Dag 547: De Interne Onzekerheid en de Volgers-Mentaliteit
De Sabotage van Ons Leerproces -- Het Proces van Praktische Zelf-Verandering
In deze
blog zal ik dus verderzetten in het uitschrijven van mijn praktische 'plan' en
proces van het onderzoeken, veranderen en corrigeren van het zelf-saboterende
patroon dat ik ontdekt heb toen ik onderzocht voor mezelf waarom het is dat ik
in sommige situaties een ervaring van
onzekerheid voel opkomen in mezelf, wanneer ik bijvoorbeeld in het bijzijn van
andere mensen ben en er wordt gepraat over dingen waar ik in mijn geest bij
denk van 'ik weet hiet niet veel van' of wanneer -- en waarom ik die ervaring
van onzekerheid dan ga proberen te bevechten in mezelf. Waarom het met andere
woorden is dat ik geloof dat onzekerheid iets slecht of negatief is. Want, wat
ik gemerkt heb in mijn proces van het onderzoeken van hoe ik besta in mijn
dagelijkse leven, is dat het die ervaring van onzekerheid in mezelf niet is dat
het probleem is - het probleem is dat ik niet eerlijk wil zijn met mezelf over
het feit dat ik mij onzeker voel en dat er onzekerheid bestaat in mezelf in
relatie tot mijn wereld en realiteit en omgeving en dat ik die interne
realiteit als het feit dat ik mij onzeker voel probeer te verbergen.
Omdat,
als ik terugkijk op mijn leven en de zogezegde kennis en informatie en ervaring
die ik vergaard heb doorheen mijn leven dat ik gebruik als mijn referentiepunt
om mezelf te definieren als 'volwassene' - in wezen is het allemaal niets waard
omdat ik in mijn kern mij in wezen altijd onzeker gevoelt heb in relatie tot de
dingen die ik deed in deze wereld, in relatie tot de structuren waarin ik mij
bewoog en participeerde, zoals het schoolsysteem, het economische en politieke
systeem. Dus, ik bedoel, omdat mijn hele bestaan in feite gebaseerd was op een
kern van onzekerheid - was alles van wat ik deed en al wat ik was in wezen niets meer of minder dan een zoektocht naar
een vorm van zekerheid buiten mezelf, hetgeen leidde tot een
volgers-mentaliteit waarin ik in wezen maar een beetje meedreef met de stroom
en de voorbeelden die ik zag om mij heen als 'andere mensen' probeerde te
volgen en nadoen - uiteraard vanuit de veronderstelling en het geloof dat 'zij
het wel weten' en dat de mensen om mij heen in feite weten hoe en waarom we
bestaan zoals we bestaan en waarom we doen wat we doen en zijn wie we zijn ---
er natuurlijk niet bij stilstaand dat die mensen misschien dezelfde mentaliteit
als mij handhaven en ook maar gewoon de voorgestipuleerde richtlijnen van het
verleden volgen in de veronderstelling dat de voorgaande generaties wisten waar
ze mee bezig waren en ons een correct 'plan van actie' hebben nagelaten waarin
wij maar dezelfde levenswijze moeten toepassen.
Dus,
teneinde een individu te worden dat niet bestaat in een vorm van schijnbare
zekerheid maar dat bestaat als ware zekerheid waarin ik bijvoorbeeld handel op
basis van wat ik zelf kan zien dat het beste is en waarin ik mij niet zo
makkelijk zal laten beïnvloeden gewoon door te kijken naar andere mensen en wat
zij doen en hoe zij het doen - maar waarin ik binnenin mezelf in staat ben om
dingen te bekijken en te onderzoeken vanuit een zelf-vertrouwen in mezelf en een besef dat ik mezelf kan vertrouwen in
het kunnen afmeten en zien wat het beste zou zijn in termen van hoe het beste
om te gaan met mijn wereld en omgeving en wat er nodig is om ervoor te zorgen
dat hoe ik besta in en als deze fysieke wereld geen schadelijke gevolgen zal
creëren in de levens van anderen - en hier heb ik het niet enkel over de wezens
in mijn direct omgeving maar ook al de wezens die op ondirect vlak de gevolgen
van mijn daden zullen ondervinden.
Om deze
interne stabiliteit en platform van zelf-vertrouwen te ontwikkelen - zoals ik
al in de voorgaande blogs had
vastgesteld - is er eerst en vooral een eerlijkheid nodig die ik toepas in
relatie met mezelf waarin ik ten eerste durf oog in oog te staan met die
interne onzekerheid die in feite mijn hele leven tot nu toe geregeerd heeft ---
zodat ik in de volgende stap kan beginnen onderzoeken hoe ik die inherente
onzekerheid kan transformeren tot een zekerheid en zodat ik mezelf kan
ontwikkelen tot een mens dat absoluut staat en bestaat in deze wereld -- en
mens dat absolute verantwoordelijkheid neemt voor deze wereld en niet zomaar
aan de zijlijn staat toe te kijken naar wat er gebeurt in en met deze wereld
maar die daadwerkelijk actie onderneemt en zichzelf uitdrukt vanuit een intern
besef dat ik weet wie ik ben in hoe ik mezelf uitdruk, ik weet wat ik doe en
waarom ik het doe --- omdat deze wereld enkel een leefbare plek kan worden voor
elk levend wezen als en wanneer elk mens dit punt van interne integriteit,
zelf-eerlijkheid en zelf-verantwoordelijkheid ontwikkelt.
Wordt
Vervolgd in Dag 547
No comments:
Post a Comment