelf-vergeving te doorlopen in de Zevenjarige Reis naar Leven
No comments:
Post a Comment