Dag 535: Wanneer je Meningen Waardeloos Zijn is Wanneer je ze niet Leeft - Wat wil het Zeggen om een Mening te Leven?

Dag 535: Wanneer je Meningen Waardeloos Zijn is Wanneer je ze niet Leeft 

Wat wil het Zeggen om een Mening te Leven?

Om terug te komen op waarom het is dat we in die specifieke neiging gaan in onszelf van het onderdrukken van onze onzekerheden in relatie tot hoe onze wereld en realiteit eigenlijk in elkaar zit - onzekerheden die afkomstig zijn van onze kindertijd waarin we zoveel vragen hadden die onbeantwoord bleven in verband met het waarom van de dingen die we moesten doen en leren en uitvoeren en worden - en dan een schijnbare 'zelfzekerheid' aannemen in onze houding en uitdrukking tegenover onze omwereld en zodoende een illusie proberen te scheppen van 'zekerheid' --- terwijl we diep binnenin onszelf ons eigenlijk niet eens gewaar zijn van wie we eigenlijk zijn en waarom het is dat we doen wat we doen en bestaan zoals we bestaan.

Ik bedoel, waarom is het dat we niet eerlijk zijn met onszelf over het feit dat we eigenlijk niet weten waar we in godsnaam mee bezig zijn? Waarom is het dat we aanvaarden dat elk mens zijn eigen persoonlijke mening heeft over de stand van zaken in en van onze wereld en elk klein onderdeel van onze samenleving - terwijl geen enkel mens eigenlijk werkelijk enig echt inzicht heeft in hoe de dingen echt in z'n werk gaan, hoe de dingen echt zitten? Hoe kan het ook anders - we houden ons immers veel te veel bezig met het praten en vertellen over dingen, dan met het vragen stellen. En, het is door middel van het proces van vragen stellen dat we net bijleren. Dus, stel ik mij de vraag - als we geen vragen stellen, hoe kunnen we dan bijleren? En, als we niets meer bijleren, hoe is het dan dat we durven pretenderen ook maar enig waarachtig inzicht te hebben in ons bestaan hier op aarde?

En, waarom is het dat niemand dit probleem durft of wil aankaarten? Vanuit mijn perspectief is dat omdat we onze eigen meningen willen beschermen. Omdat we zelf niet graag hebben dat iemand ons komt aanwijzen op het feit dat we zelf niet weten waar we het over hebben - en dus zullen we zelf ook "respect" hebben voor de meningen van een ander - terwijl we achter hun rug zullen denken en zeggen hoe fout ze wel niet zijn en hoe ze van niets weten. Maar naar die persoon daadwerkelijk toegaan en in hun gezicht zeggen wat we werkelijk van hun denken - neen hoor!

Het gevolg van deze aanpak zijnde dat niemand uiteindelijk ergens voor staat. Kijk maar eens naar hoe we leven in hoe we bijvoorbeeld oh-zo-veel meningen en opinies zullen hebben over duizend-en-één zaken en we hebben zoveel te vertellen over dit en dat en die en deze persoon - en we weten zogezegd wat goed en slecht is in deze wereld, en wat er zou moeten veranderen, en wat er niet kan, en wat niet zou mogen, en wie wat zou moeten doen --- maar als het erop aankomt, doen we er eigenlijk iets aan? Voor de meesten van ons is het antwoord Neen. Want, ondanks al die meningen en opinies en 'intelligentie' en kennis en informatie in onszelf, hebben we geen principes - we staan nergens voor. En daardoor is al die kennis en informatie, al die intelligentie, meningen en opinies uitermate waardeloos. Omdat het niet functioneel is in termen van wie wij zijn in deze wereld.

We hechten niet eens genoeg waarde aan onze meningen, opinies en vertelsels om daadwerkelijk een standpunt in te nemen in deze wereld - om, wanneer we misbruik zien, en we beseffen en weten en zeggen dat iets niet kan, daadwerkelijk op te staan en te blijven staan in dat besef van "Dit Kan Niet". Want, als iets 'niet kan', en als je beseft in jezelf dat iets niet kan, zeg maar kindermisbruik bijvoorbeeld, dan moet je ook beseffen dat je nu de verantwoordelijkheid hebt om op te staan en ervoor te zorgen dat er oplossingen gevormd worden om datgene dat onaanvaardbaar is in deze wereld te veranderen en corrigeren. Omdat, als je dat niet doet - wat wil dat dan zeggen over jezelf en over je meningen en je zogezegde 'standpunten'? Dat ze compleet waardeloos zijn, dat ze niets betekenen -- en dat, het feit dat jij die meningen en opinies oh-zo-graag met een air van zelf-zekerheid verkondigd aan andere mensen in feite enkel aantoont dat je op zoek bent naar validatie, erkenning en waarde van een ander omdat je diep vanbinnen weet en beseft dat je meningen, opinies, gedachten en standpunten op zich waardeloos zijn.

Wordt Vervolgd in Dag 536